Παιδεία. Αναμνήσεις από το μέλλον....

Θέσεις - Απόψεις

  Η στήλη θυμάται, κοντά 30 χρόνια πριν, την οργανωμένη και ενορχηστρωμένη προσπάθεια κατεδάφισης της ελληνικής γλώσσας και την ολοσχερή ανασκαφή της γενικής και σφαιρικής παιδείας. Με ταυτόχρονη ανάπτυξη της επί μέρους εξειδίκευσης και υποστήριξης ενός συστήματος που εξασφαλίζει, τάχα, το χρήσιμο γνωστικό αντικείμενο, απαλλαγμένο από περιττές γνώσεις, μέσω στοχευμένης εκπαίδευσης (άλλο παιδεία, άλλο εκπαίδευση) και το ξεφύτρωμα, σαν μανιτάρια, πλήθους ασχέτων και αχρήστων ΑΕΙ και ΤΕΙ, που το μόνο που προσέφεραν στην χώρα είναι η τόνωση του λιανεμπορίου των τοπικών κοινωνιών.

  Αποτέλεσμα η πλήρης εφαρμογή της «αρχής της ήσσονος προσπαθείας», το ακαδημαϊκό 5 (υποχρεωτικά και άκοπα παρεχόμενο), η κατάργηση των προαγωγικών εξετάσεων, ο εκτροχιασμός όλων των πνευματικών ιδρυμάτων, ο εξευτελισμός των όρων «Καθηγητής Πανεπιστημίου» και «Πρύτανης» και , εν κατακλείδι, ο εκμηδενισμός της Παιδείας με την προώθηση ενός μοντέλου πασαλείμματος εκπαίδευσης. Κι αυτή λειψή και, κυρίως, άκρατα κομματικοποιημένη και αναίσχυντα φατριασμένη.

  Όλα άρχισαν από την περίοδο που έφερε την κατάργηση της τρίτης κλίσης (αυτό, πάει στο καλό, το χωνέψαμε!), το μονοτονικό, την αντικατάσταση των «πανελληνίων» με το λιγότερο κομψό και ευφωνικό «πανελλαδικές» και του απόλυτα χασμωδικού «κάλεσμα», αντί «πρόσκληση», κ.λπ.!
Και όλα αυτά χάριν του εκδημοκρατισμού (!) και του σοσιαλιστικού νεορεαλισμού στην εκφορά του λόγου με στόχο τη λοβοτόμηση των επερχομένων γενεών και την μετατροπή αυτών σε άβουλη μάζα ρυμουλκούμενων κρατικοδίαιτων ψηφοφόρων και άκριτων χειροκροτητών των «πατρώνων» τους. Όπερ και, εν πολλοίς, επετεύχθη!

  Τα αποτελέσματα γνωστά και ευκόλως αναγνωρίσιμα σε κάθε δελτίο ειδήσεων και σε κάθε «ρεπορτάζ» φερέλπιδος μαρκουτσοφόρου, υπό εκκόλαψη, ρεπόρτερ!
Θυμάμαι, πρόχειρα ως εξόχως ογκώδες μαργαριτάρι, την ημέρα των δημοτικών εκλογών πώς γνωστός ραδιοφωνικός σταθμός, ειδικευόμενος στην οικολογία, μας βομβάρδιζε μέσω νεαρού «δαιμόνιου» ρεπόρτερ, ότι ξετρύπωσε με το ελικόπτερο του σταθμού παράνομη  «υλοτόμευση» !!! στην Πάρνηθα. Σε μια ώρα εκπομπής θα πρέπει να το επανέλαβε πάνω από 30 φορές! Με στόμφο και φιλαρέσκεια. Και για τον εντοπισμό του παραβάτη αλλά, κυρίως, για την ωραία λέξη που «κοτσάρισε» στο κοινό, το οποίον θα εκστασιαζόταν με το χειρισμό των ελληνικών του!
- «Μα ποιός είμαι, η Δομή είμαι»!

  Τώρα, ποτέ δεν είναι αργά, κατάλαβαν τη χρησιμότητα και αναγκαιότητα των προτύπων και πειραματικών σχολείων. Και αποφάσισαν να επαναφέρουν τον θεσμό.
Αναξιοκρατίες, λαϊκισμοί και δημαγωγίες δεν περνάν στη μόρφωση. Η πνευματική ισοπέδωση μπορεί να ικανοποιεί αμόρφωτες λαϊκές μάζες, να κολακεύει την ανικανότητα και αναξιοκρατία και να φέρνει, πρόσκαιρα, ψήφους, αλλά μακροπρόθεσμα καταστρέφει την προοπτική και το μέλλον του λαού. Αυτό πληρώνουμε σήμερα, (για όσους μπορούν να δουν λίγο κάτω από την επιφάνεια και πίσω από τις λέξεις)!

  Θυμάμαι, σαν αυτόπτης μάρτυς, κάποια συζήτηση μεταξύ ενός μέλους επιτροπής που έβαζε τα θέματα εξετάσεων κάποιας «πανελλαδικής», (καθηγητού Πανεπιστημίου, παρακαλώ, και διαπρεπούς Πασόκου!), τον καιρό της Ανδρεϊκής παντοκρατορίας, και ενός διαπρεπούς Έλληνα μαθηματικού.
Τα δοθέντα θέματα ήσαν εξόχως εύκολα, με αποτέλεσμα να αριστεύσει, μαζί με τους καλούς μαθητές και πλήθος κακών. Άντε μετά να βρεις τους πραγματικά άξιους, όπως απαιτούν οι πάσης φύσεως κατατακτήριες εξετάσεις.
Ο μαθηματικός, λοιπόν, ρωτούσε τον κύριο καθηγητή Πανεπιστημίου.
- Μα γιατί βάλατε τόσο εύκολα θέματα; Πως θα ξεχωρίσετε τον καλόν από τον μέτριο; Την ήρα από το στάχυ;
Θαυμάστε απάντηση καθηγητού Πανεπιστημίου.
- Μα, για να γράψει και το παιδί του φτωχού, αγαπητέ μου!

  Με τέτοια μυαλά και τέτοιες πολιτικές και πρακτικές το καράβι της χώρας τσακίστηκε στις ξέρες και χάνονται τρεις γενιές, τουλάχιστον, στην αμορφωσιά, τον σκοταδισμό και, εν τέλει, τον παραλογισμό και την υπανάπτυξη!
Απαιτείται να το ξαναστήσουμε το μαγαζί από την αρχή!  Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Και η αρχή και βάση των πάντων είναι η Παιδεία. Η σωστή Παιδεία.

  Η στήλη έχοντας τελειώσει ένα τέτοιο, πρότυπο, σχολείο και γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τη διαφορά μεταξύ «μείζονος» και «ήσσονος» προσπαθείας, καθώς και την ενθάρρυνση, καλλιέργεια και υποστήριξη της πνευματικής ανωτερότητος, πέραν από όποιες συμπλεγματικές, «θολοκουλτουριάρικες», ψευτοπροοδευτικές σαχλαμάρες, χαιρετίζει την απόφαση να ξαναγυρίσουμε στη στέρεα βάση της σωστής παιδείας, μέσω προτύπων και πειραματικών σχολείων. Στην επιλογή των πνευματικά αρίστων, την εντατικοποίηση των σπουδών και την ποιοτική παροχή σύγχρονης εκπαίδευσης. Η χώρα χρειάζεται νέες πνευματικές ατμομηχανές, αφού οι πιο παλιές έχουν παροπλιστεί η αχρηστευθεί και οι νεώτερες…..ας μην το συζητάμε καλύτερα!

  Το αξιοπερίεργο είναι ότι το έργο αυτό το επωμίζεται μία Υπουργός ημιμαθής, την οποία, εκτός των άλλων, βαρύνει μια πρόταση που είχε διατυπώσει παλαιότερα. (Δυστυχώς γι’ αυτήν κάποιοι διαθέτουν μνήμη!)
-Να καταργηθεί το ελληνικό αλφάβητο και να χρησιμοποιούμε το λατινικό!

  Φαίνεται πως στις στρατιές και τα μιλιούνια των πάσης φύσεως «συμβούλων» που στοιβάζονται στα υπουργεία και λυμαίνονται τον κόπο και ιδρώτα του στραγγισμένου λαού, κάποιοι αξίζουν το «παντεσπάνι» που τρώνε. Πού και πού, πετούν και καμιά καλή ιδέα!
Πέραν της ανοησίας του αμερικανοκίνητου τίτλου του Υπουργείου, «…δια βίου μάθησης»!, (λες και η Υγεία, η Ασφάλεια και τόσα άλλα απαραίτητα στη ζωή του πολίτη, έχουν ημερομηνία λήξεως), στην συγκεκριμένη πρόταση έπεσαν διάνα.
Μακάρι να περπατήσει!

"Καλήν εσπέραν άρχοντες.......!"

Επικαιρότης

Η στήλη πιστεύει ότι με τη σημερινή πραγματικότητα οι κλασσικού τύπου ευχές,
«Καλά Χριστούγεννα», «Χρόνια Πολλά», «Ευτυχισμένο το Νέο Έτος» και τέτοια παλαιά και τετριμμένα, ηχούν στ’ αυτιά μας κούφια και κίβδηλα.
Κάτι σαν «παρηγοριά στον άρρωστο… μέχρι να βγει η ψυχή του».
Η μόνη ρεαλιστική και πραγματοποιήσιμη ευχή, που η στήλη απευθύνει ολόψυχα σε όλους, αναγνώστες και μη, είναι «ΥΓΕΙΑ» και πάλι «ΥΓΕΙΑ»!
Μόνον έτσι θα μπορέσουμε, ίσως, ν’ αντέξουμε όσα ήρθαν και, κυρίως, όσα έρχονται.

Εν πάση περιπτώσει, σε ελαφρότερο επίπεδο, κάποιες μικροευχές δεν θα ήταν άσκοπο να διατυπωθούν και, γιατί όχι, να πραγματοποιηθούν, μήπως και βελτιωθεί λίγο το ηθικό, αλλά και … το «ανήθικο» του κοσμάκη!
Π.χ., μια καλή ευχή για τους νέους είναι, μέσα στον καινούργιο χρόνο να πραγματοποιηθεί η πολυσυζητημένη…. «επιμήκυνση» (έστω και για μερικούς …πόντους),….. του (χρ)..έους, ενώ στους μεγαλύτερους (περί τη γενιά μου) μία «ανόρθωση» ….των οικονομικών (και όχι μόνο), δεν θα ήταν καθόλου άσχημη ευχή!

Και του χρόνου!

Μιά χρήσιμη πρόταση, μιά χρηστική προσφορά!

Προτάσεις

Παρατηρώντας το περιεχόμενο της, εκ νάιλον, συσκευασίας των κυριακάτικων εφημερίδων, συνολικού βάρους περίπου 5 κιλών, όπου πλην της εφημερίδος σακουλιάζεται μέσα και πλήθος άλλων άσχετων πραγμάτων, (CD, DVD, σωρεία άχρηστων αλλά πολυτελών περιοδικών, με προκλητικά για τις οικονομικές συνθήκες της εποχής περιεχόμενα -μόδα, κους-κους και ποικίλο καρακιτσαριό- και διάφορες άλλες περιττές ανοησίες, τάχα προσφορές, που κατευθύνονται από πλευράς χρησιμότητας, κατ’ ευθείαν, στον κάλαθο των αχρήστων), μου κατέβηκε μια ιδέα.

Αφού όλα αυτά τα, αποπροσανατολιστικά γιά τον σκοπό του Τύπου, κόλπα αποτελούν διαφημιστικά και μόνον τερτίπια των εφημερίδων, μπας και πουλήσουν κανένα φύλλο παραπάνω, με διάφορους κράχτες και αβανταδόρους (τραγουδιστές, ηθοποιούς, κ.λπ.) γιατί δεν σκέφτηκαν κάτι πιο απλό, πρακτικό και ωφέλιμο. Και, οπωσδήποτε, πιο αποτελεσματικό, ως διαφήμιση.
Να προσφέρουν τρόφιμα ή άλλα είδη καταναλωτικά!

Άσχημο θα ήταν, δηλαδή, μαζί με το «Βήμα της Κυριακής» να πάρεις, πακεταρισμένα σε άθραυστη στεγανή συσκευασία, δέκα λουκάνικα Φρανκφούρτης, ή με τον «Ελεύθερο Τύπο», ένα ωραίο κουτάκι φέτα Δωδώνης, του κιλού!
Τι χρησιμότερο, π.χ. για τον «Ριζοσπάστη», προς απόδειξη της φιλολαϊκότητάς του, μαζί με τα σαλπίσματα κατά της πλουτοκρατίας και του κεφαλαίου και τα άλλα «ξύλινα» που δεν βαριέται να επαναλαμβάνει, να προσφέρει κάθε Κυριακή, εναλλάξ, ένα κιλό βιδέλο, ή ένα κιλό κιμά κατεψυγμένο, ή, έστω ένα κιλό «ελιά», για το κυριακάτικο τραπέζι των λαϊκών στρωμάτων!
Αλλά και γιά τις άλλες εφημερίδες της «ελιτίστικης» αριστεράς, τι ωραιότερη προσφορά μπορεί να υπάρξει από ένα κουτάκι (ας είναι και μικρό) μαύρο χαβιάρι, λίγο καπνιστό σολομό, λίγα λαχανάκια Βρυξελλών, έστω!

Νομίζω ότι οι διευθύνσεις των εφημερίδων που, ούτως ή άλλως, χειμάζονται αυτή την εποχή, θα πρέπει να σκύψουν πάνω από την ιδέα αυτή, να την υιοθετήσουν και να την εμπλουτίσουν σε προσφερόμενα είδη, π.χ. φυτίνες, χλωρίνες, γάλατα, γεγονός που θα προσδώσει μεγαλύτερο πρακτικό ενδιαφέρον στην κυριακάτικη έκδοση!
Αν μάλιστα, την ίδια ημέρα προσφέρονται συμπληρωματικά ενός γεύματος είδη στην ίδια εφημερίδα, (π.χ. κάποια φύλλα του «Έθνους» περιέχουν ένα κοτόπουλο και κάποια άλλα πακέτο χυλοπίτες), είναι απολύτως βέβαιον ότι οι πωλήσεις της εφημερίδας, εκείνη την Κυριακή, θα διπλασιαστούν, αφού ο αναγνώστης θα εξασφαλίζει μαζί με την εφημερίδα του και μερικά πιάτα κοτόπουλου με χυλοπίτες!
Τα προτεινόμενα είδη ελήφθησαν τελείως ενδεικτικά από το αλήστου μνήμης «καλάθι της νοικοκυράς»! Όμως μια βόλτα των αρμοδίων σ’ ένα σούπερ μάρκετ θα δώσει πολλές ιδέες, θα εξασφαλίσει πληθώρα χρησίμων προσφορών και θεαματικές αυξήσεις κυκλοφορίας.

Η ρηξικέλευθη ιδέα προσφέρεται αφιλοκερδώς εις τις διευθύνσεις των ελληνικών εφημερίδων. Στη στήλη αρκεί η πατρότης, την οποίαν θα αναγράψει η Ιστορία της Δημοσιογραφίας, «χρυσοίς γράμμασι»!
Αν, τώρα, κάποια εφημερίδα την υιοθετήσει και -η πατρίς ευγνωμονούσα- μου προσφέρει, δωρεάν, ετήσια συνδρομή θα την αποδεχθώ ευχαρίστως, υπό την προϋπόθεση ν’ ανανεώνεται κατ’ έτος!

Το ανοιγμα των κλειστων επαγγελμάτων.

Θέσεις - Απόψεις

Το νομοσχέδιο που διαπραγματεύεται, το άνοιγμα των λεγομένων «κλειστών» επαγγελμάτων στοχεύει στην, μέσω του δημιουργούμενου ανταγωνισμού, μείωση των τιμών των υπηρεσιών που προσφέρουν αυτά. Άρα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Στα υπό θεώρησιν ως κλειστά, περιλαμβάνονται και εκείνα των μηχανικών και αρχιτεκτόνων. Όχι υπό καμιά άλλη έννοια, αλλά μόνο ως προς την, υπό της πολιτείας καθοριζομένη ελαχίστη κατωτέρα αμοιβή, η οποία καλείται «νόμιμη» και η οποία θα καταργηθεί, επιτρεπόμενης, πλέον, της ελεύθερης συναλλαγής μηχανικού με πελάτη.

Μέχρι τώρα, η «νόμιμη» αμοιβή, κατοχυρωμένη δια της καταθέσεώς της στην Εθνική Τράπεζα, εξασφάλιζε τον μηχανικό, αφού προκαταβάλλεται στην Τράπεζα, (άρα κανείς πιθανός «μπαταξής» πελάτης δεν μπορούσε να τον «ρίξει» και να του καταχραστεί χρήματα) και ταυτόχρονα αποτελούσε ξεκάθαρο φορολογικό ορόσημο, αφού θεωρείται ως αμάχητο «έσοδο» και φορολογείται με τους περαιτέρω νόμιμους συντελεστές. Τυχόν εκπτώσεις δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν καθ’ όσον αυτές αφορούν την «είσπραξη» της αμοιβής, ενώ την Εφορία την ενδιαφέρει η αμοιβή ως «έσοδο». Άλλο «έσοδο», άλλο «είσπραξη»!
Πάμπολλες φορές στην 40/τή καριέρα μου, όταν σε σχετικούς φορολογικούς ελέγχους, τολμούσα να ψελλίσω κάτι περί εκπτώσεων, κ.λπ, αντιμετώπιζα ένα αφοπλιστικό και μειλίχιο.
- Ας τα εισπράττετε όλα, δικό σας το πρόβλημα!
Εννοείται ότι, πλην των κολοσσιαίων μεγαλομηχανικών της εποχής, όποιος τολμούσε να μην κάνει έκπτωση, απλώς έχανε την δουλειά!

Κατά συνέπειαν οι μηχανικοί, ως τάξις εργαζομένων, υπήρξαν οι μοναδικοί, ίσως, επαγγελματίες οι οποίοι εφορολογούντο για περισσότερα εισοδήματα από όσα πραγματικά είχαν!
Απίστευτο και όμως αληθινό!!!
Κι εγώ ανήκα σ’ αυτούς. Απλά είχα συνηθίσει και αποδεχτεί αυτή την κατάσταση ως νομοτέλεια.
Όπως ο γεωργός που κουβαλώντας καθημερινά, για κάποιο λόγο, το νεογέννητο μοσχαράκι του στην πλάτη, κατάντησε να το μεταφέρει και όταν έγινε ολόκληρο βόδι!
Όλα στη ζωή είναι θέμα συνήθειας!

Με αυτό που πάει να γίνει τώρα, και με δεδομένη την δραματική πτώση της οικοδομής, το μόνο που θα επιτύχουν οι «φωστήρες» της Οικονομίας είναι να φουντώσουν την φοροδιαφυγή στις τάξεις των μηχανικών, αφού όλοι θα δηλώνουν ότι ελάχιστο θέλουν, προσυνεννοημένοι με τους ιδιοκτήτες σε κοινών συμφερόντων γραμμές. Με την Εφορία αδυνατούσα να αποδείξει το οτιδήποτε και υποχρεούμενη να αποδεχτεί οποιοδήποτε προσχηματικό αποδεικτικό στοιχείο της προσκομιστεί!


Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που, ενώ διάφοροι άλλοι χαλάν τον κόσμο για το περιβόητο «άνοιγμα των επαγγελμάτων», οι μηχανικοί δεν βγάζουν, κιχ!
Το δυστύχημα για τη στήλη είναι ότι τώρα που γίνεται η θάλασσα γιαούρτι (φορολογικά και μόνον, εννοείται) δεν διαθέτει κουτάλι, καθ’ όσον συνταξιούχος!

Επειδή οι καιροί είναι πολύ πονηροί και δεν επιδέχονται, πλέον, αφέλειες. Μόνο η ανικανότητα ή η σκοπιμότητα «παίζουν», ο καιρός θα δείξει ποια από τις δύο σφραγίζει το ως άνω ζήτημα!

Οδηγίες γιά βέβαιη πρόβλεψη του.... αβέβαιου Αύριο !

Επικαιρότης

Κατόπιν μακράς συνεννόησης με τη συνεργάτιδα της στήλης "KYRA MARIA, fortune teller, enterprises”είμεθα στην ευχάριστη θέση να παράσχουμε εις τους πολυπληθείς αναγνώστες της στήλης, μοναδικές οδηγίες διά την ασφαλή πρόβλεψη και προεκτίμηση του μέλλοντός τους! (Τρομάρα μας!!!)
Αρκεί να εκτελέσουν τις κάτωθι, κατά σειράν, κινήσεις:

Α) Παρατηρούν τον σημερινό μισθό, σύνταξη ή, γενικώς, απολαβές τους. (συγκρίνοντας με τις μέχρι πρό τινος αντίστοιχες) και τις μεταφράζουν σε τρέχουσα αγοραστική δύναμη, (συνυπολογιζομένων, εννοείται, φόρων, ΦΠΑ, κ.λπ. κρατήσεων).

Β) Επιβεβαιώνουν την πληροφορία, λόγω επιβεβλημένης ή εμφύτου δυσπιστίας, ότι, παρά το ξεζούμισμα και το αναποδογύρισμα της καθημερινής τους ζωής, το δημόσιο χρέος στην ανατολή του 2014 θα φτάσει από το περυσινό των 300 δις, μόνον σε….. 450 δις (εάν δεν πάρουμε κι άλλο δάνειο, φημολογούνται 60 δις ακόμη, οπότε….).

3) Αναπολούν με αγάπη, σεβασμό και προσήλωση την γαλήνια, πατρική, την ακτινοβολούσα ευφυΐα και εμπνέουσα σιγουριά και αυθεντία, φυσιογνωμία του κ. Πρωθυπουργού μας με το άχρωμο και αμήχανο μειδίαμα, εστιάζουν στον μεστό, καθάριο, (χωρίς σαρδάμ, μπερδέματα και ακαταλαβίστικα φληναφήματα), αισιόδοξο και εμπνευσμένο του λόγο, που πολύ προσεχτικά διαβάζει πάντοτε, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και όλες τις παρελθούσες κατηγορηματικές του δηλώσεις, π.χ. "πρώτα ο πολίτης", "λεφτά υπάρχουν", "δεν θα γίνουν περικοπές μισθών και συντάξεων" και …..εκείνες για την Κοκκινοσκουφίτσα!

Ε΄, κατόπιν των ανωτέρω, και χωρίς καθόλου περαιτέρω προσπάθεια, θα προκύψει προ οφθαλμών, ανάγλυφη, η εικόνα του Αύριο, ενός εκάστου εξ ημών.
Απλή και εύκολη διαδικασία! Και πάνω απ’ όλα, σίγουρη!

Μπράβο «KYRA MARIA»! Όπως πάντα, διάνα!!!

Μιά ενδιαφέρουσα συζήτηση !

Επικαιρότης

Προχθές παραβρέθηκα σε μια φιλική συντροφιά και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση. Θέμα, τι άλλο, η τρέχουσα κατάσταση.

- Κάποια στιγμή, ένας φίλος αναφερόμενος στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, που δίνουν υψηλά ποσοστά στο κυβερνόν κόμμα και πάμπολλες μονάδες καταλληλότητος (!!) στον νυν πρωθυπουργό, διατύπωσε την άποψη ότι όλες αυτές οι «δημοσκοπήσεις» είναι προκατασκευασμένες και χαλκευμένες. Δηλαδή «σικέ»! Κατασκευάσματα των εξώνητων ΜΜΕ.
 Η πραγματική βούληση του λαού καταγράφεται στους δρόμους και τις λαϊκές αγορές και δίνουν τελείως διαφορετικά αποτελέσματα.
- Αν με τόσα αντιλαϊκά μέτρα που κλονίζουν απ’ άκρου εις άκρο τον κοινωνικό ιστό, το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζεται από το 37% του ελληνικού λαού, τότε με μια άλλη, φιλολαϊκή πολιτική που θα έπρεπε να φτάσει; Σίγουρα στο 85% και πάνω!
Άρα μην πιστεύετε αυτές τις κατασκευασμένες, τάχα, «δημοσκοπήσεις»! Προβοκατόρικα κατασκευάσματα γκαιμπελικού προτύπου. Παλαιά και γνωστή πασοκική πρακτική!

- Ένας άλλος, διατύπωσε την άποψη ότι τα νούμερα είναι σωστά, αφού το ΠΑΣΟΚ από της ιδρύσεώς του, δεν αποτελεί πολιτικό σχηματισμό, (κόμμα, κίνημα, ή όπως αλλιώς λέγεται), αλλά κοινωνική συσπείρωση!
Στις τάξεις του συσστρατεύτηκε το χειρότερο και το πιο σκάρτο τμήμα του ελληνικού λαού, ανεξαρτήτως πολιτικής καταγωγής και προέλευσης. Ό,τι άχρηστο, ανίκανο, κουτοπόνηρο, συμπλεγματικό και με απωθημένα, περιθωριακό στοιχείο και ό,τι κατακάθι υπήρχε στην ελληνική κοινωνία βρήκε, άμεσα, την κατάλληλη και αρμόζουσα πολιτική του στέγη!
Την αρχική, αυτή, μαγιά πλαισίωσαν και γιγάντωσαν, συν τω χρόνω, διάφοροι δυσαρεστημένοι, καταπιεσμένοι, ιδιοτελείς, κουτοπόνηροι καιροσκόποι, αφελείς, αλλά και κάμποσοι αγνοί ιδεολόγοι.
Το «κίνημα» ταΐστηκε με άφθονο λαϊκισμό και ποτίστηκε με μπόλικη συνθηματολογική δημαγωγία («Αλλαγή», «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, ίδιο συνδικάτο», «Τσοβόλα, δώστα όλα», κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.) και εδραιώθηκε με την ανάπτυξη ενός πανίσχυρου μαξιμαλιστικού και ιδιοτελούς συνδικαλισμού (από τα ρετιρέ των ΔΕΚΟ, μέχρι τα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία), την σύσταση φαύλων και κυρίαρχων «τοπικών», «κλαδικών» και την οργάνωση ενός αποφασιστικού και αποφασίζοντος «πρασινοφρουρισμού», προς δόξα της απόλυτης κομματικοποιημένης αναξιοκρατίας.
Χωρίς «χαρτί» από την «τοπική», δεν έμπαινες στο Δημόσιο, μακάρι να είχες τον Θεό μπάρμπα, ή πτυχίο από το Χάρβαρντ!
Έτσι μακροημέρευσε η κομματοκρατία και διαιωνίστηκε η παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Έτσι δημιουργήθηκαν τα «σπλάχνα» του, που συνομολογεί σήμερα, ανερυθρίαστα, ο κ. Παπακωνσταντίνου με τα οποία, τώρα που τέλειωσαν τα ψέμματα και ήρθε η ώρα του λογαριασμού, θα πρέπει να συγκρουσθεί! Αγώνας σκληρός, μέχρι θανάτου, στα «μαρμαρένια αλώνια»!

Η αλόγιστη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και η στρεβλή κρατική λειτουργία οδήγησε, σε βάθος χρόνου, στη διάχυση της διαφθοράς σε ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό, την κραιπάλη της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, την εξώθηση της ελληνικής κοινωνίας στην σπατάλη ενός πλαστού ευδαιμονισμού, τις Σειρήνες του εύκολου αλλά δολερού υπερδανεισμού (κρατική καταφυγή του κράτους στις περίφημες «αγορές», ιδιωτικές κάρτες, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια, καταναλωτικά, κ.λπ.) και τις φούσκες του απατηλού Χρηματιστηρίου των λίγων "πονηρών".
Κατάληξη; Αυτή που βιώνουμε σήμερα, δηλαδή ανώμαλη προσγείωση!

Με αποφασιστική συμμετοχή στην σημερινή κατάντια και της ΝΔ, η οποία για 5,5 χρόνια «ήξερε αλλά δεν μίλαγε»!
Ένας άτολμος Καραμανλής, παρακολουθούσε αδρανής, (δειλός, μοιραίος και άβουλος, κατά τον ποιητή) την φρενήρη πορεία της χώρας προς τον γκρεμό. Χωρίς να πατήσει το φρένο, χωρίς να στρίψει το τιμόνι και, το σπουδαιότερο, χωρίς να φωνάξει «Χριστιανοί, βοήθεια χανόμαστε!» και να ενημερώσει τον λαό για το τι πρόκειται να συμβεί, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα.
Να προειδοποιήσει και ενημερώσει, έγκαιρα, έγκυρα και υπεύθυνα το πανελλήνιο, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για την καταιγίδα που έρχεται. Και να ζητήσει έγκριση να προχωρήσει σε βαθιές τομές, μέσω εκτάκτων εκλογών η δημοψηφίσματος. Βεβαίως θα τις έχανε, αφού η δημαγωγία θα έλεγε, (πολύ πιο αβασάνιστα τότε), «λεφτά υπάρχουν», αλλά θα πήγαινε σπίτι του, με αξιοπρέπεια και ήσυχη συνείδηση! Και τώρα θα γύριζε επαληθευμένος και πανίσχυρος! Όμως…..δεν το έπραξε!

Εν πάση περιπτώσει, κακήν κακώς, φτάσαμε εδώ που όλοι βλέπουμε και, πλέον, ξέρουμε.
Ήδη το αγνό, ρομαντικό και ιδεολογικά κινούμενο τμήμα του ΠΑΣΟΚ έχει αποδράσει. Είτε με μεταγραφή σε άλλους πολιτικούς χώρους, είτε απέχον αηδιασμένο.
Όμως ο συμπαγής φαύλος πυρήνας του οπαδικού ΠΑΣΟΚ παραμένει αλώβητος στις επάλξεις. Οι βολεμένοι, οι ιδιοτελείς, οι αφελείς, οι κεκράχτες, τα ανόμως πλουτήσαντα λαμόγια, οι εξώνητοι, τα «σπλάχνα», βεβαίως, παραμένουν. Συμπαγείς και συσπειρωμένοι περιμένουν λουφάζοντας. Και καραδοκούν, αμετανόητοι, να περάσει η μπόρα (όπως πιστεύουν) και να επανέλθουν στη βασιλεία τους!
Έτσι δικαιολογούνται τα σημερινά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, και με λίγο «σπρώξιμο» από τα ΜΜΕ, εννοείται! Αν τολμήσει να τα θίξει, τότε θα δούμε τι θα δείξουν οι δημοσκοπήσεις! (έστω και κατευθυνόμενες)

Τελικά, πολύ με προβλημάτισε η άποψη του φίλου!

Η αξιοπιστία της χώρας και.... άλλα παραμύθια!

Σχολιασμοί

Είναι πασίγνωστο, πλέον, και αντιληπτό από κάθε νοήμονα ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε απελπιστικό χάλι. Στο βαθύτερο σημείο τέλματος και αποσύνθεσης. Άρα στο έσχατο όριο αναξιοπιστίας, γιά όλα τα επίπεδα ζωής. Πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό.
Τίποτε δεν εμπνέει σιγουριά κι εμπιστοσύνη. Τόσο στο εσωτερικό, (ο λαός χειραγωγείται και παραμυθιάζεται εύκολα), όσο και στο εξωτερικό, (δυστυχώς, μας έχουν πάρει χαμπάρι και δεν ξεγελιόνται άλλο).
Κανένας τομέας δραστηριότητος και λειτουργίας δεν εμφανίζει ελπίδα και προοπτική γιά το μέλλον.
Πλήρης διάλυση κάθε κρατικού οργανισμού, πλήρης αποσυναρμολόγηση παντός ελεγκτικού μηχανισμού, απόλυτος μαρασμός και αδράνεια κάθε παραγωγικής διαδικασίας. Σε συλλογικό ή ατομικό επίπεδο.Ανάπτυξη μηδέν! Ούτε σαν σκέψη, καν! Η χώρα αναδίδει έντονα οσμή σήψης και όλοι συναθροισμένοι στην αγορά περιμένουν, μοιρολατρικά και μουδιασμένα, τους «βαρβάρους»!

Εκείνο που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο (όσοι απέμειναν, τέλος πάντων ) είναι οι κορδακισμοί των διαφόρων ταγών του ΠΑΣΟΚ, όλων των βαθμίδων,(ποιόν κοροϊδεύουν, άραγε;) οι οποίοι περιφέρονται στα κανάλια και, ενορχηστρωμένα, κομπορρημονούν περί της, τάχα, ανάκτησης της αξιοπιστίας της χώρας! Κάτι που αποτελεί ύψιστο επίτευγμά τους και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ των 15 μηνών που κυβερνούν τον τόπο! Μιας αξιοπιστίας που είχε απολεστεί, αποκλειστικά, στα 5,5 χρόνια της ΝΔ!
Δηλαδή, μέχρι το 2004 όλα ήσαν τέλεια και όλα λειτουργούσαν άψογα επί δεκαετίες, σαν καλοκουρντισμένο ρολόι, αλλά άρκεσαν τα 5,5 έτη της «επάρατης» για να γίνουν όλα μπάχαλο, να έρθουν τα πάνω κάτω και να απαιτηθεί όλος αυτός ο ορυμαγδός των σκληρών μέτρων και η κηδεμονία της χώρας από την «τρόικα» για άγνωστο βάθος χρονικού ορίζοντα. Με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος των 300 δις, που παρέδωσε η ΝΔ να μειωθεί και να γίνει κατά το 2014…… 450 δις!!!
Κορυφαίο δείγμα αξιοπιστίας, αλλά και ικανότητος! (Στον λαϊκισμό και την εξαπάτηση, σίγουρα)
Ο λαός στριμώχνεται, σφίγγεται και στραγγαλίζεται οικονομικά για να πάει, αντί μπροστά,…….μιάμιση φορά πίσω!!!

Πέραν του ζοφερού αύριο, υπάρχει και το κοντινό χθες που βρίθει τρανταχτών πασοκικών δειγμάτων αξιοπιστίας. Σταχυολογούνται, τυχαία, μερικά ενδεικτικά.
α) Το περίφημο καλαμπόκι του Υπουργού Οικονομικών κ. Ν. Αθανασόπουλου.
Η πρώτη αποκαλυφθείσα «ξεφτίλα» της, τότε, κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Φέρναμε γιουγκοσλάβικο καλαμπόκι , το βαφτίζαμε ελληνικό, το εξάγαμε και παίρναμε επιδοτήσεις. Ο Αθανασόπουλος πήγε τελικά φυλακή, νομίζω 3,5 χρόνια, και η χώρα πλήρωσε κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια πρόστιμο….αξιοπιστίας!
β) Τα περιφερόμενα κοπάδια αιγοπροβάτων της Κρήτης.
Τα μετέφεραν με φορτηγά, από μέρος σε μέρος, για να καταγράφονται πολλαπλώς και να εισπράττονται από τους κουτόφραγκους πολλαπλάσιες, αλλά κλεψιμαίικες επιδοτήσεις! Οι κουτόφραγκοι επεσήμαναν ότι ο πληθυσμός αμνοεριφίων της Κρήτης υπερέβαλε τον ανθρώπινο! Σαφές δείγμα αξιοπιστίας!
γ) Η καταγραφή των βαμβακοκαλλιεργουμένων αγρών.
Τα δηλωθέντα στρέμματα έφερναν την Ελλάδα από πλευράς έκτασης, όπως δήλωσαν οι κουτόφραγκοι της Ε.Ε, μέχρι την Αυστρία! Άλλη τρανταχτή απόδειξη αξιοπιστίας!
δ) Η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, επί κυβερνήσεως Σημίτη, έγινε με πλαστά, χαλκευμένα, στοιχεία που «μαγειρεύτηκαν» από μεγάλο διεθνή οίκο, (πληρωθέντα αδρά για τις υπηρεσίες του αυτές), γνωστό για τις ικανότητές του σε σχετικές λαμογιές και αλχημείες! Και έτσι, αξιόπιστα, μπήκαμε στο ευρό! (Ευτυχώς!)
Στη συνέχεια, όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις ήσαν υποχρεωμένες να καταφεύγουν στη μέθοδο της «δημιουργικής λογιστικής», όπως βάφτισαν ευσχήμως την εξαπάτηση και παραπληροφόρηση, με χρήση ψευδών στατιστικών στοιχείων, κοροϊδεύοντας εαυτούς και αλλήλους, βυθιζόμενοι, ανεπιστρεπτί, στη φενάκη της ουτοπίας, βυθίζοντας, ταυτοχρόνως, την χώρα στο χάος και το αδιέξοδο που, νομοτελειακά, επερχόταν με ταχύτητα και δριμύτητα!

Θα μπορούσε με ένα απλό παράδειγμα να απεικονιστεί όλη η εξέλιξη της σημερινής κατάντιας, που άρχισε από την είσοδο της Ελλάδος στην, τότε, ΕΟΚ και την εισροή στη χώρα των πακτωλών ενισχύσεων για την οργάνωση της οικονομίας της, οι οποίοι, δυστυχώς, δεν επενδύθηκαν αλλά κατασπαταλήθηκαν στην άμετρη και χυδαία κατανάλωση.
Το ΠΑΣΟΚ κατασκεύαζε, επί δεκαετίες, την βόμβα. Την όπλισε και την προγραμμάτισε. Μετά, όταν δεν μπορούσε να την ελέγξει πλέον, την πάσσαρε στη ΝΔ. Αυτή μην μπορώντας να κάνει τίποτε, την κράτησε, αδρανής και αμήχανη, μέχρι το παραπέντε, και στο «τσακ» την πέταξε (μακριά, να φύγει από πάνω μου!) στα χέρια του άφρονος αδημονούντος και διψασμένου για εξουσία κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος θέλοντας να συνεχίσει επιτυχώς (sic) την οικογενειακή παράδοση, την άρπαξε με λαχτάρα, σαν χάνος το δόλωμα! (Μωρέ να πάρουμε την εξουσία και μετά, βλέπουμε!)
Και η βόμβα, όπως ήταν φυσικό, έσκασε στα χέρια του!!!
Αυτή, φευ, είναι η σκληρή πραγματικότητα κι ας λέει ό,τι παπαρδέλες, περί αξιοπιστίας, θέλει εκείνος ο τζιτζιφιόγκος, ο επί των Εξωτερικών!

Αλλά, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, το ΠΑΣΟΚ διαθέτει μια ανυπέρβλητη μαστοριά. Ξέρει να κλέβει, να παραποιεί, να κοροϊδεύει, να ξεγελά, ξέρει όμως και να κρύβεται! Να τα μπαλώνει, όπως-όπως, και να βγαίνει πάντοτε λάδι! Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Έτσι, με την αβάντα των ΜΜΕ, που σύσσωμα βάζουν γερή πλάτη οργιάζοντας στην παραπληροφόρηση, πλασάρει την «αλήθεια» που θέλει αυτό!

Όμως τώρα, οι μεν ξένοι μας έχουν πάρει χαμπάρι (απ’ την καλή και την ανάποδη) και μας επιτηρούν αυστηρά και συστηματικά, με επικυρίαρχους κομισάριους. Μέχρι και το τέως ποδοσφαιριστή κ. Ολι Ρεν έστειλαν για ασφυκτικό μαρκάρισμα και, αν χρειαστεί, σκληρά τάκλινγκς!
Όσο για τον λαό, για τον οποίο μέσα τους λένε «Ας’ τους αυτούς, ποιος τους χ….),
«Κοντός ψαλμός, αλληλούια»! Έρχεται θύελλα!

Διακυβεύω πρόβλεψη. Το χειρότερο «ανάθεμα» (με την πάρα πολύ πλατειά έννοια του όρου, κι ο νοών νοείτω) θα το ρίξουν τα καλοβολεμένα «σπλάχνα» τους! Εν ονόματι του κλονιζόμενου «βολέματος» και της κατεδάφισης των φαύλων «κεκτημένων»!

Αλέξης Γρηγορόπουλος. Μιά θλιβερή επέτειος.

Επικαιρότης

Πριν δύο χρόνια, τέτοια εποχή, στα στενά των Εξαρχείων έχασε τη ζωή του ο μικρός Αλέξης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όταν πεθαίνει, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, ένας νέος άνθρωπος συντελείται ένα μεγάλο κακό. Μια ανορθογραφία της Ζωής! Μια ανατροπή των κανόνων της.
Πολύ περισσότερο όταν αυτό γίνεται με τρόπο βίαιο και συμμετοχή σ’ ένα τέτοιο χαμό ενός άλλου ανθρώπου.
Δεν θα σταθώ στο μέγεθος της ευθύνης του δράστη.
Ατύχημα, λένε κάποιοι, δολοφονία άλλοι. Και οι δύο πλευρές έχουν λάθος. Και οι δύο υπερβάλλουν, για τους δικούς τους λόγους.
Ούτε «ατύχημα» είναι, αφού το όπλο δεν εκπυρσοκρότησε μόνο του, αλλά ένα χέρι πάτησε τη σκανδάλη, ούτε «δολοφονία» αποτελεί, καθ’ όσον στη λέξη συντρέχουν ο «δόλος» και ο «φόνος». Απλή γνώση της ελληνικής το πιστοποιεί. Φόνος, ναι αλλά δόλος σε μια σφαίρα που «παίζει μπιλιάρδο» μέχρι να σκοτώσει, δεν στοιχειοθετείται. Τουλάχιστον στη λογική κάθε καλόπιστου κριτή!

Σε κάθε τέτοιο, ατυχές, περιστατικό (π.χ. Πέτρουλας, Τεμπονέρας, Αξαρλιάν, κ.λπ.) τρία στοιχεία είναι κοινά, σαφή και το χαρακτηρίζουν απόλυτα.
α) Κανείς σώφρων και λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να συμφωνεί με τέτοια γεγονότα και να μην τα αποδοκιμάζει «εκ βάθους καρδίας».
β) Κανείς δεν διαφωνεί ότι η μνήμη τέτοιων αθώων θυμάτων θα πρέπει να τιμάται, να διατηρείται και να λειτουργεί παραδειγματικά και αποτρεπτικά για κάθε πιθανή επανάληψη παρόμοιων γεγονότων και
γ) Καμία εκδήλωση δεν μπορεί να αναιρέσει το ολέθριο γεγονός και να επαναφέρει στη ζωή το αθώο θύμα, εν προκειμένω τον μικρό Αλέξη.
Αν μας έλεγαν «Πήγαινε, π.χ. στη Θεσσαλονίκη γονατιστός και θ’ αναστηθεί ο Αλέξης» εγώ, τουλάχιστον, θα πήγαινα! Με κάθε κόστος και κάθε θυσία.
Όμως όλοι γνωρίζουμε πως κάτι τέτοιο είναι ανώφελο. Δυστυχώς ο μικρός Αλέξης δεν γυρίζει πίσω με τίποτα.

Συνεπώς, με τέτοιου είδους πορείες και συλλαλητήρια που εμπεριέχουν βιαιότητες και βανδαλισμούς, καθ’ όλα προβλέψιμους και αναμενόμενους, δεν τιμάται η μνήμη του αδικοχαμένου μικρού, μάλλον ατιμάζεται.
Η καπηλεία, από γνωστούς πολιτικούς και αναρχικούς χώρους, του θλιβερού γεγονότος, μόνο απέχθεια και αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει.
Η ποδηγεσία του νεαρόκοσμου, εν πολλοίς ενθουσιώδους αλλά ανώριμου και η έντεχνη μετατροπή του σε όργανο καταστροφών και λεηλασιών ξένων περιουσιών δεν αποτελεί «μνημόσυνο» αθώου θύματος. Ούτε οι καπνοί των καιγόμενων σκουπιδοκάδων το πρέπον θυμίαμα.
Όλες αυτές οι ορδές που πλαισιώνουν τους, οπωσδήποτε, λίγους εμπνευστές και καθοδηγητές των βανδαλισμών, μετουσιωνόμενες σε τυφλά εκτελεστικά όργανα δεν σκέφτονται ότι σε εποχές οικονομικής κρίσεως τέτοιες ενέργειες και τέτοιες καταστροφές οδηγούν πιο κοντά στην χρεοκοπία, το λουκέτο και την ανεργία χιλιάδες συμπολίτες τους, εξ ίσου αθώους με τον μικρό Αλέξη;
Και πως πιθανόν μέσα σ’ αυτούς που θα χάσουν δουλειά και ψωμί, άμα κλείσουν τα καταστήματα που καταστρέφουν, μπορεί να είναι ο γονιός τους, ένας συγγενής τους, κάποιος φίλος τους;

Οι Γιαπωνέζοι, ακόμη και σήμερα, τιμούν τη μνήμη των θυμάτων της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, όρθιοι και ακίνητοι για ώρες, κρατώντας ένα αναμμένο κερί μέσα σε μια απέραντη σιωπή!
Τέτοιες ενέργειες δείχνουν, πράγματι, πόνο και συντριβή, αλλά πάνω απ’ όλα ανθρωπιά και σεβασμό στη μνήμη των θυμάτων και πολιτισμό των πενθούντων!

Οι εξαλλότητες υποκινούνται από στείρες πολιτικές δυνάμεις , που μη διαθέτοντας αποτελεσματικό πολιτικό λόγο, (κάτι που απαιτεί έντονα η σημερινή κατάσταση σήψης και διαλύσεως των πάντων), καταφεύγουν στην πλήρη κατεδάφιση του ό,τι έχει μείνει ακόμη όρθιο, με καταστροφικό μηχανισμό και πολιορκητικό κριό τον άκρατο νεανικό ενθουσιασμό και τον άκριτο κι ανεύθυνο «χαβαλέ» του, προκειμένου ν’ αποτελειώσουν την ημιθανή ελληνική οικονομία.
Στόχος η πλήρης εξαθλίωση του λαού και η καταβαράθρωση της χώρας, ώστε να μπορέσουν να αγρεύσουν εύκολα, μέσα από την δημιουργούμενη αλογία του εξαχρειωμένου κοινωνικού πολτού, πολιτική ισχύ και εκλογική πελατεία.
Δυστυχώς το αλάφιασμα και η τεράστια αναστάτωση που έχει προκληθεί σήμερα στις τάξεις της ελληνικής κοινωνίας στενεύει τον ορθολογισμό, τροφοδοτεί τον παραλογισμό και πυροδοτεί τον αποπροσανατολισμό.
Έτσι δεν γίνεται αντιληπτό το «όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες»!

Το γαρ πολύ της θλίψεως.......

Θέσεις - Απόψεις

Οι καιροί, δυστυχώς, είναι ζοφεροί. Καταθλιπτικοί και γιά πολλούς ανυπόφοροι. Είναι καιροί που το οικονομικό στρίμωγμα δημιουργεί και αντίστοιχο πνευματικό, με αποτέλεσμα να προκύπτουν ποικίλες εκτροχιάσεις του νου. Ότι μπορεί να βάλει ένα ανθρώπινο μυαλό, κατεβαίνει ως ορθή άποψη και θεωρία στον πελαγωμένο πολίτη και προβάλλεται ως θέσφατο. Ως αιτιολόγηση της σημερινής κατάντιας και -κατά την κλασσική ελληνική ψυχοσύνθεση- ως θεραπευτική πανάκεια και μαγική συνταγή εξόδου από την κρίση και επαναφορά εις το όλβιο και αμέριμνο, πρόσφατο παρελθόν.

Τη μακάρια ελληνική dolce vita της αδικαιολόγητης και σπάταλης κατανάλωσης, σε συνδυασμό με την ελάχιστη προσφορά εργασίας, την αντιπαραγωγικότητα και την μεγιστοποίηση των απαιτήσεων απολαβών, μέσω ενός παρασιτικού, φαύλου και κουτοπόνηρου συνδικαλισμού στον υπολειτουργούντα δημόσιο τομέα (επίδομα προπέλας, έγκαιρης προσέλευσης, επανατοποθέτησης του τρολλέ των τρόλλεϋ, κ.λπ), αδυνατούμε να ξεχάσουμε και να απαρνηθούμε. Από τη μακάρια νωπή ενθύμησή της ουδόλως μπορούμε να αποστούμε, αν και κατά βάθος καταλαβαίνουμε όλοι ότι αυτός ο τρόπος ζωής, έχει αρχειοθετηθεί πλέον, ανεπιστρεπτί, εις την ιστορία. Μαζί με την belle époque του μεσοπολέμου και, από πλευράς επανόδου στην ελληνική καθημερινότητα, με πιθανότητες όσες και ο χρυσούς αιών του Περικλέους !

Όπως σε κάθε απότομη και ανώμαλη προσγείωση, δυστυχώς, υπάρχουν ξεβολέματα, προβλήματα προσαρμογής και, οπωσδήποτε, και θύματα. Αθώα και μη.
Κάθε απότομη μεταβολή στη δομή και λειτουργία ενός κρατικού μηχανισμού, από πλευράς αποτελεσμάτων, ισοδυναμεί με επανάσταση.
Και κάθε επανάσταση έχει θύματα. Ζητούμενον η ελαχιστοποίηση των κλυδωνισμών και των θυμάτων. Ο μηδενισμός τους, όμως, αδύνατον. Αν ήταν εφικτό, γιά τι είδους επανάσταση θα μιλάγαμε ! Όσο μεγαλύτερες και περισσότερες οι αλλαγές, τόσο μεγαλύτερες οι συγκρούσεις και τόσο περισσότερα τα θύματα ! Κανόνας απαράβατος και παγκόσμια νομοτέλεια ! Δυστυχώς επέστη ο καιρός που, ως κοινωνία, θα πρέπει να ματώσουμε !

Η αριστερά, ως έχουσα την αποκλειστική εργολαβία υπεράσπισης των κοινωνικών κεκτημένων, αντιδρά σπασμωδικά. Κεραυνόπληκτη από τον ορυμαγδό των επερχομένων εξελίξεων και εξουθενωμένη από τους εσωτερικούς της σπαραγμούς.
Δεν προτείνει τίποτε το εφικτό και πραγματοποιήσιμο και εκβάλει μόνο άναρθρα και λαϊκίστικα συνθήματα, στα πλαίσια, τάχα, μιας κοινωνικής ευαισθησίας, χωρίς καμία συγκεκριμένη πρόταση. Όλα εν ονόματι μιας «άλλης πολιτικής», χωρίς ποτέ να την κατονομάζει και να την προωθεί. Καμιά πρακτική συνταγή εξόδου από την κρίση. Σοβαρή, εμπεριστατωμένη κι εφαρμόσιμη.
Θέσεις όπως, «να προσληφθούν όλοι οι άνεργοι στο Δημόσιο» (κ. Τσίπρας) ή «να καταβληθεί επίδομα ανεργίας 1120 ε, ανά άνεργο, πλέον προσθέτων παροχών, κ.λπ» (κ. Παπαρήγα) όχι μόνο δεν αντέχουν σε λογική κριτική, αλλά αποδιώχνουν κάθε σκεπτόμενο πολίτη από τις τάξεις τους, ενώ η κοινή λογική λέει ότι η αποτυχία του καπιταλισμού θα έπρεπε να γεμίζει ασφυκτικά τον αριστερό χώρο.

Η σημερινή κρίση του καπιταλισμού αποδεικνύει, πάνω απ’ όλα, τη γύμνια της αριστεράς σε αξιόπιστες αντιπροτάσεις και εναλλακτικές λύσεις.

Η καταφυγή της σημερινής ψευτοαριστερής κυβέρνησης σε θεραπευτικά μαντζούνια νεοφιλελεύθερων συνταγών αποδεικνύει, επίσης, ότι ο καπιταλισμός, υπό την έννοια της ορθής, λελογισμένης και όχι της άκρατης και αδηφάγου εφαρμογής, όπως δυστυχώς τον κατάντησε η κυριαρχία των μονοπωλίων, η διαφθορά της πολιτικής εξουσίας, η θεοποίηση του αεριτζίδικου τραπεζικού χρήματος και η διαπλοκή όλων των προηγουμένων, όχι μόνο θα επιζήσει αλλά και πρέπει να επιζήσει, αυστηρά χαλιναγωγούμενος, όμως, από ισχυρές, περιοριστικές νομοθεσίες και αδιάφθορες, επιβλέπουσες ηγεσίες.

Το Δημοσθένειο «Δει, δη χρημάτων, ω άνδρες Αθηναίοι και άνευ αυτών, ουδέν εστί των δεόντων», προβάλει σήμερα ισχυρότερο από ποτέ γιά να αναδείξει, πιο ανάγλυφα, την αναγκαιότητα του χρήματος.

Το πρόβλημα δεν είναι το «κεφάλαιο», αλλά η διαχείρισή του. Και αυτή μπορεί να διασφαλιστεί. Καλή διαχείριση σημαίνει γενική ευημερία και κακή σημαίνει κραυγαλέες οικονομικές ανισότητες, κοινωνικές αδικίες, διαφθορά και, στο τέλος, κρατική χρεοκοπία. Όπως η κακή διαχείριση του ηλεκτρισμού φέρνει ηλεκτροπληξίες και του αυτοκινήτου πολύνεκρα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα.

Ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση, ελληνιστί gallop !

Επικαιρότης

Ακούστηκε ότι το ΣΔΟΕ ασχολείται με τα κατορθώματα παλαιού Υπουργού του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος διαθέτει περίπου 165 εταιρείες διαχείρισης και αξιοποίησης ακινήτων, οι οποίες έχουν στην κατοχή τους, συνολικά, περίπου 220 ακίνητα. Τα πλείστα εξ αυτών μεγάλης αξίας. Και εννοείται όλες αυτές οι εταιρείες, εσωχώριες όλες, μπερδεύονται με τραπεζικά δάνεια και, ως ζημιογόνες, φοροδιαφεύγουν κανονικότατα.

Πρόχειρο gallop, μεταξύ συγγενών και φίλων, ανέδειξε τα κάτωθι πρόσωπα, ως πιθανούς πρωταγωνιστές αυτής της ενδιαφέρουσας ιστορίας :

- κ. Απ. Τσοχατζόπουλος : 12,1%
- κ. Γιάν. Παπαντωνίου : 34,6 %
- κ. Κ. Λαλιώτης : 47,3%
- Ανεξάρτητοι, μεμονωμένοι : 5,8 %
- Δεν ξέρω, δεν απαντώ : 0,2 %

Παρατηρήσεις :
α) Η δημοφιλία του κ. Τσοχατζόπουλου βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, καθ’ όσον ούτος ασχολείται, κυρίως, με εξωχώριες μπίζνες.
β) Η περίπτωση του κ. Παπαντωνίου, τον οποίον περιβάλει η φήμη της μεγάλης σουπιάς, (περί τις πάσης φύσεως λοβιτούρες), υστερεί καθ’ όσον οι πληροφορίες του ΣΔΟΕ αναφέρονται σε Υπουργό εξαφανισμένο από την πολιτική σκηνή από μακρότατου χρόνου. Και επειδή ο κ. Γιάννος, κατά καιρούς, όλο και κάπου σκάει μύτη στα κανάλια, εδώ κι εκεί, η υποψηφιότητά του χάνει έδαφος.
γ) Ο κ. Λαλιώτης, πληρών όλες τις προϋποθέσεις και τα επιτάγματα που ανακοίνωσε (ή άφησε να διαρρεύσουν) το ΣΔΟΕ, προηγείται σταθερά και, μάλλον, θα κόψει πρώτος το νήμα. Εκτός αν, την τελευταία στιγμή, κάποιο ισχυρό αουτσάιντερ του πάρει την πρωτιά στο φίνις ! Θα δούμε. Ποτέ δεν ξέρει κανείς ! Οπωσδήποτε η μεγάλη δεξαμενή του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ είναι γεμάτη από τέτοια μπουμπούκια και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος μέχρι τέλους, ποιος θα ξεπεταχτεί και τι θα βγει ( ; ) στα φόρα.
δ) Το δεν ξέρω, δεν απαντώ το εκφράζει ένας Πακιστανός, ο οποίος περιστασιακά βοηθάει στον κήπο, αφού τα δικά μας χέρια δεν επαρκούν ή δεν αντέχουν (γεράματα, ανημποριά, λουμπάγκο και τέτοια). Αυτός ζει στον δικό του κόσμο και νοιάζεται μόνο για το μεροκάματο και το…. τζαμί ! (Τις μπύρες όμως τις κοπανάει, σαν νεροφίδα !)

Η στήλη δέχεται συμμετοχές στη δημοσκόπηση.

Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου !!!

Επικαιρότης

Ο Υπουργός των Οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου, σε μια κρίση ειλικρίνειας, (από τις σπάνιες που τον διακρίνουν), είπε το εξής εκπληκτικό :
- Ήρθε η ώρα να συγκρουσθούμε με τα σπλάχνα μας !
Και εννοούσε τις παρασιτικές ΔΕΚΟ και τον φαύλο τρόπο λειτουργίας τους.
Το να «συγκρούεται» κανείς με τα σπλάχνα του σημαίνει πως :
α) Δεν είναι σωστός ο ίδιος, β) Τα σπλάχνα του δεν είναι καλά και γ) Μπορεί και τα δύο.

Τη διάγνωση περί προβληματικών «σπλάχνων» την έκαναν, επισήμως, οι ελεγκτές της «τρόικας», (τους οποίους εγκατέστησε στη χώρα η κυβέρνηση), στις θεραπευτικές οδηγίες της οποίας οφείλουμε, απαρεγκλίτως, να υπακούομε.
Η διαπίστωση, λοιπόν, μιλάει για πολύ σοβαρή "πάθηση" και ανάγκη αμέσου "εγχειρήσεως" !
- Κόψτε, περικόψτε, μειώστε, περιορίστε, απολύστε, εξυγιάνετε !

Όμως, ποιός «έχτισε» τέτοια σπλάχνα; Ποιός εξέθρεψε και γιγάντωσε τον παρασιτισμό και τη στρεβλή λειτουργία των ΔΕΚΟ, χάριν φαβοριτισμού και κομματικής ιδιοτέλειας; Ποιός δημιούργησε τα περίφημα προνομιακά και μισθολογικά «ρετιρέ»; Ποιός θωράκισε τις ιδιοτελείς συντεχνίες τους με τέτοια ασυδοσία , ούτως ώστε να μπαίνουν με θρασύτητα και ιταμότητα οι συνδικαλιστάδες τους στα υπουργικά γραφεία, να συμπεριφέρονται έξαλλα, να βρίζουν χυδαία και να απειλούν απροκάλυπτα τους μουδιασμένους Υπουργούς, οι οποίοι έκπληκτοι μεν αλλά όρθιοι και σούζα, δεν τολμούσαν να ψελλίσουν λέξη, μπροστά στα εμβρόντητα μάτια καμεραμέν και τηλεθεατών;
Και όλη αυτή η ιλαροτραγωδία της «ιερής αγανάκτησης» των αφηνιασμένων εργατοπατέρων να γίνεται εν ονόματι, τάχα, των συμφερόντων του……. ελληνικού λαού !!!

Αλλά όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Τελικά όλα εδώ, σε τούτη τη ζωή πληρώνονται ! Ο εμπρηστής καλείται να γίνει ο πυροσβέστης, που θα σβήσει τη φωτιά που ο ίδιος άναψε !
Η Θεία Δίκη θα επιβάλει στον σύγχρονο «Αβραάμ» να θυσιάσει τον προσφιλή του γιο, τον «Ισαάκ». Και μάλιστα με ολοκληρωμένες διαδικασίες «θυσίας». Χωρίς το τρυκ της Παλαιάς Διαθήκης ! Ούτε ψύλλος στον κόρφο του σύγχρονου «Ισαάκ». Αυτός δεν θα τη γλιτώσει !

Αχ, κοινωνία άσπλαχνη !

Αισιόδοξα μηνύματα ! !

Σχολιασμοί

Ευρισκόμενος στην Αθήνα γιά την διεκπεραίωση κάποιων υποθέσεων, θέλησα, περιπατώντας στις γκετοποιημένες γειτονιές της, να σχηματίσω ιδίαν άποψη σχετικά με όσα γράφονται στον τύπο και «παίζουν» στα κανάλια γιά την κατάσταση που επικρατεί εκεί. Μάλιστα διάλεξα τις πρώτες βραδινές ώρες να το κάνω, γιά πιο πολύ… σασπένς.
Τελικά κατέληξα σε δύο διαπιστώσεις. Μία αισιόδοξη και μία απαισιόδοξη.
Η απαισιόδοξη λέει ότι στα επίμαχα σημεία η κατάσταση είναι άθλια και η πόλη θυμίζει γενικώς κάτι μεταξύ Καράτσι και Ισλαμαμπάντ. ( Έχοντας επισκεφθεί τις πιο πάνω πόλεις το ισχυρίζομαι μετά λόγου γνώσεως.)
Η αισιόδοξη λέει ότι, ευτυχώς, οι ελπίδες δεν χάθηκαν και υπάρχουν πολλά περιθώρια και πολλές πιθανότητες να φτάσουμε, επί τέλους, την … Καλκούτα !

8η Νοεμβρίου. Η επόμενη ημέρα. Η ημέρα των μεγάλων αποφάσεων.

Θέσεις - Απόψεις

Ο κ. Γ. Παπανδρέου προέρχεται από παλιά πολιτική οικογένεια. Με παππού και πατέρα πρωθυπουργούς. Είναι πολύ λογικό, σχεδόν νομοτελειακό το φαινόμενο να ήθελε, γιά χίλιους λόγους, να φανεί αντάξιος συνεχιστής αυτής της παράδοσης. Μέχρις εκεί το γεγονός είναι κατανοητό και, εν πολλοίς, θεμιτό.
Προεκλογικά, δεν υπάρχει αμφιβολία πως σαν αρχηγός της, τότε, αξιωματικής αντιπολίτευσης και του επί 20/τία κυβερνήσαντος την χώρα κόμματος, ήταν απόλυτα ενημερωμένος (και όφειλε να είναι) γιά την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος και την δρομολογημένη, εκ του ασφαλούς, πορεία της χώρας προς το γκρεμό, στον οποίο την οδήγησε η άφρων πολιτική των προηγουμένων κυβερνήσεων. Μία πολιτική που είχε χτίσει ο πατέρας του προκειμένου να εξασφαλίσει την μακροημέρευσή του στην εξουσία.
Αν και έβλεπε το επερχόμενο αδιέξοδο και την αδυναμίαν αντιμετωπίσεώς του, (κάτι το οποίο είχε αντιληφθεί ο προηγούμενος πρωθυπουργός, που νιώθοντας την εξουσία σαν καυτή πατάτα ήθελε να απαλλαγεί απ’ αυτήν μιά ώρα αρχίτερα), στη δίψα του γιά κατάκτηση της αρχής μετήλθε όλων των μέσων προκειμένου να πετύχει το στόχο του. Να γίνει κι αυτός πρωθυπουργός, έστω γιά μία ημέρα. Να μην φανεί ότι υστερεί έναντι των προγόνων του. Και… ό,τι ήθελε προκύψει!

Όσοι ενθυμούνται λόγους, συνεντεύξεις και πολιτικές συμπεριφορές του το 2008 – 2009 το αντιλαμβάνονται πλήρως. Την άγρια και στείρα αντιπολίτευση, το μόνιμο όχι σε κάθε κυβερνητική πρόταση, ακόμη και σε ό,τι είχε προηγουμένως αποδεχθεί (π.χ. την αναθεώρηση του Συντάγματος γιά τα ξένα πανεπιστήμια) και τόσα άλλα.
Με αποθέωση τη στάση του στα εγκαίνια του Μουσείου της Ακροπόλεως όπου διαγκωνιζόταν, σπρώχνοντας και δολιχοδρομώντας με μανία, γιά να στήνεται συνεχώς μπροστά στις κάμερες της τηλεοράσεως και να προβάλλεται !
Τελικά ο λαός στην απόγνωσή του, διαισθανόμενος αμυδρά την επερχόμενη οικονομική λαίλαπα, πάνω στην απελπισία του και με την σκέψη πως «γιά να λέει αυτός ότι λεφτά υπάρχουν, λύσεις υπάρχουν», κάτι θα ξέρει παραπάνω και μην εκτιμώντας σωστά το μέγεθος της ιδιοτέλειας, της ικανότητος και αξιοπιστίας του κ. Γ. Παπανδρέου, του έδωσε το πηδάλιο της χώρας, σαν έσχατη καταφυγή ελπίδας, με τα γνωστά σημερινά αποτελέσματα.

Αυτό όμως που ενδιαφέρει τώρα τους πολίτες, έξω από πολιτικάντικα τερτίπια, μπλόφες και μπουρδολογίες, είναι το τι μπορεί να γίνει απ’ εδώ και πέρα. Το αύριο καίει και προβληματίζει περισσότερο από το κάθε τι.
Δυστυχώς η λογική των αριθμών είναι τετράγωνη και αμείλικτη. Το δημόσιο χρέος θα αυξάνει συνεχώς, προϊόντος του χρόνου, με αποτέλεσμα την συνεχή αναζήτηση, μέσω φόρων, όλο και περισσοτέρων δημόσιων εσόδων τα οποία όμως, λόγω της ύφεσης, της ανεργίας και της ανέχειας είναι αδύνατον να ανευρεθούν χωρίς το "πνίξιμο" του λαού και τη συνεχή περικοπή των δημοσίων δαπανών, (έργα, μισθοί, συντάξεις).
Η λεμονόκουπα στράγγιξε τελείως και οι πηγές στέρεψαν. Η αγελάδα δεν κατεβάζει, πλέον, γάλα. Τέλειωσαν τα ψέματα. Όσο τα περί ανάπτυξης και επενδύσεων αποτελούν παραμύθια της Χαλιμάς, αφού ποιός τρελός ποντάρει σε κουτσό άλογο!
Η χρεοκοπία της χώρας είναι δεδομένη, αφού είναι δεδομένη η αδυναμία της να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Εσωτερικές (απολύσεις, μη επιστροφή ΦΠΑ, καθυστέρηση καταβολής εφ’ άπαξ, όχι πληρωμές σε προμηθευτές του δημοσίου, κλπ.) και, οσονούπω, στις καταβολές των επερχομένων δανειοδοτικών της υποχρεώσεων προς τους πιστωτές της.
Με όποια ωραιοποιημένη έκφραση κι αν παρουσιαστεί, (η γλωσσοπλασία αποτελεί το κυριότερο γνώρισμα του ΠΑΣΟΚ), η χρεοκοπία της χώρας είναι γεγονός τετελεσμένο και επερχόμενο.

Αυτό το ξέρει καλά ο κ. Γ. Παπανδρέου που έχοντας ικανοποιήσει το «απωθημένο» του, δηλαδή να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδος, αναζητεί λύση αξιοπρεπούς διαφυγής και αναζήτησης … διεθνούς καριέρας !
Πέραν από το πώς θα παρουσιαστεί η έξοδος αυτή στον λαό, (το ΠΑΣΟΚ είναι γκραν μαιτρ στο «φαίνεσθαι» και την παρουσίαση κάθε αρλούμπας ως θέσφατο, με την δουλική και εξώνητη υποστήριξη των φιλικών του ΜΜΕ), αυτή η ενέργεια θα είναι η μόνη ορθή πολιτική απόφαση του κ. Γ. Παπανδρέου.
Το οικονομικό φορτίο που έχει επιπέσει στις πλάτες του λαού και της χώρας, στο μέσον μιάς γενικευμένης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, είναι τεράστιο και η διαχείρισή του βάρος πολύ μεγαλύτερο από όσο μπορούν ν’ αντέξουν οι ώμοι μιας μονοκομματικής κυβέρνησης η οποία, πέραν από τις, υπό αμφισβήτηση, ικανότητες και δυνατότητες των στελεχών της, επιβαρύνεται και από το σύνδρομο του πολιτικού κόστους, στο οποίο μοιραία θα λοξοκοιτάζει πάντα.


Γιά να περάσει ένα αντιλαϊκό αλλά απαραίτητο μέτρο απαιτείται, πλην της γνώσης γιά την αναγκαιότητά του και η δεδομένη αξιοπιστία και το κύρος αυτού που το επιβάλλει. Καθώς και η πλήρης αποδέσμευση από το οποιοδήποτε «πολιτικό κόστος» του μέτρου αυτού.
Οι στιγμές απαιτούν, περισσότερο από ποτέ, ικανούς τεχνοκράτες υπουργούς, (και εν γένει ταγούς), απόλυτα γνώστες του αντικειμένου του τομέα ευθύνης που θα αναλάβουν, κατά προτίμηση εξωκοινοβουλευτικούς, επιτυχημένους και αποφασιστικούς, υπό στιβαρή, σοβαρή και υπεύθυνη καθοδήγηση εξόχως ισχυρής προσωπικότητος, ως συντονιστού - πρωθυπουργού.

Το μέγα ερώτημα είναι, διαθέτει σήμερα τέτοιους η χώρα και, αν ναι, κατά πόσον αυτοί είναι διατεθειμένοι να βάλουν το κεφάλι τους στη λαιμητόμο του σημερινού ελληνικού μπάχαλου, αναλαμβάνοντας να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.

Ένας άγνωστος μύθος του Αισώπου !

Επικαιρότης

Έχω αρκετούς φίλους, τέως και νυν, αρχαιολάτρες. Αγκυροβολημένους, μάλλον δικαίως, στο κλέος και τη σοφία των αρχαίων μας προγόνων.
Δυστυχώς, αφού σήμερα έχουν στερέψει οι πηγές παραγωγής σύγχρονου πνευματικού έργου, η καταφυγή στα αρχαία πρότυπα και την ανυπέρβλητη ποιότητα της αρχαίας πολιτιστικής μας κληρονομιάς αποτελεί την καλύτερη και πιο σίγουρη, λίρα εκατό, παρηγοριά του κάθε σκεπτόμενου και ασφυκτιούντος από τον καθημερινό βομβαρδισμό με χυδαιότητες, πολίτη.
Σ’ αυτούς αφιερώνω το πιο κάτω κείμενο, απόσπασμα ενός αγνώστου σε μένα μύθου του Αισώπου, που διάβασα σήμερα σε πρωινή εφημερίδα.
Τυχαίνει, μάλιστα, ο μύθος αυτός να αποκτά, κατά διαβολική συγκυρία, επίκαιρη σημασία. Οι διαπιστώσεις και οι συνειρμοί, πάντως, στην ευθύνη του αναγνώστη.
Παραθέτω πρώτα το κείμενο σε δική μου μετάφραση και κατόπιν αυτούσιο το αρχαίο πρωτότυπο απόσπασμα.

« Κάποτε ο Ερμής γέμισε ένα κάρο με ψεύδη, πονηριές και απάτες και γύριζε τη γη μοιράζοντας, λίγο λίγο, το φορτίο του στους ανθρώπους. Όταν όμως, όπως λένε, έφτασε στην χώρα των Αράβων το κάρο του χάλασε ξαφνικά και δεν πήγαινε. Οπότε οι προστρέξαντες ντόπιοι καταλεηλάτησαν το φορτίο του, θεωρώντας το πολύτιμο, χωρίς ν’ αφήσουν τίποτα γιά κανένα άλλον. Έτσι, περισσότερο από κάθε άλλο έθνος, οι Άραβες αποτελούν τους μεγαλύτερους ψεύτες και απατεώνες, η δε γλώσσα τους αγνοεί, παντελώς, την αλήθεια»

«Ερμής ποτε άμαξαν ψευσμάτων και πανουργίας και απάτης μεστήν δια πάσης ήλαυνεν γης, κατά χώραν μικρόν τι διανέμων του φόρτου. Ως δε εις την των Αράβων χώραν ήλθε, λέγεται εξαίφνης συντριβήναι την άμαξαν. Οι δε ώσπερ πολύτιμον φόρτον τα εξ αυτής αρπάσαντες ουκ αφήκαν εις άλλους ανθρώπους προελθείν. Ότι Άραβες υπέρ παν έθνος ψεύσται και απατεώνες εισίν εν γλώσση γαρ αυτών ουκ έστιν αλήθεια».

Η στήλη, εκφράζουσα μεγάλην απορία και θλίψη γιά την άγνοια, ως μη ώφειλεν, του μύθου αυτού, απλώς, αναδημοσιεύει το απόσπασμα.


Τυχόν συμπτώσεις και ομοιότητες με σύγχρονα πρόσωπα και πράγματα, απολύτως τυχαίες !

Περί Χιλιανών μεταλλωρύχων και ... άλλα ψιλά.

Σχολιασμοί

Αποτελεί πολύ ευχάριστη έκπληξη η, προς το παρόν, ομοψυχία των τυχερών Χιλιανών μεταλλωρύχων που πήγαν μιά τσάρκα μέχρι τον άλλο κόσμο και γύρισαν σώοι και αβλαβείς, σε σχέση με την οικονομική εκμετάλλευση της περιπέτειάς τους.
Διακηρύσσουν κοινή εκμετάλλευση του πακτωλού χρημάτων που, οπωσδήποτε, τους περιμένει από ΜΜΕ, συγγραφείς και κινηματογραφιστές.  Λεφτά με ουρά !
Κρατείστε στη μνήμη σας αυτήν την ανάρτηση και μετράτε σε πόσες ημέρες θα γίνουν όλοι σκορποχώρι, (θύματα της ανθρώπινης πλεονεξίας και αδηφαγίας), πουλώντας καθένας, γιά πάρτη του, την ιστορία του. Τι ανταγωνισμός και τι μίσος θα περισσέψει τελικά !
Η στήλη κάνει πρόβλεψη, ευχόμενη από βάθους καρδίας να διαψευστεί.
Καταραμένο χρήμα, πόσο ισχυρούς δεσμούς μπορείς να διαλύσεις !


Λέγεται ότι δεν υπάρχει τέλος στη «σκάλα του κακού», που, βεβαίως, είναι πάντα κατηφορική.
Έτσι το είδαμε κι αυτό το κατάπτυστο. Την πρόσκληση των πολιτών στη ρουφιανιά και το κάρφωμα. Ευτυχώς που η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει την, εξ αποστάσεως, κατάδοση οπότε δεν θ’ αξιωθούμε να δούμε κουκουλοφόρους καταδότες να οδηγούν νύχτα τους άντρες του ΣΔΟΕ.
Οποία κατάντια, οποίος αμοραλισμός ! Ίσως θα πρέπει να προστεθεί, σαν τελευταίο άρθρο στο Σύνταγμα, πως ο φορολογικός μηχανισμός της Ελλάδας στηρίζεται στους ρουφιάνους Έλληνες !
Περιμένω σλόγκαν στα ΜΜΕ : «Καρφώστε και σώστε» ή «Είναι στα καθήκοντά σου, κάρφωσε το γείτονά σου» ή «Ρουφιανισμός ή βαρβαρότητα» ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων.
Απορώ πώς δεν βρέθηκε κανείς ακόμη, να υπενθυμίσει ότι το μέτρο του «φοροκαρφώματος» εφευρέθηκε επί χούντας, με την δημοσίευση και δωρεάν διανομή δίτομου ογκώδους βιβλίου με τα ονόματα και δίπλα τα δηλούμενα ποσά όλων των φορολογουμένων !
Απορώ πώς ξέφυγε η ορθή αυτή επανεφαρμογή του μέτρου από τα κυβερνητικά, κατ’ όνομα σοσιαλιστικά, σαΐνια και το εφαρμόζουν μισό και σχετικά ατελέσφορο !
Πάντως μέχρι και η χούντα κατάλαβε το απεχθές του μέτρου και το απέσυρε σύντομα.
Ας ελπίσουμε ότι και οι κήρυκες του «πρώτα ο πολίτης» να το καταλάβουν και να το αποσύρουν έγκαιρα. Εκτός αν εννοούν «πρώτα ο πολίτης»….. στη ρουφιανιά !


Προ λίγων ημερών, (όποιος θέλει ανατρέχει και το βρίσκει), σε σχετική ανάρτηση ισχυρίστηκα ότι οι μεγάλες μπίζνες με τους Άραβες είναι, απλώς, μεγάλες φούσκες. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις….. η πρώτη έσκασε. Ππαφφφφ !
Οι άνθρωποι αυτοί είναι τελείως αναξιόπιστοι και όποιος πιστεύει ότι μπορεί να κάνει μαζί τους δουλειά, και μάλιστα μεγάλη, είναι αιθεροβάμων.
Κοιτάξτε στο παρελθόν, με Πρωθυπουργό τον Αντρέα, όπου παρ’ όλες τις αγκαλιές και τα σάλια, τα γλυψίματα και τις ρεβεράντζες, με όλους εκείνους τους απίθανους αξούριγους που φορούσαν τα τραπεζομάντιλα στο κεφάλι και τις προσδοκίες για εισροή πακτωλών πετροδολλαρίων, δεν μπήκε στη χώρα ούτε σέντσι !
Άλλα τόσα θα μπουν και τώρα.
Φούμαρα ο Αστακός. Αντί αστακομακαρονάδα θα τρώμε μιά μακαρονάδα σκέτη, ορφανή. Όμως ετοιμαστείτε γιατί μεγαλύτερη φούσκα θα μας προκύψει το Ελληνικό-Λας Βέγκας και η επένδυση - μαμμούθ ! Μη φάτε γιατί έχει γλάρο ! (Αλλώστε δίπλα στη θάλασσα είμαστε).
Ο ψωριάρης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια !
Κοντός ψαλμός, αλληλούια !

Η απόλυτη μοναξιά του διασώστη.

Σκέψεις

Το βράδυ της Τετάρτης ξενύχτησα παρακολουθώντας το έπος των Χιλιάνων μεταλλωρύχων και την αποθέωση της ανθρώπινης συνεργασίας, αλληλεγγύης και συναδέλφωσης. Και της συλλογικής προσπάθειας που μπορεί να κάνει θαύματα!
Χρειαζόμουν να γεμίσω τις μπαταρίες μου με «Ανθρωπιά». Το απλό και αυτονόητο. Την πεμπτουσία και ομορφιά της Ζωής που αρχίζει, απελπιστικά, να εκλείπει στις ημέρες μας. Σαν είδος «ουσιώδες εν ανεπαρκεία».
Και περίμενα, υπομονετικά, να δω τον τελευταίο άνθρωπο, τον γιατρό-διασώστη, μόνο του στα έγκατα της γης, για το τελευταίο ημίωρο, της μοναξιάς του.
Προσπάθησα να τον φανταστώ, αυτόν και τα συναισθήματά του, από την στιγμή που είδε τον μοναδικό του σύντροφο ν’ ανεβαίνει με την κάψουλα κι αυτός θα έπρεπε να παραμείνει ΜΟΝΟΣ για μισή ώρα, μέχρι να ξανακατέβει η κάψουλα και να έρθει η σειρά του για την ανάβαση στον «επάνω κόσμο»!
Ότι κι αν λέμε για εκπαίδευση, εμπειρία, ψυχραιμία και άλλα τέτοια, θεωρητικά και βολικά, η ψυχή του κι ο Θεός μόνο θα ξέρουν τι ένοιωθε εκείνη την ατέλειωτη ΜΙΣΗ ώρα. Την πιό μακριά «μισή ώρα» που θα έζησε. Την ώρα της απόλυτης μοναξιάς!
Σε κάποιους, ίσως, να φαίνεται απλό! Μα πόσο λάθος κάνουν! 
Προσπάθησα να τον «προσεγγίσω» νοερά. Έφτασα μέχρι τα μισά, τρόμαξα και γύρισα πίσω. Στη σιγουριά του δωματίου μου και περίμενα με την ίδια αγωνία, πλην εκ του ασφαλούς, πρώτα να δω την κάψουλα να προβάλει από την τρύπα στο υπόγειο λαγούμι και μετά τον ίδιο να βγαίνει, ζωντανός, ακμαίος και τροπαιούχος, στη γη και ν’ απολαμβάνει, σεμνά, το θρίαμβό του. Μαζί με την ανακούφιση και τις ευχαριστίες της Οικουμένης.
Απλοί άνθρωποι, σπουδαία έργα, μεγάλες στιγμές! 

Η αποδοχή των γραμματίων, τα μαρούλια και τα αγγούρια.

Θέσεις - Απόψεις

Οι παλιοί, με τη γνωστή λαϊκή τους σοφία έλεγαν γιά τα γραμμάτια, αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν επιταγές, ομόλογα, κάρτες και όλο εκείνο το πλέγμα των Σειρήνων που σε παγιδεύει στον καταναλωτισμό. "Τα γραμμάτια όταν τα υπογράφεις και κάνεις τη δουλειά σου είναι μαρούλια και όταν, στη λήξη τους, καλείσαι να τα πληρώσεις γίνονται αγγούρια"!
Εμείς, ως χώρα, αναλάβαμε με την υπογραφή του Μνημονίου να πληρώσουμε, τοκοχρεολύσια του πακέτου στήριξης, μαζί με τις δόσεις των παλαιών δανείων, γιά μεν το 2014 περίπου 70 δις ευρώ και γιά το 2015, αντίστοιχα, κάπου 76 δις!
Όποιος αισιοδοξεί γιά το εφικτό του πράγματος, ασφαλώς, δεν περιπατεί επί της γης αλλά ίπταται όλβιος, πανευτυχής και αμέριμνος! Μακάριος και τον ζηλεύω!

Τότε γιατί αναλάβαμε αυτή την υποχρέωση, ως Κυβέρνηση; Πανεύκολη απάντηση!
Αγοράζουμε χρόνο, αφ’ ενός, κάνοντας καθυστέρηση και πετώντας την μπάλα στην εξέδρα και, αφ’ ετέρου, για οφίτσια, ματαιοδοξία, αυτοπροβολή, δημοσιότητα. Γιά αναγνωρισιμότητα και γιά να κολλήσουμε μερικά ένσημα σε κυβερνητικά πόστα, υψηλόβαθμες και υψηλόμισθες θέσεις που εξασφαλίζουν γρήγορες και παχυλές συντάξεις. Παραβλέποντας και απολακτίζοντας την «ώρα της αλήθειας»,  με νύχια, δόντια και ψέματα, έως το απώτατο δυνατό χρονικό όριο. Όσο μπορούμε και όσο μας παίρνει! Δηλαδή ό,τι οριοθετεί τις λέξεις «πολιτική αρπαχτή»!
Και μετά βλέπουμε! Έχει ο Θεός!
Όσο γιά δικαιολογίες, όταν πέσουν οι μάσκες, τι πιό απλό. Κοιτάξτε τι γίνεται και τι λέγεται σήμερα. Πώς το «άσπρο» γίνεται «μαύρο», μπροστά στα μάτια μας, θρασύτατα και «αντιστάσεως μη ούσης»! Δυστυχώς η συνταγή είναι παλιά, δοκιμασμένη και, αλίμονο, επιτυχημένη. Μερικά κανάλια και τα κυριότερα συνδικάτα δικά μας και τα μεσάνυχτα γίνονται μεσημέρι, στο άψε- σβήσε!
Προετοιμαστείτε κατάλληλα γιά να μην αιφνιδιαστείτε! Αν σήμερα ο βρόγχος σας πνίγει, σκεφτείτε τι σας περιμένει τότε!

Γιά σήμερα αυτά τα λίγα και αισιόδοξα!

Επικίνδυνες ακριτομύθιες.

Σχολιασμοί

Η διαπίστωση του Πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου ότι «Κυβερνώ μία διεφθαρμένη χώρα» δεν έχει, και δεν πρέπει να έχει, την απήχηση, τις διαστάσεις και την εκμετάλλευση που της έγινε. Γιατί απεικονίζει μία πραγματικότητα χωρίς, είναι πολύ λογικό, να χαρακτηρίζει την ολότητα των Ελλήνων.
Αυτονόητο το ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και όλοι διεφθαρμένοι! Μόνο όσοι έχουν τη μύγα μυγιάζονται! Όσοι νιώθουν «καθαροί» κι έχουν τη συνείδησή τους αναπαυμένη, απλώς ανασηκώνουν τους ώμους αδιάφορα.
- Σιγά τα ωά. Ας λέει όποιος θέλει, ότι θέλει. Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται!

Όμως το ότι η διαφθορά αποτελεί υπαρκτό και τεράστιο πρόβλημα της Ελλάδος, είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Διάχυτη σε κάθε κοινωνική και επαγγελματική τάξη και κυρίως στις δημόσιες υπηρεσίες. Η σχετική αναφορά από τον κ. Παπανδρέου, πέραν αμετροέπειας, δεν «κομίζει γλαύκα εις Αθήνας». Δεν είπε κάτι το ανύπαρκτο ή το ψευδές. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα.
Αφ' ενός, δεν θα έπρεπε να το πει εκεί που το είπε και τον χρόνο που το είπε, γιατί ο ηγέτης μιας χώρας δεν μπορεί να ρίχνει, πρώτος, τον λίθο του αναθέματος κατά της χώρας του, σύμφωνα με το «τα εν οίκω μη εν δήμω» και, αφ’ ετέρου, γιατί τα διάφορα «τσιράκια» του (Παπακωνσταντίνου, Πεταλωτής) επ’ ουδενί όφειλαν να σπεύσουν, σπεκουλάροντας, να λασπώσουν πρόωρα και χωρίς σωστή πληροφόρηση προηγούμενους πρωθυπουργούς.
Το γεγονός αυτό, κατ’ εμέ, αποτελεί τη σοβαρότερη πτυχή του όλου ατοπήματος, καθ' όσον αποδεικνύει, άλλη μία φορά και ανάγλυφα, πως η Κυβέρνηση λειτουργεί επιπόλαια, άκριτα και καιροσκοπικά, σκοπούσα στις εντυπώσεις και μόνο. Και όχι στην επίλυση των προβλημάτων, που κατάντησαν θανάσιμοι βρόγχοι στο λαιμό του λαού. Όλα γιά το «φαίνεσθαι» και το πολιτικό κόστος. Και το μπουρδούκλωμα, όπως όπως κι άτσαλα, όταν γίνει καμία στραβή!
Πώς μπορείς να εμπιστευθείς έναν Υπουργό Οικονομίας που ξέρεις ότι κρατάει τη μοίρα σου στα χέρια του όταν εκτοξεύει, αβασάνιστα και άκριτα, τέτοιες ανακρίβειες και επιπολαιότητες, υπακούοντας μόνο στο κομματικό του πάθος. Και πώς μπορείς να νιώσεις ψήγματα αισιοδοξίας όταν ακούς και βλέπεις τον παιδαριώδη τρόπον αντίδρασης και την αφελή προσπάθεια κουκουλώματος της ακριτομυθίας του. Αφού στα εύκολα και δευτερεύοντα θέματα δείχνει τέτοια ανευθυνότητα και ανικανότητα χειρισμού, σκεφτείτε πώς αντιμετωπίζει τα σοβαρά και τα δύσκολα.
Με τέτοιους ανθρώπους, τέτοιες λογικές και τέτοιες πρακτικές, ας μην ελπίζουμε γιά ανάκαμψη. Ούτε οικονομική, ούτε ηθική αλλά ούτε, καν, λογική.


Ο Τσόρτσιλ έλεγε πως ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Και μάλλον είχε δίκιο.

"Ουαί υμίν υποκριταί και Φαρισαίοι.....!"

Eπικαιρότης

Και εν μία νυκτί ανακαλύψαμε την… Αμερική! Μέγας σάλος και μέγας ντόρος, θλίψη πολλή και κατάθλιψη απόλυτη κάλυψε, απ’ άκρου σε άκρο, την χώρα!
Είπε, λέει, κάποιος πρωθυπουργός της Ελλάδας πως «Κυβερνάω μια διεφθαρμένη χώρα»! Και εσηκώθη βοή μεγάλη!  Και διαγκωνίζονται οι τρεις τελευταίοι πρωθυπουργοί ν’ απολακτίσουν μία διαπίστωση, που γιά όποιον την διατύπωσε πράγματι, θα αποτελούσε μία από τις ελάχιστες αλήθειες που εκστόμισε στην θητεία του!  Και θα εξέφραζε ρεαλισμό και γενναιότητα.
Ο κ. Σημίτης, λέγοντας το γνωστό «Αυτή είναι η Ελλάδα», σαφώς το υπονόησε, ο κ. Καραμανλής, μιλώντας στου Μπαϊρακτάρη γιά «νταβατζήδες που κυβερνούν την χώρα» το έκανε λιανά ακόμη και σε χαζούς και ο κ. Παπανδρέου, παραγνωρίζοντας το σημερινό οφθαλμοφανέστατο κρατικό μπάχαλο και όργιο διαφθοράς, έσπευσε διά του «δημίου του λαού» κ. Παπακωνσταντίνου να καθορίσει τον «δράστη». Ο προηγούμενος είναι, πάντως όχι αυτός!
Όλοι αγνοούν, όλοι καταπλήσσονται, όλοι εξανίστανται!
- Πω, πω, «κακές κουβέντες»! Πω, πω, αμαρτία! Στον Καιάδα, γρήγορα! Πιπέρι!!
Σαν τις μωρές παρθένες, όλοι σεμνύνονται αιδημόνως και αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τον «βρωμερό συκοφάντη» του έντιμου, άσπιλου και αμόλυντου Έθνους μας!
Και μέσα στις μαινόμενες Ιερεμιάδες σύσσωμος κι ο ελληνικός λαός, οι όψιμες "μωρές παρθένες". Όλες, συλλήβδην, οι "αρσακειάδες". Όλοι οι φοροφυγάδες, οι απατεώνες, οι καταχραστές, τα πάσης φύσεως λαμόγια. Με σημαιοφόρους τους αγνούς «λειτουργούς της ενημέρωσης»!
Κι ας μην μπορείς να χτίσεις αν δεν λαδώσεις, ας μην μπορείς να βρεις την υγειά σου αν δεν δώσεις φακελάκι και ας μην μπορείς να βγάλεις ένα χαρτί από δημόσια υπηρεσία αν δεν τα «σκάσεις»!
Άκου διεφθαρμένη χώρα η Ελλάδα! Τέτοια βρωμερή «συκοφαντία» μόνο ένας ελεεινός «ανθέλληνας» μπορεί να εκτοξεύσει, κατηγορώντας άδικα, τον αγγελικά πλασμένο λαό μας!
Και όσα γράφει ο διεθνής τύπος, χρόνια τώρα, και όσα καταγράφουν οι διεθνείς μετρήσεις περί πρωταθλητών στη διαφθορά, εμείς δεν ξέρουμε τίποτα και ούτε σηκώνουμε κουβέντα!
Τελικά, η υποκρισία αποτελεί κι αυτή τμήμα της διαφθοράς. Ίσως το σπουδαιότερο!

ΥΓ. Ο κ. Παπανδρέου έχει τις λιγότερες πιθανότητες να είναι ο «δράστης», αφού
α) δεν κυβερνάει ο ίδιος, β) ο κ. Γιούνκερ ανέφερε την λέξη «είπε» και όχι «διάβασε» και γ) τέτοια σοβαρή διαπίστωση απαιτεί, τέλος πάντων, μια κάποια σκέψη!

Εμπρός, μαρς! Εν, δυο....!

Σκέψεις - Απόψεις

Καταλαβαίνω, διαφωνώντας άρδην, τις πάσης φύσεως στρατεύσεις και τους διάφορους «στρατευμένους» (από απλούς φαντάρους, φανατικούς οπαδούς- τάχα φιλάθλους-, παρωπιδιασμένους θιασώτες πολιτικών ιδεολογιών και κομματικών μορφωμάτων, ιδίως παρωχημένων και αποτυχημένων, εκείνους τους χαζούς στην Κεντρική Αγορά με το περιοδικό «Ξυπνήστε» στο στήθος να διαλαλούν σαχλαμάρες καθώς και όλους τους λυσσαλέους προπαγανδιστές οιουδήποτε «προϊόντος»).
Αδυνατώ όμως να καταλάβω γιατί, εν ονόματι της όποιας «στράτευσης, θα πρέπει να παραβιάζονται τα σύνορα της λογικής, της ευπρέπειας, της ψυχραιμίας, του διαλόγου και, εν τέλει, της ευφυΐας! Εκτός και αν δεν υπάρχουν (καθένας μας ό,τι έχει μέσα του βγάζει!) ή αν, εντέχνως, τους έχουν αφαιρεθεί δια λοβοτομής κατά την «στρατολόγηση»!
Είπαμε «στράτευση» ναι, ιδεολογία ναι, φανατική υποστήριξη ναι, αλλά πάνω απ’ όλα υπάρχει η λογική!
Τελικά όπως πάμε, σε λίγο θα την καταργήσουμε τελείως κι αυτήν!
Θα λέμε «Λογική υπάρχει» και θα εννοούμε «Που πήγε η λογική;»!
Αφού, άλλωστε, το ακούσαμε κι αυτό, στο περίπου έτσι !

Ελλάδα, ένα απέραντο φρενοκομείο ! ! !

Γιά γέλια και γιά κλάματα

Όταν, πάλαι ποτέ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μίλησε γιά την Ελλάδα, χαρακτηρίζοντάς την «απέραντο φρενοκομείο», πολλοί ξαφνιάστηκαν και τον θεώρησαν υπερβολικό (μεταξύ των οποίων κι ο υποφαινόμενος).
Μάλλον όμως είχε δίκιο απόλυτο. Και να γιατί.


α) Ο πρωθυπουργός διά των παπαγαλακίων του, (προσωπικά άκουσα με τ’ αυτιά μου τους κ.κ. Παμπούκη και Πεταλωτή να επαναλαμβάνουν, σαν με καρμπόν) εξηγεί ότι :
- Όταν έλεγα πως «λεφτά υπάρχουν» εννοούσα «πού πήγαν τα λεφτά ;» !
Δηλαδή αντικατάσταση ευθείας πρότασης με ερώτηση !
Δηλαδή «γεια σου Γιάννη, κουκιά σπέρνω» ή «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα (ή καν έλα)» ή «πιασ’ τ’ αυγό και κούρευτο» ! ! !


β) Ο αρχηγός της ΝΔ ισχυρίζεται ότι θα μηδενίσει το χρέος !
Δηλαδή "ξαναπιάσ’ τ’ αυγό και ξανακούρευτο" ! !


γ) Η κ. Παπαρήγα απαιτεί ελάχιστο επίδομα ανεργίας 1120 Ε, με πληρωμένες ασφαλιστικές εισφορές, επιδόματα ενοικίου, απαλλαγές σε νερό και ρεύμα και κάτι ακόμα ψιλά που, λόγω λιποθυμίας, δεν πρόλαβα να συγκρατήσω.
Δηλαδή παρατήστε τις δουλειές σας, βγείτε στην ανεργία (2240 Ε, ανά ζευγάρι) και τρεχάτε στα Λονδίνα για shopping therapy ! Συμφέρει!
Ποσωπικά, κατόπιν τούτου, δηλώνω κομμουνιστής! Φανατικός! Φέρτε μου αιτήσεις εγγραφής να υπογράψω, φέρτε μου και σημαίες του ΠΑΜΕ να σηκώνω (εκείνες με το ρόπαλο για κοντάρι!) και φύγαμε! Πρώτα για διαδήλωση και μετά για Κόστα ντελ Σολ ή Μαρμπέλα!


δ) Ο κ. Αλαβάνος, αφού πρώτα είχε ζητήσει την απαγόρευση εξόδου από την χώρα των κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, μετά έχει απαγορεύσει, αν εκλεγεί, την είσοδο στην «Τρόικα».

Γι' αυτό σας λέω, κατόπιν όλων των ανωτέρω, «Όλοι ψήφο στον Βεργή» ! Μονοκούκι και δαγκωτό ! ! ! (Όχι Λεβέντη γιατί αυτός μοιάζει λογικότερος, οπότε πάει χαμένη η ψήφος!)
Και μην τολμήσει κανείς να πει ότι λέω τρέλες! Τα ανωτέρω αναγραφόμενα είναι, πέρα για πέρα, αληθινά και επακριβώς διατυπωθέντα!


Ζήτω η τρέλα!!!

Η αποσυμφόρηση των φυλακών.

Επικαιρότης

Το πρόβλημα της παραβατικότητος, της εγκληματικότητος αλλά και της χωρητικότητος των φυλακών είναι γνωστή. Είναι, όπως όλα στη χώρα μας, αντιστρόφως ανάλογη προς τις ανάγκες της.
Κατά συνέπειαν η λήψη κάποιων μέτρων γιά την αποσυμφόρησή τους αναγκαία.
Όμως απαιτείται πολλή μελέτη και πολλή περίσκεψη στη λήψη μέτρων.
Φημολογείται ότι πρόκειται ν’ απελευθερωθούν, συλλήβδην, όλοι οι «φτωχοδιάβολοι», κατά την υπουργική δήλωση (κατά λέξη του κ. Καστανίδη), μικροκλεφταρέοι, μικροαπατεώνες, κλπ., όπως επίσης και όλοι όσοι αδυνατούν να εξαγοράσουν τις μικροποινές τους η να καταβάλουν τα δικαστικά έξοδα!

Παραμερίζοντες προς στιγμήν όλες τις λαϊκίστικες και «φιλάνθρωπες» συγκατανεύσεις για το μέτρο, ας προβληματιστούμε με την εξής σκέψη.
Η κοινωνία, στο επίπεδο του απλού μέσου πολίτη, δεν κινδυνεύει τόσο από τον μεγαλοεγκληματία του οργανωμένου εγκλήματος που στοχεύει τους μεγάλους στόχους, (Τράπεζες, Σούπερ μάρκετ, μεγαλοκαρχαρίες, κλπ.) όσο από το πλήθος των μικροκακοποιών, μικροκλεφτών και πορτοφολάδων που λυμαίνονται τις αστικές συγκοινωνίες, παραβιάζουν σπίτια και καταστήματα, αρπάζουν τσάντες στο δρόμο και γενικά έχουν δημιουργήσει το σημερινό κλίμα της ανασφάλειας που διακατέχει την κοινωνία μας.
Με τα σχεδιαζόμενα μέτρα όλοι αυτοί οι κύριοι θα ξεχυθούν ελεύθεροι στους δρόμους, προστιθέμενοι στους ήδη υπάρχοντες ασύλληπτους «συναδέλφους» τους, για να συνεχίσουν απερίσπαστα την δράση τους.
Μάλιστα κατά πολύ θρασύτερο τρόπο, αφού σε περίπτωση σύλληψής τους, θα αρκεί η δήλωση ανέχειας γιά να αποφεύγουν πληρωμές προστίμων και ποινών και έτσι θα αφήνονται πάλι ελεύθεροι κι ασύδοτοι. Και πάει λέγοντας!

Πολλοί καταλαβαίνουν το νόημα της ανάρτησης, έχουν κακή πείρα, και συμφωνούν. Κάποιοι θα αδιαφορήσουν και κάποιοι άλλοι, οι «προοδευτικάριοι», σίγουρα θα αγανακτήσουν. Δεν τους αδικώ. Όταν όμως εξαφανιστεί το πορτοφόλι τους απ’ την τσέπη στο μετρό, όταν βουτήξουν την τσάντα ή το σταυρό με την αλυσίδα από τον λαιμό της γυναίκας τους στο δρόμο κι όταν εξαφανιστεί το αυτοκίνητό τους από το πάρκινγκ, τότε θα καταλάβουν κι αυτοί! Αν, μάλιστα, έχουν την τύχη να γυρίσουν ένα βράδυ σπίτι και το βρουν λεηλατημένο και «ξεκοιλιασμένο», τότε θα το εμπεδώσουν πλήρως!
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!

Oι αεριούχες βαφές αυγών, τα πολλά κεράσια και τα μικρά καλάθια !

Επικαιρότης

Αλήθεια, γιατί η στήλη δεν μπορεί να συμμετάσχει στην διάχυτα οργανωμένη ευδαιμονία που σκορπίζουν τα γνωστά εξώνητα παπαγαλάκια των κρατικών αλλά και των διαφόρων «μεγάλων» και «εναλλακτικών» και άλλων κατάπτυστων δελτίων ειδήσεων των καναλιών; Γιατί δεν την πείθει η αγαλλίαση που αποπνέουν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι….. «υποκριταί», οι κυρίες που δεν… «τρέμουν» και τα φέρνουν όλα….τσίμα - τσίμα, τα…. «μακριά» ξινά ξυλάγγουρα, οι ψευδίζοντες γουρλομάτηδες και τα άλλα τηλεοπτικά «νούμερα»;
Γιατί αυτές οι κολοσσιαίες κινέζικες υποσχεσιολογίες και οι αραβικές αερολογίες γιά αμύθητες επενδύσεις την αφήνουν παγερή και δύσπιστη;
Μήπως γιατί ξέρει καλά ότι τα κοράκια κι οι γύπες κάνουν γύρους πάνω από εξαντλημένα κι ετοιμοθάνατα σώματα, περιμένοντας να ορμήσουν πάνω τους, μόλις αυτά γίνουν πτώματα;
Μήπως γιατί ξέρει καλά, κι από πρώτο χέρι, ότι ο Εβραίος έμπορος είδε τον Κινέζο έμπορο και το έκοψε λάσπη;
Ή μήπως γιατί καταλαβαίνει πως ο παμπόνηρος κινέζικος καπιταλιστικός «λύκος» φορώντας, γιά λόγους σκοπιμότητας, κομμουνιστική προβιά «προβάτου», επιλέγει το ψοφίμι της ελληνικής οικονομίας γιά να το κάνει αιχμή δόρατος και Δούρειο Ίππο και να αλώσει, μέσω αυτού, την ευρωπαϊκή αγορά; (Γιά τους Καταραίους ας μην γίνεται σοβαρή συζήτηση. Αυτοί είναι τελείως αναξιόπιστοι, κουβέντα να γίνεται, μπλα-μπλα και τίποτα άλλο).

Όπως και να ’χει το πράγμα, στο χάλι που βρισκόμαστε, από πλευράς επενδύσεων και ρευστότητας όλοι και όλα ευπρόσδεκτα είναι. Σύμφωνα και με την γνωστή πλατωνική ρήση: «Και το λίγο της γριάς…. καλό της κάνει»!
Ό,τι προαιρείστε! Δώστε και σώστε! (Έστω και…. χώστε!)
Από πλευράς όρων, δε, κανένα πρόβλημα! Άμα λάχει στήνουμε και κ…. !
Αρκεί να πέσουν λεφτά στην χώρα και να πάρει μπρος το μηχανάκι της ανάπτυξης.

Όμως προσοχή. Όχι βιαστικοί και εύκολοι πανηγυρισμοί! (ακόμη δεν τον είδαμε….!)
Αυτά είναι δολώματα γιά χάνους και επιχειρήματα γιά χαχόλους! Ψυχραιμία, περίσκεψη, υπομονή κι ανοιχτό μυαλό. Γιατί τόσες και τόσες φορές έχουμε ακούσει γιά πολλά κεράσια και την πατήσαμε τρέχοντας με μεγάλα καλάθια. Το εμπεδώσαμε πλέον. Με π…. δεν βάφονται τ’ αυγά!

Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές. "Επιχείρηση Δελαπατρίδης"!

Θέσεις - Απόψεις

Οι απόψεις της στήλης για τη συμμετοχή ή μη σε κάθε εκλογική διαδικασία είναι σταθερές, διαχρονικές και αμετάβλητες. Θεωρεί την συμμετοχή, για τον κάθε δημοκρατικό πολίτη, ως ιερή υποχρέωση, ύψιστο καθήκον και αναφαίρετο δικαίωμα.
Οι εκλογές αποτελούν την καταλληλότερη στιγμή όπου ο ψηφοφόρος εκφράζει έγκυρα, έγκαιρα και υπεύθυνα την κριτική του για το χθές, την γνώμη του για το σήμερα και την βούλησή του για το αύριο.
Τα ανωτέρω αποτελούν παγιωμένες και αδιαπραγμάτευτες θέσεις από την περίοδο της Χούντας τότε που η Αστυνομία κυνηγούσε και ξυλοφόρτωνε, όσους διαδηλωτές τολμούσαν να κραυγάσουν  «Εκλογές»! Επίσης, θεωρεί την επιλογή της λευκής ή άκυρης ψήφου ενέργεια, τουλάχιστον, ανεύθυνη, ατελέσφορη και σε τελευταία ανάλυση ανόητη! Όση δικαιολογημένη πίκρα κι απογοήτευση κι αν κρύβει μέσα της, αφού αποτελεί πράξη ατελέσφορη και άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος, καθ’ όσον δεν αποτρέπει την εκλογή αυτών που σκοπείται η αποδοκιμασία. Π.χ. αν σε μία, υποτιθέμενη, πόλη 100 ατόμων, οι 90 είτε απόσχουν είτε ψηφίσουν λευκό ή άκυρο και οι 10 ψηφίσουν έγκυρα, οδηγούμαστε στο τραγελαφικό αποτέλεσμα του να αρκούν 6 (!) ψήφοι για να εκλεγεί ο Δήμαρχος, όχι των 10 αλλά των 100! Μια τέτοια ενέργεια θυμίζει εκείνον που έκοψε τα «τέτοια» του για να τιμωρήσει …. τη γυναίκα του! Συνεπώς το λευκό και το άκυρο είναι ή δεν είναι αλυσιτελής αντιδημοκρατική ηλιθιότητα ;
Οπωσδήποτε οι προσεχείς εκλογές αποτελούν ήσσονος σημασίας εκλογική αναμέτρηση, σε σχέση με τις βουλευτικές, επιτρέποντας ψήφο εκτός και πέραν διαμορφωμένων πολιτικών πεποιθήσεων. Ιδίως σήμερα που υπάρχει γενική απέχθεια και αποστροφή προς το σύνολο του πολιτικού κόσμου, σε προσωπικό επίπεδο, ανεξαρτήτως ιδεολογικού φάσματος και ο κόσμος μπαίνει εύκολα στον πειρασμό να εκφράσει την αποδοκιμασία του απέχοντας ή μέσω της λευκής και της άκυρης ψήφου. Δηλαδή λάθος στο λάθος!
Η στήλη ξεκινά από την βεβαία θέση ότι την επομένη των εκλογών (άντε και των επαναληπτικών) η χώρα θα διαθέτει δημοτικούς και περιφερειακούς άρχοντες, ο κόσμος να χαλάσει, και θα ξαναέχουμε πάλι μία από τα ίδια και θέλοντας να σπάσει το δημιουργημένο πολιτικό απόστημα κάνει μια πρόταση ευχόμενη να μπορέσει να πραγματοποιηθεί. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον και παγκόσμια πρωτοτυπία.
Είναι γνωστόν ότι η χώρα, όπως όλες οι χώρες του κόσμου, βρίθει από γραφικούς τύπους που σε κάθε εκλογές «κατεβαίνουν» υποψήφιοι, βγαίνουν στα μπαλκόνια και προσφέρουν μπόλικη ψυχαγωγία σπάζοντας την ένταση των ημερών. Οι παλαιότεροι θα θυμόνται σίγουρα τον αξέχαστο Αρμάνδο Δελαπατρίδη και οι πιο παλιοί την μεγάλη Μαρίκα Παλαίστη!


Προτείνεται να αναζητηθούν ανά την επικράτεια τέτοια «ψώνια», κυρίως στους μεγάλους Δήμους, να ενθαρρυνθούν να υποβάλουν υποψηφιότητα, να υποστηριχθούν και να προβληθούν έντονα και, τελικά, να υπερψηφιστούν! Από όλους τους υποστηρικτές της αποχής και της αρνητικής ψήφου!
Μπορείτε να φανταστείτε την χώρα να ξυπνά στις 8 Νοεμβρίου γεμάτη από Βεργήδες ή Λεβέντηδες Δημάρχους; Μπορείτε να φανταστείτε π.χ. την γνωστή Τσιτσιολίνα, πρωθυπουργό της Ιταλίας ή την «εθνική» μας Τζούλια περιφερειάρχη Αττικής ;
Μπορείτε να φαντασθείτε τι παγκόσμιος σάλος θα προκληθεί, σε τέτοια περίπτωση;
Επειδή η γελοιοποίηση αποτελεί την καυστικότερη σάτιρα θεωρώ ότι αυτό το ενδεχόμενο θ’ αποτελέσει τον ισχυρότερο κόλαφο στο σάπιο πολιτικό μας σύστημα και μια τρανή απόδειξη ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι άξιοι απόγονοι ενός Αριστοφάνη και διαθέτουν ωριμότητα, αξιοπρέπεια και,
προ πάντων, χιούμορ στην αντιμετώπιση αυτών που απεργάστηκαν την κατάντια του!


Για σκεφθείτε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση!

Ακεφιά, μελαγχολία, απογοήτευση

Επικαιρότης


Η γενική κατάσταση της χώρας, όπως καθημερινά αποκαλύπτεται (απενταρίες, διαφθορά, κακοδιοίκηση) αντανακλά και επηρεάζει την διάθεση κάθε σκεπτόμενου πολίτη. Στερεί το κέφι για όλα, ακόμα και για διαμαρτυρία, για αντίδραση, για άμυνα. Εξουθένωση πλήρης.
Μια διάχυτη μελαγχολική παράλυση έχει απλωθεί στις ψυχές του κόσμου και ο φόβος κι η ανησυχία για το αύριο του εστιάζει τη σκέψη αποκλειστικά στα πεζά καθημερινά προβλήματα επιβίωσης και τον οδηγεί στην εσωστρέφεια και την απομόνωση.
Η στήλη εκφράζουσα τον κοινό νου και απηχούσα τον μέσο Έλληνα απεικονίζει κι αυτή την υπάρχουσα κατάσταση. Το μολύβι βαρύ κι ασήκωτο, το πληκτρολόγιο απωθητικό και το μυαλό άκεφο, αργόσυρτο και….αλλού ! ! !
Προσπαθώντας με την βία, σαν να πίνει το μουρουνόλαδο της παιδικής ηλικίας, να προβάλει κάποια αντίσταση στην πνευματική ολιγωρία και κατηφόρα διαλέγει τρία θέματα ν’ ασχοληθεί. Ίσα για να μην βαλτώσει πνευματικά στο υπάρχον σήμερα απέραντο και αξεπέραστο τέλμα.


Α) Ένα από τα λίγα εναπομείναντα ζωντανά κι αισιόδοξα κύτταρα της ελληνικής κοινωνίας, μια αμυδρή ακτίνα φωτός είναι και ο Γυμναστικός Σύλλογος «Αρμονία». Ο Σύλλογος εδρεύει στο Π. Φάληρο και γυμνάζει καμιά ογδονταριά κοριτσάκια που αγαπούν την ενόργανη γυμναστική. Όαση πνευματικής και σωματικής υγείας στο σημερινό ελληνικό χάλι. Μια από τις λίγες «ελπίδες» για κάτι καλό στο γκρίζο μέλλον της ελληνικής νεολαίας.
Ε, λοιπόν, στον σύλλογο αυτόν στερούν την στέγη. Δηλαδή μία σάλα 150 μ2 περίπου που χρειάζεται για να λειτουργήσει. Eν μέσω ολυμπιακών εγκαταστάσεων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, οι οποίες μένουν κλειστές κι εγκαταλελειμμένες να σαπίζουν στην αχρησία και αχρηστία. Από στενοκεφαλιά, τυπολατρία και γραφειοκρατία.
Ζητούνται σπέρματα κοινού νου !!


Β) Η Έλλη Παππά είναι γνωστή. Υπήρξε «σύντροφος» του Νίκου Μπελογιάννη στην πολιτική αλλά και την ερωτική ζωή και δράση. Και στην θανατική καταδίκη, στα άγρια και παράλογα εκείνα χρόνια (1952).
Η Παππά απέφυγε την εκτέλεση, προσωρινά λόγω εγκυμοσύνης και στη συνέχεια, οριστικά, επειδή ηρέμησαν τα πράγματα κι επεκράτησε η ψυχραιμία και λογική.
Σήμερα αποκαλύπτει ότι, εν όψει της εκτελέσεως του Μπελογιάννη, ο Νίκος Πλουμπίδης, άλλο επιφανές στέλεχος του ΚΚΕ, με μία επιστολή του, πραγματικά έξοχο δείγμα ηρωισμού και αυτοθυσίας, που απέστειλε στην κυβέρνηση Πλαστήρα, προσεφέρθη να παραδοθεί και να δικαστεί (γνωστά τα περαιτέρω..) αρκεί να δοθεί χάρη στον Μπελογιάννη !
Ο αχαρακτήριστος Γ.Γ. τότε του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης (γράφω «αχαρακτήριστος» για να μην πω «εγκληματίας» και εξοργίσω περισσότερο κάποιους φίλους μου κομμουνιστές, οι οποίοι γνωρίζουν την αλήθεια αλλά την αποκρύπτουν κι από τον εαυτό τους ακόμα, κατ’ επιταγήν νοοτροπίας που θα διαβάσετε στην συνέχεια) κατήγγειλε την επιστολή του Πλουμπίδη ως «πλαστή» και τον ίδιον ως «χαφιέ» και προδότη! Αποτέλεσμα ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε, ενώ θα μπορούσε να είχε σωθεί! Σκληρή και άδικη μοίρα κάποιων αγνών ιδεολόγων (η στήλη τιμά τη συνέπεια στις όποιες ιδέες, έστω κι αν διαφωνεί μ’ αυτές) όπως, λ.χ, και του άλλου «ξεπουλημένου» ένεκα σκοπιμοτήτων, του Άρη Βελουχιώτη.
Πέραν από τα θλιβερά γεγονότα των ταραγμένων και παράλογων εκείνων χρόνων και τους άδικους χαμούς πλήθους ανθρώπινων ζωών, προκαλεί μεγάλη εντύπωση στην στήλη ο τρόπος λειτουργίας του ΚΚΕ και η νοοτροπία των «στρατευμένων» και πλήρως υποτεταγμένων (πνευματικά παγιδευμένων, θα έλεγα) φανατικών μελών του.
Κόντρα όχι μόνο σε κάθε λογική και ηθική, αλλά και σ’ αυτό τούτο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ακούστε την συνέχεια
Ο Νίκος Πλουμπίδης, μετά την ανακοίνωση του Ζαχαριάδη, επίσημου εκφραστού της κομματικής γραμμής, εδήλωσε τα εξής:
- Εφ’ όσον το Κόμμα χαρακτηρίζει τον Πλουμπίδη «χαφιέ» και «προδότη», οι αντιρρήσεις του (του Πλουμπίδη εννοείται) θα πρέπει να διατυπωθούν στα εσωτερικά όργανα του Κόμματος. Για όλο τον άλλο κόσμο ο Πλουμπίδης είναι και χαφιές και προδότης !!!
Αξιοθαύμαστη η αυταπάρνηση και αυτοθυσία του ανθρώπου, αλλά νομίζω πως θα πρέπει να ιδρυθεί ειδικός κλάδος στην Ψυχιατρική επιστήμη για ν’ αντιμετωπίσει το φαινόμενο. Ο Φρόυντ, εν προκειμένω, θεωρείται ανεπαρκής !
Με τέτοιες αγκυλώσεις και εθελοτυφλώσεις δεν είναι καθόλου περίεργο το γεγονός ότι την σημερινή απαξίωση των κομμάτων που κακοδιοίκησαν και χρεοκόπησαν την χώρα αδυνατεί να την καλύψει και εκμεταλλευτεί η Αριστερά.
Εποχές που οι συνθήκες απαιτούν μια λογική και σώφρονα ευρωπαϊκή αριστερά η οποία να προτείνει σοβαρές, υπεύθυνες και εφαρμόσιμες λύσεις και όχι αγκυλώσεις σε παλαιολιθικά πρότυπα ή σαχλαμαρίστικες «συνιστώσες» με βαρύγδουπες ανακοινώσεις του τύπου «Να απαγορευτεί η έξοδος από την χώρα στους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου» ή «Αν εκλεγώ περφερειάρχης θα απαγορεύσω την είσοδο στην Τρόϊκα» ! Με τέτοιες κουταμάρες δεν προσελκύεις κόσμο. Τον διώχνεις !
Και σαν το κερασάκι στην τούρτα, βγαίνει ο γιος του Ζαχαριάδη και δηλώνει θρασύτατα: « Ο Ζαχαριάδης (πατέρας του) δεν πούλησε τον Μπελογιάννη» !
Καλά, σας πιστέψαμε !


Γ) Πολύς ντόρος γίνεται πάλι για το Ελληνικό και το πάρκο του.Τα γνωστά πασοκικά φληναφήματα που άλλοτε το ήθελαν, εξ ολοκλήρου, πάρκο ! (επειδή μιλάμε για περίπου 7500 στρέμματα, θα ήταν διπλάσιο του Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης). Ο γνωστός ελληνικός λαϊκισμός που απευθύνεται στους διαθέτοντες ευήκοα ώτα γνωστούς χαχόλους και άλλοτε μιλά για καζίνα, αξιοποιήσεις και άλλα τρελά και ανέφικτα.
Η Αθήνα δεν χρειάζεται ένα τεράστιο, δυσπροσπέλαστο και δαπανηρό στην συντήρησή του πάρκο, αλλά πολλά μικρότερα και διάσπαρτα μέσα στις πυκνοκατοικημένες γειτονιές της. Ανάσες πρασίνου. Πολλές και μικρές.
Μια καλή πρόταση θα ήταν, αφού προσμετρηθούν όλες οι παράμετροι, η εξής.
Παράμετροι
α) Η μητροπολιτική Αθήνα στερείται, μέσα στον αστικό της ιστό, παντελώς πρασίνου.
β) Η όλη διαδικασία αξιοποίησης απαιτεί πολύ χρήμα, γενναίες αποφάσεις και παραμερισμό των αντιδράσεων που, οπωσδήποτε, θα υπάρξουν (Κοιτάξτε τι έγινε στο Βοτανικό με το γήπεδο του ΠΑΟ).
γ) Η σημερινή συγκυρία εννοεί την ταχεία εκτέλεση της απόφασης.
Πρόταση
α) Κατόπιν μελέτης επιλέγονται τα σημεία (περιοχές) της Αθήνας που χρειάζονται απαραίτητα πράσινους πνεύμονες.
β) Προσδιορίζονται στα σημεία αυτά 2 – 3 ( ή και περισσότερα, αναλόγως) οικοδομικά τετράγωνα που θα κατεδαφιστούν για να μετατραπούν σε πάρκα και άλση και αποτυπώνονται οι επί μέρους ιδιοκτησίες τους, επισταμένως και λεπτομερώς.
γ) Προσδιορίζεται στην τεράστια έκταση του τέως αεροδρομίου οικιστική ζώνη στην οποία θα ανεγερθούν πολυκατοικίες με συνολικό πλήθος διαμερισμάτων, τουλάχιστον, ίσον με τις κατεδαφιζόμενες κατοικίες. Εκεί, δια κλήρου, θα μεταστεγαστούν, σε ισομεγέθη κατά το δυνατόν διαμερίσματα, όλοι όσων οι ιδιοκτησίες απαλλοτριώθηκαν στις πρώην γειτονιές τους.
δ) Εννοείται ότι το έργο θα πραγματοποιείται σταδιακά με χρηματοδότηση γιγαντιαίου, οικονομικά, φορέα, ο οποίος θα έχει σχετικά κίνητρα, π.χ, κάποια στρέμματα δι’ ιδίαν εκμετάλλευση. Η εμφάνιση του Κατάρ στο προσκήνιο, αν δεν αποτελεί κι αυτή μια ακόμη από τις γνωστές μπαρούφες του ΠΑΣΟΚ, αλλά συνιστά σοβαρή επενδυτική πρόταση θα μπορεί να λειτουργήσει προς μία τέτοια κατεύθυνση.
Και, οπωσδήποτε, θα περισσέψει χώρος για ένα μεγάλο και αξιοπρεπές πάρκο στην περιοχή, μαζί με άφθονους χώρους για πλήθος άλλων πολιτιστικών και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων. 
Η πρόταση αποτελεί αρχική σκέψη και δίνει την κατεύθυνση και την φιλοσοφία αντιμετώπισης του θέματος. Η επεξεργασία, προφανώς, θέλει πολλή δουλειά και πολλή μελέτη. Η στήλη ρίχνει την ιδέα.