Με την ανάγκη να γίνεται... φιλοτιμία!

... Ναι μεν αλλά, και μικροψυχίας το ανάγνωσμα.

  Τελικά, με μισό στόμα και κατάμαυρη την ψυχή οι αριστερίλες συριζαρέοι αναγκάστηκαν να... συρθούν στην υπερψήφιση της  υποψηφιότητος  Σακελλαροπούλου. Προφανώς γιατί ξέρουν πως ό,τι και να κάνουν δεν πρόκειται να αποτρέψουν την εκλογή της. Οπότε... "ας κάνουμε τον καλό"!

   Όποιος διαβάσει το σκεπτικό της... «συναίνεσης» θα καταλάβει  τί σημαίνει αντιπολιτευτική λύσσα και πώς εφαρμόζεται η αριστερή... ομοψυχία! Μέσα από ένα πολυλογάδικο αντιμητσοτακικό ντελίριο, ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο και μία απεραντολογία τύπου Φιντέλ Κάστρο, ο αμετροεπής κωλοτουμπίστας πολιτικάντης -συνεπής στην μόνιμη ασυνέπειά του- τελικά συμφώνησε με την μητσοτάκειο επιλογή! Έτσι, αφού τον καθύβριζε συνεχώς στον πικρόχολο λόγο του, στο τέλος... συμφώνησε μαζί του! Σκέψου και να μην συμφωνούσε τί θα του έσουρνε. Και μάλιστα δεν έχασε ευκαιρία μιάς ακόμη αντιφάσεως.  Αφ’ ενός να προτάξει τον διορισμό της κ. Σακελλαροπούλου, γιά Πρόεδρο του ΣτΕ, ως επιλογή του  Σύριζα και, αφ’ ετέρου  -άκρον άωτον υποκρισίας- να θεωρήσει ως... «μέγα ατόπημα» την μη εκλογή του κ. Προκόπη Παυλόπουλου. Δηλαδή ομολόγησε πως σύρθηκε σε απόφαση τύπου... «τράβα με κι ας κλαίω», ενώ  πραγματική επιλογή του δεν είναι η κ. Σακελλαροπούλου, αλλά ο απερχόμενος Πρόεδρος! Ήξεις, αφίξεις και οι γνωστές αριστερές παρλαπίπες, αερολογίες και κωλοτούμπες. Περιέργως, αν και διάβασα προσεκτικά -και υπομονετικά- τα τσιπραίικα φληναφήματα, πουθενά δεν παρετήρησα αιτιώδη αναφορά κατά της... Μαρέβα!

   ΥΓ. Και κάτι άσχετο, αλλά χαρακτηριστικό της διαφοράς ποιότητος των δύο αρχηγών. Ενώ ο άφρων αμετροεπής αριστερούλης θεωρεί εαυτόν -και την παράταξή του- αλάνθαστους, ο Μητσοτάκης -ευθαρσώς και εντίμως- αναγνώρισε ως λάθος την κατάργηση του Υπουργείου Μεταναστευτικής  πολιτικής και έσπευσε να επανορθώσει με την επανίδρυσή του.