"Καλημέρα... Novartis". Και η μπάλα στην εξέδρα!

"Καλύτερη άμυνα η επίθεση". Ιστορίες γιά όσους εξακολουθούν ακόμη να βυζαίνουν δάκτυλο.

Novartis. Το νέο σωσίβιο Τσίπρα

   Γνωρίζοντας καλά, και από πρώτο χέρι, (βιώματα, ακούσματα, αναγνώσματα, πολλή σκέψη και περισσότερο προβληματισμό), την υφή, τους στόχους και τις μεθοδεύσεις του παγκόσμιου κομμουνισμού, είχα από την επομένη των εκλογών της 25^ης Ιανουαρίου 2015 επισημάνει το μέγεθος της περιπέτειας στην οποία έχει περιπέσει -αφρόνως- ο ελληνικός λαός. Σήμερα, και υπό το πρίσμα όλων εκείνων που έχουν έλθει -και έρχονται- στο φως η διαίσθησή μου δείχνει να επαληθεύεται. Η Ελλάδα μοιάζει με τον πολιορκητικό κριό γιά ένα ακόμη πείραμα. Μιά νέα προσπάθεια αναβίωσης του χρεωκοπημένου μοντέλου της πιό απάνθρωπης, αντιπαραγωγικής, αυταρχικής και υποκριτικής διακυβέρνησης που γνώρισε ο πλανήτης τα τελευταία εκατό χρόνια. 

   Τα δείγματα του είδους, του ήθους και του τρόπου διακυβέρνησης της χώρας από τύπους που το μόνο προσόν που σαν άτομα διαθέτουν -σε επαρκέστατη ποσότητα- είναι η αγκυλωμένη ιδεοληψία, η συμπυκνωμένη πολιτική «φανατίλα» και η λυσσαλέα ρεβανσιστική διάθεση, είναι πολλά, απτά, χαρακτηριστικά και ενδεικτικά του τί μέλλει γενέσθαι. Και όλα αυτά γίνονται βάσει ενός παλιού και καλά μελετημένου σοβιετικού σχεδίου, το οποίο εφαρμόζεται με πιστότητα και μεθοδευμένη αλληλουχία. Με αποφασιστικό εμβρυουλκό γιά την εξέλιξη των πραγμάτων τάγματα της άγουρης, ανώριμης και δήθεν σπουδάζουσας νεολαίας. Ρίξτε μιά ματιά στην διάλυση των πανεπιστημίων και την μετατροπή τους σε κέντρα διαφθοράς, παρεμπορίου και ανομίας και θα καταλάβετε τί είδους κοινωνία προετοιμάζεται. Όποιος θεωρεί πως από ιδρύματα και χώρους με την όψη που  αυτά  παρουσιάζουν, μπορεί να προκύψει κοινωνικά χρήσιμο και επιστημονικά άρτιο ανθρώπινο υλικό, που θα εξασφαλίζει την πρόοδο και ευημερία της ελληνικής κοινωνίας, καλόν είναι να το ξανασκεφτεί. Όσοι νέοι μπορούν να διασωθούν δραπετεύοντας, το κάνουν ήδη. Οι τυχεροί. Τους άλλους... κλάψτε τους. Μαζί και τη μοίρα σας.

   Είναι γνωστό το κομμουνιστικό σλόγκαν: «Αν η αλήθεια δεν μας συμφέρει, τόσο το χειρότερο γιά δαύτη»! Η κυβερνητική αγύρτικη αντίδραση στην πανστρατιά του ξεσηκωμένου λαού που εκφράστηκε ειρηνικά, με παροιμιώδη τάξη και αξιοπρέπεια, στα πρόσφατα συλλαλητήρια, είναι χαρακτηριστική και αναμενόμενη, τουλάχιστον από την στήλη. Βγάζουμε από το συρτάρι ένα, τάχα μείζον, αποπροσανατολιστικό σκάνδαλο, βάζουμε το πηλοφόρι με τη λάσπη στον ανεμιστήρα και... άσ’ τον να δουλεύει. Ζητούμενο από την προσπάθεια  σπίλωσης και εξουδετέρωσης των αντιπάλων δεν είναι να πείσουμε, αλλά να πούμε κάτι. Το οτιδήποτε! Γιά το ποιός δεν πεισθεί... «χεσ... με»! Τώρα σειρά πήρε η... Novartis. Ένα παγκόσμιο σκάνδαλο που εμείς θα... ξεδιαλύνουμε γραπώνοντας τον... Πικραμένο και σκορπώντας ιλαρότητα σε κάθε "πικραμένο" και πτοημένο, από την παλλαϊκή αντίδραση, Έλληνα κομμουνιστή! Μιά ακόμη φούσκα εντυπώσεων σε μιά υπόθεση παραγεγραμμένης -ούτως ή άλλως- ευθύνης!

   Με μιά μεγάλη αλυσίδα παράνομων και αντισυνταγματικών ενεργειών -εμφανών και αφανών- που πρόλαβαν να διαπράξουν οι καταδρομείς της εξουσίας, στα τρία χρόνια που κυβερνούν, είναι βεβαία η βαρειά καταδίκη όλου του ηγετικού εσμού σε περίπτωση που αυτοί χάσουν την εξουσία. Όμως, η αδιαφορία και αλαζονεία που επιδεικνύουν στο γεγονός, δείχνει πως δεν υπολογίζουν, ούτε φοβούνται τέτοιο ενδεχόμενο. Συνεπώς, όσοι οραματίζονται -αργά ή γρήγορα- εκλογές και απαλλαγή από δαύτους, καλό θα είναι να προβληματιστούν. Οι άνθρωποι το ομολογούν και είναι η μόνη αλήθεια που εκστόμισαν: «Πήραμε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήραμε ακόμη την εξουσία»! Και δεν θα σταματήσουν μέχρι να το πετύχουν.

   Θεωρώ, πλέον από σίγουρο, πως οι τύποι αυτοί δεν θα παραδώσουν εύκολα το τιμόνι. Πλην άλλων και γιά την αποφυγή της λογοδοσίας των παράνομων και άνομων πεπραγμένων τους. Και αν το θεωρήσουν σκόπιμο και χρήσιμο γι’ αυτούς, δεν θα διστάσουν να βγάλουν τη χώρα από Ε.Ε., ΝΑΤΟ και κάθε άλλο οργανισμό στον οποίο είναι μέλος. Ανοιχτές αγκαλιές -λέγε με Πούτιν- υπάρχουν ολόθερμες γιά να μας δεχθούν, οι οποίες δεν θα νοιαστούν γιά τα εσωτερικά μας, οπότε αυτοί θα εξακολουθήσουν να αλωνίζουν ανενόχλητοι, μέχρι τελικής εξαθλίωσης του ελληνικού λαού. Και έτσι θα έχουμε τη γλωσσοκοπάνα Αυλωνίτου, τη βραχνοκοκκόρισα Καρακώστα και την παμπόνηρη σουπιά, τον Ζαχαριάδη,  να μας κατευοδώσουν στην εξόδιο ακολουθία ημών και των τέκνων μας.

   Αδέλφια, πάρτε το χαμπάρι. Διαβάστε πως αντιμετώπισαν οι ηγέτες της παγκόσμιας κομμουνιστικής ουτοπίας τους συντρόφους τους, οσάκις δεν τους ήσαν αρεστοί -ή θεώρησαν πως-  δέστε πώς αντιμετωπίζουν τούτοι δω τους οψίμως ανανίψαντες συντρόφους τους Γλέζο και Θεοδωράκη και θα καταλάβετε σε τί λούμπα -και μάλιστα σκαμμένη ιδιοχείρως- πέσαμε.

   Τα θέλαμε, τα πάθαμε!