Η σκευωρία, οι δολοπλόκοι και το ύψος του πήχη.

Περιμένοντας την ελπίδα να μας ξελασπώσει.

-Να αυτοί! Οι κακοί Σαμαροβενιζέλοι τα άρπαξαν!

   Μετά τον θόρυβο που ξέσπασε από την τελευταία ελεεινή μπαγαποντιά του ανυπέρβλητης αθλιότητος συριζαρέικου τσίρκου, κάποιοι λένε πως η κυβέρνηση αναδιπλώνεται και... χαμηλώνει τον πήχη. Δυστυχώς, όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο είναι είτε καλόπιστοι αφελείς, ή αγνοούν το μέγεθος της διαβολικότητος των αριστερών νεοκατσαπλιάδων. Αυτοί, όντας -ένεκα ιδεολογίας- ανθρώπινα ρομποτάκια, λειτουργούν κατά το τσιπάκι που τους έχουν φυτέψει στο κεφάλι. Χωρίς πρωτοβουλίες, χωρίς προσωπικότητα και χωρίς παρεκκλίσεις από το καταστρωμένο σχέδιο. Ο Τζαναμπετόπουλος, και όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη, παπαγαλίζουν επακριβώς ό,τι ακριβώς έχουν αποστηθίσει. Κάτι λαϊκούρια λιμά σαν τον Άβερελ-Πολάκη και κάποια σούργελα, τύπου Αυλωνίτου, μπερδεύονται και παρασύρονται από τη χαρά τους φλυαρώντας, κατά το: «Θέλει η... κυρία να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει».

   Συνεπώς, να ξέρετε «πώς ό,τι, όπως και όποτε λέγεται κάτι», αυτό αποτελεί μέρος του σχεδίου: «Ρίχνουμε ένα φτυάρι λάσπη, δημιουργούμε εντυπώσεις και άσε τους μετά να... τρέχουν και να μην φτάνουν. Εμείς καθόμαστε στον καναπέ, ανοίγουμε το συρτάρι και μαζεύουμε τα κέρδη»! Ο πήχης της μεθόδευσης ήταν πάντα εκεί.

   Το μόνο λάθος στην υπόθεση οφείλεται στη σπουδή, τη βουλιμία, την εμπάθεια, αλλά και την ανικανότητα να... μηχανορραφήσουν πειστικά. Έτσι προσπάθησαν να στριμώξουν -συλλήβδην- όλους τους επικίνδυνους αντιπάλους τους μονομιάς και με τις βαρύτερες δυνατές κατηγορίες. Αυτές που πιάνουν εύκολα στον πεινασμένο λαό και σχετίζονται με το... «λάδωμα». Οπότε με ευκολία, θράσος, χωρίς αποδείξεις και κόντρα στην κοινή  λογική -γιά ηθική σ’ αυτόν τον χώρο ας μην γίνεται λόγος- χόντρυναν πολύ το παιχνίδι, σε βαθμό που θα τους γυρίσει μπούμερανγκ.

   Πρόφαση γιά το στήσιμο της πλεκτάνης μιά πασίγνωστη τακτική ΟΛΩΝ των φαρμακευτικών εταιρειών, εξ ίσου γνωστή και διαδεδομένη όσο και το ιατρικό «φακελάκι». Ο χώρος της Υγείας είναι λεπτός, ευαίσθητος και ευεπίφορος εκμετάλλευσης. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην την υπέστη. Όταν διακυβεύεται η ζωή του δικού σου ανθρώπου κάνεις τα πάντα γιά να τον σώσεις. Σ’ αυτή την ανθρώπινη νομοτελειακή και αδήριτη ανάγκη στήνονται πολλές και ποικίλες «μηχανές» εκβιασμού και άνομου πλουτισμού. Βασικοί παίκτες οι επίορκοι γιατροί και από κοντά -ως κολαούζα- οι φαρμακοποιοί. Οι πρώτοι, εκτός απ’ το «φακελάκι» που παίρνουν από τους ασθενείς γιά να... τους «προσέξουν», τα παίρνουν κι από τις φαρμακοβιομηχανίες ώστε να προτιμούν στις συνταγογραφήσεις τα δικά τους προϊόντα. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και τα ομοειδή φάρμακα πολλά. Και συ, ο ασθενής, θα πάρεις ό,τι ακριβώς σου γράψει ο γιατρός σου. Ο Θεός σου, εν προκειμένω! Συνεπώς, ακολουθώντας σαν λαγωνικά την πορεία του χρήματος και τη σκοπιμότητα παράνομης συναλλαγής, το πολύ-πολύ να φτάσεις σε δημόσιους υπηρεσιακούς παράγοντες του μηχανισμού τιμολόγησης των φαρμάκων. Και μέχρις εκεί. Όλα τα κράτη έχουν θεσπίσει πολυπρόσωπες επιτροπές -για τον φόβο των Ιουδαίων- οι οποίες καθορίζουν τα κόστη του κάθε φαρμάκου. Οι πολιτικοί προϊστάμενοι, απλά αποδέχονται τις εισηγήσεις αυτών των επιτροπών. Το να υποθέσει ένας άκρως φιλύποπτος ότι «στήνονται» κομπίνες από τόσο πολλά άτομα, με υφυπουργούς, υπουργούς και πρωθυπουργούς στο κόλπο, είναι και απίθανο και ανόητο. Στοιχειώδης αξιοπρέπεια δεν επιτρέπει σε κανέναν πολιτικό υψηλού διαμετρήματος, ακόμη και στον πιό ηλίθιο, ή φιλάργυρο, να διακυβεύσει καριέρα και υστεροφημία γενόμενος... «ρόμπα», με τέτοιες συνθήκες. Μυστικό που ξέρουν πάνω από δύο άτομα, παύει να είναι μυστικό και η αποκάλυψή του θέμα χρόνου. Το να «λαδώσει», τώρα, μιά φαρμακευτική εταιρεία -και μάλιστα με τόνους ευρώ-  ένα μάτσο πολιτικούς, γιά το θεαθήναι και χωρίς κανένα όφελος γι’ αυτήν, μόνο σε ανεγκέφαλους σανοφάγους και εμπαθείς αριστερούς μπορεί να σταθεί αυτή η κατηγορία, ακόμη και ως ενδεχόμενο.

   Όμως και οι πιό φαύλοι από δαύτους καταλαβαίνουν την αλήθεια, αλλά το κομματικό συμφέρον τους επιβάλλει να υιοθετήσουν... άλλα, αντίθετα. Εξ άλλου, πότε η αριστερά συμβάδισε με την ηθική, τη λογική και τη νομιμότητα; Μόνο που τώρα το παράκανε σε μπαγαποντιά, διαβολή και ανηθικότητα.

  -«Να κερδάμε, σύντροφοι, να κερδάμε κι όπως λάχει! Με το διαιτητή δικό μας και με ψεύτικο... «μπενάλτι» στο 90΄»!  

   Και σαν επιμύθιο: Και σεις κορόιδα αριστεροί που στενάζετε στις Εφορίες, γιά ρίξτε μιά ματιά στο "πόθεν έσχες" όλων αυτών των μεγαλοαριστερών κοπριταρέων -μέχρι κι ο μπούφος Μάδραξ είναι ζάπλουτος- και αναρωτηθείτε πως πλούτισαν, όντες πολέμιοι του κεφαλαίου και της εκμετάλλευσης "ανθρώπου από άνθρωπο"!