O... Τζίφρας αισιοδοξεί. Αλοίμονό μας...!
Γυρνώντας τη μνήμη στα παιδικά χρόνια, όπου παίζαμε γκαζάκια, θυμάμαι πως η κάθε ανεπιτυχής προσπάθεια λεγόταν: "όμα". Ξαναγυρνώντας στο ευρύτερο σήμερα -δηλαδή από τότε που ο Τζίφρας ανέλαβε πρωθυπουργός- προσπαθώ να μετρήσω πόσες "όμες" έκανε, σε σχέση με τα προεκλογικά υπεσχημένα του και τους μετεκλογικούς χειρισμούς του, και... πελαγώνω!
Το μείζον θέμα που λέγεται "μνημόνια, οικονομική πολιτική και δημόσιο χρέος" κυριαρχεί και επισκιάζει όλες τις άλλες "όμες". Τόσον αυτού, όσο και των ανίκανων -έως φαιδρών- υπουργών του, οι οποίοι κάνουν μαντάρα, καθείς τον τομέα του.
Ενδεικτικά, αρχίζω από την μεγάλη μου αγάπη, τον ακρογωνιαίο λίθο του μέλλοντος, της συνέχειας και της πραγματικής ελπίδος ενός λαού. Την Παιδεία. Οι... σεπτές φιγούρες των υπουργών της, του συνεχώς μουτρωμένου Μπαλντά, του απεχθούς παλαιοσταλινικού κοιλαρά Φίλη, του άχρου, άοσμου, άγευστου και ασήμαντου σημερινού -δεν συγκράτησα ποτέ το όνομά του- και με κερασάκι στην τούρτα τον κλόουν Ζουρλάρη, αποτελούν πρώτης τάξεως εγγύηση περί του τί μέλλει γενέσθαι στον δύσμοιρο χώρο της εκπαίδευσης των νέων γενεών. Διότι περί πραγματικής μορφώσεως ας μην γίνεται λόγος.
Στην Υγεία, η αλλοπρόσαλλη παρουσία, του μαντιναδοποιού αγριάνθρωπου στο υπουργείο της, ενός -κατ' ομολογίαν του- καταχραστή δημόσιου χρήματος με διπλά βιβλία, όταν ήταν δήμαρχος στα Σφακιά, σε συνδυασμό με την δήλωσή του ότι... "δεν πήραμε ακόμη το κράτος στα χέρια μας..." τα λένε όλα, σχετικά με το μπάχαλο που επικρατεί στα Νοσοκομεία.
Στον τομέα των επενδύσεων, οι φαρσοκωμωδίες του παλιού υπουργού Ρομά με τις Σκουριές και τα καραγκιοζιλίκια με το δάσος και τις αρχαιότητες του Ελληνικού, αποτελούν πρώτης τάξεως εγγύηση γιά... συνωστισμό επενδυτών στις πύλες εισόδου της χώρας. Από τους Σύρους του γελωτοποιού Μαδρά, μέχρι τα μιλιούνια των Κινέζων -ni hao- που άρχισαν ήδη να πορευόνται προς την χώρα μας από τον... "δρόμο του μεταξιού" -σαν τον Μάρκο Πόλο- και αναμένεται η άφιξή τους σε καμμιά δεκαριά χρόνια. Μαζί με την άντληση του πετρελαίου που εξήγγειλαν ο χαζοχαρούμενος πολυεκατομμυριούχος κρεμανταλάς, μαζί με τον -τσά!- πρωτοεμφανιζόμενο από τη ντουλάπα, όπου κοιμόταν μακαρίως, αντιπρόεδρο της πλάκας και της πλήρους αδράνειας, ο οποίος το μόνο που κατάφερε στα δυό χρόνια θητείας ήταν η χρηματοδότηση της νέας "Σεσίλ ντε Μιλ" θυγατέρας του!
Φειδόμενος χώρου και χρόνου δεν επεκτείνομαι στο ανίκανο κομμουνιστικό ασκέρι της καταστροφικής γελοιότητος που επέδραμε στη χώρα, σαν το στίφος των ακρίδων στον Άγιο Ευστράτιο, και με περισσή αλαζονεία υποδύεται την κυβέρνηση, εστιάζω μόνο στον Ταρτούφο ηγέτη του. Μα -γιά τον Θεό- σαν πόσες "όμες" θα πρέπει να κάνει αυτός ο αλαζονικός νεαρός λαϊκιστής με την αφελή δημαγωγία, ώστε να τον στείλει ο λαός στον "έξω από δω" κι ακόμη παραπέρα; Πόσα ακόμη ψέμματα, χοντροκομμένα και ασύστολα, θα πρέπει να μας σερβίρει ο εφευρέτης του "ψέμματος χωρίς καθόλου ποδάρια", ώστε να τον γυρίσουμε από κει που ήρθε; Τί είδους "μιθριδατισμός" μας έχει καταλάβει στην αποδοχή της παραμυθολογίας και τί είδους μοιρολατρική υποταγή δείχνουμε στις αυταπάτες ενός κουτοπόνηρου επιβήτορα της εξουσίας; Τί διαβολική αποχαύνωση έχει απλωθεί, απ' άκρου σε άκρο, στη χώρα;
Με το αφιόνι του Survivor να σπάει ταμεία και τον γλοιώδη λαϊκιστή με το ανύπαρκτο ντοκτορά, την αηδιαστική γλώσσα που γλείφει ηδονικά την εξουσία και κολακεύει τ' αυτιά του λαουτζίκου, κονταροχτυπώμενος σε τηλεθέαση με τον άλλον επαγγελματία, πατριάρχη της εμετικής γλειπτικής, του ΑΝΤ, σωτηρία και προκοπή δεν πρόκειται να υπάρξει. Τουλάχιστον εν όσω... απολαμβάνουμε απαθείς τα καμώματα και τις φανφαρόνικες δηλώσεις των μαθητευόμενων μάγων, που καταρρέουν και λιώνουν σαν παγωτά σε καύσωνα, πρίν περάσουν λίγες ώρες.
Αμάν, επί τέλους, ας κάνουμε κάτι, πριν τα νεύρα μας γίνουν εντελώς τσατάλια! Η αδράνεια του λαού ενθαρρύνει και αποθρασύνει τα αριστερά θρασίμια που μας δουλεύουν και κρυφογελούν πίσω από τις πλάτες μας γιά το άμετρο κοροϊδιλίκι μας.
Προσωπικά αρνούμαι να αποδεχθώ τις απάτες και αυταπάτες αυτής της λαίλαπας, όπως δεν... "τσίμπησα" και στις αντίστοιχες του πρώτου διδάξαντος, του διαβόητου "Αντρέα". Όμως αυτό ούτε αρκεί, ούτε σημαίνει τίποτα.
Θυμήθηκες τα γκαζάκια...ούτε κολόμπαζο δεν μπορούν να πετύχουν !
ΑπάντησηΔιαγραφή