Όμως... «οι άνθρωποι αυτοί θα δώσουν κάποια λύση;»
Ένα από τα
βασικά χαρακτηριστικά των αριστερών είναι η πεισματική εμμονή. Βασική αιτία στη
δημιουργία του χαρακτηριστικού τους που λέγεται «ιδεοληπτική αγκύλωση».
Απόρροια αυτής της ιδιότητος, η μετά μανίας προσπάθεια να αποδείξουν τον κάθε ισχυρισμό
που τους «κάθεται», προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους, με τις παραμέτρους «αλήθεια»
και «πραγματικότητα», εντελώς επουσιώδεις, αμελητέες έως ενοχλητικές. Ακόμη και
αν αυτός αποδειχθεί συστηματικά και καταστροφικά έωλος, αβάσιμος ή ξεπερασμένος.
Αυτοί εκεί, το βιολί τους! Και ενώ αυτοπροσδιορίζονται... «προοδευτικοί», δεν
ξεκολλούν από τον Μαρξ, τον Λένιν και τον Στάλιν. Άντε οι πιό προχωρημένοι να
φθάνουν μέχρι τις παρυφές του... Τρότσκι!
Αναποφεύκτως
συνεπείς στην κομμουνιστική ασχετοσύνη περί τα οικονομικά, αφού παραδοσιακά οι
αριστεροί μισούν κι εξορκίζουν το κεφάλαιο, με τις συναλλαγές τους ν’ αρχίζουν
και να τελειώνουν στις ανταλλαγές -το λεγόμενο κλήρινγκ- όπου «πάρε τρακτέρ και
δος μου καλαμπόκι», πιάστηκαν κορόιδα στη παρλαπίπα του Νάρκισσου Μπαρούφα. Τυλίχτηκαν
στην πειστικότητα της ακαταλαβίστικης αρλουμπολογίας του -«Βρε πώς τα λέει ο που...! Μ’ αυτόν θα την φέρουμε στους
κουτόφραγκους»- και ζημίωσαν τη χώρα καμμιά εκατοστή εκατομμυριάκια. Χωρίς αυτά
να αποτελέσουν αρκετά δίδακτρα γιά τους άσχετους τυχοδιώκτες αλμπάνηδες που -οι
περισσότεροι- ούτε είδαν, ούτε ξέρουν τί θα πει «μεροκάματο»!
Συνεπείς
στην βαθύτατη απλοϊκότητα των οικονομικών τους σκέψεων, προσκολλήθηκαν στην
προφανή... λύση του μεγαλύτερου οικονομικού προβλήματος της χώρας που λέγεται: «χρέος»,
θεωρώντας πως η καταπολέμησή του θα τους έδινε πολλούς ρούμπους και ατράνταχτη δημοφιλία,
κάτι που θα τους εδραίωνε στην εξουσία. Και με σημαία την αφελή και κουτοπόνηρη
σκέψη του κάθε μπαταξή -δεν πληρώνω, δεν πληρώνω- βάλθηκαν να το πολεμήσουν με
παιδιάστικα επιχειρήματα, χαρμάνι με τις κομμουνιστικές τους ιδεοληψίες. Εξ
άλλου το κόλπο ήταν δοκιμασμένο στα διόδια, το μετρό και τις αστικές λεωφορειακές
συγκοινωνίες Πρώτος στόχος η πλήρης διαγραφή του, με αρχή τα γελοία καμώματα της...
γλωσσοκοπάνας Ζωής, που μάζεψε μέρος από την παγκόσμια σαχλαμαρία, την
φιλοξένησε, την ξελιγούριασε και την έβαλε να βγάλουν... ψήφισμα περί «επαχθούς»,
«επονείδιστου» κ.λπ. αρλούμπες.
Προϊόντος
του χρόνου, τα αριστερά κουτάβια άρχισαν ν’ ανοίγουν τα μάτια τους και να καταλαβαίνουν
πως ήσαν παγιδευμένοι στην αμείλικτη πραγματικότητα. Σιγά μην στέρξουν χώρες
φτωχότερες ημών να μας... χαρίσουν φέσια! Επειδή εμείς είμαστε ξύπνιοι, μάγκες
κι ομορφόπαιδα, ενώ αυτοί... κορόιδα! Τότε συνέβησαν δύο τινά. Αφ’ ενός σουρομαδήθηκαν
διαδοχικά οι προσδοκίες της διαγραφής -όλου ή μέρους- και συρρικνώθηκαν περιοριζόμενες
σε μια... τελική «ρύθμιση», η οποία συμποσούται στην επέκταση του χρόνου αποπληρωμής
του χρέους, (δηλαδή τρίχες), αφού δεν θα γίνει αζημίως, καθώς η παράταση αυτή θα είναι έντοκος και θ’
απλωθεί και σε κάνα-δυό γενιές ακόμη.
Όμως, με γνώμονα το αριστερό DNA και έχοντας παγιδευτεί στη
μονομανία της... «ρύθμισης» και την ανάδειξή της σε μέγιστο θέμα, σκοπό υπάρξεως
του ΣΥΡΙΖΑ και... κριτήριο αμφίεσης του αρχιψευταρά αρχηγού του, ακόμη κι ένα
απλό νεύμα στην κατεύθυνση μιάς υπόνοιας περί... συζητήσεως του θέματος, εν
ευθέτω χρόνω, θα πανηγυριστεί από τους χαχόλους -ενορχηστρωμένους από
Κουμουντούρου και Μινίμου- ως κοσμοϊστορικής σημασίας επιτυχία του αρχηγού και της...
επιτυχούς πολύχρονης και σκληρής διαπραγμάτευσης! Τόσο μεγάλης που... χαλάλι τα
εξοντωτικά μέτρα του 4ου μνημονίου.
- Σύντροφοι,
πάλι κερδάμε!
ΥΓ. Η
σχετικότητα του εσμού των αλμπάνηδων που μας κυβερνά, στον γάμο του Καραγκιόζη με
την Οικονομία, προκύπτει ανάγλυφα από το γεγονός πως έβαλαν γιά εισηγητή του πολύκροτου
νομοσχεδίου ένα πρώην... γκαραζιέρη, ο οποίος φουκαράς ομολόγησε την ασχετοσύνη
του παραδεχόμενος πως τα οικονομικά που γνωρίζει είναι... «μπακαλίστικα»!
Καμάρι οι μπακάληδες και... Θεός σώζει την Ελλάδα!
Καμάρι οι μπακάληδες και... Θεός σώζει την Ελλάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου