Η απομείωση του χρέους, η υπεραύξηση της κοροϊδίας και ο εκμηδενισμός της λογικής.

Από την "αυταπάτη" στο "αφήγημα" κι από εκεί στο απροκάλυπτο "δούλεμα". Αντιστάσεως μη ούσης.

   Οι παλαιότεροι των αναγνωστών της στήλης θα θυμούνται την επισήμανση, πως η πρώτη έμμονη ιδέα των νεόκοπων επιβητόρων της εξουσίας ήταν το... δημόσιο χρέος. Όσο περνούσε ο καιρός και άρχισαν ραγδαίως να φυλλορροούν οι ουτοπιστικές αριστερές ελπιδοφόρες ανοησίες, που μας φούσκωσαν προεκλογικά, και να τους προσγειώνει αναγκαστικά η αδήριτη ανάγκη της σκληρής πραγματικότητος, το μόνο «εμπόρευμα» -αόριστο, αφηρημένο, ανέφικτο αλλά ελπιδοφόρο- που παρέμεινε γιά να μας σερβίρουν, μαζί με γενναίες δόσεις κουτόχορτου, παρέμεινε η απομείωση του... χρέους!

   Ξεπερνώ τις πρώτες φουριόζικες σαχλαμάρες της αμετροεπούς καλαμοκαβαλλημένης Ζωής, η οποία μάζεψε έναν σωρό αξούριγους και λίγδιδες καραγκιόζηδες του παγκόσμιου περιθωρίου, τους οποίους τάισε και φιλοξένησε τζάμπα και αφού ξελιγούριασε τ’ άντερό τους,  τους έβαλε να βγάλουν και... πόρισμα. Εκείνοι, πέραν του θαυμασμού τους γιά τον ελληνικό μουσακά, την ταραμοσαλάτα και το σουβλάκι με... «απ’ όλα», χαρακτήρισαν το ελληνικό χρέος: «επώδυνο, επαχθές, επονείδιστο και... κάτι άλλο», πήραν κάτι ψιλά και γύρισαν στην πείνα τους.

   Εστιάζοντας σε σοβαρότερα, προφανώς με εισήγηση του αντιπαθέστατου νάρκισσου με το ένα «ν», στο όνομα, οι μαθητευόμενοι μάγοι της πολιτικής ποντάρισαν όλα τα λεφτά τους στην περίφημη... απομείωση του χρέους, μπας και πετύχουν κι αυτοί ένα... γκολ τιμής, αφού στα λοιπά μαζεύουν... εφτάρες. Ξεκίνησαν μιλώντας γιά πλήρη «διαγραφή» και κατέληξαν, κατεβάζοντας ολοένα τον πήχη, σε... «διευθέτηση», που στην πράξη σημαίνει, είτε παράταση του χρόνου αποπληρωμής, είτε μείωση των επιτοκίων δανεισμού. «Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν»! Δηλαδή ψιλοπράγματα, δεδομένου ότι η όποια παράταση αποπληρωμής θα είναι έντοκος. Βεβαίως -και είναι απορίας άξιον- απορώ πως δεν καταλαβαίνουν οι ανόητες αριστερές κεφαλές πως την σήμερον ημέρα με τη σκληρή πραγματικότητα ουδείς χαρίζει! Κάθε απομείωση του κεφαλαίου του χρέους, η οποία θα δημιουργήσει κέρδος γιά μας, σημαίνει ισόποση ζημιά στους δανειστές μας, μεταξύ των οποίων και χώρες φτωχότερες της Ελλάδος! Άρα, τουλάχιστον αποτελεί ηλιθιότητα η απαίτηση να περάσει από τα κοινοβούλια των εταίρων, π.χ. της Λιθουανίας, τέτοιο αίτημα.

   Άλλη κουτοπόνηρη σαχλαμάρα, με σαφή προσπάθεια παγιδεύσεως της αντιπολίτευσης, είναι το παραμύθι -«αφήγημα» κατά την αριστερή παραμυθολογία- των... «αντίμετρων», τα οποία θα ενεργοποιηθούν, εάν και εφ’ όσον, δημιουργηθούν πλεονάσματα πέραν του φετινού 3,5% του ΑΕΠ και πέραν του 3,7%, λόγω «μαξιλαριού» ασφαλείας. Στην απίθανη αυτή περίπτωση θα... επιστραφεί στον λαό κάποιο μέρος αυτού του «επί πλέον»... πλεονάσματος, και μάλιστα όχι σε όλο το πλάτος του! Η στήλη διακυβεύει την πείρα και αξιοπιστία της πιστεύοντας πως οι προϋποθέσεις γιά την υλοποίησή τους είναι  μηδενικών πιθανοτήτων. Με τον λαό να στραγγίζει οικονομικά με γεωμετρική πρόοδο και τους φόρους να αυξάνουν ομοίως, τις επιχειρήσεις να κλείνουν η μία πίσω από την άλλη, τροφοδοτώντας την ανεργία και λιγοστεύοντας τα ασφαλιστικά αποθέματα, ενώ η φορολογική πολιτική είναι κάθετα αποτρεπτική επενδύσεων, αποτελεί μία ακόμη αριστερή ουτοπία η προσδοκία εξακολουθητικής δημιουργίας τεραστίων πρωτογενών πλεονασμάτων. Πολλώ δε μάλλον, όταν οι ήδη καθυστερήσεις δημόσιων πληρωμών, απονομές συντάξεων και εφ’ άπαξ και επιστροφές ΦΠΑ έχουν χτυπήσει κόκκινο και δεν μπορούν να δημιουργήσουν περαιτέρω πλεονάσματα.

   Θεωρητικά, πάντως, και αν υπάρξουν σούπερυπερπλεονάσματα, όπως έχουν κυκλοφορήσει τα συριζαρέικα φιρφιρίκια, στα... περίφημα αντίμετρα θα περιλαμβάνονται κάτι ψιλολοΐδια. Π.χ. θα μειωθεί κατά τι -2 με 3 μονάδες-  ο φόρος των επιχειρήσεων, θα επιδοτηθεί το ενοίκιο μερικών πάμπτωχων συμπολιτών μας κατά 85 ευρώ τον μήνα, θα δημιουργηθούν  παιδικοί σταθμοί, κάποια παιδικά συσσίτια και απαλλαγή από συμμετοχή ορισμένων στην προμήθεια φαρμάκων. Τέτοιες γενναιόδωρες παροχές! Επομένως, ένας υγιής συνταξιούχος με δικό του σπίτι και μεγάλα παιδιά δεν θα ωφεληθεί ούτε ένα ευρώ. Ζήτω μας, ζήτω τους!!!

   Κατά τα λοιπά, ο πρωθυπουργός... Μυγχάουζεν μας «κούφανε» ανακοινώνοντας πως τα πλεονάσματα δημιουργήθηκαν από το κόψιμο της μίζας, της λοβιτούρας, της φοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου, της σπατάλης και όλων των «κακών» συνηθειών που ανθούσαν επί των «κακών» προηγούμενων κυβερνήσεων. Το μόνο που δεν είπε είναι ποιό παραισθησιογόνο χρησιμοποιεί, γιά να το πάρουμε κι εμείς και να λυτρωθούμε!