Η καλή μου φίλη Βάνα Ζαχαρή αποτελεί ζωντανή απόδειξη του τίτλου. Αναρτώ ένα μικρό δείγμα της πιό έξοχης μορφής λεπτού χιούμορ, αναμεμειγμένου με βιτριολικόν αυτοσαρκασμό.
"Ταμείο θεάτρου.
Είμαι πολύ χαρούμενη. Πάρα πολύ χαρούμενη. Είχα πάει στο ταμείο ενός θεάτρου να βγάλω ένα εισιτήριο. Είπα στον ταμία ότι είμαι άνω των 65 χρονών, προκειμένου να έχω φθηνότερο εισιτήριο, όπως το δικαιούμαι.
Ο ταμίας λοιπόν, ένα γλυκύτατο, τρισχαριτωμένο, ευγενέστατο, εξαιρετικό νέο παιδί με κοίταξε καλά-καλά και απ΄ ότι φαίνεται δεν πίστεψε ότι του έλεγα την αλήθεια, σχετικά βεβαίως με την ηλικία μου, γιατί είναι πασιφανές και χωρίς αμφιβολία, πως του φαινόμουν… μικρότερη. Και τί έκανε, μη πιστεύοντας και κοιτάζοντάς με; Μου ζήτησε την ταυτότητα! Μάλιστα!! Ζήτησε να δει την ταυτότητά μου γιά να βεβαιωθεί ο ίδιος ότι έχω αυτή την ηλικία. Την πήρε στα χέρια του, την εξέτασε, με κοίταξε ξανά, μου την επέστρεψε και μου έβγαλε το εισιτήριο!
Τέτοια σπάνια παιδιά υπάρχουν ακόμη σήμερα Παιδιά με τρόπους, με ήθος, με αγωγή, με καλαισθησία, με ευπρέπεια!
Και εγώ με το εισιτήριο ανά χείρας… πέταγα από τη χαρά μου. Δεν πίστευε τα ίδια του τα μάτια. Ήθελε να το δει και γραμμένο. Λαμπρό παιδί. Παιδί διαμάντι!! "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου