Το μεταναστευτικό πρόβλημα.

Μιά τολμηρή και ρηξικέλευθη σκέψη γιά τη λύση του.

 

"Μετανάστες, αδέλφια μας"!

   Γιά όποιον διαθέτει στοιχειώδη νου και φρόνηση, το «μεταναστευτικό» είναι δυσεπίλυτο και σαν πρόβλημα μοιάζει με εκείνο του τετραγωνισμού του κύκλου. Μερικά δεδομένα και παράμετροι, μεταξύ άλλων: 

   α) Η υπάρχουσα παγκόσμια οικονομική ανισότητα, η οποία γεννά μεταναστευτικές ροές. 

   β) Οι  πολλές εστίες ανάφλεξης, με μικρές ή μεγαλύτερες συρράξεις, που δημιουργούν κύματα φυγής. 

   γ) Η ευχέρεια μετακινήσεων και η ιδιοτελής διευκολυντική παρεμβολή των πάσης φύσεως... καλοθελητών -αλλά και... κακοθελητών- διαμεσολαβητών. («Αλληλεγγυούχοι» και πλείστοι άλλοι παμπόνηροι τύποι που παίζουν περίεργα παιχνίδια, προς  ίδιον συμφέρον). 

   δ) Η προαιώνια μουσουλμανική προδιάθεση γιά -παντί τρόπω και πάση θυσία- θρησκευτική εξάπλωση. ε) Η ηλίθια τακτική της ιδεοληπτικής αριστεράς, η οποία αισθανόμενη την αποτυχία της ιδεολογίας της λειτουργεί αυτοκαταστροφικά, με τη γνωστή σαμψωνική λογική και πρακτική. (Ιδέ τα πάσης φύσεως κοινωνικά σαμποτάζ, πυρκαγιές, κ.λπ.). 

   ε) Η εγγενής αδυναμία των ευρωπαϊκών λαών να αντιτάξουν αποτελεσματική άμυνα και επιτυχή φύλαξη των συνόρων τους. 

   στ) Η ατυχής γειτνίαση της Ευρώπης με την Τουρκία, η οποία αποτελεί το βασικό κρουνό εκροής λαθρομεταναστών.

  

    Η γεωγραφική θέση της Ελλάδος, η εγγύτητα των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με τα τουρκικά παράλια και το τεράστιο ανάπτυγμα ελληνικής ακτογραμμής, καθιστούν αδύνατη την προάσπιση των θαλάσσιων συνόρων μας και την αποτροπή μαζικής εισόδου ορδών εξαθλιωμένων λαθρομεταναστών. Πολλώ δε μάλλον όταν η ανεπτυγμένη σήμερα τεχνολογία επιτρέπει χρήση ευκολοβύθιστων πλαστικών πλωτών... μιάς χρήσεως, που μετατρέπουν -επί τη εμφανίσει περιπολικών- τους λαθρομετανάστες σε... ναυαγούς, δηλαδή άτομα χρήζοντας σωτηρία. Έτσι τα εκατομμύρια των συγκεντρωμένων στα τουρκικά παράλια υποψήφιων εισβολέων είναι νομοτελειακά αναμενόμενο -και απλά θέμα χρόνου- να μας επιβάλλουν την παρουσία τους, με την ενθάρρυνση, τις ευχές και το κατευόδιο του αγαπητού άσπονδου φίλου και γείτονα, του Ερντογάν.

   Ας μην αυταπατώμεθα, το πρόβλημα είναι δυσεπίλυτο και σπασμωδικές κινήσεις διασποράς των ανεπιθύμητων εισβολέων ανά τη χερσαία επικράτεια δεν κάνει τίποτα περισσότερο -και τίποτε λιγότερο- από το να διαχέει την «μόλυνση», εξαπλώνοντας το πρόβλημα σε όλη τη χώρα. Η μόνη πιθανή λύση απαιτεί γενναίους συμβιβασμούς και γενναίες υποχωρήσεις, στη βάση της λογικής που ακρωτηριάζεις ένα προσβεβλημένο από γάγγραινα πόδι, προκειμένου να σώσεις μιά ζωή.

   Κοντολογίς, προτείνω την εκκένωση ενός αρκετά μεγάλου νησιού, π.χ. τη Νάξο,  και την συγκέντρωση εκεί όλων των λαθρομεταναστών, ανεξαρτήτως του κόλπου της προσφυγιάς. (όλοι μετανάστες είναι). Ο πληθυσμός του νησιού είναι περίπου 20.000 άτομα. Με τα κονδύλια που η Ε.Ε. σκορπά μάταια στον τούρκικο καιάδα μπορεί: α) Να αποκατασταθούν, αποζημιωθούν πλήρως και μετεγκατασταθούν σε σημεία της επιλογής του οπουδήποτε στην ελληνική επικράτεια, οι ξεριζωνόμενοι Νάξιοι, μεταφέροντας όλα ταν κινητά υπάρχοντά τους. β) Να εγκατασταθούν στο νησί εφόδια, (πρώτες ύλες, μηχανήματα, ιατροφαρμακευτικό υλικό, κ.λπ.), με τα οποία οι εγκαθιστάμενοι λαθρομετανάστες θα μπορέσουν να «χτίσουν» νέα ζωή, με κατάλληλη οργάνωση, αυτοδιαχειριζόμενοι τις τύχες τους. γ) Πιθανόν, στην αρχή να υπάρξει κάποια διεθνής επιμελητεία η οποία θα μεριμνά γιά την εγκατάσταση και κατανομή και θα μπορεί να επεμβαίνει, αν και εφ’ όσον χρειαστεί, και η οποία θα είναι εγκατεστημένη σε πλοία ασφαλούς αποστάσεως από το νησί!

   Η θάλασσα εγγυάται την απομόνωση και την ασφάλεια του εγχειρήματος, καθ’ όσον θα απομακρυνθούν όλα τα πλωτά του νησιού. Εννοείται πως το ίδιο θα μπορούν να κάνουν και άλλα κράτη, π.χ. Ιταλία, Ισπανία, διαθέτοντας αντίστοιχα νησιά.

   Μιά τέτοια λύση -ή περίπου κάποιας τέτοιας- κατάλληλα επεξεργασμένη από ειδικούς, το μεγαλύτερο θετικό αποτέλεσμα που θα φέρει, δεν είναι το «βόλεμα» των υπαρχόντων στιφών, αλλά η αποτροπή εισόδου νέων. Όταν γίνει γνωστή η μοίρα της λαθρομετανάστευσης -καθ’ όλα ανθρωπιστική, καθ’ ότι θα έχουν την ευκαιρία να επιζήσουν οργανώνοντας απομονωμένες -αλλά ελεύθερες- τοπικές κοινωνίες, με οπωσδήποτε συνθήκες δύσκολες και χωρίς πιθανότητα διεισδύσεως στις ευρωπαϊκές χώρες-  όλοι θα το ξανασκεφτούν και πολύ λίγοι θα τολμήσουν να ξεκινήσουν, ενώ οι... «ελεύθεροι απομονωμένοι», σταδιακά και από μόνοι τους, θα ζητήσουν επαναπατρισμό. Εννοείται πως η αυτοδιαχείριση συμπεριλαμβάνει και την ασφάλειά τους από τυχόν κακοποιά στοιχεία. Δικό τους το πρόβλημα και η εφαρμογή της... σαρίας.

   Τα πιό πάνω δεν μου ήρθαν ουρανοκατέβατα. Στις αρχές του 19^ου αιώνα η Αγγλία άδειασε τις φυλακές της στέλνοντας -εκούσια, αφού μόνοι τους το επέλεξαν- καραβιές απελεύθερων καταδίκων στην Αυστραλία, όπου... «έστησαν» νέο κράτος, στα πλαίσια της Κοινοπολιτείας, οργανώνοντας νέα ζωή. Γιατί όχι, αφού το μεταναστευτικό πρόβλημα θα πνίξει την Ευρώπη σε λίγα χρόνια, να μην αναζητηθούν κάτι τέτοιες, αποτελεσματικές και ρηξικέλευθες λύσεις. "Φύλακες γρηγορείτε", ο εχθρός προ των πυλών! Μην ακούτε Κυρίτσηδες και τέτοιους σαχλέουρες.  Ο κίνδυνος αφανισμού του ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι ορατός διά γυμνού οφθαλμού..