"Τα παιδία παίζει"

    

    Τα άτιμα, τα μπαγάσικα, τα πονηρούλικα.

   Αλήθεια, αφού τόσο πολύ το θέλει ο Άχαστος -αυτός που σε όλα μιμείται τον αλήστου μνήμης «Αντρέα»- να παραπεμθεί γιά την υπόθεση Novartis, γιατί δεν βάζει τους δικούς του να το κάνουν. Εξήντα υπογραφές βουλευτών χρειάζονται και τους έχει. Γιατί στηρίζεται στον Μητσοτάκη και δεν τρώει... «από τα έτοιμά» του; Γιατί θεωρεί τον -αποδεδειγμένα- πιό γάτο από δαύτον... «Κούλη», τόσο ηλίθιο ώστε να πατήσει την πεπονόφλουδα και να πέσει στο λάκκο που του έσκαψε;

   Είναι γνωστόν πως φόνος χωρίς πτώμα δε νοείται και καταδίκη χωρίς απτές αποδείξεις αλλά με ενδείξεις μόνον -έστω και ισχυρές- δεν στοιχειοθετείται.

   Στην υπόθεση της Novartis, κατ’ εμέ, δεν υπάρχει καν σκάνδαλο αλλά αήθης συμπεριφορά φαρμακευτικών εταιρειών -όλων- και σε επίπεδο αθέμιτου ανταγωνισμού. Με λαδώματα γιατρών και φαρμακοποιών -μετρητά, πριμ, συμμετοχή σε συνέδρια της πλάκας σε Μπάλι και λοιπούς εξωτικούς παραδείσους- προκειμένου να συνταγογραφούν τα δικά τους προϊόντα και όχι των ανταγωνιστών τους. Όλοι θα γνωρίζουν, όπως κι εγώ, γιά τα τάχα ενημερωτικά συνέδρια που γίνονταν στο φως της δημοσιότητος, όπως και τα πίτσι-πίτσι των... «ιατρικών επισκεπτών» στα διάφορα φαρμακεία, έστω και στο βαθμό που μπορεί να θεωρηθούν ως «σκάνδαλο», δεν περιείχαν συμμετοχή πολιτικών, αφού δεν μπορούσαν αυτοί να παίξουν «διευκολυντικό» ρόλο, π.χ. Πικραμένος!!!, αλλά αυτή η ιστορία αποτελούσε πρώτης τάξεως ευκαιρία γιά άρρωστα μυαλά -και σώματα- π.χ. Παπαγγελόπουλος, Πολάκης, Κοτζιάς, κ.λπ.,   σπίλωσης πολιτικών τους αντιπάλων ώστε να τους «σέρνουν» όμηρους και ευάλωτους μέχρι, τουλάχιστον, τις επόμενες εκλογές. Με την πομπώδη ρητορική του δύσμορφου Ρασπούτιν και προφανώς τις ευλογίες του... Άχαστου. Η βλακώδης αυτή υπόθεση, αντάξια του πνευματικού επιπέδου των σκευωρών, όπως ήταν φυσικό δεν στηριζόταν σε πραγματικά στοιχεία και η εκβιαστική επιστράτευση αναλόγου ευφυΐας ψευδομαρτύρων -πομπωδώς μάλιστα προστατευόμενων!!!- μεγάλωσε το μέγεθος της ανοησίας. Όμως τώρα που ήρθε η στιγμή της νέμεσης και του κολασμού των υπευθύνων ισχύει κι εδώ το τεκμήριο της αθωότητος. Π.χ. γιά Τσίπρα, καθ’ όσον το νιάου-νιάου στα κεραμίδια -σε επίπεδο δικαστηρίου- δεν τεκμηριώνει αμάχητα... γάτα, αν δεν την δεις, αφού μπορεί η υπεράσπιση να ισχυριστεί πως πρόκειται γιά σκύλο που μιλάει... ξένες γλώσσες! Και το επιχείρημα στέκει!! Συνεπώς ο Άχαστος το παίζει τζάμπα μάγκας και προσπαθεί, διά της τεθλασμένης, να ηρωοποιηθεί, ως αδίκως κυνηγημένος από την ρεβανσιστική... ακροδεξιά του Μητσοτάκη, αφού η συμμετοχή του στην αφελή σκευωρία τεκμαίρεται μεν, αλλά δεν αποδεικνύεται με στοιχεία. Οπότε σίγουρα θα αθωωθεί και θα επανέλθει μελλοντικά ευκλεής και... «δημήτριος», όπως ο ίδιος εννοεί, καθ’ ότι... τέρας μορφώσεως. (Προφανώς το "ευκλεής" δεν το καταλαβαίνει και το παίρνει σαν... με "κλάματα" των αντιπάλων του).