Έργα και ημέραι του Μπούλη στο Λονδίνο!

Ε΄  όχι και "σε τα μας"!

   Η στήλη -χρόνια στο κουρμπέτι- έχει ασχοληθεί με τον τουρισμό, σε διεθνές μάλιστα επίπεδο, γιά 25 συναπτά χρόνια. Κατά συνέπειαν γνωρίζει πως λειτουργεί η διαδικασία κρατήσεων, εισόδου-εξόδου, (check in και check out), στα ξενοδοχεία και αναγνωρίζει την αλληλουχία των συνημμένων εγγράφων. 

   Με το πιό κάτω αποδεικτικό γίνεται -από οιοδήποτε σημείο του Πλανήτη- η κράτηση δωματίου/ων και ο αριθμός της πιστωτικής κάρτας που δίδεται εγγυάται την καταβολή ακυρωτικών, σε περίπτωση αθετήσεως ή ακυρώσεως της κράτησης. Ο λόγος των ακυρωτικών, προφανής.

   Εννοείται πως η χρήση της πιστωτικής κάρτας κατά την εξόφληση του λογαριασμού με την έξοδο από το ξενοδοχείο δεν είναι υποχρεωτική. Ο πελάτης μπορεί να πληρώσει με όποιον άλλο τρόπο θέλει. Μετρητά, χρήση άλλης κάρτας, κ.λπ.

 

      Στο πιό κάτω έγγραφο, που είναι η εξοφλητική απόδειξη, φαίνεται πως η πληρωμή έγινε μετρητοίς -cash-  και πως η διεύθυνση που έδωσε ο... "πελάτης" είναι αυτή του υπουργείου και όχι του σπιτιού του. Όσο γιά το κόστος μιάς διήμερης παραμονής -2642,70 λιρών- αυτό κρίνεται κολοσσιαίο και προκλητικό. Τόσο γιά μιά περίοδο που και ο τελευταίος Έλληνας στενάζει οικονομικά, όσο και γιά τον συσχετισμό του ποσού, (2642,70 λίρες = 2996,82 ευρώ), που σπατάλησε σε ένα διήμερο ένας υπουργός αριστερής κυβέρνησης.

 

   Επιστρατεύοντας και τα τελευταία ίχνη της καλοπιστίας της, η στήλη δέχεται πως το πολυτελές διήμερο ξεφάντωμα του μωροφιλόδοξου και κουτοπόνηρου..."αρχηγού" των ΑΝΕΛ, δεν έγινε με δημόσιο χρήμα, αλλά από τον παχυλό μπεζαχτά του. Όμως η έλλειψη παλληκαριάς από έναν υπουργό -και μάλιστα Εθνικής Αμύνης- που, κατά καιρούς, μοστράρεται καρναβαλίστικα ντυμένος με ηρωικές τιμημένες στολές του ελληνικού στρατού, τις οποίες μολύνει με θρασυδειλία, αφελή και ευκόλως αποκαλυπτόμενα ψέματα από το βήμα της Βουλής, αποτελούν μείζον θέμα που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση και αντανακλά σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, τον οποίο "ζωγραφίζει" ως μικρόψυχο και σπιθαμιαίου κύρους.

  Και μόνο η ύπαρξη τέτοιων θλιβερών... "βουτυρομπεμπέδων" στην εξουσία που -με το παραμικρό- ψάχνουν άλλοθι στα γυναικόπαιδά τους, αποδεικνύει την παρακμή μας ως λαός. Δεν έχω -προσωπικά- καμμία αμφιβολία πως, όταν τον μικρό Μπούλη τον έδερναν οι άλλοι πιτσιρίκοι στη γειτονιά του, αυτός -σαν γνήσιος "κεφτές"-  θα έτρεχε να κρυφτεί -μυξοκλαίγοντας- στη φούστα της μαμάς του: -"Μαμάααα, ο Τοτός με έδειρε πάλι"!!! 

   Κάτι τέτοια παιδικά συμπλέγματα δημιούργησαν στον χοντρούλη "κουραμπιέ" τα τωρινά  απωθημένα που -φευ- βγάζει στην καμπούρα μας, γελοιοποιώντας το κύρος της θέσεως που ανάξια κατέχει, κορδωνόμενος σαν... λεβέντης και εκθέτοντας στην παγκόσμια χλεύη έναν λαό που -διάβολε, όπως και να το κάνουμε- δεν αξίζει την καταφρόνια την οποία -ένεκα ενός κακού τμήματός  του- "γεύεται" ολόκληρος. 
   Ε΄ όχι!  Οι Έλληνες δεν είναι σιχαμεροί πόντικες σαν τον Καμμένο και τους περί αυτόν. Δεν είναι όλοι θρασίμια και άθλια μορμολύκεια. Υπάρχει ακόμη λεβεντιά στον τόπο. Μόνο που λουφάζει υπομονετικά μέχρι να εκραγεί, οψέποτε κρίνει πως ήλθε η ώρα. Το Γουδή, λένε, μπορεί να περιμένει. Όμως η ώρα του θα έλθει σίγουρα!