Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε.

Ο Τζίφρας άρχισε να λέει την αλήθεια.

 

   Σε δηλώσεις του στο Μέγαρο Μινίμου παραδέχτηκε πως αν δεν γίνουν μεταρρυθμίσεις (διάβαζε μειώσεις), στο ασφαλιστικό, σε πέντε χρόνια ... πάπαλα. Το μαγαζί κλείνει και πλέον συντάξεις... γιόκ!

   Σιγά το μαντάτο, θα πείτε. Όσοι ‘Έλληνες διαθέτουν λίγο μυαλό -από κουκούτσι και πάνω- το γνώριζαν από χρόνια. Μια λίμνη που δεν τροφοδοτείται από ποτάμια ξεραίνεται. Με συνεχή ύφεση και ανεργία πιό Ταμείο μπορεί ν’ αντέξει; Πώς και από πού θα μαζέψει πόρους γιά να δίνει συντάξεις και άλλες παροχές;

   Όλα αύτά είναι απλά, προφανή και αυτονόητα. Όμως γιατί ο επιπόλαιος νεανίσκος μας φουμάριζε προεκλογικώς και επί χρόνια, υποσχόμενος λαγούς με πετραχήλια στον κάθε αφελή στερημένο. Και μέσα στο πλήθος των μεγαλόστομων παροχολογιών και... αποκατάσταση των παλαιών, παχυλών, συντάξεων. Δεν γνώριζε πως με π... ές δεν βάφονται αυγά; Γιατί, λοιπόν, συντηρούσε φρούδες ελπίδες στον κοσμάκη; Μα προφανώς γιά να πάρει την εξουσία! Εδώ με κάτι τέτοια τερτίπια έγινε πρωθυπουργός μέχρι κι ο Χαζογιωργάκης και το αριστερό λαμόγιο θα υστερούσε; «Δος ημίν σήμερον το τιμόνι και μετά...  βλέπουμε και κάνουμε»!

   Δυστυχώς -κι αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό- με αριστερή κρατικίστικη κυβέρνηση η οικονομία όχι μόνο δεν θ’ αναπτυχθεί, αλλά θα συρρικνώνεται και θα μαραζώνει, καθ’ όσον επενδύσεις δεν θα γίνονται -ποιος βλάξ θα ρισκάρει τα λεφτά του σε νεοκομμουνιστές τουρκόγυφτους- και δουλειές δεν θ’ ανοίγουν. Και θα μας δουλεύουν κι από πάνω ρίχνοντας κάθε ευθύνη τους στους... προηγούμενους.

   Τώρα, όσοι ελλείψει άλλης τροφής, σιτίζονται με συριζαρέικες ωραιολογίες και κουτόχορτο ελπίδας είναι άξιοι της μοίρας τους.