Στο κατώφλι του καινούργιου χρόνου

Σκέψεις μελαγχολικές, περιμένοντας μιά δίσεκτη χρονιά

Κι όμως, την αρπάξαμε από... πίσω!

   - «Τα ίδια έκαναν κι οι άλλοι»! Η γνωστή... καραμέλα. Το έσχατο επιχείρημα. Ε΄ όχι κύριοι, δεν έκαναν τα ίδια! Αφού η σημερινή γενική κατάσταση είναι κατά πολύ χειρότερη από το πριν έρθετε στην εξουσία και συνεχώς  χειροτερεύει, αυτό σημαίνει πως οι... «άλλοι», σίγουρα δεν ήσαν χειρότεροι από σας. Ίσα-ίσα ήσαν σαφώς ικανότεροι, εμπειρότεροι και, οπωσδήποτε, πιό αξιόπιστοι και όχι ψεύτες στον βαθμό των σημερινών, (μέσα στα όρια της γνωστής κι αναμενόμενης πολιτικής υπερβολής πάντα), που, εκτός των άλλων, προσβάλλουν -πλην της αισθητικής- και τη νοημοσύνη μας, θεωρώντας όλους μας τόσο ηλίθιους, ώστε να μας πλασάρουν χοντρά ψέματα, να μας φουμάρουν προκλητικά κι ασύστολα και να απαιτούν να τους πιστέψουμε κιόλας. 

   Ήρθαν με φανφάρες, με τον ενθουσιασμό του πρωτάρη και με λάβαρο την ελπίδα γιά ένα καλύτερο μέλλον: «Θα σκίσουμε τα μνημόνια, θα ταπεινώσουμε την... Μέρκελ, θ’ αλλάξουμε την... Ευρώπη, θ’ αυξήσουμε μισθούς και συντάξεις, θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ, θα φέρουμε επενδύσεις, θα μειώσουμε την ανεργία, θα πολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή, θα μειώσουμε τους φόρους, θα κάνουμε σεισάχθεια στα δάνεια, θα σώσουμε την πρώτη κατοικία, θα...., θα....»! 
   Και απ’ όλα αυτά τί πέτυχαν σ’ ένα χρόνο; Τίποτα απολύτως! Όχι μόνο δεν πήγαμε ένα βήμα μπροστά, αλλά γυρίσαμε πολλά πίσω. Υφιστάμεθα ένα τρίτο  -και κατά πολύ σκληρότερο- μνημόνιο, οι φόροι αυξάνονται και προστίθενται καινούριοι, οι συντάξεις μειώνονται, ο ΕΝΦΙΑ παραμένει ακμαίος, η ανεργία αυξάνεται, η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει. Ο λαός βυθίζεται ολοένα στην μιζέρια, την αθλιότητα, την απελπισία. Και μόνο οι ομοφυλόφιλοι πανηγυρίζουν γιά το... "σύμφωνο συμβίωσης"! Το ακρογωνιαίο κοινωνικό πρόβλημα της χώρας μας που λύθηκε, επί τέλους! Ποιός τη χάρη μας λοιπόν  και τί άλλο θέλουμε, αφού πετύχαμε το μείζον. 
   Α΄ ναι, επαναφέρουμε στην Παιδεία τους «αιώνιους», την ασυδοσία, την αναξιοκρατία, τον άκρατο κομματισμό και, εν τέλει, την αμορφωσιά και την αγραμματοσύνη. Κόψτε μάπα από τον ιπποπόταμο υπουργό της -που ως φοιτητής πήρε σύνταξη στο πρώτο έτος της Νομικής- την αμνάδα Μέδουσα που τον συνεπικουρεί και βγάλτε συμπέρασμα γιά το τί περιμένει την ταλαίπωρη σπουδάζουσα νεολαία του σήμερα και του αύριο.

   Και στο κάτω-κάτω, η απάντηση, στο έσχατο επιχείρημα του κουτοπόνηρου θεωρήματος της συριζαρέικης κομπανίας περί ομοιότητος, είναι : «Αφού οι δικοί σας κάνουν τα ίδια με τους... «άλλους», τους κακούς, ποιός ο λόγος που τους αλλάξαμε και να υφιστάμεθα το κόστος και τη βαβούρα αυτής της αλλοπρόσαλλης καταστροφικής κοσμογονίας»; Γιά να βλέπουμε... μουτσούνες πλεονάζουσας αισθητικής χυδαιότητος -καλή ώρα- στο τιμόνι και τις καίριες αποφάσεις τους που καταστρέφουν τις ζωές μας, πνίγοντάς τες μέσα στις βλακώδεις και παρωχημένες ιδεοληψίες τους;

 

Η επαλήθευση της θεωρίας Δαρβίνου, "περί της εξέλιξης των ειδών". Ελαττωματικό μοντέλο σε βραδυπορία της διαδικασίας μετάλλαξης.

    Έτσι, αναδύεται αυτόματα το ερώτημα: «Αφού στα σίγουρα η προ έτους κατάσταση της χώρας ήταν σαφώς καλύτερη από την τωρινή και με σοβαρές προοπτικές βελτίωσης, τί στο διάβολο γυρεύαμε να πέσουμε στα χέρια αυτών των ατζαμήδων αγυρτών της πολιτικής και, κυρίως, γιατί ακόμη τους υποστηρίζουν αρκετοί; Τόσοι πιά χαχόλοι και πανύβλακες υπάρχουν σ’ αυτή τη χώρα»;