Κάμερες στο Μετρό και μνήμες επετειακές.

Επί τέλους! Καιρός ήταν.

-Yankees go home!

    Οι αστικές συγκοινωνίες, ιδίως εκείνες που παρουσιάζουν συνωστισμό και στριμωξίδι, αποτελούν την... «χαρά των πορτοφολάδων». Δεν υπάρχει γραμμή και ημέρα χωρίς κρούσμα κλοπής. Ελπίζω και εύχομαι οι κάμερες, κατάλληλα τοποθετημένες, να δώσουν μιά κάποια ανακούφιση στην σχετική μάστιγα. 

   Επ’ ευκαιρία, θυμήθηκα παλιά αντίστοιχη κίνηση που είχε σηκώσει τότε θύελλα αντιδράσεων. Ζητούμενο ήταν η τοποθέτηση καμερών ασφαλείας γιά την προστασία της Αμερικανικής Πρεσβείας. Αιτιώδης λόγος, οι πορείες, τα επεισόδια και οι βανδαλισμοί ένεκα 17^ης Νοεμβρίου. Όλα ήσαν τότε σχετικά φρέσκα. Μνήμες, οργάνωση, καπηλεία, κόσμος πολύς, παλμός αγωνιστικός, υψωμένες γροθιές και  αρκετά "ικανοποιητικά" τα γνωστά... παρεπόμενα αποτελέσματα.

   Μέσα στον φανατισμένο διάλογο των παραθύρων, κάποιος μουσάτος δημοσιογράφος, ούλτρα δημοκρατικός και προοδευτικάριος, από Βο... το όνομά του, (ο οποίος τώρα, και από καιρό, είναι άφαντος στα παράθυρα), ξιφουλκούσε λάβρος κατά του μέτρου και "μασούσε" τις τρίχες από τα μούσια του με μανία και ιερή αγανάκτηση. Το επιχείρημά του αντάξιο της γενικής γελοιότητος που απέπνεε η όλη του στάση:

   - Εγώ θέλω να περνάω με τη γκόμενα μπροστά από την πρεσβεία και δεν γουστάρω να με παίρνουν μάτι οι Αμερικάνοι! 

  Ωρέ βαστάτε Τούρκοι τ' άρματα! Περνάει ο Βορ... με τη γκόμενα! Όλη η σκασίλα της CIA ήταν ο Βορ... κι η γκόμενά του!!!