Κρύψου, να σε βρω, να σε... φάω!

Αξιολογήσεις και άλλα παραμύθια.

Κουίζ. Υπουργός Υγείας ή  εκπρόσωπος του... χαλιφάτου ;

   Ακούγοντας συζητήσεις στο δρόμο, σε μαγαζιά και φιλικά σπίτια, σχηματίζεις -με γερή δόση μελαγχολίας- τη σταθερή εντύπωση πως ο κοσμάκης δεν έχει καταλάβει ακόμη σε τί λούκι αδιέξοδο μπήκε και πόσο έμπλεξε ανεπίστροφα με την επιπόλαιη εκλογική επιλογή του.

   Αυτή τη στιγμή, αλλά και σε όλη τη διαδρομή της, η παράταξη που κυβερνά δεν τυρβάζει γιά τίποτε άλλο πέραν του πώς θα εδραιώσει το καθεστώς της. Αντί να κοιτάξει ν’ ανοίξει καμιά δουλειά γιά να πολεμηθεί η ανεργία, φροντίζει να διώξει κι όσους επιμένουν να δραστηριοποιούνται στη χώρα. (ΟΛΠ, Σκουριές, κ.λπ.). Αντί να ασχοληθεί με τα προβλήματα της μεγάλης μάζας του ελληνικού λαού, νομοθετεί γιά τις πάσης φύσεως ιδιαιτερότητες, τους γάμους και τα κληρονομικά των ομοφυλοφίλων, τους αναρχικούς, τους φυλακισμένους τρομοκράτες, τους λαθρομετανάστες, (τους οποίους προσβλέπει να εγκολπωθεί κάποτε ως ελληνοποιημένους εξαθλιωμένους ψηφοφόρους της), τους αιώνιους φοιτητές, τους ναρκομανείς, τους μπαχαλάκηδες και τους πάσης φύσεως περιθωριακούς τύπους. Γενικά αγκαλιάζει το κάθε αντικοινωνικό και αντιπαραγωγικό κατακάθι, προσδοκώντας -σπυρί, σπυρί-  στην οικοδόμηση σκληρού οπαδικού πυρήνα. Απώτερος στόχος τους είναι η σταδιακή γιγάντωση αυτών των συνομοταξιών, όπου η εγγενής λοβοτομή που ανεπαίσθητα και υποδόρια τους συμβαίνει -με το κατάλληλο μανιπουλάρισμα- τους δένει άρρηκτα στο άρμα της και τους καθιστά έρμαιους της βούλησης, της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας της. Μιά χώρα, ει δυνατόν, μιά μεγάλη «αυλή των θαυμάτων» με τους κατοίκους της πειθήνιους «Τρουάδους».

Το τυπικά σκοτεινό πρόσωπο της εξουσίας.

    Έτσι βλέπουμε υπουργούς ν’ αλλάζουν συνεχώς αποφάσεις, να μην ξέρουν τί ψηφίζουν λόγω... κοπώσεως(!), να... ξεχνούν μικρολεπτομέρειες στις δηλώσεις τους, π.χ. 1.800.000 και 38 ακίνητα, να δίνουν ιδιοκτησιακούς τίτλους στα μάρμαρα του Παρθενώνος, να μας κάνουν πλάκα, μεμφόμενοι τους προηγούμενους γιατί -λέει- δεν «έτρεξαν» τα προηγούμενα μνημόνια, οπότε χρειαστήκαμε... και τρίτο, να διορίζουν αβέρτα συγγενείς τους στο δημόσιο, κ.λπ., κ.λπ.!

    Όμως το πιό εξοργιστικό και χαρακτηριστικό του τί μέλλει γενέσθαι στην πορεία τους -αν δεν φροντίσουμε να τους απολακτίσουμε από τον σβέρκο μας εγκαίρως- είναι το "εξωπέταγμα" των διοικητών των Νοσοκομείων. Ψυχρά, κυνικά και απροσχημάτιστα, τους ..."ξεπέταξαν" με τρία κουνήματα και ψευτοσυνεντεύξεις διαρκείας, από 1,5΄ έως 15΄. Ο λόγος: Δεν ανήκουν στον κομματικό μας στρατό!

   Εδώ παρατηρώ, και απορώ, πως κανένας ηλίθιος της απέναντι όχθης δεν απάντησε στην ιταμή δικαιολόγηση: "Και οι άλλοι, το ίδιο έκαναν"!  

   - Όχι, δεν έκαναν το ίδιο, στον βαθμό, την έκταση και την προκλητικότητα που το κάνετε εσείς! Γιατί αν η... "επάρατος" είχε στήσει κομματικό κράτος με αναξιοκρατικές κομματικές προσλήψεις, τότε πώς δικαιολογείται ο, ανέκαθεν, φανατικά αριστερός προσανατολισμός δημοσίων υπαλλήλων και όλων, ανεξαιρέτως, των συνδικαλιστικών φορέων; Πού διάβολο πήγαν οι... "δικοί" τους; Πώς εξαϋλώθηκαν; Μήπως τα κριτήρια προσλήψεων δεν ήσαν αυστηρά κομματικά;

Οι μεγάλοι διδάκαλοι του... Γένους!

                                                                             

   Πώς εξηγείται η συστηματική "τύφλωση" μαθητών και σπουδαστών από ηλίθιους, αγράμματους και αφιονισμένους αριστερούς καθηγητές, οι οποίοι -όταν αποφασίσουν να διδάξουν πέραν από την αριστερή προπαγάνδα που γνωρίζουν άπταιστα- παραποιούν και διαστρεβλώνουν κάθε διδακτέα ύλη.  Εκχυδαΐζουν τη γλώσσα, αποδυναμώνουν το θρησκευτικό αίσθημα του λαού, πλαστογραφούν την Ιστορία, παραμυθιάζουν τους νέους με τους -τάχα- χιλιάδες νεκρούς του Πολυτεχνείου και ηρωοποιούν ανύποπτα και αθώα παράπλευρα θύματα, ή εκκολαπτώμενους αναρχικούς νεοσσούς, απόβλητους από το σοβαρό σχολείο τους. Αν και γνωρίζουν καλά πως οι... άγνωστες χιλιάδες νεκρών σκοτώθηκαν, (18 όλοι κι όλοι οι νεκροί του... Πολυτεχνείου), από εξοστρακισμένες σφαίρες σε διάφορες περιοχές και διαφορετικές ημερομηνίες. Καθώς και ό,τι ο τελευταίος "ήρως" και φυτίλι στο κάψιμο της Αθήνας πήγε από καραμπόλα πυροβολισμού, από έναν αντίστοιχης ηλιθιότητας αφιονισμένο ψευτονταή και κουραδόμαγκα μπάτσο.

   Πάντως, επιστρατεύσατε μεγάλες ποσότητες υπομονής. Μας περιμένουν εκπληκτικά πράγματα που η φαντασία της στήλης αδυνατεί να σχηματοποιήσει. Τό ψέμα έχει, μεν, κοντά ποδάρια, αλλά ποιός νοιάζεται. Έτσι και υπάρχει θράσος... " 'Ντάξει μωρέ, και τί έγινε "!