Πανηγύρια, πανηγυράκια και... πίσω έχει η αχλάδα την ουρά!

Όταν λείπει η γνώση και εξασθενεί η μνήμη.

Ο... "γιορτασμός" των δέκατων γενεθλίων του ΣΥΡΙΖΑ. (Δίπλα στον ηγέτη ο Μέντωρ με... γραβάτα!).

    Η στήλη το είχε επισημάνει από την πρώτη στιγμή ανόδου στην εξουσία του παλαιολιθικού νεοπαλαιοκομμουνιστικού ρεβανσιστικού ΣΥΡΙΖΑ. Όμως οι περισσότεροι απ' αυτούς που, χαζοχαρούμενα φερόμενοι, τον έφεραν στο τιμόνι -αμνήμονες, αδαείς και αφελείς- προσπέρασαν το γεγονός θεωρώντας την επισήμανση ως απιθανότητα ή υπερβολή. Η τιμωρία τους είναι να ζήσουν τον επερχόμενον εφιάλτη, αφού στους πολλούς η ιστορική μνήμη δεν λειτουργεί και η έτοιμη πείρα από τα παθήματα των άλλων δεν διδάσκει, (ούτε καν προειδοποιεί), και χρειάζεται να αργαστεί στο πετσί τους το πάθημα, γιά να μάθουν, αφού... πάθουν. 

   Το υπό εγκαθίδρυση "καθεστώς" προχωρεί -διαβολικά και μεθοδικά- στην ολοκλήρωση του σκοπού του. Τα "πανηγύρια, ο στομφώδης βερμπαλισμός, η αλαζονική συμπεριφορά, η στοχοποίηση όσων αντιφρονούντων έχουν δημόσιο λόγο, ο υπερτονισμός της διακριτότητος των τάξεων, η καπηλεία της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, η υποκίνηση αντιπαλότητος, διαμάχης και καννιβαλισμού της μιάς τάξης κατά της άλλης, η εκτροφή ταξικού μίσους, η περιφρόνηση στη γενική αντίδραση κι εξέγερση, αλλά κυρίως οι γκρίζες φάτσες του Ιπποπόταμου της Παιδείας και του απτόητα μοχθηρού Σκουριέτη, όχι μόνο προειδοποιούν, αλλά βοούν κυριολεκτικά γιά το τί μέλλει γενέσθαι. Τελικά, η πολιτική θέση και δράση της κυβέρνησης συμποσούται στο σλόγκαν: "Εμείς παλεύουμε με τον "φτωχό" λαό ενάντια στους... "πλούσιους". Παρασιωπώντας, φυσικά, τους... πάμπτωχους "συντρόφους" Σταθάκη, Τσακαλώτο, Φλαμπουριάρη και πλήθος άλλων κρυπτόμενων μπαγαπόντηδων, μεταξύ των οποίων και το τσογλάνι της συριζαρέικης νεολαίας και του τελευταίου μισαλλόδοξου μανιφέστου, το οποίο κυκλοφορεί με λαϊκή... Μερσεντές!

   Η στήλη, άλλη μιά φορά, προειδοποιεί τους αφελείς και αμέριμνους χαχόλους πως τους περιμένουν απίθανα σκληρές, στερημένες και ανελεύθερες ημέρες. Η ίδια, σύντομα και χαιρέκακα, θα παρακολουθεί τα τεκταινόμενα... αφ' υψηλού, καθ' όσον -όπως και να 'ναι δεν της απομένουν, δα, και πάρα πολλές μέρες, ούτε νοιάζεται γιά χτίσιμο κάποιας καριέρας και μακρόχρονου προγραμματισμού... μέλλοντος. Ό,τι έκανε, έκανε κι ό,τι ήταν να ζήσει το έζησε. Αλίμονο στους νέους.

  Μόνη ελπίδα -πραγματική- σωτηρίας και αποφυγής όσων δεινών προοιωνίζεται να φέρει ο συριζαρέικος εσμός στην χώρα, παραμένει ο λώρος που μας κρατά -ακόμη- συνδεδεμένους με την Ε. Ε. Όμως κι αυτός συνεχώς εξασθενίζει.

   Ο αγώνας, λυσσαλέος και επί του παρόντος αμφίρροπος, έχει αρχίσει. Πρόκειται γιά τον αιώνιο κι αέναο αγώνα του καλού με το κακό. Η έκβασή του θα κρίνει το μέλλον του τόπου.