Γ- ΕΛΛΑΣ το μεγαλείο σου!

Να τα εκατοστήσει....!

   Η στήλη συμμετέχουσα στον πανηγυρισμό της ευτυχούς, γιά τη χώρα και τον λαό, επετείου υπενθυμίζει ένα μικρό δείγμα από την... "συνέπεια" του απείρου -πλήθους και κάλλους- των πρωθυπουργικών εξαγγελιών με τις οποίες παραμύθιασε τους... "κάλους" οπαδούς του.

   Η καθυστέρηση στην ανάρτηση οφείλεται σε μικρή προσωρινή αδιαθεσία, (αηδία, ναυτία, εμετός... τέτοια), που της προκάλεσε το γλύψιμο του γλοιώδους κανίς του ΣΚΑΙ, στο κλείσιμο της σημερινής πρωινής του εκπομπής, με την παρακολούθηση της οποίας η στήλη -μαζοχιστικά- επιμένει να χαλάει τα σαββατοκύριακά της.

   Όμως το πιό ανησυχητικό σύμπτωμα που παρατηρείται πλέον σε πολλά κανάλια -φαίνεται πως ο νέος νόμος γιά τις άδειες παίζει κάποιο ρόλο σ' αυτό- είναι η πλήρης αποδοχή, ως κάτι το φυσιολογικό και αναπόφευκτο, του ότι η προεκλογική μπαρουφολογία, η υποσχεσιολογία του ανεφίκτου και γενικά το παραμύθιασμα του λαού αποτελεί δεδομένο, σύνηθες και, άρα, αποδεκτό φαινόμενο. Οπότε... κοροϊδάρες που τσιμπήσατε... ας προσέχατε!

   Και έρχονται, ο πανούργος καράβλαχος της Γεωργίας και ο "εν-τρυφών" στα πορτοφόλια μας αναίσχυντος, να ισχυρίζονται -ο μεν πρώτος- πως τα εξοντωτικά γιά τους αγρότες μέτρα οφείλονται στην αλλαγή των δεδομένων από τότε που τους έταζαν λαγούς με πετραχήλια, μέχρι τώρα! Ο δε δεύτερος, γιά την τρελή κι απίθανη προκαταβολή του 100% φόρου της επόμενης χρονιάς, επικαλείται την ύπαρξη σχετικού... νόμου! Λες και τον νόμο τον έβαλα... εγώ.

   Ελεεινοί παραμυθατζήδες στη δικαιολόγηση, ανερμάτιστοι κομπογιανίτες στην νομοθέτηση και μαθητευόμενοι μάγοι στην εφαρμογή των αποφάσεων. Κατά τα άλλα, τα ξανθά κοράσια -απορώ πού στο διάλο βρέθηκε τόση ξανθή τρίχα σε τόσο πολλά άδεια αριστερά θηλυκά κεφάλια στη Βουλή- κόπτονται υπέρ της εφαρμογής των μέτρων. Τα οποία, όμως, άλλα επικαλούνται την ψήφισή τους -ουδέν ψευδέστερον λόγω διαστρεβλώσεως της αλήθειας- από... 221 μέλη του Κοινοβουλίου και άλλα ισχυρίζονται πως γιά όλα φταίνε οι... ξένοι! Κάνοντας, βεβαίως, γαργάρα τα περί υπερήφανης, ανεξάρτητης και αδέσμευτης εξωτερικής πολιτικής.

   Κοντολογίς, αυτή είναι η ελπίδα που μας έταξαν. Και όποιον τον τσούζει... βαζελίνη!