ORPHEAS

Επικαιρότης

ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΙ

Δεν θα κουραστώ να το λέω. Η Ελλάδα είναι η χώρα της υπερβολής και του παραλόγου.
Όλως τυχαίως, γιατί αποφεύγω, ιδίως πρωί, να συγχύζομαι (δεδομένου ότι όταν αυτό συμβεί μου χαλάει όλη η υπόλοιπη μέρα), παρακολούθησα μια πρωινή εκπομπή ενός καναλιού. Από τις πιο νηφάλιες και μάλλον μετρημένες.
Ένας, περιέργως, αναφυής μέσα μου μαζοχισμός με κράτησε στη παρακολούθηση της συζήτησης, μέχρις ένα μόλις δευτερόλεπτο προ της θραύσεως της οθόνης. Κάτι που με ακαριαία αντανακλαστικά και αξιοθαύμαστη, για την ηλικία της, αιλουροειδή ελαστικότητα, απέτρεψεν η κα Ευρυδίκη, αρπάζοντας στον αέρα το εκτοξευθέν τηλεκοντρόλ !
Αντικείμενο της εκπομπής το τελευταίο επεισόδιο του ατέρμονος ελληνικού σήριαλ, υψίστης δημοφιλίας, «Αναρχικοί και Αστυνόμοι». Κακόγουστο ριμέικ του προαιώνιου, από καταβολής κόσμου, δράματος, «Κλέφτες κι Αστυνόμοι».
Καλεσμένοι στην εκπομπή ένας οβιδιακά μεταμορφωμένος, επί το ηρεμότερο (και μπράβο του) αρχηγός του κόμματος των πολλαπλών συνιστωσών , που ψάχνουν, πλέον, για συνισταμένη και ένας πρωταγωνιστής των γεγονότων από πλευράς «θυμάτων».
Ακούγοντας τον κύριο αυτόν, τον τόσο γλυκό και μελιστάλακτο, να περιγράφει, αφ’ ενός, τα γεγονότα τα οποία βιντεοσκόπησε με το κινητό του, εξ ου και η μήνις των αστυνομικών εναντίον του, αισθάνθηκα προς στιγμήν ότι η υπόθεση αφορά οργανωμένη και απρόκλητη εισβολή τάγματος του Βελζεβούλ σ’ ένα κήπο αθώων και ανύποπτων Χερουβείμ. Κι αυτό στη καρδιά της Εδέμ !
Απίστευτο, ανήκουστο κι απαράδεκτο !
Έχοντας μαθητεύσει στο γυμνάσιο στην οδό Κωλέττη, φοιτήσει στο γνωστό Πολυτεχνείο (πριν γίνει άντρο Ταλιμπάν) και γιά αρκετά χρόνια εργαζόμενος στην οδό Τοσίτσα ουδέποτε είχα διανοηθεί σε τι παράδεισο κουλτούρας, πνευματικής ανωτερότητας, ψυχικής ανάτασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας είχα βρεθεί, χωρίς να το πάρω χαμπάρι τόσα χρόνια, και πόσο άδικα ο παρεξηγημένος αυτός χώρος αστυνομοκρατείται ! Αυτή η όαση ειρήνης, αγάπης και πνεύματος !
Και μετά απορούν κάποιοι «κουλτουριαρέοι» της αριστεράς γιατί αυτή μένει καθηλωμένη σε απελπιστικά χαμηλά ποσοστά, συμπιεσμένη μεταξύ ενός παλαιολιθικού και αρτηριοσκληρωτικού ΚΚΕ κι ενός κατεδαφιστικού, κρυπτοαναρχικού και επικίνδυνου, γιά τη τάξη και ασφάλεια, ΣΥΝ.
Δεν καταλαβαίνουν κάποια πολύ απλά πράγματα.
Οι κινήσεις σε θέματα κατάλυσης και αποκατάστασης της δημόσιας τάξης δεν υπακούουν σε κανονισμούς και διαδικασίες σκακιού. Τα πράγματα δεν λειτουργούν στη βάση της ψύχραιμης σκέψης και της αργής και νηφάλιας κίνησης.
Όταν αρχίσει μια φασαρία και αναταραχή γίνεται χαμός και κάθε έλεγχος πάει περίπατο. Κι όσο ζορίζουν τα πράγματα το μόνο που κυριαρχεί στον κάθε συμπλεκόμενο είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Δεν μπορείς να απαιτείς από την αστυνομία συμπεριφορές τακτικού στρατού όταν ο άλλος κάνει ανορθόδοξο κλεφτοπόλεμο. Όση εκπαίδευση και να έχουν τα νεαρά παιδιά που την στελεχώνουν ο ανθρώπινος φόβος κι η ατομική ανασφάλεια τα αποσυντονίζει και τα οδηγεί σε ενστικτώδεις ενέργειες.
Πρέπει να το καταλάβουμε, επί τέλους, ότι η Αστυνομία δεν επιτίθεται, αντεπιτίθεται. Δεν προκαλεί, προκαλείται. Δεν δημιουργεί φασαρίες, καταστέλλει φασαρίες.
Μέχρι κι αυτός ο τελείως προφανής και φυσιολογικός όρος «καταστολή» έφτασε να συκοφαντηθεί και απαξιωθεί. Δηλαδή είναι κακό π.χ. η Πυροσβεστική να καταστέλλει τις φωτιές !
Ας το πάρουμε, επί τέλους, απόφαση. Σε κάθε σύρραξη την ευθύνη την έχει αυτός που την αρχίζει. Αυτός που ρίχνει τη πρώτη «σφαίρα», όποιας μορφής κι αν είναι αυτή.
Στα τελευταία γεγονότα, τώρα. Όλοι ομολογούν πως ομάδα αναρχικών επετέθη, απρόκλητα με πέτρες, κατά αστυνομικών, στη γωνία Σόλωνος και Ζωοδ. Πηγής. Και, εν συνεχεία κατέφυγαν, κατά την πάγια συνήθειά τους στο, κατά τον μειλίχιο κύριο, πολιτιστικό παράδεισο των Εξαρχείων. Στο, κατά τους λογικούς πολίτες, λημέρι και κρησφύγετό τους.
Στη σύγχρονη Ζανζιβάρη, του κάθε σύγχρονου Κοκκινογένη πειρατή.
Οι νεαροί ταραξίες, καταδιωκόμενοι, ζήτησαν καταφύγιο στο "Φλοράλ", είτε προβοκάροντας, είτε τυχαία, οι αστυνομικοί μπουκάρησαν κυνηγώντας τους και μετά..... τρέχα γύρευε. Σε μιά περιοχή που και μόνο η φωτογραφία αστυνομικού αποτελεί κόκκινο πανί είναι εύκολο, στον καθένα, να μαντέψει τη συνέχεια.
Η αστυνομική αντίδραση είναι και λογική και επιβεβλημένη. Και στην αναμπουμπούλα κάθε παρεκτροπή και κάθε υπερβολή εξηγήσιμη. Οι συμπεριφορές, σίγουρα, δεν ακολουθούν κανόνες λειτουργίας ελβετικού ρολογιού. Όμως δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Σ' έναν ανορθόδοξο πολέμο ό έλεγχος είναι, λίγο πολύ, χαμένος και, μοιραία, θα υπάρξουν και "παράπλευρες" απώλειες !
Και μην ακούτε όσους, κατά καιρούς, κάτοικους βγαίνουν και καταγγέλλουν την ….
Αστυνομία ότι , τάχα, τρομοκρατεί τους κατοίκους και ότι όλη την ανασφάλεια τη δημιουργεί η…..αστυνόμευση !
Μετά λόγου (και ανθρώπων) γνώσεως σας διαβεβαιώ ότι η ψυχούλα τους ξέρει γιατί λένε, ότι και όταν, στις κάμερες. Γιά να τους δουν αυτοί που πρέπει και να εξασφαλίσουν τη ησυχία τους, μιά και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς !
Δυστυχώς, τα Εξάρχεια αποτελούν λίκνο και κοιτίδα κάθε αριστερής σκέψης και δράσης. Και νόμιμης και παράνομης.
Θεμιτή πολιτική διανόηση και αθέμιτη μηδενιστική θολοκουλτούρα, συνυπάρχουν σφιχταγκαλιασμένες στο χώρο.
Και όπως είναι φυσικό η εξτρεμιστική και δυναμική παραφυάδα μολύνει και δηλητηριάζει, με πράξεις βίας και τρομοκρατίας, κάθε σωστή και εποικοδομητική ιδέα που μπορεί να γεννηθεί στα σπλάχνα της αριστεράς. Και η βία αυτή υιοθετούμενη, άκριτα, από νεαρούς και έξαλλους ηγέτες και ηγετίσκους αποδιώχνει τους πολλούς ήρεμους και νουνεχείς από τον αριστερό χώρο.
Η σύγχρονη αριστερά χρειάζεται, απαραίτητα, στο τόπο και σε κάθε τόπο, ιδίως, τις σημερινές δύσκολες ημέρες. Όχι όμως αυτή η κουτοπόνηρη, τάχα μελιστάλακτη αλλά καταστροφική αναρχοαριστερά. Η πονηρή αλεπού που φορώντας τα γυαλιά της γιαγιάς, κρυμμένη κάτω απ’ τη κουβέρτα της δεν μπορεί, πλέον, να ξεγελάσει τη σύγχρονη «Κοκκινοσκουφίτσα». Χρειάζονται άλλες πολιτικές και, προ πάντων, άλλες μέθοδοι για να πλησιάσει και κερδίσει τον κόσμο.
Ποιές θα είναι αυτές, δικός τους λογαριασμός. Ας ψάξουν να τiς βρουν.
Οι κόντρες με την αστυνομία και η «σπέσιαλ» φασαρία, όταν τύχει και συλληφθεί και κάποιος επιφανέστερος, ολίγον πιο ίσος από τους ίσους, κουλτουριάρης δεν προσπορίζει, μακροπρόθεσμα, πολιτικά οφέλη στην αριστερά ούτε προωθεί τις θέσεις της. Μπούγιο και βαβούρα γιά λίγο, και τέρμα.
Κι ο ντόρος της 15/λεπτης κράτησης δεν δικαιολογεί την παράτυπη, επιμένω, επέμβαση του Υπουργού και τον παράτυπο, επίσης επιμένω, τρόπο απελευθέρωσής τους.
Κάτι που, οπωσδήποτε, δεν θα γινόταν αν στη θέση του, π.χ. κυρίου Παπαχρήστου ( αλήθεια γιατί θα πρέπει να νιώθω ενοχή, αν δηλώσω ευθαρσώς, ότι δεν τον γνωρίζω !) βρισκόμουν εγώ, εσείς η ο οιοσδήποτε άλλος απλός πολίτης !