ORPHEAS

Επικαιρότης

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου δεν ήταν πολιτικές, με το γνωστό όρο που νοείται σε μιά εκλογική αναμέτρηση. Δεν ήταν μιά, ακόμη, ιδεολογική και κομματική μάχη.
Ήταν εκλογές της ελπίδας. Ο λαός έδωσε ψήφο, αλαφιασμένος, εκεί που πίστεψε ότι οι ελπίδες του θα πιάσουν τόπο. Σ’ εκείνον που του μισόκλεισε πονηρά το μάτι. Σ΄ αυτόν που του άφησε μιά χαραμάδα μισάνοιχτη. Κι όχι σ΄ αυτόν που του ξέκοψε, ορθά κοφτά.
- Ουδεμία ελπίς υπάρχει !
Γαντζώθηκε απελπισμένα απ’ το σωσίβιο που του πέταξε ο κ. Παπανδρέου.
Ο νέος πρωθυπουργός έχει μιά μοναδική ευκαιρία να πραγματοποιήσει όσα όλοι ξέρουν ότι πρέπει να γίνουν, αλλά κανείς δεν τα τολμά. Τα δυσάρεστα.
Ότι ο κ. Καραμανλής δεν ετόλμησε. Όπως, όψιμα, παραδέχτηκε.
Τώρα που ο λαός είναι είτε στα ουράνια των πανηγυρισμών είτε μουδιασμένος από τη φάπα, τώρα είναι η κατάλληλη ώρα. Με τη νωπή διαφορά των 10 μονάδων, στον απόηχο του θριάμβου είναι η πιό καλή στιγμή γιά την προώθηση όλων των απαραίτητων αλλαγών, τομών και μεταρρυθμίσεων.
Μέχρι τα το πάρουν χαμπάρι, ότι θεσπιστεί στα σβέλτα, θα έχει κιόλας χωνευτεί.
Πριν ο στείρος και αντιδραστικός συνδικαλισμός, οχυρωμένος πίσω απ’ τη φενάκη των «κεκτημένων» προλάβει ν’ αντιδράσει.
Κόντρα στη μέθοδο της «ήπιας προσαρμογής», που όπως είδαμε απέτυχε οικτρά !
Να τολμήσει εκεί που ο προηγούμενος πρωθυπουργός δεν ετόλμησε.
Και να υπερακοντίσει εκεί που ο πρώην άνοιξε, δειλά, κάποιο σωστό δρόμο. ( Βέτο, Σκόπια, αγωγός, λιμάνια κλπ. ). Και να το κάνει γρήγορα ! Χθες, ει δυνατόν ! Δεν υπάρχει άλλος χρόνος γιά χάσιμο.
Η σχηματισθείσα κυβέρνηση δεν είναι κακών προμηνυμάτων. Νέοι, εν πολλοίς, πολιτικοί και νέοι άνθρωποι. Και πολλές γυναίκες. ( Eπί τέλους ένας Παπανδρέου χρησιμοποιεί σωστά τη γυναίκα !! ). Άφθαρτοι και ξεκομμένοι από το παλιό, αμαρτωλό, ΠΑΣΟΚ, το νέο κυβερνητικό σχήμα δικαιολογεί αισιοδοξία.
Αν μάλιστα δεν περιελάμβανε και 2 – 3 κλασσικά αποτυχημένους παλαιοκομματικούς, όπως π.χ. το Ρέππα ( ακόμη μου κάθονται στο λαιμό οι δηλώσεις του γιά το Χρηματιστήριο ), η τον χοντρό, αμετροεπή οινόφλυγα θα ήταν ακόμη καλύτερο. Τουλάχιστον ο τελευταίος περιορίζεται, ξεδοντιασμένος, σε θέση τιμητικής αποστρατείας.
Αυτά και αναμένομεν !