"Όταν ο λαός δεν μας θέλει... αλλάζουμε λαό"! Απλό και μεγαλοφυές!!!
Έλκοντας καταγωγή από βαρβάτα αριστερή οικογένεια και έχοντας ευκαιρίες εξονυχιστικών πολιτικών συζητήσεων και δυνατότητα -μέσω πολλών ταξιδίων σε κομμουνιστικές χώρες και πολλαπλής επιθέσεως του δακτύλου επί "των τύπων των ήλων", με προσωπική εμπειρία και... ιδίοις όμμασι- "δικαιούμαι... "διά να ομιλώ", κατά την ρήσιν του αείμνηστου Κουτσόγιωργα.
Ερχόμενος στα σημερινά δικά μας, εμπεδώνω -κι αυτό με περισσή έκπληξη και απορία- μερικές αφελείς αλήθειες. Οι παλιοί αριστεροί, αγνοί ιδεολόγοι, πίστεψαν σε ένα όραμα, πλήρως ουμανιστικό, με προδιαγραφές δημοκρατίας, ισοπολιτείας και κοινωνικής δικαιοσύνης, ακολουθώντας θεωρίες -Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, κ.λπ. οραματιστών, οι οποίες -όπως περίτρανα αποδείχθηκε "σκόνταψαν" στον παράγοντα... "άνθρωπο¨". Την ποικιλλότητα και την ιδιομορφία του. Την ανισοκατανομή ικανοτήτων και δυνατοτήτων, την ποιότητα σωματικής και πνευματικής διαπλάσεως και την διαφορετικότητα των αναγκών. Με ένα λόγω, του... DNA. Έτσι, το όλο κομμουνιστικό, σαθρό, οικοδόμημα κατέρρευσε με πάταγο, συντρίβοντας -στην πράξη- όλα τα... όμορφα και γλυκόλαλα κομμουνιστικά τσιτάτα.
Γνωρίζοντας αρκετά τον ανθρώπινο χαρακτήρα, θεωρώ πολύ δύσκολη την παραδοχή μιάς τόσο θεμελειώδους πλάνης και απάρνηση της πλατφόρμας, πάνω στην οποία χτίστηκε όλο το πλέγμα ηθικών αξιών που αποτελούσε γνώμονα και πιλότο ζωής. Θέλει μεγάλα αποθέματα λεβεντιάς γιά να μπορέσεις να... "στρίψεις το τιμόνι", να απεκδυθείς από μύθους και να δεις την πραγματικότητα κατάματα. Έτσι, οι πραγματικά πνευματικοί άνθρωποι -αριστεροί παλαιάς κοπής- σήμερα θρηνούν βουβά γιά τις λάθος επιλογές της νιότης τους και τις -κατά βάθος αντιανθρώπινες- ουτοπίες που ακολούθησαν. Οι περισσότεροι σιωπούν, βλέποντας τον εξευτελισμό των ιδανικών και των αγώνων τους, που καπηλεύεται τώρα μιά χούφτα καιροσκόπων και τυχάρπαστων μορμολυκείων, τα οποία τυρβάζουν γιά την εξασφάλιση της... πάρτης τους καταπατώντας ιερά και όσια, προκειμένου να διαιωνίσουν την εξουσία τους. Ενώ οι πιό λεβέντες από τους λεβέντες, παλιοί και νέοι ιδεολόγοι αγωνιστές, με "μπροστάρηδες" ανθρώπους της πολιτικής, του πνεύματος και της τέχνης -Λαζαρίδης, Κύρκος, Γλέζος, Θεωδοράκης, Ράμφος, Μάνου, Σαββόπουλος, Τατσόπουλος, κ.α.- βγαίνουν και καταγγέλουν την μεγάλη φενάκη της... εφαρμοσμένης αριστεράς, που αποτελεί τον τάφο των ονείρων και οραματισμών τους.
Έχοντας -κάμποσες φορές- "ενταφιάσει" όνειρα και ιδανικά, κατανοώ πόσο σκληρό είναι να βλέπεις μιά... "παλιοπαρέα" αμόρφωτων, ανίκανων και ανεπάγγελτων κουτοπόνηρων πιτσιρικάδων και "σουρλουλούδων" να υποδύονται την ηγεσία της χώρας, επιμένοντας εμμονικά να κρατηθούν στην εξουσία, έστω κι αν, στο τέλος, κυβερνούν μιά ερειπωμένη χώρα κι έναν εξουθενωμένο λαό, εμπλουτισμένο και αλλοιωμένο, από υποβαθμισμένα, ποιοτικά, στοιχεία, σαν τους τύπους του συνημμένου βίντεο.
"Αν ο λαός δεν μας θέλει... αλλάζουμε λαό"! Απλό, απλούστατο...
Ερώτημα: Στις εκλογές που έρχονται, εσείς τί θα κάνετε; Θα υποστηρίξετε τον... προοδευτικό πόλο, που τώρα θυμήθηκαν γιά να διασωθούν, ή θα τους τραβήξετε γερή κλωτσιά στον... κ..λο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου