Δεν ξέρω γιατί, θα πρέπει να ρωτήσω ψυχίατρο ίσως, αλλά μπορεί να ξεχνώ τί έφαγα χθες, όμως την επέτειο που "έφυγε" ο Σάκης Μπουλάς την θυμάμαι πάντα. Ψάχνοντας στα πρόχειρα μέσα μου, πιστεύω πως ο λόγος βρίσκεται στο τραγούδι του συνημμένου βίντεο και στη συγκίνηση που μου βγάζει, τόσο το τραγούδι -αυτό, καθαυτό- όσο και η εκτέλεση από τον αείμνηστο Σάκη, τον οποίον, εν ζωή, "σνομπάριζα". Ειλικρινά την ερμηνεία του Μπουλά στο "Caruso" ("Te voglio bene assai"), δεν την περίμενα. Την προτιμώ, απείρως, από εκείνη του Lucio Dalla, του... "μπαμπά" του τραγουδιού, και ο αιφνιδιασμός από το "απροσδόκητο" το καθιστά... "αξέχαστο".
Άγνωστε φίλε που βιάστηκες να φύγεις... καλή αντάμωση! Και μόλις συναντηθούμε, παλιομπαγάσα, θα σε βάζω να μου το τραγουδάς σαν... την παλιά οδοντόκρεμα "KOLYNOS", αν θυμάσαι. Εκείνη γιά την οποία η τότε διαφήμιση έλεγε...: "η πρώτη φροντίς το πρωί και η τελευταία το βράδυ"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου