O Μπούλης, τα παιδιαρίσματα και τα απωθημένα του!

Όπλα, μασκαρέματα και μασκαραλίκια.

Το δώρο του Μπούλη στον τυχερούλη ευεργέτη του, γιά την επιτυχημένη διαπραγμάτευση.

   

    Η στήλη, αποδεδειγμένα, δεν ασχολήθηκε ποτέ με τον... Μπούλη, τον «ανεξέλεγκτο» Έλληνα που συγκυβερνά με τον πανηγυρίζοντα Πινόκιο τη δύσμοιρη χώρα μας.

   Από πολλών χρόνων, η παρουσία και στάση του στη Βουλή εκινείτο μεταξύ ασυναρτησίας και γραφικότητος. Κάτι μεταξύ Γιακουμάτου, Βελόπουλου και... Αυλωνίτου. Οι δυσνόητες παρεμβάσεις του διακρίνονταν πάντα γιά φαντασιοπληξίες, εξαλλότητες και συνομωσιολογίες, εφ’ ω και η αποσκίρτησή του από την ΝΔ, μάλλον ανακούφιση προκάλεσε, μάλλον, παρά δυσαρέσκεια.

   Η μετάλλαξή του σε κυβερνητική πειθήνια «τσόντα» του συριζαρέικου τσούρμου, αναβάθμισε την ασημαντότητά του σε... πολιτική οντότητα και η εν γένει κοινοβουλευτική στάση του, (ψεκάσματα, «στα τέσσερα εσείς», γερμανοτσολιάδες και τέτοια φληναφήματα), μαζί με τα αποκριάτικα στρατιωτικά του μασκαρέματά, τον κατέταξαν  -αριστείνδην-  στις γραφικές φιγούρες της ελεεινότερης Βουλής από εγκαταστάσεως του κοινοβουλευτισμού στη χώρα. Μαζί με τον Μαδρά, τον Ζουρλάρη, την Καρακώστα, τον Σφακιανό Αγριάνθρωπο, τον Μισελοζαννάκη, τον Γιάνη Μπαρουφάκη, τη Ζωάρα, τον φωνακλά Παπαχριστόπουλο, το συνολικό χρυσαυγήτικο αληταριό και όοοολο το κατινίστικο αγλάισμα -ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης- που ξεφυτρώνοντας από το πουθενά, διακωμωδεί σήμερα τον Ναό της Δημοκρατίας μας.

   Η στήλη διαθέτει διά τον επιδειξιομανή καραγκιόζη Μπούλη -τα κρατά δι’ εαυτήν- πρώιμα δείγματα ενός κακομαθημένου πλουσιόπαιδου στα όρια της αλητείας. Προτελευταίο δείγμα αγοραίας χυδαιότητος το προτεταμένο μεσαίο δάκτυλο, κινούμενο οριζοντίως παλινδρομικά, προς το αντίπαλο φίλαθλο κοινό στον τελικό αγώνα υδατοσφαίρισης. Και -κερασάκι στην τούρτα- η χθεσινή, απαράμιλλης χυδαιότητος ανάρτηση της εικονιζόμενης γραβάτας, την οποία  -προφανώς- προόριζε γιά δώρο στον αρχηγό του, έπαθλο της επιτυχημένης διαπραγμάτευσης που επί χρόνια διεξάγει με τους... τοκογλύφους-εταίρους.

   Όμως, το χειρότερο, το ελεεινότερο δείγμα ποταπής συμπεριφοράς, που απάδει γιά κυβερνητικό αξιωματούχο, είναι η δικαιολόγηση της αθλιότητός του.  Ο υποτιθέμενος... λεβέντης, ηγέτης ενός περήφανου και δαφνοστεφούς στρατεύματος, ξεπέφτει στη γελοία δικαιολόγηση της εμετικής του ανάρτησης, φορτώνοντάς την στο... μικρό γιό του! Ο ευθυνόφοβος χέστης λαγός που κορδώνεται και περιφέρει την δειλία του, καμουφλαρισμένη μέσα σε στρατιωτικά μπουφάν, απολαμβάνοντας τιμές και μεγαλεία που δεν του αξίζουν, ακόμη και αν αληθεύει το επιχείρημα δικαιολόγησης της μωρής του ενέργειας, θα έπρεπε να προτάξει στήθος και να αναλάβει τις ευθύνες και συνέπειες της πράξης του... μικρού. Όχι ψοφοδεής και ανάξιος να «δώσει» τον γιό του.

   Με τους Τούρκους γείτονες να τρίζουν δόντια και να απειλούν, ο αρχιστράτηγος Μπούλης μόνο εμπιστοσύνη δεν εμπνέει. Μόνη μας ελπίδα διατήρησης της ειρήνης, η φημολογούμενη ασθένεια του Ερντογάν! Ο Θεός της Ελλάδος να την λυπηθεί και να την σώσει από τους... Έλληνες!