Καζάκος, Μάνου και στο βάθος... Λαζόπουλος και λοιποί περισπούδαστοι αριστεροί.

   «Αναγνωρίσιμοι» vs «Αναγνωρισμένων» = 7 - 0 !

Μεγάλα λόγια, μεγάλων ανδρών, (αριστερών βεβαίως)

    Η χώρα βρίσκεται σε μεγάλη ένδεια αξιόλογων πνευματικών ανθρώπων. Ή, τουλάχιστον, έτσι δείχνει, καθώς αυτοί -οι άξιοι-  που, πράγματι, μπορούν να πουν κάτι σοβαρό και σπουδαίο, το οποίο θα εμπνέει και θα καθοδηγεί... σιωπούν. Κατά συνέπεια, βρίσκουν βήμα οι μετριότητες και όλοι οι θεματικά άσχετοι. Γεγονός που διασπείρει ανοησίες, αυθαιρεσίες και εμπαθή απωθημένα, τα οποία κάποιοι -λίγοι- παρακολουθούμε έκπληκτοι, περισσότεροι αδιάφορα και οι πλείστοι επικροτώντας, ένεκα του αριστερού μιθριδατισμού τον οποίον υφίστανται συστηματικά και με υπερδόσεις. Σπουδαιοφανείς «αυθεντίες» -αρκεί το όνομά τους να έχει ακουστεί κάπου κάποτε- βγαίνουν στα κανάλια, βγάζουν χρησμούς και διαλαλούν τη γνώμη τους, προσπαθώντας να κανοναρχήσουν τον αποπροσανατολισμένο λαό.

   Στο δημιουργημένο κενό πνεύματος, ήθους και ποιότητος επιπλέουν οι φελλοί, κατά κανόνα αριστεροί, οι οποίοι αξιοποιούν την ευκαιρία που χρόνια έψαχναν προκειμένου να προωθήσουν τις παρωχημένες και αποτυχημένες ιδέες τους. Έτσι οι απόψεις των Κασιμάτηδων και Ράμφων παρασιωπούνται και προβάλλονται οι ακραίες, έως αρρωστημένες, μονομανίες διαφόρων τύπων. Π.χ. Καζάκοι, Αφροδίτες Μάνου, Λαζόπουλοι και επ’ αυτών... γίνεται ντόρος!  

   Ο ελληνικός λαός, πελαγωμένος από τις αλλεπάλληλες σφαλιάρες που του έχουν αναστατώσει την καθημερινότητα και του προκαλούν αβεβαιότητα γιά το αύριο, είτε στρέφεται -εντελώς αποπροσανατολισμένος- στο αφιόνι του Survivor, είτε εντυπωσιάζεται από ασημαντότητες που επιπόλαια και άκριτα ξεστομίζουν άτομα που -πιθανόν- να είναι, ή ήσαν, σημαντικά σε κάποιο τομέα της κοινωνικής ζωής, και μόνον μέχρις εκεί. Ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί ένας καλός μπαλαδώρος, ή μιά καλλίφωνη αοιδός, θα πρέπει -a priori- να διαθέτει... βαρυσήμαντο δημόσιο λόγο, τέτοιον που να δημιουργεί θέσφατα και πρότυπα.

   Πάντως, επειδή πάντοτε... «ουδέν κακόν αμιγές καλού», οι αμετροέπειες, οι απρέπειες, τα μίση και οι χολές, μαζί με τις ανόητες συμπλεγματικές ασυναρτησίες που εκτοξεύονται από τους διάφορους αριστερούς -κορυφαίος ο ανθυγιεινός Νεάντερταλ της Υγείας- αποκαλύπτουν την τοξικότητα της ελληνικής, εφηρμοσμένης, αριστεράς, η οποία οδηγεί την κοινωνία στο τέλμα, τη σήψη, τη γάγγραινα, τον θάνατο.

   Η σωτηρία επαφίεται στην αφύπνιση των υγειών δυνάμεων του λαού, ο οποίος -επί του παρόντος- καθεύδει.