.... στα όρια της σύγχυσης και του παραλογισμού.
Από αρχαιοτάτων χρόνων είναι πασίγνωστος ο τρόπος που παρίσταται η Δικαιοσύνη. Μιά όμορφη και αυστηρή νέα κοπέλα, η οποία κρατάει στο αριστερό χέρι μία ζυγαριά, στο δεξί μιά σπάθα, ενώ μάτια και αυτιά είναι καλυμένα με μία λουρίδα πανί.
Η παλάντζα εκφράζει τη στάθμιση της αποφάσεώς της, το σπαθί την τιμωρία των ενόχων και το πανί, την αμεροληψία της. Δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν επηρεάζεται. Κρίνει και αποφασίζει δίκαια!
Με βάση τα ανωτέρω, γνωστά και στον πρωτοετή της Νομικής, γιά να μην πώ σε τελειόφοιτο του Δημοτικού, η πρόσφατη ενέργεια του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, κ. Σακελλαρίου, επιεικώς κρίνεται περίεργη και απαράδεκτη. Παραβλέπω ως πανηλίθια την άποψη: "Οι δικαστικές αποφάσεις δεν κρίνονται", αφού αν ίσχυε κάτι τέτοιο, δεν θα υπήρχαν προσφυγές σε ανώτερα δικαστήρια και ως εκ τούτου, θεωρώ τη στάση του κ. Σακελλαρίου ως άκρως παρακμιακή -απολύτως συμβατή με όλα τα στοιχεία της ελληνικής πραγματικότητος- και ενδεχομένως λίαν εκ-Φιληστική. Πάντως -και σε κάθε περίπτωση- δεν περιποιεί τιμήν γιά το κύρος ενός Προέδρου τέτοιου βαθμού Δικαστηρίου.
Αλίμονον αν σε κάθε περίπτωση -συνηθέστατο σε σπουδαίες υποθέσεις- όπου διακυβεύονται σημαντικότατα πράγματα και συμφέροντα, η δικαστική εξουσία "κόλωνε" ένεκα του φυσιολογικά δημιουργούμενου... τζέρτζελου, όπου ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του. Ασχέτως της ιδιότητος αυτού του... "κάποιου", ο δικαστής οφείλει να πράξει το καθήκον του και να βγάλει απόφαση. Άλλωστε -και πάντοτε- στις δικαστικές αποφάσεις, ο ένας χαίρεται κι ο άλλος... γκρινιάζει πως αδικείται.
Επίσης, η προβληθείσα αιτία-πρόφαση της αναστολής εκδίκασης της υπόθεσης είναι αφελής και καθόλου ευφυής: "Λόγω του κλίματος που έχει διαμορφωθεί από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της διασκέψεως της Ολομέλειας γιά τα θέματα αυτά", δικαιολογήθηκαν! Τρίχες κατσαρές και κουροφέξαλα, μη αρμόζοντα στο κύρος ενός Ανωτάτου Δικαστηρίου και της δέουσας εσωτερικής συγκρότησης των δικαστών που το απαρτίζουν.
Με την επιφύλαξη μήπως κάτι άλλο συμβαίνει -φήμες θέλουν τους δικαστές να "πλακώνονται" στην αίθουσα, (άλλο ωραίο ενδεχόμενο!)- οι δικασταί, απολύτως συμβατοί με τη σημερινή κατάντια της χώρας, απεδείχθησαν -όχι κατώτεροι- κατώτατοι των περιστάσεων. Με πλανώμενα τα ερωτήματα: Δηλαδή κρίσιμες αποφάσεις βγαίνουν μόνο όταν δεν υπάρχει κουρνιαχτός; Θα περιμένουμε μέχρι να καταλαγιάσει το σχετικό "κουτσομπολιό" γιά να συνέλθει πάλι η ολομέλεια; Κι αν αυτή η καταλαγή αργήσει ή κάποιος την συντηρεί κακόβουλα, εμείς θα περιμένουμε στον αιώνα τον άπαντα;
Τελικά ο εκ-Φιλησμός, πλήν της Α-παιδείας, έχει εισχωρήσει βαθύτερα στο ετοιμοθάνατο κορμί του ελληνικού κράτους, το οποίο κατακτάται πλέον από πληθωρικές... Φίληες δυνάμεις, τίγκα στη διαφθορά, τη διαπλοκή και τον καθεστωτισμό. Εύγε μας!!!
Αλίμονον αν σε κάθε περίπτωση -συνηθέστατο σε σπουδαίες υποθέσεις- όπου διακυβεύονται σημαντικότατα πράγματα και συμφέροντα, η δικαστική εξουσία "κόλωνε" ένεκα του φυσιολογικά δημιουργούμενου... τζέρτζελου, όπου ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του. Ασχέτως της ιδιότητος αυτού του... "κάποιου", ο δικαστής οφείλει να πράξει το καθήκον του και να βγάλει απόφαση. Άλλωστε -και πάντοτε- στις δικαστικές αποφάσεις, ο ένας χαίρεται κι ο άλλος... γκρινιάζει πως αδικείται.
Επίσης, η προβληθείσα αιτία-πρόφαση της αναστολής εκδίκασης της υπόθεσης είναι αφελής και καθόλου ευφυής: "Λόγω του κλίματος που έχει διαμορφωθεί από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της διασκέψεως της Ολομέλειας γιά τα θέματα αυτά", δικαιολογήθηκαν! Τρίχες κατσαρές και κουροφέξαλα, μη αρμόζοντα στο κύρος ενός Ανωτάτου Δικαστηρίου και της δέουσας εσωτερικής συγκρότησης των δικαστών που το απαρτίζουν.
Με την επιφύλαξη μήπως κάτι άλλο συμβαίνει -φήμες θέλουν τους δικαστές να "πλακώνονται" στην αίθουσα, (άλλο ωραίο ενδεχόμενο!)- οι δικασταί, απολύτως συμβατοί με τη σημερινή κατάντια της χώρας, απεδείχθησαν -όχι κατώτεροι- κατώτατοι των περιστάσεων. Με πλανώμενα τα ερωτήματα: Δηλαδή κρίσιμες αποφάσεις βγαίνουν μόνο όταν δεν υπάρχει κουρνιαχτός; Θα περιμένουμε μέχρι να καταλαγιάσει το σχετικό "κουτσομπολιό" γιά να συνέλθει πάλι η ολομέλεια; Κι αν αυτή η καταλαγή αργήσει ή κάποιος την συντηρεί κακόβουλα, εμείς θα περιμένουμε στον αιώνα τον άπαντα;
Τελικά ο εκ-Φιλησμός, πλήν της Α-παιδείας, έχει εισχωρήσει βαθύτερα στο ετοιμοθάνατο κορμί του ελληνικού κράτους, το οποίο κατακτάται πλέον από πληθωρικές... Φίληες δυνάμεις, τίγκα στη διαφθορά, τη διαπλοκή και τον καθεστωτισμό. Εύγε μας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου