Πηγαίνοντας στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

Είναι κάποιες στιγμές....

... γιατί υπάρχουν κι ομορφιές στον Κόσμο, που δεν χορταίνονται!

   Είναι κάποιες στιγμές αδυναμίας όπου κι ο ισχυρότερος αλτρουισμός υποχωρεί μπροστά στη μέριμνα της σάρκινης ανημποριάς, που επιβαλλόμενη μονοπωλεί νου και πνεύμα. Υποκλίνεται -άθελά του έστω και παρά αντίθετες προσπάθειες- δίνοντας προτεραιότητα στις προσωπικές ανθρώπινες αδυναμίες και ανημποριές.

   Η στήλη, παρά τις επανειλημμένες της προσπάθειες, απέτυχε παταγωδώς στο να συμπεριληφθεί στην ευλογημένη εκείνη συνομοταξία των λίγων κι εκλεκτών που μπορούν -μέσω διαλογισμού, αυτοσυγκέντρωσης και αυθυποβολής, κατά τα βουδιστικά πρότυπα- να εξαρθούν σε τέτοιο επίπεδο, ώστε ο άνθρωπος, υπερβαίνοντας τη φύση του και τα ανθρώπινα, να μπορεί να αιωρείται -ελεύθερος και απαλλαγμένος εντελώς από τη γήινη υλική του υπόσταση- στη σφαίρα του πνεύματος.

   Έτσι, μιά προγραμματισμένη γιά την Δευτέρα εγχείρηση σε εξειδικευμένο Νοσοκομείο, από εκείνες που -ενίοτε-  κρύβουν παγίδες και δυσάρεστες εκπλήξεις, την υποχρεώνει να διακόψει -προσωρινά ελπίζω- τις καθημερινές της ενασχολήσεις, μεταξύ των οποίων και η παρακολούθηση του πυκνού σε παραλογισμό και φαυλότητα πολιτικού γίγνεσθαι και της ζοφερής ελληνικής καθημερινότητος και να περιοριστεί -μονοπωλιακά, ανεπιθύμητα κι εγωιστικά-  στο... χάλι της.

   Με την ανεπιθύμητη κι ανεξαργύρωτη ικανοποίηση από την -δυστυχώς- επαλήθευση σχεδόν όλων των μέχρι σήμερα δυσμενών..."προφητειών" της, ελπίζει σε πρώτη φάση, αφ' ενός, στην κανονική κι απρόσκοπτη από επιπλοκές αφύπνισή της και, αφ' ετέρου, αυτή να μην συνοδευτεί από -στο μεταξύ- αναγγελία υπουργοποίησης, όπως φημολογείται έντονα, των κυριών... Αυλωνίτου, Καρακώστα και λοιπού καρακατσουλιού. Γιατί σε μιά τέτοια περίπτωση, προτιμότερος ο..."αιώνιος ύπνος"!

   Ελπίζω να τα ξαναπούμε. Με μιά ελπίδα -προς Θεού- όχι σαν κι αυτή του Τσίπρα που, χαμένη στο Διάστημα,  όλο...έρχεται κι ερχομό δεν έχει!