Ένα ΣτΕ στο βούρκο της αποσύνθεσης.

Νόμος είναι το δίκιο του... εργάτη!

- Σουτ εσείς. Δεν δικαιούστε γιά να ομιλείτε!

   Χωρίς μεγάλη περιέργεια, αλλά μεγάλη διαίσθηση, αναμένω την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Είμαι βέβαιος πως αυτή θα είναι συμβατή με την γενική κατάσταση στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ καταπόντισε τη Ελλάδα και θα κινείται στα πλαίσια του απέραντου βόρβορου που καλύπτει πλέον, μέχρι τον λαιμό, λαό και χώρα. Με τις αξίες να έχουν χάσει τελείως την... αξία τους, θα στοιχημάτιζα πως αυτό που θα αναγγελθεί ως... «απόφαση» θα κινείται στα πλαίσια μιάς... «σολομώντειας» λύσης, υπό την άκρως κουτοπόνηρη και ωφελιμιστική γιά την αυτοπροστασία των δικαστών, εκδοχή του όρου. «Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον...». 

   Όταν η επίσημη κυβερνητική άποψη συμποσούται στο δίπολο: «δεσμευόμαστε αλλά δεν σεβόμαστε» τις δικαστικές αποφάσεις, γίνεται απόλυτα κατανοητόν περί οποίας δημοκρατίας γίνεται λόγος και φρονώ πως η αναμφισβήτηση ευφυία των δικαστών, θα πιάσει το νόημα.

   Με προεκλογικό σύνθημα: «Ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν», μόνο η διάχυτη ολιγόνοια ήταν δυνατόν να οδηγήσει τους ψηφοφόρους στο να μην αντιληφθούν περί του τί επρόκειτο να  συμβεί στη δόλια χώρα, από την επέλαση των δόλιων αριστερών ακρίδων. Κάτι που, δυστυχώς, αλλά συμβατά με τον σανό που ως λαός τρεφόμαστε απολαυστικά, συνέβη.  

   Όσο θα παρατείνεται η διατήρηση στο τιμόνι της χώρας αυτού του απίθανου καταστροφικού εσμού, τόσο θα ξεδιπλώνεται  η επικινδυνότητα που είναι συνυφασμένη μαζί του. Ζυμωμένη με την έπαρση, την αλαζονεία και την ιταμότητα που χαρακτηρίζει τον κάθε αναιδή, ασόβαρο και ανίκανο, στην προσπάθεια να κατισχύσει των σοβαρών και ικανών. Τελευταίο, αλλά και κλασσικό παράδειγμα, πέραν από τα θεωρούμενα ως ορόσημα της αριστερής νοοτροπίας, ορατά από απόσταση χιλιομέτρων, τύπου του Αγριάνθρωπου του Ψηλορείτη και της Υγείας και του αηδιαστικού πλαδαρού μπούφου της Α-παιδείας, η μόνιμα χαμερπής συμπεριφορά των πολιτικών ασημαντοτήτων, όπως εκείνου του εμπαθούς πανέξυπνου υφυπουργού που κάποτε σε ψηφοφορία στη Βουλή μπέρδεψε το «ναι» με το «όχι»!  Εκείνου που -όπως και ολόκληρος ο αριστερός κατιμάς- σε κάθε αρνητική κριτική έχουν πρόχειρο και έτοιμο, ως αποκλειστική αντίκρουση, τους χαρακτηρισμούς: «φασίστας», «ρατσιστής», με σχετικά παράγωγα και υποκοριστικά.

   Γυρίζοντας στο επίμαχο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, η κυβερνητική νοοτροπία αποδεικνύει την αντιδημοκρατική της εμμονή στον αυταρχισμό και καθεστωτισμό, με την ομαδική και ομόθυμη λυσσαλέα χοληφόρο αντίδρασής της και εκτόξευση σαφών απειλών, στην πιθανότητα εναντίωσης του ΣτΕ στο «αποφασίζουμε και διατάσσουμε» του την διέπει. Αυτή της η συμπεριφορά ταυτίζεται με την παλιά κυριαρχούσα κομμουνιστική σαχλομπούρδα, όπου το δίκιο του... εργάτη, (τρέχα γύρευε ο καθορισμός του), εξέφραζε υπέρτατο Νόμο επικρατούντα πάσης κειμένης νομοθεσίας! Η πεμπτουσία της αυθαιρεσίας, με αλλιώτικο πρόσημο και διαφορετική γωνία σκόπευσης.

   Και γιά όσους δεν το πρόσεξαν, βασικό επιχείρημα του πολιτικού ζόμπι που σκαρφίστηκε τον νόμο-έκτρωμα προκειμένου να χειραγωγήσει την πληροφόρηση, είναι ο καημός του πως τα ποσά που θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν, αν ακυρωθεί ο διαγωνισμός, θα πλήξουν τους... φτωχούς, στους οποίους, δήθεν, θα... πήγαινε συμπούρμπουλο το αδικοεισπραχθέν τίμημα!

   Με απόλυτη βεβαιότητα πως αν χρειαστεί να επιστραφούν -ως κακώς εισπραχθέντα- χρήματα, αυτό αποκλείεται να συμβεί από τους αποδεδειγμένα κοινούς απατεώνες, με επιστράτευση απίθανων στρεψοδικιών και παράλογων επιχειρημάτων, αποδεικνύοντας μιά ωμή μακιαβελλική νοοτροπία, όπου ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Με τέτοια λογική, γιατί να μην εισβάλλουν -προσεχώς- σε εύπορα σπίτια, να γδύνουν τους ενοίκους και μετά να... μοιράζουν στους φτωχούς τα κατασχεθέντα! «Νόμος είναι το δίκιο του... εργάτη»! Και η ζούγκλα μαζί.