Το μεταναστευτικό πρόβλημα. «Αποκάλυψη τώρα»!

... και πριν τρελαθούμε τελείως.

Και όσο σκέφτομαι πως όλους αυτούς τους κουλάντριζε η Σουρουκλεμέ, τρελαίνομαι!

 

   Χθες στη Βουλή, ο... Ηγέτης άστραψε και βρόντησε! Τα έψαλε γιά τα καλά στους Ευρωπαίους που έστησαν -ερήμην μας- ...«παρασύνοδο», λέει, και αποφάσισαν -επίσης ερήμην μας- το προφανές. Δηλαδή την προστασία τους από την επερχόμενη  λαίλαπα της μεταναστευτικής μάστιγας.

   Προ πάρα πολλών ετών η στήλη είχε αντιληφθεί το μέγεθος και την κρισιμότητα της υπόθεσης. Ότι σε λίγα χρόνια η Ευρώπη θα είχε αλωθεί από μιλιούνια εισβολέων, οι οποίοι θα της αλλοίωναν τη φυσιογνωμία σε όλα τα επίπεδα. Εθνολογικά, οικονομικά, θρησκευτικά, πολιτισμικά και πολιτιστικά.

   Δυστυχώς, οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, ασφαλείς στο γεωγραφικό τους καβούκι και μη διαθέτοντας εμπειρίες αργασμένες στο πετσί τους, (Αλβανοί μετανάστες), απολάμβαναν έναν μακάριο ύπνο. Όμως εμείς, αν και αρκετά υποψιασμένοι από -όντως περιορισμένης κλίμακος- είσοδο λαθρομεταναστών όχι μόνο δεν αντιδρούσαμε αλλά, αντιθέτως, είτε αδρανούσαμε, (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), είτε ενθαρρύναμε -παντοιοτρόπως- την προσέλευσή τους, (ΣΥΡΙΖΑ). 

   Είναι γνωστές οι δηλώσεις του σαλιάρη Στράτα-Στρατούλη, («Κι αυτοί μανούλες έχουν»), όταν οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Κρήτη μπαρκάρισαν καμιά τετρακοσαριά Βορειοαφρικανούς λαθρομετανάστες στο πλοίο και τους εξαπέστειλαν να καταλάβουν την Νομική -αρχικά- και στη συνέχεια να βανδαλίσουν τη Βίλλα  Υπατία. Απ’ έξω δε, επί της Πατησίων, θυμάμαι υπαίθριο... γραφείο με τραπέζι, καρέκλες, ντουντούκες και τα συναφή, να θορυβούν... «αλληλεγγύως» προς τους έγκλειστους, καλώντας τους διερχόμενους σε συμπαράσταση! Οι δε τοίχοι της Ιουλιανού είχαν γεμίσει από επιγραφές: «Μετανάστες, αδέρφια μας»!

   Μάλιστα, σε μια πρωτοφανή επίδειξη αμορφωσιάς και αγραμματοσύνης, ξορκίσαμε τη λέξη «λαθρομετανάστες», μπερδεύοντας την ιδιότητα με τον φορέα της, στην οποία αποδώσαμε ακατανόητο και περιφρονητικό νόημα.  

   Με την «διά πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση διακηρύξαμε στα πέρατα της Οικουμένης ότι είμαστε χώρα ανοιχτή και φιλόξενη. Δηλαδή... «περάστε κόσμε» και «μπάτε σκύλοι αλέστε»! Μάλιστα, προς επίρρωση της... ανοιχτόκαρδης και φιλόξενης φιλοσοφίας μας, κλείσαμε και την Αμυγδαλέζα κι αμολήσαμε τις έγκλειστες μουσουλμανικές ορδές να γεμίσουν πάρκα, πλατείες και κάποιες παλιές αθηναϊκές -δυτικές κυρίως- αστικές γειτονιές, οι οποίες υποβαθμίστηκαν ακαριαίως.

   Η γιαγιάκα-Τασία, μέσα στην έξαψη και τη μέθη της εκλογικής νίκης, περιέφερε στα κανάλια τον θρίαμβο, την ιδεοληψία και την ανοησία της, χωρίς συναίσθηση πως με τέτοιες ιδέες ανέσκαπτε συνθέμελα τον κοινωνικό ιστό της χώρας, νόθευε την πολιτισμική της φυσιογνωμία και διέλυε την εικόνα της πόλης, στέλνοντάς την στη χορεία των τριτοκοσμικών.

   Έτσι, καταφέραμε μέχρι κι οι Μαροκινοί υποψήφιοι λαθρομετανάστες να μην περνούν από το στενό του Γιβραλτάρ, αλλά να διανύουν χιλιάδες μίλια προκειμένου να «μπουκάρουν» στην φιλόξενη Ελλάδα από τα νησιά της, όπου τους περιμένουν -όπως πίστεψαν-  ανοιχτές αγκάλες, προκειμένου να συμβάλουν στο να κερδίσουμε το  Νόμπελ Ειρήνης!

   Στο διά ταύτα τώρα: Οι αιφνιδιασμένοι Ευρωπαίοι ξύπνησαν απότομα και νυσταλέοι ακόμη αντιδρούν κατατρομαγμένοι μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο που τους απειλεί. Προ ενός τέτοιου καταστροφικού ενδεχομένου οι μάσκες πέφτουν, οι συμφωνίες καταπατούνται και το εθνικό συμφέρον προτάσσεται. Σε τελευταία έρευνα η Βιέννη ανεδείχθη ως η πρώτη σε ποιότητα ζωής πόλη του κόσμου. Όσοι εκ των αναγνωστών μου είχαν την τύχη και την εμπειρία, ταξιδεύοντας να πάρουν μιά -έστω- κουταλιά από την δυτική κουλτούρα, την ποιότητα ζωής και τις συνθήκες λειτουργίας των χωρών της  πολιτισμένης Ευρώπης, μπορούν να καταλάβουν γιατί έχει σηκωθεί η τρίχα τους και μόνο στην σκέψη της αθρόας και ανεξέλεγκτης εισροής στον τόπο τους βάρβαρων μουσουλμανικών ορδών και ανθρωποπλημμύρας πεινασμένων Αφροασιατών.

   Ενδεικτικά αναφέρω κάτι που με εντυπωσίασε, κάποτε, στην Πράγα. Παντού έβλεπα ανηρτημένες διαφημίσεις, φέιγ βολάν και φυλλάδια γιά διάφορα σημεία όπου μπορούσες ν’ απολαύσεις κλασσική μουσική, σε όλες τις παραλλαγές. Όπερα, ρεσιτάλ, μπαλέτο. Τσέχικα μπουζούκια, να πούμε! Νοήμονες και συνειδητοποιημένοι Ευρωπαίοι πολίτες δεν μπορούν να παραδώσουν τον τόπο και το βιοτικό τους επίπεδο στο χάος και την διάλυση. Αντιδρούν και καλά κάνουν.   

   Αφήνοντας κατά μέρος μερικούς βλακώδεις χαρακτηρισμούς, όπως: «ρατσισμός», «φασισμός», «ξενοφοβία» και τέτοιες βλακείες, όταν πρόκειται γιά άρνηση μιάς χώρας να αυτοκαταστραφεί εκούσια, χάριν... κενόλογης ωραιολογίας περί δήθεν αλληλεγγύης και άλλες τέτοιες τσιπραίικες μεγαλοστομίες, πρέπει να γίνει κατανοητό -άλλη μια φορά- πως όλα τα ωραία και μεγάλα λόγια είναι καλά και άγια, στα εύκολα. Όπως κι οι συμφωνίες και συνθήκες που τηρούνται σε περιόδους παχιών αγελάδων. Όταν τα καμπανάκια κινδύνου ηχήσουν δαιμονισμένα και όταν σφίξουν οι κ... , καθένας... «εταίρος» κοιτάζει το εθνικό του συμφέρον και την πάρτη του. Κανείς δεν θα θυσιάσει τη χώρα του και το μέλλον της γιά χάρη κάποιας άλλης.

   Οπότε τα μεγαλόστομα «βέτο» του... ηγέτη και οι απειλές του ξεψυχισμένου υπουργού του της λαθρομετανάστευσης δεν έχουν διεθνή απήχηση, πέραν του ντόπιου χαχόλικου πελατολογίου. Είναι όμοιας αξίας με εκείνες του χοντρόμυαλου «αρχιψεκαστή», που απειλούσε να γεμίσει την Ευρώπη με... τζιχαντιστές!

   Έτσι, οι απειλούμενοι Ευρωπαίοι ετοιμάζουν να κλείσουν τα εθνικά τους σύνορα και ακούν τις μπούρδες μας βερεσέ. Ένας ακόμη βρυχηθμός ποντικού. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως, όσες συναντήσεις, συμβούλια, διαβούλια και τριβούλια κι αν γίνουν, η Ελλάδα σε λίγο θα βουλιάξει από στρατιές λαθρομεταναστών, γενόμενη απέραντη αποθήκη... όχι «ψυχών», όπως ποιητικά αναφέρει το αριστερό  σαχλολεξιλόγιο, αλλά -δυστυχέστατα- «σωμάτων». Μακάρι να μας αποθηκεύονταν μόνο ψυχές, θα χωρούσαμε τρισεκατομμύρια από δαύτες. Οι ψυχές δεν τρώγουν, δεν ουρούν, δεν αφοδεύουν, δεν κοιμούνται, δεν εγκληματούν. Τα σώματα το κάνουν. 
   Και κάπου στο βάθος ορατή και η έξοδός μας από Σέγκεν, Ευρωζώνη και, ίσως, την Ε.Ε.