"Καληνύχτα Μαργαρίτα"!

Η ανώμαλη προσγείωση, το στραπατσάρισμα των ονείρων και η οδυνηρή αφύπνιση!

      Δεν υπάρχει οδυνηρότερη απογοήτευση, ανησυχία και ανασφάλεια από το: εκεί που "ταξιδεύεις" αμέριμνος και ευτυχής, με τα μυαλά και τα πανιά φουσκωμένα από ενθουσιασμό, πίστη κι ελπίδα, στα ήρεμα νερά των παχιών γλυκοάκουστων υποσχέσεων, με την προσδοκία πως, ως διά μαγείας, θα ίσιωνε το κάθε στραβό, θα ομόρφαινε το κάθε άσχημο και θα επανορθωνόταν το κάθε άδικο, προϊόντος του χρόνου να έρχεσαι -με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα αποκάλυψης- πρόσωπο με πρόσωπο με τη φουρτούνα, το σκληρό πρόσωπο της αμείλικτης πραγματικότητος και τη διαπίστωση του ανέφικτου όλων όσων σε έκαναν να πιστέψεις λαϊκιστές και δημαγωγοί, προκειμένου να υποκλέψουν την ψήφο σου. Πίκρα, απογοήτευση, θλίψη. Και στο βάθος οργή. Νοιώθεις ντροπιασμένος και άβολος σαν άδειο σακκί. Ή σαν να φοράς κοστούμι πέντε νούμερα μεγαλύτερο. (π.χ. σαν τον Τσακαλώτο). 

   Πόσο κούφια και άηχα νοιάζουν σήμερα τα μελοδραματικά λόγια του αρχιψεύταρου τυχοδιώκτη, αλλά και πόσο προφητικά, σε σχέση με την πορεία του ως πρωθυπουργός. Και, συνάμα, όλου του κυβερνητικού "τσίρκου" των νεοπαλαιοκομμουνιστών συντρόφων του, που έβαλαν τη χώρα σε απίστευτες περιπέτειες και προσπαθούν -μάταια κι ενορχηστρωμένα- να μας πείσουν πως ο ήλιος ανατέλει από τη... δύση. Αλλά και όσων αφελών και χαχόλων απέμειναν να πιστεύουν σε... "κοστολογημένα προγράμματα Θεσσαλονίκης", σε μαγικά αντισταθμιστικά... "παράλληλα προγράμματα", σε σωτήρια "ισοδύναμα μέτρα" και διάφορες τέτοιες παπαρδέλες που τους σερβίρουν, μαζί με πλούσιες μερίδες σανού και κουτόχορτου.

   Πέραν από τους κουτοπόνηρους εραστές της εξουσίας και της... κουτάλας της -αυτοί είναι, κυρίως, νεαροί σαλτιμπάγκοι και ξανθά τσακλοκούδουνα- οι παλαιότεροι και αγνότεροι αγωνιστές της αριστεράς -Γλέζος, Θεοδωράκης και λοιποί αφανείς, ή παροπλισμένοι ήρωες του παρασκηνίου- ένοιωσαν προς στιγμήν πως ήρθε γι' αυτούς η ώρα της δικαίωσης. Η ώρα της εκδίκησης, της ρεβάνς που χρόνια λαχταρούσαν και της νεκρανάστασης των πόθων τους. Πίστεψαν τις υπερφίαλες μπούρδες των κουτοπόνηρων νέων εκφραστών της κομμουνιστικής ιδεολογίας και παγιδευμένοι σε προπατορικές φαντασιώσεις και ουτοπίες, νόμισαν -στην αρχή- πως με τα ψέμματα θ' αγκαλιάσουν τον "κόσμο αλάκερο".  Όμως -τί κρίμα γι' αυτούς- τα χέρια τους προέκυψαν μικρά κι αδύναμα και τα ποδάρια των ψεμμάτων... κοντά! Οπότε η μεγαλειώδης παρέλαση της... "διά πρώτη φορά αριστερά", που άρχισε εντυπωσιακά και πρωτότυπα από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, καταλήγει να μοιάζει με μελαγχολική επικήδεια λιτανεία, όπου την πρωτοτυπία της κίνησης την δίνει το επιτυχημένο σπριντάρισμα των ΜΑΤ, στην πλατεία Βάθη. Κυνηγημένα από τους "κατσουνοφόρους" Αγριοκρητίκαρους βρακοφόρους!

   Όσο το κυβερνητικό αριστερό τσούρμο αρνείται πεισματικά να καταλάβει την αναποτελεσματικότητα των ιδεοληψιών του, την ανοργανωσιά και ανικανότητα που τους χαρακτηρίζει στη διακυβέρνηση, τόσο περισσότερα τα ερείπια που θ' αφήσουν πίσω τους φεύγοντας. Ό χρόνος τους τέλειωσε. Ας το συνειδητοποιήσουν, επί τέλους, και ας αποχωρήσουν σώζοντας όσα ψήγματα αξιοπρέπειας τους απέμειναν. Πριν η Ελλάδα ξεσυνεριστεί τη... Συρία στα χέρια τους. Και ο τελευταίος ας κλείσει οριστικά την πόρτα. "Καληνύχτα Μαργαρίτα"!