Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Να μας κλαιν κι οι γάτες, όπως καταντήσαμε.



...ακόμη κι αυτές των Ιμαλαΐων!
Και με πιστοποίηση Γκίνες. Τόσο γιά τη γούνα της γάτας, όσο και τις... "τρίχες" του... ηγέτη.
   Ένας από τους πιό ισχυρούς πολιορκητικούς κριούς της συριζαρέικης πολιτικής, προκειμένου να εκπορθήσει τις πύλες της εξουσίας, ήταν η πάταξη της... «διαπλοκής». Και δώσ’ του η διαπλοκή και κόντρα η διαπλοκή. Κάθε φορά που ο μαιτρ της προπαγανδιστικής παραπληροφόρησης και δημαγωγίας παραμύθιαζε ανερυθρίαστα τον λαό, του πετούσε και ολίγη σάλτσα από... «πάταξης διαπλοκής».

   Τώρα, όπως σε κάθε παράγραφο της ρητορικής τους, η αποκάλυψη της αλήθειας, (τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν!), αποκαθιστά στους νουνεχείς καλόπιστους τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Η διά «πρώτη φορά αριστερά» επιβεβαιώνει όσα ήδη ξέρουμε γιά την παγκόσμια κομμουνιστική πρακτική. Παρασκήνιο, ίντριγκες, ψεύδη, συνομωσίες, σκοτεινές κινήσεις, μυστικά ραντεβού με στόχο την... διαπλοκή με ΜΜΕ! Δηλαδή υπερδιαπλοκή του κερατά!

Γή και ύδωρ γιά προσεταιρισμό και εξασφάλιση υποστήριξης, έναντι διαγραφής χρεών, απαλλαγές φόρων, κατάργηση προστίμων, κατακύρωση τηλεοπτικού καναλιού και -Κύριος οίδε- τί άλλο τάξιμο αντιπαροχής προς ένα από τα μεγαλύτερα Συγκροτήματα του τόπου. Ένα γνωστό παράκεντρο εξουσίας, τον περίφημο αμαρτωλό και δόλιο... ΔΟΛ!


   Βέβαια, τώρα που βγήκε η υπόθεση στον αέρα, επιχειρείται -φυσικό κι αναμενόμενο- η αντιστροφή των ρόλων. Όμως -καθότι είναι προφανές το τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια της Στέγης του Κόσμου, (διάβαζε Ιμαλάια)- εκείνο το πλήθος των επαφών -τέσσερις παρακαλώ- συνηγορεί υπέρ των απόψεων Ψυχάρη και όχι Τσίπρα. Όταν είσαι λάβρος πολέμιος και αμείλικτος διώκτης της διαπλοκής και κάποιος... «όφις» σε βάζει σε πειρασμό, του κλείνεις την πόρτα κατάμουτρα, άμα τη υποβολή της αθέμιτης κι ανήθικης πρότασης. Από την πρώτη επαφή κιόλας. Τον «κράζεις» και τον στέλνεις στον διάβολο. Άμα συναντιέσαι και ξανασυναντιέσαι με το... «πειρασμό», αυτό σημαίνει δύο τινά. Ότι παζαρεύεις κι ότι τα θέλει ο κ...ος σου!     




Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

«Καραβάν σαράι». Η χώρα στα νύχια της χολέρας.



...και την κατάσταση στο μη αναστρέψιμο.

Ο κόσμος το 'χει τούμπανο....!
    Τα παρακάτω ας εκληφθούν και σαν υποκειμενική προφητεία γιά όσα πρόκειται να συμβούν στο άμεσο μέλλον. Δείγμα του τί παθαίνουν άφρονες λαοί, οι οποίοι απερίσκεπτα και με μαξιμαλιστικές απαιτήσεις, διαλέγουν να κυβερνηθούν από αμόρφωτους και άσχετους τύπους. Έναν αποκρουστικό Φίλη στην Παιδεία, διάφορους εμπαθείς τουρκόγυφτους στις επενδύσεις, νάρκισσους στην οικονομία, ακαταλαβίστικους δανδήδες που μπουρδουκλώνουν ασφαλιστικό και συντάξεις, αγκυλωμένα ραμολιμέντα στη ναυτιλία, βλεφαροπεσμένες μπαμπόγριες στο φλέγον μεταναστευτικό, χαζοχαρούμενες νοικοκυρούλες γεμιστών και μαρμελάδας στα ανθρωπιστικά και ένα πλήθος από νεοεμφανισμένες στην πολιτική σκηνή αλλόκοτες, ματαιόδοξες, εξουσιολάγνες και -οπωσδήποτε- ανεπαρκείς και μικρόμυαλες αλαφροΐσκιωτες φιγούρες, που ήρθαν στην εξουσία και βρήκαν ευκαιρία να βγάλουν το απωθημένο εσώψυχό τους στην πλάτη μας.

   Έτσι, η χώρα πορεύεται πλέον με αυτόματο πιλότο, προκαλώντας τη δυσφορία, τη χλεύη και την απέχθεια των Ευρωπαίων, μαζί με έντονη διάθεση να μας ξεφορτωθούν. Η στρατηγική είναι απλή και ο ελιγμός κλασσικός και τελέσφορος, στην πιό κάτω λογική: Αφού τα νότια σύνορα της Ευρώπης είναι θαλάσσια, προστατεύονται δύσκολα και τα υπερασπίζει -τάχατες- ένα αριστερό αλλοπρόσαλλο τσούρμο, μετατρέποντάς τα σε μαλακό υπογάστριο-σουρωτήρι με πλήθος από κερκόπορτες, μόνη λύση η υποχώρηση της Ευρώπης σε χερσαίο μέτωπο, που μπορεί να ελεγχθεί ευχερέστερα. Κι αυτό με θυσία του... «απόπαιδου» που λέγεται Ελλάδα, στη λογική του χειρουργού που κόβει το γαγγραινιασμένο άκρο, προκειμένου να διασωθεί ο ασθενής. Οπότε και προφανώς, η νέα γραμμή... Μαζινό διαμορφώνεται από φράχτες στον άξονα Αλβανία, Σκόπια, (Μακεδονία, πλέον παρακαλώ. Πάει και τ’ όνομα!), Βουλγαρία μαζί με πρόσθετη περιχαράκωση των συνόρων των Σερβίας, Κροατίας, Σλοβενίας, Αυστρίας, Ουγγαρίας, Ολλανδίας και... πάει λέγοντας! Οι, κατά τον αλήστου μνήμης Παπαδόπουλο, ανθέλληνες ξαναχτυπούν!!!


   Επομένως, με την Ειδομένη να γίνεται... "Βειδομένη", η χώρα -ήδη ανυπόληπτος παρίας και αποδιοπομπαίος τράγος- θα μετατραπεί ταχύτατα σε ένα τεράστιο hotspot, με όλες τις παρεπόμενες συνέπειες και πιό επικίνδυνη όλων την επιδημία χολέρας. Η αναπόφευκτη ανεπάρκεια -έως ανυπαρξία-  υγιεινής, λόγω του μεγέθους των εγκλωβισμένων στιφών το εγγυάται.

   Αντιπαροχή και αντίτιμο γιά όλο αυτό το μπάχαλο και το προκαλούμενο χάος, κάποια εκατομμυριάκια-ψίχουλα της παρηγοριάς. Κι αυτά επί άγνωστο χρόνο.

   Κατά τα λοιπά, ο... ηγέτης και η προπαγάνδα του εξακολουθεί ν’ ασχολείται με τη λίστα Μπόγιανς, παραπληροφορώντας, διαστρεβλώνοντας και σκορπώντας σανό στους χαχόλους του.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Το Νόμπελ Αφροσύνης.



...και μιά ρηξικέλευθη πρόταση.
-Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε! Τί δηλαδή, απατεώνες είμαστε;

   Όλα τα νομίσματα, και ο αρχαίος ρωμαϊκός θεός Ιανός, έχουν δύο όψεις. Το ίδιο ισχύει γιά τις αφελείς και παρορμητικές σκέψεις. Κι αυτές λειτουργούν πάντοτε σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις.

   Στην προκείμενη περίπτωση του μεταναστευτικού ορυμαγδού η εφαρμογή της έχει ως εξής:

   Στη μία, την πρώτη -αισιόδοξη και... «καμαρωτή»- υπάρχει η πονοψυχιά, η αλληλεγγύη και η ομόθυμη συνδρομή των νησιωτών προς ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου. Ανθρωπισμός, ιδεαλισμός, πράξεις αυτοθυσίας, ομόθυμη συμπαράσταση και στο βάθος, καλοδεχούμενο, ένα... Νόμπελ Ειρήνης! Στην άλλη, την ώριμη -τη γήινη και ρεαλιστική- ο εγκλωβισμός στα σημεία εισόδου της μεταναστευτικής καταιγίδας, βάσει της στρατηγικής αποφόρτισης του κέντρου, δηλαδή τα νησιά του Β. Αιγαίου, λειτουργεί στον ταλαιπωρημένο πληθυσμό τους σαν αλογόμυγα στα καπούλια φοράδας και προκαλεί φρενίτιδα οργής και αγανάκτησης στους τέως... πονόψυχους. Και μόνο η δειλά εξαγγελθείσα, τάχα ως πιθανότητα, καθυστερημένη αποφόρτιση από λαθρομετανάστες των νησιών, ξεσήκωσε τον πληθυσμό τους.  Δυστυχώς, στη νομοτέλεια της φύσεως, η ζωή στηρίζεται, πρώτα απ' όλα, στην ψυχρή λογική και την προσκόλληση στις πραγματικές ανάγκες της καθημερινότητος.
   Η επερχόμενη τουριστική περίοδος, η ακύρωση των κρατήσεων και το φάσμα της οικονομικής καταβαράθρωσης και ανεργίας, που άρχισε να πλανάται καθαρά πάνω από τα τουριστικά νησιά μας, διαλύει αυταπάτες, γκρεμίζει όνειρα και αφυπνίζει το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Καλό το... Νόμπελ, αλλά προηγείται η επιβίωση. Όλα τα άλλα έπονται. Prima vivere e poi…

   Στις αεροπορικές πτήσεις και σε ώρες κινδύνου, πέφτουν από την οροφή μάσκες οξυγόνου. Αυστηρή οδηγία και υποχρέωση γονιών που συνοδεύουν παιδιά είναι: πρώτα φορούν τη μάσκα οι μεγάλοι και μετά ασχολούνται με τα μικρά τους. Η  σκοπιμότητα προφανής.


   Και τώρα η πρόταση της στήλης: Αφορά τους κατ’ εξοχήν ανθρωπιστές και πονοψυχιάρηδες, οι οποίοι -ως γνωστόν- είναι μόνον οι... συριζάριοι. Στις τελευταίες εκλογές μετρήθηκαν 2.246.064 ψήφοι υπέρ ΣΥΡΙΖΑ. Αν έκαστος συριζάριος ψηφοφόρος, αντί να «αγκαλιάζει» -θεωρητικά- με στοργή και αγάπη, συμπαριστάμενος ηθικά στο σύνολον των λαθρομεταναστών, αποφασίσει να πάρει σπίτι του έναν, (αριθμός 1), από τους ταλαίπωρους που κυνηγούν καλύτερη τύχη ανά την Ευρώπη, αν τον φροντίσει, στεγάσει, ταΐσει, περιθάλψει και, γενικώς, τον «υιοθετήσει», το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης λύνεται αυτόματα!

   Ιδού λοιπόν αδέρφια συριζαρέοι «πεδίον δράσης λαμπρόν». Ο σανός φτάνει γιά όλους. Και τις Κυριακές έχει γεμιστά, κερασμένα από τη... Θεανώ.        


Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Το μεταναστευτικό πρόβλημα. «Αποκάλυψη τώρα»!



... και πριν τρελαθούμε τελείως.
Και όσο σκέφτομαι πως όλους αυτούς τους κουλάντριζε η Σουρουκλεμέ, τρελαίνομαι!
 
   Χθες στη Βουλή, ο... Ηγέτης άστραψε και βρόντησε! Τα έψαλε γιά τα καλά στους Ευρωπαίους που έστησαν -ερήμην μας- ...«παρασύνοδο», λέει, και αποφάσισαν -επίσης ερήμην μας- το προφανές. Δηλαδή την προστασία τους από την επερχόμενη  λαίλαπα της μεταναστευτικής μάστιγας.

   Προ πάρα πολλών ετών η στήλη είχε αντιληφθεί το μέγεθος και την κρισιμότητα της υπόθεσης. Ότι σε λίγα χρόνια η Ευρώπη θα είχε αλωθεί από μιλιούνια εισβολέων, οι οποίοι θα της αλλοίωναν τη φυσιογνωμία σε όλα τα επίπεδα. Εθνολογικά, οικονομικά, θρησκευτικά, πολιτισμικά και πολιτιστικά.

   Δυστυχώς, οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, ασφαλείς στο γεωγραφικό τους καβούκι και μη διαθέτοντας εμπειρίες αργασμένες στο πετσί τους, (Αλβανοί μετανάστες), απολάμβαναν έναν μακάριο ύπνο. Όμως εμείς, αν και αρκετά υποψιασμένοι από -όντως περιορισμένης κλίμακος- είσοδο λαθρομεταναστών όχι μόνο δεν αντιδρούσαμε αλλά, αντιθέτως, είτε αδρανούσαμε, (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), είτε ενθαρρύναμε -παντοιοτρόπως- την προσέλευσή τους, (ΣΥΡΙΖΑ). 
   Είναι γνωστές οι δηλώσεις του σαλιάρη Στράτα-Στρατούλη, («Κι αυτοί μανούλες έχουν»), όταν οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Κρήτη μπαρκάρισαν καμιά τετρακοσαριά Βορειοαφρικανούς λαθρομετανάστες στο πλοίο και τους εξαπέστειλαν να καταλάβουν την Νομική -αρχικά- και στη συνέχεια να βανδαλίσουν τη Βίλλα  Υπατία. Απ’ έξω δε, επί της Πατησίων, θυμάμαι υπαίθριο... γραφείο με τραπέζι, καρέκλες, ντουντούκες και τα συναφή, να θορυβούν... «αλληλεγγύως» προς τους έγκλειστους, καλώντας τους διερχόμενους σε συμπαράσταση! Οι δε τοίχοι της Ιουλιανού είχαν γεμίσει από επιγραφές: «Μετανάστες, αδέρφια μας»!

   Μάλιστα, σε μια πρωτοφανή επίδειξη αμορφωσιάς και αγραμματοσύνης, ξορκίσαμε τη λέξη «λαθρομετανάστες», μπερδεύοντας την ιδιότητα με τον φορέα της, στην οποία αποδώσαμε ακατανόητο και περιφρονητικό νόημα.  


   Με την «διά πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση διακηρύξαμε στα πέρατα της Οικουμένης ότι είμαστε χώρα ανοιχτή και φιλόξενη. Δηλαδή... «περάστε κόσμε» και «μπάτε σκύλοι αλέστε»! Μάλιστα, προς επίρρωση της... ανοιχτόκαρδης και φιλόξενης φιλοσοφίας μας, κλείσαμε και την Αμυγδαλέζα κι αμολήσαμε τις έγκλειστες μουσουλμανικές ορδές να γεμίσουν πάρκα, πλατείες και κάποιες παλιές αθηναϊκές -δυτικές κυρίως- αστικές γειτονιές, οι οποίες υποβαθμίστηκαν ακαριαίως.

   Η γιαγιάκα-Τασία, μέσα στην έξαψη και τη μέθη της εκλογικής νίκης, περιέφερε στα κανάλια τον θρίαμβο, την ιδεοληψία και την ανοησία της, χωρίς συναίσθηση πως με τέτοιες ιδέες ανέσκαπτε συνθέμελα τον κοινωνικό ιστό της χώρας, νόθευε την πολιτισμική της φυσιογνωμία και διέλυε την εικόνα της πόλης, στέλνοντάς την στη χορεία των τριτοκοσμικών.

   Έτσι, καταφέραμε μέχρι κι οι Μαροκινοί υποψήφιοι λαθρομετανάστες να μην περνούν από το στενό του Γιβραλτάρ, αλλά να διανύουν χιλιάδες μίλια προκειμένου να «μπουκάρουν» στην φιλόξενη Ελλάδα από τα νησιά της, όπου τους περιμένουν -όπως πίστεψαν-  ανοιχτές αγκάλες, προκειμένου να συμβάλουν στο να κερδίσουμε το  Νόμπελ Ειρήνης!


   Στο διά ταύτα τώρα: Οι αιφνιδιασμένοι Ευρωπαίοι ξύπνησαν απότομα και νυσταλέοι ακόμη αντιδρούν κατατρομαγμένοι μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο που τους απειλεί. Προ ενός τέτοιου καταστροφικού ενδεχομένου οι μάσκες πέφτουν, οι συμφωνίες καταπατούνται και το εθνικό συμφέρον προτάσσεται. Σε τελευταία έρευνα η Βιέννη ανεδείχθη ως η πρώτη σε ποιότητα ζωής πόλη του κόσμου. Όσοι εκ των αναγνωστών μου είχαν την τύχη και την εμπειρία, ταξιδεύοντας να πάρουν μιά -έστω- κουταλιά από την δυτική κουλτούρα, την ποιότητα ζωής και τις συνθήκες λειτουργίας των χωρών της  πολιτισμένης Ευρώπης, μπορούν να καταλάβουν γιατί έχει σηκωθεί η τρίχα τους και μόνο στην σκέψη της αθρόας και ανεξέλεγκτης εισροής στον τόπο τους βάρβαρων μουσουλμανικών ορδών και ανθρωποπλημμύρας πεινασμένων Αφροασιατών.

   Ενδεικτικά αναφέρω κάτι που με εντυπωσίασε, κάποτε, στην Πράγα. Παντού έβλεπα ανηρτημένες διαφημίσεις, φέιγ βολάν και φυλλάδια γιά διάφορα σημεία όπου μπορούσες ν’ απολαύσεις κλασσική μουσική, σε όλες τις παραλλαγές. Όπερα, ρεσιτάλ, μπαλέτο. Τσέχικα μπουζούκια, να πούμε! Νοήμονες και συνειδητοποιημένοι Ευρωπαίοι πολίτες δεν μπορούν να παραδώσουν τον τόπο και το βιοτικό τους επίπεδο στο χάος και την διάλυση. Αντιδρούν και καλά κάνουν.   


   Αφήνοντας κατά μέρος μερικούς βλακώδεις χαρακτηρισμούς, όπως: «ρατσισμός», «φασισμός», «ξενοφοβία» και τέτοιες βλακείες, όταν πρόκειται γιά άρνηση μιάς χώρας να αυτοκαταστραφεί εκούσια, χάριν... κενόλογης ωραιολογίας περί δήθεν αλληλεγγύης και άλλες τέτοιες τσιπραίικες μεγαλοστομίες, πρέπει να γίνει κατανοητό -άλλη μια φορά- πως όλα τα ωραία και μεγάλα λόγια είναι καλά και άγια, στα εύκολα. Όπως κι οι συμφωνίες και συνθήκες που τηρούνται σε περιόδους παχιών αγελάδων. Όταν τα καμπανάκια κινδύνου ηχήσουν δαιμονισμένα και όταν σφίξουν οι κ... , καθένας... «εταίρος» κοιτάζει το εθνικό του συμφέρον και την πάρτη του. Κανείς δεν θα θυσιάσει τη χώρα του και το μέλλον της γιά χάρη κάποιας άλλης.

   Οπότε τα μεγαλόστομα «βέτο» του... ηγέτη και οι απειλές του ξεψυχισμένου υπουργού του της λαθρομετανάστευσης δεν έχουν διεθνή απήχηση, πέραν του ντόπιου χαχόλικου πελατολογίου. Είναι όμοιας αξίας με εκείνες του χοντρόμυαλου «αρχιψεκαστή», που απειλούσε να γεμίσει την Ευρώπη με... τζιχαντιστές!

   Έτσι, οι απειλούμενοι Ευρωπαίοι ετοιμάζουν να κλείσουν τα εθνικά τους σύνορα και ακούν τις μπούρδες μας βερεσέ. Ένας ακόμη βρυχηθμός ποντικού. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως, όσες συναντήσεις, συμβούλια, διαβούλια και τριβούλια κι αν γίνουν, η Ελλάδα σε λίγο θα βουλιάξει από στρατιές λαθρομεταναστών, γενόμενη απέραντη αποθήκη... όχι «ψυχών», όπως ποιητικά αναφέρει το αριστερό  σαχλολεξιλόγιο, αλλά -δυστυχέστατα- «σωμάτων». Μακάρι να μας αποθηκεύονταν μόνο ψυχές, θα χωρούσαμε τρισεκατομμύρια από δαύτες. Οι ψυχές δεν τρώγουν, δεν ουρούν, δεν αφοδεύουν, δεν κοιμούνται, δεν εγκληματούν. Τα σώματα το κάνουν. 
   Και κάπου στο βάθος ορατή και η έξοδός μας από Σέγκεν, Ευρωζώνη και, ίσως, την Ε.Ε.