Το χέρι του Θεού και ... οι σατανικές συμπτώσεις

Γιά γέλια και γιά κλάματα

Τελικά όλα στραβά γίνονται σ’ αυτό τον τόπο !
Από μακρότατου χρόνου, η στήλη συχνά επιζητούσε την επέμβαση του Θεού στα εσωτερικά της χώρας, μιάς και οι πολιτικοί μας τα πήγαιναν κατά διαόλου. Λέγοντας και αναφωνώντας επανειλημμένως, «ο Θεός να βάλει το χέρι του» !
Όμως κάτι δεν πήγε σωστά στη διαβίβαση της ικεσίας. Και το πράγμα παρουσίασε κάποιες στρεβλώσεις. Και συγκεκριμένα :
Α) Λέγοντας Θεό, η στήλη δεν εννοούσε τον «από μηχανής Θεό», τύπου ΔΝΤ.
Β) Με τη λέξη «χέρι», εννοούσε ολόκληρο το χέρι και όχι μόνο το μεσαίο δάκτυλο,
Και, το σπουδαιότερο,
Γ) Δεν εννοούσε, επ’ ουδενί, να το βάλει στο σημείο εκείνο που το έβαλε !
Προς Θεού, Θεέ μου, όχι τέτοιες παρεξηγήσεις !

Λέγεται ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο σαν φάρσα. Προσέξτε λοιπόν !

- Η πρώτη πτώχευση της χώρας έγινε με πρωθυπουργό το Χαρ. Τρικούπη.
Και η τελευταία με πρωθυπουργό από τη Χαρ. Τρικούπη !
Σύμπτωση ; Ίσως.
- Προσέξτε τη φωτογραφία του Χαρ. Τρικούπη, αφαιρέστε του λίγο απ’ το παχύ του μουστάκι και πέσ’ τε μου ποιόν σας θυμίζει !
Κι άλλη σύμπτωση ; Ξανά ίσως !
Όμως όλα αυτά με βάζουν στο πειρασμό να θυμηθώ και το Γουλιμή ! Τον ξέρετε τον Μιλτιάδη τον Γουλιμή ; Αν όχι αναζητήστε τον. Έχει ενδιαφέρον.
Λέτε να τριτώσουν οι συμπτώσεις.
Εδώ που φτάσαμε, οι ελπίδες μας στηρίζονται σ΄ ένα νέο Γουλιμή στη θέση του…δικού μας Γουλιμή !
Αναζητείται Γουλιμής !
Τελικά αφού αυτοί μου μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν είναι άνθρωποι της πλάκας, μόνο η πλάκα μας σώζει. Σαν αντίδοτο !
Πάσσαλος, πασσάλω εκρούεται ! Και εις άλλα με υγείαν....