Ανώριμος λαός, εκχυδαϊσμένη Βουλή, Δημοκρατία οπερέτα.

 «Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις…»

Ο Στίγκας σε ρόλο... Κούντερα

(Η αφόρητη ελαφρότητα... της μοναξιάς).

Δυστυχώς, όσα από καιρού προέβλεπαν οι νουνεχείς πραγματοποιούνται με ραγδαίες εξελίξεις. Μήτρα του σημερινού τραγέλαφου η ανάρρηση στην κυβέρνηση του Σύριζα. (2015).

Άνθρωποι άξεστοι, αμόρφωτοι, ανίκανοι, ερχόμενοι στην εξουσία με τον ούριο άνεμο της μνημονιακής δυσαρέσκειας, διέλυσαν το κράτος, εξευτέλισαν αξίες, νόμους, θεσμούς και τους υπέταξαν στην καιροσκοπία, τον φαβοριτισμό και την ιδιοτέλεια. Και όπου η εξίσωση δεν έβγαινε… «κωλοτούμπα», συκοφαντία και ψέμα!

Ο έλεγχος των αρμών εξουσίας, η φυλάκιση των αντιπάλων (Πολάκης), «με το καλό ή με τη βία» (Σπρίτζης), «η κανονικότητα δεν ευνοεί την αριστερά» (Αξιόγλου), «η αριστεία είναι ρετσινιά» (Μπαλντάς), ο ανερμάτιστος Νάρκισσος με το ένα «ν» και τώρα, σαν «κερασάκι» τούρτας, ο Κασσελάκης με τις αμερικανιές του, ο οποίος ταράζει λιμνάζοντα ύδατα, αναστατώνει προγραμματισμούς και υποχρεώνει τους καραγκιόζηδες συριζαρέους να γλείψουν εκεί που έφτυναν!

Όλα αυτά, με το τελευταίο αλαλούμ που προκαλεί το… φάντασμα Κασσιδιάρη και εμφανίζεται στο βήμα της Βουλής, δίνεται ανάγλυφη η εικόνα της καθίζησης, της σήψης, της κατάντιας, της διαφθοράς συνειδήσεων και της ευκαιριακής αναφύησης πάσης φύσεως γραικύλων ντόπιων και πεμπτοφαλαγγιτών ξένων, οι οποίοι βρίσκοντας αναμπουμπούλα, χαίρονται ως λύκοι.

Με μαλακό υπογάστριο τα αθώα κι απροστάτευτα δάση συνεχίστηκε η αρχαία παράδοση του Εφιάλτη, του Δημάρατου, του Ηρόστρατου, της Κερκόπορτας, κ.λπ.

Με τον αστοιχείωτο αγύρτη Τσίπρα, ο οποίος προκειμένου να εμποδίσει την άνοδο του Μητσοτάκη έφερε την απλή αναλογική και άνοιξε το δρόμο στους πάσης φύσεως Βελόπουλους, Στίγκες, Νάτσιους να μπουν στη Βουλή και να την κάνουν τσίρκο, η κατάσταση φτάνει σε οριακό σημείο αποσύνθεσης. Με μόνο ικανοποιημένο τον κουτοπόνηρο ηγέτη… "Broεδρο", ο οποίος -αποστασιοποιημένος με... φόρα- κάθεται τώρα απ΄ έξω, παρακολουθεί και καγχάζει με το «μήλο της Έριδος», (λέγε με Κασσελάκη), που έντεχνα έριξε στο πολιτικό παιχνίδι γιά να μπαχαλοποιήσει το κόμμα του και τους κάνει να τον νοσταλγήσουν.