Το αποτέλεσμα της χθεσινής «εμφυλίου» αναμετρήσεως στον Σύριζα δεν με εξέπληξε. Όπως και όλους όσοι έχουν κάποια βαθύτερη σχέση και σκέψη περί τα… αριστερά πράγματα.
Είναι γνωστό το σύμπλεγμα κατωτερότητος που διέπει τον χώρο και η, μετά μανίας, αναζήτηση της εξουσίας. Μιά μανία, η οποία μετά την πρόσκαιρη δοκιμή της γλύκας της μετετράπη σε λυσσαλέα αναζήτηση, όμοια με εκείνη ενός φοβερά εξηρτημένου μορφινομανούς με πολύχρονη στέρηση, που ψάχνει γιά... "δόση"!
Έτσι, η επιλογή του αμερικανοτραφούς «μετεωρόλιθου» είναι απολύτως εξηγήσιμη, καθ΄ όσον πρώτο -και μοναδικό- ζητούμενο κριτήριο αποτελεί το πρόσωπο εκείνο το οποίο, κατά την αριστερή κρίση, θα μπορούσε να νικήσει τον… Μητσοτάκη. Όχι να εφαρμόσει κάποιο καλό κι επωφελές γιά τον λαό πρόγραμμα, αλλά μόνο... να νικήσει τον Μητσοτάκη! Σ΄ αυτή τη μανία, γιά όλους όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, «φοριόνται» μονίμως οι πατροπαράδοτες αριστερές αρετές. Η λογική, η αισθητική και -κυρίως- η ηθική. Προσαρμοσμένες με την χαρακτηριστική αριστερή ελαστικότητα στα μακιαβελικά πρότυπα. Εκείνα που οδήγησαν τον αρχιεγκληματία Ζαχαριάδη στο να θυσιάσει το άνθος ενός λαού -τη νεολαία του- προκειμένου να χτίσει υποθήκες νίκης σε έναν επόμενο πολεμικό "γύρο".
Στο κλείσιμο της τωρινής αγωνιστικής φάσεως της διαρκούς αριστερής φαρσοκωμωδίας, (τον ορισμό δικαιολογεί η, μετά μανίας, εμμονή διατήρησης αντιπροσωπίας ενός χρεωκοπημένου εργοστασίου), μόνη ελπίδα της ταλαίπωρης ιδεολόγου Εφούλας, (« Η ομαλότητα δεν αποτελεί ευκαιρία γιά την αριστερά»), να γυρίσει το "ματσάκι" είναι η εξής:
Να βρει μιά νεαρή « νταρντάνα» -στα πρότυπα της πληθωρικής Ζωάρας, που «πλέει ελεύθερα»- να πιαστούν χεράκι, χεράκι και περιπατώντας αμέριμνα, να δηλώσει… λεσβία! Η αντάρα που θα σηκώσει μιά τέτοια εμφάνιση και δήλωση, σίγουρα θα υπερβεί σε «προοδευτικότητα» την αντίστοιχη… «στεφανιαία». Αν μάλιστα ο περίπατος βιντεοσκοπηθεί στον Άϊ Στράτη, υπό τη συνοδεία κάποιου εμβατηρίου του Θεοδωράκη, (π.χ. «Είμαστε δυό, είμαστε τρείς, είμαστε χίλιοι δεκατρείς»), και την απαγγελία εκείνου του ποιητικού εμέσματος του Ρίτσου, που το έγραψε επί τω ακούσματι του θανάτου του Στάλιν, («Όχι. Δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια. Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις. ….κ.λπ.»), τότε ο Κασσελάκης, την προσεχή Κυριακή θα φάει τη σκόνη της!
Και μην βιαστείτε να γελάσετε. Γιά το μέγεθος του αγαθού συριζαρέικου μυαλού και το βάθος της ευφυούς συριζαρέικης σκέψης… όλα είναι πιθανά!
Και, εννοείται, στο βάθος ένα τεράστιο πανό να καλύπτει όλο το φόντο: «ΝΔ… παιδεραστές, πίσω και σας φάγαμε!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου