Τα συγκλονιστικά καταστρεπτικά γεγονότα των τελευταίων μηνών έχουν καταδείξει τη γύμνια του ελληνικού λαού. Κυρίως την πνευματική του πενία και την παρόρμηση που παρασύρει το νου του αλλού, ως προς τις εγγενείς προαιώνιες παθογένειες της φυλής και τα πραγματικά αίτια των παθών του. Εύκολος στόχος -και δέκτης αναθέματος- πάντα κάποιος άλλος. Ποτέ ο εαυτός μας.
Προσπερνώ, ως πασίγνωστα, τα πολλά και μεγάλα κακά και στέκομαι σε ένα μικρό, πολύ μικρό κι ανεπαίσθητο δείγμα, ηλιθιότητος, το οποίο -αν και έψαξα- δεν το είδα να… «παίζει» στα κανάλια. Δείγμα πως πέρασε απαρατήρητο.
Στον «πνιγμένο» σιδηροδρομικό σταθμό Δομοκού, μόλις προ μηνός εγκαινιάστηκε η τοποθέτηση ολόκληρου συστήματος αυτόματης ηλεκτρονικής παρακολούθησης και ελέγχου μεγάλου τμήματος του δικτύου. Και πού το εγκατέστησαν τα… «τσακάλια» υπεύθυνοι; Σε κάτι σκοτεινά έγκατα! Και βεβαίως, καθώς τα ευαίσθητα μηχανήματα δεν ξέρουν να κολυμπούν… πνίγηκαν! Μαζί με τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν γιά την αγορά και εγκατάστασή τους.
Στ΄ αλήθεια, δεν βρέθηκε ένας στοιχειώδης κοινός νους… «αρμοδίου» να πιθανολογήσει, έστω, αυτό που συνέβη; Χάθηκε ο κόσμος να κατασκευάσουν ένα ρημαδοδωμάτιο πάνω από το υπάρχον ισόγειο; Φωτεινό, ευάερο και, κυρίως, ασφαλές από πλημμύρες; Με το φάντασμα του «Ιανού» να πλανάται στα πέριξ;
Τελικά, οι ζουμπουρλήδες Κασσελακηδοσυριζάριοι -και ο μικρός, από κοντάς, Νικολάκης- έχουν δίκιο. Φταίει ο Μητσοτάκης! Όπως πάντα και γιά όλα. Και γιά τα μπουρλότα και γιά τις νεροποντές.
Και τώρα θα σας αποκαλύψω γιατί φταίει καθώς και τί δεν σκέφτηκε να κάνει -πάρα πολύ απλό, σαν "αυγό του Κολόμβου"- ώστε να αποφευχθούν οι πλημμύρες και τα δεινά τους:
Ως γνωστόν, η Ελλάδα έχει έκταση 132.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αν, λοιπόν, έπαιρνε γύρω στις 150.000 τετραγωνικά μέτρα γερό και αδιάβροχο ύφασμα, κατά προτίμηση καραβόπανο, (βάζω κάτι παραπάνω στα μέτρα γιατί, συνήθως, ό,τι δεν περισσεύει δεν φτάνει), και το άπλωνε πάνω από τη χώρα, με ελαφρά κλίση 2%, προς τα έξω, προς τη θάλασσα -όπως δίνουμε στις ταράτσες γιά την ομαλή απορροή ομβρίων- όσο νερό κι αν έριχνε ο Ντάνιελ, θα πήγαινε, ήσυχα-ήσυχα και άμεσα, τσιφ στα πέλαγα! Κάτι σαν γλυκό, απαλό και προστατευτικό σεντόνι πάνω απ΄ τη χώρα. Και ούτε Ντάνιελ, ούτε η ζημιά του! Απλό και μεγαλοφυές!! Γιατί αυτό το σκέφτηκαν όλοι οι κοπρίτες στις πλαζ των νησιών που σκέπασαν τον ουρανό με παράνομες ομπρέλες και δεν το σκέφτηκε κοτζάμ πρωθυπουργός, που θα το έκανε μάλιστα και νόμιμα και γενικώς.
Αυτή την πρόταση την καταθέτω, ταπεινά και επισήμως, και την παραχωρώ στο Ελληνικό Δημόσιο, την Παγκόσμια Κοινότητα και την Ιστορία, προς εξουδετέρωση δυσμενών αποτελεσμάτων παρόμοιων θεομηνιών, άνευ ουδενός οικονομικού ανταλλάγματος. Την μετονομασία κάποιας κεντρικής λεωφόρου με το όνομά μου, ή έστω κάποιας μεγάλης πλατείας, θα το θεωρούσα αρκετά ικανοποιητική ανταμοιβή γιά την ρηξικέλευθη ιδέα.
Αυτά ως προς τις πλημμύρες. Προτάσεις γιά τις πυρκαγιές… έπονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου