«Σοφόν το σαφές» και… σοφότερο το απλό!

Η κουβέντα για τα Ελγίνεια.

Η ρήση του Λακεδαιμονίου Χίλονος, επηυξημένη, ταιριάζει απόλυτα με την περίπτωση. Προ λίγων μηνών εξέφρασα μιά απλή σκέψη σε σχέση με το πρόβλημα των ξενιτεμένων Ελγίνειων γλυπτών, που κοσμούν το Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου και λείπουν αφόρητα απ΄ αυτό των Αθηνών. Πρόταση η οποία θα έλυνε -απλά και εύκολα- τον γόρδιο δεσμό που τα κρατά… εξόριστα.

Επειδή το βασικό επιχείρημα των Άγγλων τοποθετείται στην… κυριότητα των γλυπτών, ενώ κάνουν δεκτό κάθε αίτημα δανεισμού, με την Ελλάδα να αρνείται στους Άγγλους, ως παράνομη, την κυριότητα, είχα προτείνει -σε ώτα μη ακουόντων- να παραχωρηθεί από εμάς η κυριότητα -το αγκάθι- με παράλληλο δανεισμό γιά αόριστο χρόνο και με ρήτρα επιστροφής, πρακτικά αδύνατη, (κάτι σαν… «όταν ο ήλιος βγει από τη δύση»!).

Μετά μεγάλης εκπλήξεως είδα και άκουσα προ λίγων ημερών στο κανάλι της Βουλής, μία νεαρά κυρία, εκπρόσωπο του Μουσείου της Κοπεγχάγης, να λέει πως οι Δανοί έκαναν ακριβώς το ίδιο με κάποιες αρχαιότητες που προήρχοντο από την Ισλανδία. Τις επέστρεψαν… «δανεικές κι αγύριστες», κρατώντας την… κυριότητα! Έτσι, οι Δανοί κράτησαν το... "όνομα" κι οι Ισλανδοί τη... "χάρη".

Συμπεράσματα δύο: α) Δεν είναι τυχαία η σκανδιναβική πολιτισμική και πολιτιστική πρωτοπορία, έναντι της υπόλοιπης Ευρώπης και β) Εμείς δεν θα γίνουμε ποτέ… «Δανία του Νότου»…