Κατρακυλώντας με φόρα προς τον γκρεμό.
Παλιά, παραδοσιακή σειρήνα ελάχιστου κόστους |
Παρακολουθώντας τον
αυτοεξευτελισμό της Αυτοκράτειρας Νταβαντούρου, αυτής που την εποχή του
θριάμβου της παρήλαυνε και απαιτούσε τους σφουγκοκωλάριους υπασπιστές της δυό
βήματα πίσω και τώρα ζητεί έλεος γιατί είναι γυναίκα και κόρη αστυνομικού και
όντας παλιά... καραβάνα στη ζωή, θυμήθηκα το εξής. Στους παλιούς καλούς -αλλά
και δύσκολους- καιρούς, οσάκις υπήρχε κίνδυνος, κυρίως από αεροπορική επιδρομή,
κάποιες εγκατεστημένες, διάσπαρτα, σειρήνες στρίγκλιζαν δαιμονιωδώς ξεκουφαίνοντας
και προειδοποιώντας τον πληθυσμό για κάποιο κακό ενδεχόμενο, ξυπνώντας με τον
ήχο τους ακόμη και πεθαμένους. Θεωρώ βέβαιον πως η σύγχρονη τεχνολογία
επιτρέπει να τοποθετηθεί επαρκέστατο πλέγμα από ισχυρότερες σειρήνες, οι οποίες σε συνδυασμό με την εύκολη και
διάχυτη πληροφόρηση του επαπειλούμενου γεγονότος, μπορούν να ενημερώνουν ακαριαία κάθε κινδυνεύον τμήμα του πληθυσμού.
Δυστυχώς όμως τα ανεγκέφαλα
ανθρωπάρια που διαφεντεύουν τη ζωή, την τιμή και την περιουσία μας, π.χ.
Ντούρου, Αυλωνίτου, η μισοπάλαβη Μεγαλοκονόμα, η "ανθυγιεινή" κατσαπλιάδικη αλητόφατσα και όλος
ο μαρξιστικός εσμός, επί τέσσερα χρόνια, δεν σκέφτονται τίποτε άλλο πέραν από
το πώς θα εγκαταστήσουν μαρξιστικό καθεστώς, εξουδετερώνοντας -πολιτικά, ηθικά και φυσικά- τους αντιπάλους
τους. Έστω κι αν έτσι ναρκοθετούν οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά, πολιτικά και
εδαφικά τη χώρα. Και, αν και άθεοι, εφαρμόζουν κατά κεραία το παράδειγμα του
Σαμψών. «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»! Ντροπή τους και ντροπή -πολύ
μεγαλύτερη- σε όσους βλέπουν και βιώνουν την αριστερή αθλιότητα, αλλά επιμένουν
στην διαιώνισή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου