«Η ολιγαρκής αφθονία»

Προσπάθεια διείσδυσης και εμβάθυνσης στη φιλοσοφική μπουρδολογία.

 

"Ολιγαρκής αφθονία" στην προστασία του Μαξίμου!

 

   Αρχίζω με την αυστηρή ερμηνεία των λέξεων. Κατά πρώτον εκφράζουν αντίθεση και αλληγορία. Το «ολιγαρκής» -η λέξη το εκφράζει καθαρά- σημαίνει το να αρκείσαι στα λίγα και μπορεί να συμβολιστεί με το πρόσημο (-), ενώ η «αφθονία» σηματοδοτείται με το πρόσημο (+). Συνεπώς η «αφθονία» αντιτίθεται στην ολιγάρκεια, άρα παρέλκει και περιττεύει. Οπότε, τα επόμενα αναφέρονται σε βαθύτερη αλληγορική, εννοιολογικά, ανάλυση των όρων και της κατάστασης στην οποία οδηγεί τις κοινωνίες των ανθρώπων, μία τέτοια -μία ακόμη- νοηματική ουτοπία.

   Φιλόσοφος εκφραστής αυτής της θεωρίας είναι ο Γάλλος Σερζ Λατούς. Προσωπικά, δεν έχω διαβάσει τον εν λόγω κύριο, καθ’ όσον απορρίπτω -αυθόρμητα, ενστικτωδώς και θεσμικά- όλες αυτές τις θεωρίες που πρεσβεύουν τέτοια ανεφάρμοστα. Όλα αυτά τα -κόντρα στη λογική- ιδεολογήματα τα τοποθετώ στο ίδιο τσουβάλι με το συνολικό μαρξιστικό οικοδόμημα και τα αρνούμαι, διαρρήδην, ως εξ ορισμού αντιτιθέμενα στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, αυτό που μάθαμε ως... DNA.  Επιβεβαίωση των απόψεών μου η ίδια η ζωή. Όλες αυτές -oι τάχα ουμανιστικές θεωρίες- γεννήθηκαν, εντυπωσίασαν, μεσουράνησαν θεωρητικά, ακολουθήθηκαν από λαούς και ηγεσίες και όπου εφαρμόστηκαν απέτυχαν παταγωδώς. Και γκρεμίστηκαν με πάταγο!

  Προσεκτική αναδρομή θα αναδείξει αρχαίους φιλοσόφους να διατυπώνουν και διδάσκουν ανάλογες θεωρίες. Σωκράτης, («Πλουσιότερος είναι όποιος ικανοποιείται με όσο το δυνατόν λιγότερα», «Το μυστικό της ευτυχίας δεν κρύβεται στην αναζήτηση των περισσοτέρων, αλλά στην προσαρμογή να ικανοποιείσαι με το δυνατόν λιγότερα»). Πλάτων, («Αυτό που αξίζει στη ζωή δεν είναι το να ζεις γιά ν’ αποκτήσεις περισσότερα αλλά γιά να ζεις καλά»). Και, κυρίως, ο περίφημος κυνικός Διογένης, ο οποίος -ιδιόρρυθμος και γραφικός- έκανε πράξη τις ιδέες του, ζώντας ολιγαρκέστατα σε ένα πιθάρι. Τελευταίος, σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο, ο οποίος δίδαξε την εγκράτεια και την υποστήριξε έμπρακτα ήταν ο... Ιησούς Χριστός! Όμως όλοι αυτοί οι... ιδεολόγοι, στην πράξη, απέτυχαν παταγωδώς! Και όσοι καλοί χριστιανοί πιθανόν βιαστούν να ενοχληθούν, τους προλαβαίνω. Ας φανταστούν πως -παρά το «Αγαπάτε αλλήλους»- στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, χριστιανοί μακέλεψαν χριστιανούς!

   Τελικά, και πέραν πάσης αμφιβολίας, όλα αυτά τα... ωραία, δεν κατάφεραν ν’ αλλάξουν τον ρουν της ιστορίας, ούτε ν’ αλλάξουν τον Άνθρωπο. Όπως το ίδιο απέτυχαν και οι μεγάλες Επαναστάσεις, (Γαλλική, Ρωσική, κ.λπ.). Και όποιος αμφιβάλλει, ας διαβάσει Ιστορία. Η εξέλιξη στην Ανθρωπότητα γίνεται βραδέως και με βάση των Διαφωτισμό, την τεχνολογία και την ωρίμανση των συνθηκών. Η όλη, δε, διαδικασία υπακούει στην παγκόσμια νομοτέλεια και τους Νόμους που έταξε ο Δημιουργός γιά την λειτουργία του Σύμπαντος. Ο Άνθρωπος, το τελειότερο δημιούργημα του Θεού, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα εργαλείο-εμβρυουλκό, ταγμένος από τον Πάνσοφο Δημιουργό, ως «σημείο στροφής» των εξελίξεων στον Πλανήτη Γη. Και όπως φαίνεται, παίζει άψογα τον ρόλο του.

   Ερχόμενος από τα γήινα στα, επί μέρους, δικά μας. Η ουσιαστικά αμόρφωτη, ιδεολογικά «παραμορφωμένη» και συμπλεγματική ντόπια αριστερά, (που κατάφερε, με ανορθόδοξες συμπεριφορές, δημαγωγικά συνθήματα και λαϊκίστικες υποσχέσεις, να επιβεί στην εξουσία και τώρα προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει «στήνοντας» καθεστώς), έχοντας αποτύχει πλήρως να δώσει την υπεσχημένη ευδαιμονία στον λαό, καταργώντας την λιτότητα, τώρα κινητοποιεί κάθε ιδεολογική παραδοξολογία ώστε να πείσει τον αφελή χειμαζόμενο λαό πως θα πρέπει να νιώθει ευτυχής μέσα στην  φτώχεια και την μιζέρια του, εν ονόματι επιθυμητής... «αποανάπτυξης». Προφανώς στοχεύοντας στην επαναφορά μιάς λιτότητος που κάποτε ξόρκιζαν και λοιδορούσαν και τώρα προσπαθούν να επιβάλλουν, «φτιασιδωμένη» με παλαβές θεωρίες, που δαιμονοποιούν την πρόοδο και εξυμνούν την καθυστέρηση! Γιά τέτοια και τόση... «προδευτικότητα» μιλάμε. Η πεμπτουσία του τυχοδιωκτισμού και -μιλώντας με αριστερούς όρους- αχαλίνωτου «οπορτουνισμού». Σε λίγο, με τη θρασύτητα που τους δέρνει, η πλύση εγκεφάλου θα επεκταθεί στο να προπαγανδίσουν την επιστροφή στα σπήλαια και στη χλαμύδα! Με τέτοιους ψεύτες εμπνευστές και θρασείς προπαγανδιστές, όλα είναι πιθανά!

    Ενοχοποιούν -χωρίς να ξέρουν, καν, την σημασία του- τον «νεοφιλελευθερισμό» και τί αυτός πρεσβεύει, απευθύνονται -τώρα που βλέπουν πως βουλιάζουν- με «απεύθυνση πλατειού καλέσματος» αναζητούν στήριξη σε πολιτικά ψώνια και πάσης φύσεως ιδεολογικά γκρουπούσκουλα, σκουπίδια και αγκαλιάζουν παγκόσμια παραδείγματα προς αποφυγή, (Μαδούρος, Μοράλες). Και προσπαθούν να ντύσουν την ανικανότητά τους να καταργήσουν -όπως υποσχέθηκαν- τη λιτότητα με... αγιοποίηση αυτής!

   Εκεί κολλάει και η απίθανα κυνική απάντηση στην φουκαριάρα πυρόπληκτη στο Μάτι, που μάταια περίμενε το υπεσχημένο βοήθημα: -«Κι αν στο έδινα, τί θα το έκανες; Θα το ξόδευες»!

   Πουλάνε τρέλα και... όποιος θέλει αγοράζει. Την δίνουν σε πολύ καλή τιμή!