«Υπόθεση... SUDOKU»

Ζωγραφίζοντας το μέλλον!

Εισιτήρια... διαρκείας!

  Η στήλη δεν διακρίνεται για ματαιοδοξία και τάσεις  αυτοπροβολής. Αυτοί που την γνωρίζουν το ξέρουν καλά. Ότι κάνει το κάνει επειδή: είτε πρέπει, είτε, απλώς, ... «έτσι γουστάρει», χωρίς -εφ’ όσον δεν βλάπτει κανέναν- να δίνει λογαριασμό πουθενά. Αυτό όχι από αλαζονεία ή υπερτραφή εγωισμό, αλλά από αυτάρκεια και αδιαφορία, καθ’ όσον η απώλεια γονέων σε μικρή ηλικία και η, πάσης φύσεως, έλλειψη... «αφεντικού» την έκαναν κυρίαρχη του εαυτού της. 

   Δεν διαθέτω ματαιοδοξία, ούτε διάθεση ανταγωνισμού με κανένα. Είμαι αυτόφωτος. Φαίνεται, όμως, πως κάποια ψήγματα ματαιοδοξίας να έχουν διαλάθει του φίλτρου μου. Έτσι, γεμίζοντας κάποιες ώρες μοναξιάς και αυτοσυγκέντρωσης, προκειμένου να καθυστερήσω ένα πιθανό και απειλητικό Αλτσχάιμερ που ενσκήπτει, φυσιολογικά, στις μεγάλες ηλικίες και τραυματίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια -μέγεθος που εκτιμώ ιδιαίτερα- ασχολούμαι γιά... χασομέρι και προληπτική θεραπεία με το... SUDOKU. Το πνευματικό αυτό παιχνίδι διατηρεί την πνευματική εγρήγορση, την ευστροφία και την λογική επαγωγή, χωρίς να απαιτεί ειδικές γνώσεις. Ευχερέστερη καταφυγή γιά να παίξεις SUDOKU το...  facebook, όπου καθημερινώς εμφανίζονται καινούριο ασκητικό ρεπερτόριο.

   H συστηματική ενασχόληση με δαύτο κατά το τελευταίο δίμηνο, με την βοήθεια του Θεού, σύμμαχο την τύχη και με πλήρη εκμετάλλευση των ειδικών βραβείων του παιχνιδιού, με έφερε -προς μεγάλη μου έκπληξη- τον μεν Νοέμβριο πρώτο από όλους τους Έλληνες παίκτες και τον Δεκέμβριο πρώτο στον... κόσμο! (Με την απίθανη επιφύλαξη του ν' αλλάξει κάτι σε 1 ημέρα και 7 ώρες, λόγω της τεράστιας διαφοράς από τον δεύτερο).

   Ε΄, διάβολε, δεν χρειάζεται να είσαι... «καλαμοκαβαλημένος», ούτε τραυματίζεται η σεμνότητά σου, αν δείξεις κάποια -ηυξημένη ίσως- ικανοποίηση από το γεγονός μιάς πρωτιάς ανάμεσα σε 858.000 ανταγωνιστές σου, παγκοσμίως.

l

   Τελικά, μόνο δύο Έλληνες διακρίθηκαν ιδιαίτερα τoν τελευταίo χρόνo. Ο μεν Τσίπρας, ως πολιτικός απατεών -με την καλή, εννοείται, έννοια του όρου- γιά την επίδοσή του στα θηριώδη ψέμματα. Π.χ. η τελευταία του απάτη -με την καλή, πάντα, έννοια του όρου-  με  το... «μακέττο» του Μετρό της Θεσσαλονίκης, και εγώ στο... ταπεινό SUDOKU.

   Του χρόνου, με συστηματικότερη ενασχόληση, θα στοχεύσω μιά καλή θέση στην ετήσια, πλέον, βαθμολογία και... ελπίζω σε κάτι καλό. Γιά τον Τσίπρα, όμως... πολύ αμφιβάλλω αν θα τερματίσει τη χρονιά, δοξαζόμενος πάλι ως... παγκόσμιος καραψεύτης πρωθυπουργός -με την καλή, ωσαύτως, έννοια του όρου. Μάλλον θα μας τελειώνει. (Ο ίδιος, όχι εμάς). Και όπως λένε οι... «φαν» του: «Τσίπρας βγαίνει ένας κάθε 100 χρόνια». (Εδώ υπερθεματίζω: «Βάλε κάθε χίλια και... βλέπουμε». Όχι τίποτε άλλο, αλλά έτσι θα γλυτώσουν κάμποσες γενιές ακόμη).