Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας ψηφοφόρος.

...αλλά και υποψήφιος βουλευτής.

Ένας πρώην δεξιός τσαλαπετεινός στο αριστερό συριζαρέικο κοτέτσι.

     Διάφοροι, πολιτικά αφελείς κουλτουριαρέοι, κυρίως της αριστερής πανσπερμίας και «συλλογικότητος», τάσσονται αναφανδόν και μονίμως, υπέρ της απλής και... «άδολης» αναλογικής.

   Το πόσο ουτοπική, ανόητη ή... «δόλια» είναι αυτή η άποψη το βλέπουμε στο σημερινό αλαλούμ. Και την αλυσιδωτή πολυδιάσπαση των κομματιδίων που η άφρων συμπεριφορά του... «αγανακτισμένου» ελληνικού λαού έχωσε στη Βουλή να τον εκπροσωπήσουν, προκειμένου να... «ξεαγανακτήσει» και τιμωρήσει τις παλιές δυνάμεις, («Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή». Άλλη απόδειξη ανευθυνότητος και μωρίας), που τον... «κατέστρεψαν», μπουκώνοντάς τον με άκριτες παροχές -πάνω από τις δυνατότητες της οικονομίας του- γεγονός που ο ίδιος, μέσω συνδικαλισταρέων, μαξιμαλιστικών απαιτήσεων, αφειδούς και άμυαλου δανεισμού, διαδηλώσεων, εκβιαστικών απεργιών, πορειών και μιάς γενικευμένης «μπαχαλοποιήσεως» προκάλεσε.

   Με τον καταποντισμό των μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων του ελληνικού διπολισμού, προέκυψαν απίθανα κομματίδια -μέχρι κι ο γραφικός Λεβέντης ανεδύθη και, μάλιστα, αυτοπροβαλλόμενος ως... Νέστωρ της πολιτικής!

   Στην αμάχητη λογική τού: «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται», ο λαϊκισμός, η δημαγωγία και η διαμαρτυρία κατασκεύασαν το χειρότερο πολιτικό ψηφιδωτό που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Πλην του «δυσκοίλιου» Λεβέντη, τα έδρανα του... «λίκνου» της  Δημοκρατίας κοσμούν «ηγέτες» της πλάκας και της σάχλας. Σαν αυτούς του διαμετρήματος «γλυκού νερού» -λέγε με Θεοδωράκη- του σανφασονισμού και της ασυναρτησίας, πού ομιλεί γρυλλίζοντας -προφανώς έχει κρεατάκια στη μύτη και κάλο στο μυαλό και των λειψάνων του θνήσκοντος ΠΑΣΟΚ. Κορυφαίος όλων ο μπετοναρισμένος και βιδωμένος στην εξουσία ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελεί τον μεγαλύτερο σκουπιδοτενεκέ πολιτικών απορριμμάτων, με ηγέτη τον θρασύτερο ψεύτη -σε όλα τα επαγγέλματα, λειτουργήματα, αξιώματα- που γεννήθηκε στην Ελλάδα. (Σημ. Όχι ένας σε κάθε 100 χρόνια που λένε οι τσανακογλείφτες του, αλλά ένας κάθε 1000 χρόνια!). Αν, τώρα, δει κανείς το πάνελ των ασήμων, ασημάντων, μικρόνοων  καιροσκόπων και παντοιοτρόπως άσχετων που «σαβουρώνουν» τα έδρανα της Βουλής, θα κλάψει πικρά.

   Ήδη, με τη χώρα μπάχαλο, οικονομικά διαλυμένη, κοινωνικά ισοπεδωμένη,  πολιτικά διχασμένη και εθνικά ναρκοθετημένη, όλο το πολιτικό... «ψιλοκοκό» θυμίζει ποντίκια σε καράβι που βουλιάζει. Όλοι οι υστερόβουλοι «πατέρες του Έθνους», γλυκαμένοι από το μέλι της εξουσίας και με την τσεπούλα τους ζεσταμένη από τον μισθουλάκο που -τάκα, τάκα- πέφτει παχυλός κάθε μήνα, εγκαταλείπουν τα κομματίδια με τα οποία εξελέγησαν και την ... «ιδεολογία» που πρεσβεύουν -σιγά τα ωά!- και ψάχνουν απεγνωσμένα... μεγαλύτερο «καράβι» γιά να συνεχίσουν την καριέρα τους ως... «μούτσοι».

   Θα είχε απίθανη πλάκα, αν δεν ήταν τραγικό, η απόλαυση της ευρηματικότητος και της απιθανότητος της πληθώρας των επιχειρημάτων γιά διαφωνία και... κοπάνα. Με γελοιωδέστερους εκείνους του γρυλίζοντος κυβερνητικού εταίρου, η σοβαρότης του οποίου δεν ξεπερνά εκείνη του αξέχαστου Βιτόριο Γκάσμαν, στον ρόλο του «Φανφαρόνου».

   Οι εναπομείναντες -όσοι και αν- θιασώτες της «απλής και άδολης αναλογικής», ας αναλογιστούν τί μπάχαλο μας περιμένει από την πολιτική ανωριμότητα, την ιδιοτέλεια, τους εκβιασμούς και την μπαγαποντιά, δύο-τριών μεμονωμένων βουλευτών, σε μία κοινοβουλευτική ομάδα 149 που προσπαθούν, αγωνιωδώς, να μαζέψουν τον μαγικό αριθμό των 151 εδρών. Και όχι μόνον αυτό, αλλά σε πόσους συμβιβασμούς θα πρέπει να κάνει μια αδύνατη και παρδαλή κυβέρνηση, προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία. Ίδετε τι γίνεται τώρα με την «αριθμητική της συμφωνίας των Πρεσπών», όπου το κάθε ασήμαντο τζουτζέκι -μεμονωμένο ή αποσκιρτίζον από τη στάνη του- απασχολεί το πανελλήνιον ως... «φλουρί κωσταντινάτο»!

   Εν επιγνώσει των ανωτέρω, ας σκεφθούν οι της απ’ εδώ πλευράς πως δεν χωρούν πλέον πολυτέλειες μεμψιμοιρίας, ψιλοδιαφωνίες, μιζέριες, βεντετισμοί και λοιπές «ντιντελάντικες» αηδίες. Στο μείζον, καίριο και κύριο αίτημα να φύγει η χολέρα του ολοκληρωτισμού, της καθολικής κρατικοποιήσεως, της αναξιοκρατικής ισοπεδωτικής προλεταριοποίησεως, της διαβίωσης με γλίσχρα  επιδόματα-φιλοδωρήματα ελεημοσύνης, της βάναυσης προσβολής νοημοσύνης και αισθητικής μας με απύλωτη μπουρδολογία και αχαλίνωτη ψευδολογία, κάθε ψήφος εκτός ΝΔ ισοδυναμεί με ψήφο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Τέρμα οι πολυτέλειες των μικρών κομμάτων και τα φληναφήματα ... «περί διαγραμμάτου».

   Γιατί στην απέναντι όχθη καραδοκούν οι Αυλωνίτες, οι πινέζες με τα όρθια μαλλιά, οι Κατακαημένοι και οι Παππάδες με τους Πετσίτες τους.