Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα 2019.

Επειδή το έθιμο παραμένει έθιμο... "γέλα"-κι εσύ- "παλιάτσο"!

 

-Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

στη μούρη τους κι άλλη μπουνιά,

όσων αφελών, που είχανε προσφύγει

ΣΥΡΙΖΑ ακούν και όπου φύγει-φύγει.

-Να πάρουν αναδρομικά,

έκαναν όνειρα τρελά,

χρήμα με ουρά ο Τσίπρας είχε τάξει

φύκια με κορδελάκια από μετάξι.

-Χωρίς ντροπή, χωρίς αιδώ,

αυτός εκεί, εμείς εδώ,

πρώην ζήτουλες, τρων με χρυσά κουτάλια

κι απ’ την πείνα μας τρέχουνε τα σάλια.

-Του Τσαλακώτου το σακί,

αντί λεφτά έχει κομφετί

κρύο «χιούμερ» και βρετανικές  αρλούμπες

κουταμάρες, τρελά και κωλοτούμπες.

- Στο Αιγαίο γίνεται χαμός,

του Ερντογάν ο καλπασμός,

κοκορόμυαλος ο Μπούλης μας κομπάζει,

παχουλή κότα τρίλειρη φαντάζει.

-Ο Ζάεφ με το «Σκοπιανό»,

μας έπιασε τον πισινό,

μας την έφερε -μεγάλη μαλαγάνα-

κι ο Κοτζάς μας την έκανε κοπάνα.

-Τα φόρτωσ’ όλα στον «Γουρλή»,

Τσίπρα τον καραμπουζουκλή,

που όποιον συναντά, φωνάζει: «άχου-άχου»!

τελευταίο του θύμα ο Νετανιάχου!

-Έτσι οι ατσίδες Σκοπιανοί,

έχοντας πιάσει την καλή,

με τον Ζόραν τους, μας έκαναν... «παπόρι»,

ζουν καλά και τραβάμε εμείς το ζόρι!

-Μέρκελ, Μακρόν κι ο μέγας Τραμπ,

αφού τον δουν γίνεται... «μπαμ»!

όπως στην κρυόκωλη Αγγλίδα  Μέι,

άστρο το λαμπερό, που καταρρέει.

-Τέσσερα χρόνια ψέματα

μας έκοψαν τα αίματα,

λόγια γιά ελπίδες φρούδες και αηδίες,

παροχές ψίχουλα και μα....ες.

-Κάντε κουράγιο Χριστιανοί,

οι εκλογές κοντή γιορτή

κι αν ξυπνήσουν οι αστοί, τα καραβόδια,

οι Τσιπραίοι θα το βάλουνε στα πόδια.

-Κι όποιος τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφά

του εύχομαι ολόψυχα,

να ’χει πεθερά -ολημερίς- στο σπίτι
τη γλωσσού την Ελένη Αυλωνίτη.

-Με όλα' αυτά τα παλαβά,
-δεν πάει η τρέλα στα βουνά-
κάποιοι ψάχνουν γιά καινούργιο..."δεκανέα"
να μας "σώσει" σαν μπει το '19! 

   

   Άντε, "χρόνια καλά", "χρόνια πολλά", με υγεία -πάνω απ' όλα- και από του χρόνου. (Έτσι και σκάσει και κανένα ευρουδάκι παραπάνω... καλοδεχούμενο!).

«Υπόθεση... SUDOKU»

Ζωγραφίζοντας το μέλλον!

Εισιτήρια... διαρκείας!

  Η στήλη δεν διακρίνεται για ματαιοδοξία και τάσεις  αυτοπροβολής. Αυτοί που την γνωρίζουν το ξέρουν καλά. Ότι κάνει το κάνει επειδή: είτε πρέπει, είτε, απλώς, ... «έτσι γουστάρει», χωρίς -εφ’ όσον δεν βλάπτει κανέναν- να δίνει λογαριασμό πουθενά. Αυτό όχι από αλαζονεία ή υπερτραφή εγωισμό, αλλά από αυτάρκεια και αδιαφορία, καθ’ όσον η απώλεια γονέων σε μικρή ηλικία και η, πάσης φύσεως, έλλειψη... «αφεντικού» την έκαναν κυρίαρχη του εαυτού της. 

   Δεν διαθέτω ματαιοδοξία, ούτε διάθεση ανταγωνισμού με κανένα. Είμαι αυτόφωτος. Φαίνεται, όμως, πως κάποια ψήγματα ματαιοδοξίας να έχουν διαλάθει του φίλτρου μου. Έτσι, γεμίζοντας κάποιες ώρες μοναξιάς και αυτοσυγκέντρωσης, προκειμένου να καθυστερήσω ένα πιθανό και απειλητικό Αλτσχάιμερ που ενσκήπτει, φυσιολογικά, στις μεγάλες ηλικίες και τραυματίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια -μέγεθος που εκτιμώ ιδιαίτερα- ασχολούμαι γιά... χασομέρι και προληπτική θεραπεία με το... SUDOKU. Το πνευματικό αυτό παιχνίδι διατηρεί την πνευματική εγρήγορση, την ευστροφία και την λογική επαγωγή, χωρίς να απαιτεί ειδικές γνώσεις. Ευχερέστερη καταφυγή γιά να παίξεις SUDOKU το...  facebook, όπου καθημερινώς εμφανίζονται καινούριο ασκητικό ρεπερτόριο.

   H συστηματική ενασχόληση με δαύτο κατά το τελευταίο δίμηνο, με την βοήθεια του Θεού, σύμμαχο την τύχη και με πλήρη εκμετάλλευση των ειδικών βραβείων του παιχνιδιού, με έφερε -προς μεγάλη μου έκπληξη- τον μεν Νοέμβριο πρώτο από όλους τους Έλληνες παίκτες και τον Δεκέμβριο πρώτο στον... κόσμο! (Με την απίθανη επιφύλαξη του ν' αλλάξει κάτι σε 1 ημέρα και 7 ώρες, λόγω της τεράστιας διαφοράς από τον δεύτερο).

   Ε΄, διάβολε, δεν χρειάζεται να είσαι... «καλαμοκαβαλημένος», ούτε τραυματίζεται η σεμνότητά σου, αν δείξεις κάποια -ηυξημένη ίσως- ικανοποίηση από το γεγονός μιάς πρωτιάς ανάμεσα σε 858.000 ανταγωνιστές σου, παγκοσμίως.

l

   Τελικά, μόνο δύο Έλληνες διακρίθηκαν ιδιαίτερα τoν τελευταίo χρόνo. Ο μεν Τσίπρας, ως πολιτικός απατεών -με την καλή, εννοείται, έννοια του όρου- γιά την επίδοσή του στα θηριώδη ψέμματα. Π.χ. η τελευταία του απάτη -με την καλή, πάντα, έννοια του όρου-  με  το... «μακέττο» του Μετρό της Θεσσαλονίκης, και εγώ στο... ταπεινό SUDOKU.

   Του χρόνου, με συστηματικότερη ενασχόληση, θα στοχεύσω μιά καλή θέση στην ετήσια, πλέον, βαθμολογία και... ελπίζω σε κάτι καλό. Γιά τον Τσίπρα, όμως... πολύ αμφιβάλλω αν θα τερματίσει τη χρονιά, δοξαζόμενος πάλι ως... παγκόσμιος καραψεύτης πρωθυπουργός -με την καλή, ωσαύτως, έννοια του όρου. Μάλλον θα μας τελειώνει. (Ο ίδιος, όχι εμάς). Και όπως λένε οι... «φαν» του: «Τσίπρας βγαίνει ένας κάθε 100 χρόνια». (Εδώ υπερθεματίζω: «Βάλε κάθε χίλια και... βλέπουμε». Όχι τίποτε άλλο, αλλά έτσι θα γλυτώσουν κάμποσες γενιές ακόμη).

«Αμπρα, κατάμπρα, λούμπα, τουλούμπα...»!

Όταν η γελοιότητα ανταγωνίζεται επάξια το θράσος.

"...κάνε μιά τούμπα και μιά κωλοτούμπα"!

    Μετά το «Ασημένιο τραίνο», άλλη μία μερίδα σανού σερβιρίστηκε πλουσιοπάροχα, υπό μορφή... «μαϊμουδοεγκαινίων» του Μετρό της Θεσσαλονίκης, στο πολυπληθές συριζαρέικο κοινό. Μιά και δεν υπάρχει κάτι χειροπιαστό, ουσιαστικό και χρήσιμο να παρουσιάσει, ως... «αναλγητικό», στο κοινό της Μακεδονίας, που τον «σιχτιρίζει» νυχθημερόν, λόγω του ξεπουλήματός του στους Σκοπιανούς, μετά το «φάντασμα» του «Ασημένιου βέλους» -το οποίον, ως βέλος, εκτοξεύτηκε και... πάει- τα σαϊνια του Μαξίμου -Καρπερός, Καρανίκας and co- σκαρφίστηκαν άλλο ένα… «μακέτο», προκειμένου να το ρίξουν στην πιάτσα των χαχόλων τους και να βγάλουν τα μίσθαρνα τρολάκια τους να πανηγυρίσουν ανά το διαδίκτυο, επαναγελοιοποιούμενου άπαντος του συριζαρέικου σούργελου.

   Όσοι επιμένουν να απορούν γιά το μέγεθος του ποσοστού που συγκρατεί ακόμη ο κωλοτούμπας αμόρφωτος ατζαμής που μας κυβερνά, θα πρέπει να αναλογιστούν πόσο μέρος του ελληνικού λαού αποτελεί τον «κατιμά» του. Όλοι δαύτοι: Απόβλητοι, μίζεροι, στενόκαρδοι, μικρόψυχοι, περιθωριακοί, ανεγκέφαλοι, «ιδιόρρυθμοι, ανίκανοι, αποτυχημένοι, στερημένοι, τεμπέληδες, μπαχαλάκηδες, φθονεροί, κουτοπόνηροι και όλοι όσοι τυγχάνουν καταφρονεμένοι και... «προικισμένοι» με κάτι τέτοιες αντικοινωνικές αρετές -πού τώρα διαφεύγουν του λεκτικού μου  ρεπερτορίου- παραμένουν και θα παραμείνουν εσαεί, προσκολλημένοι στο «πρότυπο» που εκφράζει το συμπλεγματικό τους απωθημένο. Μετά από χρόνια μειονεξίας, περιθωρίου, αποτυχίας και κοινωνικής απαξίας, τώρα «ξετσουτσούρδωσαν» και βρήκαν στο πρόσωπο του λαϊκιστού κυρίου... «Τίποτα», την δκαίωσή τους. Αυτό που τραγουδήθηκε ως... «η Εκδίκηση της γυφτιάς». 
   Όλος αυτός ο συρφετός -οι Τρουάδοι της σύγχρονης ελληνικής Αυλής των θαυμάτων- γαρνιρισμένος από τα αντίστοιχα εισαγόμενα κατακάθια των απανταχού παγκοσμίων ανεπρόκοπων, που μολύνει την κατάπληκτη υγιή κοινωνία μας και την κάνει ν’ ασφυκτιά, θα αμυνθεί -λυσσαλέα και μέχρις εσχάτων- προκειμένου να μην ξαναγυρίσει στον βούρκο του, όπου -δικαιωματικά- ανήκει! Γι’ αυτό και θα πρέπει να αποδεχθούμε δύο πράγματα: Την ύπαρξη υψηλού ποσοστού φανατικών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και το διχαστικό σάλπισμα που διακηρύσσουν -στεντόρεια, συστηματικά και προς πάσα κατεύθυνση- «η αυτοί, ή εμείς». Οπότε εμείς, αμυνόμενοι σθεναρά,  θα πρέπει να προσπαθήσουμε να τους... «τελειώσουμε» εκλογικά, πριν μας τελειώσουν εκείνοι.

   Πάντως, και μέχρι τις εκλογές -αν και οψέποτε διενεργηθούν- μην εκπλαγείτε αν παρακολουθήσετε στην ΕΡΤ μία ακόμη λαμπρή -και σιδερόφρακτα προστατευμένη- τελετή εγκαινίων. Αυτή της εκτροπής του... Αχελώου. Το σπεσιαλιτέ των Ελλήνων δημαγωγών πρωθυπουργών!