Όταν η ουτοπία κυριαρχούσε, αδιάψευστη, στον κόσμο.
Η ενθάρρυνση που συνάντησα από κάποιους φίλους με δεσμεύει στη συνέχιση δημοσίευσης κάποιων στοιχείων από το βιβλίο του Σουβόρωφ, γιά -όσο το δυνατόν- καλύτερη κατανόηση των στόχων του παγκόσμιου κομμουνισμού. (Comintern).
Παρακάτω αναρτώ ένα ακόμη απόσπασμα από το βιβλίο, όπου αναφέρονται ξεκάθαρα οι στόχοι της παγκόσμιας κομμουνιστικής επανάστασης. Με την χρονική απόσταση ενός αιώνος και το νερό που, στο μεταξύ, κύλισε στον μύλο της Ιστορίας, εναπόκειται στη λογική και την κρίση ενός εκάστου εξ ημών να εκτιμήσει -στη σωστή του έκταση- το κομμουνιστικό πείραμα και τον ουτοπικό του χαρακτήρα.
"... Την επόμενη κιόλας χρονιά ιδρύθηκε η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ). Η διακήρυξη της ίδρυσης της ΕΣΣΔ είναι μόνο το πρώτο αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της ίδρυσης της Παγκόσμιας Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας: δηλ. δηλωνόταν επισήμως ότι ο αριθμός των Δημοκρατιών θα αυξανόταν, μέχρις ότου η ΕΣΣΔ συμπεριλάβει τον κόσμο ολόκληρο.
Η Διακήρυξη της ίδρυσης της ΕΣΣΔ, επί της ουσίας, ισοδυναμεί με ανοιχτή και ευθεία κήρυξη πολέμου ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΣΜΟ. Αυτή η διακήρυξη ισχύει μέχρι και σήμερα. Κανείς δεν την ακύρωσε..."
Απορίας άξιον το πώς σε όλο αυτό το φιλοσοφικό οικονομικοπολιτικό κατασκεύασμα δεν ελήφθη υπ' όψει -ούτε καν σαν ακραίο ενδεχόμενο- το "στοιχείο" εκείνο που οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, στην παταγώδη αποτυχία του εγχειρήματος και την τελική απόρριψή του από κάθε πολιτισμένη κοινωνία. Ως νομοτελειακή κατάληξη, παρ' όλες τις απεγνωσμένες προσπάθειες επιβολής και διατήρησής του, με χρήση κάθε μέσου καταπίεσης, παραπληροφόρησης, απομόνωσης και αναπόφευκτης καταφυγής σε βάρβαρη βία. Το "στοιχείο" εκείνο που παρέβλεψαν, ή υπετίμησαν, αλλά απεδείχθη ακατανίκητο και ανυπέρβλητο, είναι το ανθρώπινο DNA! Το σύμφυτο της ανθρώπινης ψυχής που επιβάλλει τον διαφορισμό, την διάκριση, την κατάταξη, την ανισότητα. Με άμεσο αποτέλεσμα τον ανταγωνισμό, την άμιλλα, την προσπάθεια, την κοινωνική διαστρωμάτωση.
Απορώ επίσης, πώς στη χώρα που γέννησε έναν Αριστοτέλη, τον μεγαλύτερο παγκόσμιο φιλόσοφο, προσπερνάται μία από τις κορυφαίες ρήσεις του, ικανή να "ανατινάξει" με την οικουμενική αλήθεια της ολόκληρη τη μαρξιστική θεωρία: "Ουδέν ανισότερον της ίσης μεταχείρισης των ανίσων"!
Όποιος ακόμη εξακολουθεί να αιθεροβατεί στα σοσιαλιστικά νεφελώματα, είναι άξιος της τύχης του, η οποία -σε τέτοιες διαδρομές- διαγράφεται μαύρη κι άραχλη. Το ελληνικό αριστερό πείραμα με τον, επί του παρόντος, λάιτ και γιαλατζί κομμουνιστογενή ΣΥΡΙΖΑ είναι χαρακτηριστικό. Οι, με μισόλογα, αναφορές περί... "αυταπατών", περί... συμβιβασμών και περί... υποχωρήσεων προ υπέρτερων δυνάμεων οι οποίες... μας εκβιάζουν, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ομολογία λανθασμένης πολιτικής επιλογής, κόντρα στη φύση και τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κοινωνικά δεδομένα.
Τελικά, η εμμονή σε ακροβασίες εκτός πραγματικότητος και καθημερινότητος και οι ιδεολογικές περιπλανήσεις σ' ένα παράλληλο και φανταστικό σύμπαν, είναι επιζήμιες και καταστροφικές γιά τον λαό και τη χώρα. Θυμίζει την τακτική των συμπαθητικών γαϊδαράκων, οι οποίοι επιμένουν να βαδίζουν στην επικίνδυνη άκρη του γκρεμού και όχι στο σίγουρο κέντρο του μονοπατιού.
Ευτύχημα γιά τη χώρα η ένταξή της στο "ίδιο συνδικάτο", (ΕΟΚ και ΝΑΤΟ), που το πάσης φύσεως αριστερολόι πολέμησε -και πολεμά- λυσσαλέα, αλλά εκείνο -το "συνδικάτο"- είναι αναγκασμένο, έστω και με δυσφορία, να την προστατεύει, ανεχόμενο την οξύμωρη και αρλουμποειδή συμπεριφορά της ανεύθυνης και ανίκανης ηγεσίας, που αφρόνως επέλεξε. Εννοείται, μέχρι των ορίων -χρονικών και ποσοτικών- που εξυπηρετείται και το συμφέρον εκείνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου