ORPHEAS

Όταν η ποίηση γίνεται τρέλα και η τρέλα κυβέρνηση, τότε η τρέλα... "πηδάει" την τέχνη και η κυβέρνηση τον λαό!

"Ποιητές εκ του προχείρου, έχοντες κοψιά του χοίρου", (ο δικός μας του ακανθόχοιρου).

   Πάνω στην μελαγχολία των ημερών -λίγο ο ένας χρόνος που βαραίνει τις πλάτες μας, προσθέτοντας ανημποριά, λίγο η επισφαλής υγεία, λίγο τα οικονομικά, λίγο ο... Συριζα- σκάει μύτη ο... ποιητικός οίστρος του συντρόφου Κοτζιά και κάπως φτιάχνει -προσωρινά- το κέφι ημών των... "αγαπησιάρηδων". Όταν, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, η μελιστάλακτη κακογουστιά περάσει κάποιο όριο γελοιότητος, θυμίζοντας -ταυτοχρόνως- στους πιό παλιούς εξ υμών, και αποκρουστικές σταλινικές καταστάσεις του παρελθόντος, τότε αυτή γίνεται απολαυστικά διασκεδαστική.

   
Ο νέος χρόνος στα όνειρά μας καταδύεται,

στην κορυφή των κυμάτων αγωνιστικά τα ξεδιπλώνει,
μαχητικά, αγαπησιάρικα.
Ο νέος χρόνος την ελπίδα μας αγκαλιάζει
και εύχεται ευτυχισμένο το 2018.
Καλή χρονιά σε όλες και όλους».

   Με αφορμή και ερέθισμα τις ποιητικές του ευχές, η στήλη -έκθαμβη- ξετρυπώνει και μερικές άλλες στιγμές ποιητικής γλυκανάλατης ευωχίας, τις οποίες απολαμβάνει... αναδρομικά.

«Πρωτομαγιά,

μέρα λουλουδιών και αγώνων, μυρωδιών και ελπίδων,
μέρα χορού και τραγουδιού στη διαδήλωση,
υψωμένων γροθιών και κρυφών ματιών αγάπης,
μέρα πανέμορφη φτιαγμένη από μάχες και έρωτες.
Καλό μήνα, Νίκος Κοτζιάς».

«Ας κάνουμε τον Ιούλιο
μήνα ζεστής καρδιάς, γαλήνης και ελπίδας.

Το όνειρο να φτερουγίζει στο χαμόγελο των φτωχών παιδιών,
στις γροθιές της μάνας-κουράγιο
και του ορθοστατούντα πατέρα».

«Και να ’μαστε,  

Να ταξιδεύουμε [με τον Κοτζιά] στον καινούργιο αιώνα.
Καληνύχτα, Αγαπημένη μου αγάπη.  
Ονειρέψου την απελευθέρωση»

«Λούζεται ο Νοέμβρης στα συνθήματα της νιότης.
Καλό μήνα, με αγωνιστικότητα και αισιοδοξία». 

    Η αποκάλυψη -άγνωστη μέχρι στιγμής σε μένα- αυτής της πτυχής του κομμουνιστή Ν. Κοτζιά, μου έφερε στο νου κάτι χαρακτηριστικά σοβιετικού νεορρεαλισμού. Τεράστιες αφίσσες και γιγαντιαία γλυπτά, όπου ένα πλήθος από νεαρούς και νεαρές, με λουλούδια στο ένα χέρι και υψωμένη γροθιά το άλλο, τρέχουν προς τον ηγέτη... "πατερούλη", ο οποίος τους προσμένει με ανοιχτά τα τεντωμένα κάτω χέρια του κι ένα συγκαταβατικό χαμόγελο στα χείλη. Στρατευμένη τέχνη, κακόγουστη, ανελεύθερη και γεμάτη πολιτική σκοπιμότητα. Αυτό που την αντίστοιχη ποίηση -αξιολογώντας την και σε ελεύθερη απόδοση- θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε... "ποίηση του κ..."

   Και πάνω που ο Κοτζαίικος οίστρος με νανουρίζει γλυκά, έρχεται στο μυαλό μου ο αηδής λιβανωτός του Ρίτσου, (πραγματικός ποιητής αυτός), στον φρεσκοπεθαμένο Στάλιν και ίσα που γλυτώνω το ξερατό, καθώς η μνήμη -αστραπιαία- πετάγεται στις σεξοποιητικές ανησυχίες του παμμέγιστου υμνητού του αιδοίου, του διατελέσαντος και υφυπουργού Παιδείας -περικαλώ!- πολυτάλαντου σεξολιγούρη, εντιμοτάτου κ. Τ. Κουράκη. Οπότε και συνέρχομαι.

-Ε, ρε μάνα μου, ένας... "αγριόστιχος"!

   Έτσι, εν συνεχεία του σχετικά αφανούς "ποιητού του κ... ", στρέφομαι στον πασίγνωστον "ποιητή του αιδοίου" και, συνεπαρμένος, παραθέτω κάποιους εμπνευσμένους στίχους του, οραματίζομενος ως... "Αυτόν", τον αρρενωπόν πρωταγωνιστή Γκουζγκούνη και ως... "Αυτήν", την έξοχον πρωταγωνίστρια με το "τεράστιο βάθος" ερμηνείας... την κ. Τζούλια Αλεξανδράτου.
   Πάντως, η σκέψη μου δεν αποφεύγει τον πειρασμό της εικασίας πως η τοιαύτη και τοσαύτη θεματολογική μονομανία περί το... αιδοίον, πιθανόν να υποκρύπτει στερήσεις και απωθημένα του... ποιητού, τα οποία βρίσκουν διέξοδο στην ταλαιπώρηση της ποίησης. Χωρίς επίγνωση και χωρίς αιδώ, τα φαντασιώνεται ως... τέχνη. Και επειδή πρόκειται -και δαύτος- περί σκληρού κομμουνιστή, δηλαδή παιδί του λαού, πιστεύω πως εμφορείται, εκφράζει και εκφράζεται από τη λαϊκή ρήση: "Όλο λάδι-λάδι και τηγανίτα... τίποτα"! 
   Και τώρα, απολαύστε τον!!!

«Ανδρόγυνο»

«Ενώναμε τα αιδοία μας καταργώντας την εσοχή της και την εξοχή μου  κατακτώντας την παλινόρθωση του ανδρόγυνου

όπου ο άνδρας αποκτά αιδοίο χωρίς εξοχή και η γυναίκα εσοχή με πλήρωση.

Έτσι που ο άνδρας γράφεται πλέον με Άλφα κεφαλαίο και η γυναίκα με Θήτα κεφαλαίο».

                                                        Και να παίρνουν μπρος οι
                                                                  πυροκροτητές
                                                           και κείνη να σφίγγει
                                                      το φυτίλι στον κόλπο της να
                                                              καθυστερήσει την
                                                                      έκρηξη
                                                          να ζήσει ολοκαύτωμα
                                                                     Λάμψη!
 

 Εγώ σκυφτός -καθώς μπρούμυτα-
δαχτυλοαφώ το σώμα της στη μαύρη κάμαρη
Λευκό μπαστούνι ο φαλλός μου
χτυπάει την πόρτα του
αμετάκλητου
Τυφλώνομαι από το φως του.
Ορώ    (Εγώ θα του την έσπαγα, λέγοντας: Ουρώ!)

(Αυτή)- Τι είναι ο κόλπος μου;
(Αυτός)- Είναι μια σύριγγα χωρίς το έμβολο που καλεί το φαλλό να
τρυπηθούν μαζί από την πρέζα του έρωτα
(Αυτή)- Σύριγγα, ή σήραγγα;
(Αυτός)- Σήραγγα που ανακαλεί κεκοιμημένους κωδωνοκρούστες
(Αυτή)- Κεκοιμημένους ή ταριχευμένους;
(Αυτός)- Όλοι οι φαλλοί είναι ταριχευμένα ξόανα που νοτίζονται απ’ το
νόστο της μήτρας
(Αυτή)- Της δικής μου μήτρας;
(Αυτός)- Της δικής σου. Εσύ γεννήθηκες απ’ τη δική σου μήτρα
(Αυτή)- Εγώ γεννήθηκα απ’ τη δ ι κ ή μ ο υ μήτρα

   Παρασυρμένος κι εγώ από την διάχυτη ποιητική μαγεία  -τύφλα στους Καβάφη, Ελύτη, Σεφέρη, Καββαδία, κ.λπ.) τολμώ!

Ματζουράνα στο κατώι,

Γάιδαρος στα κεραμίδια

Να σε φίλαγα στο σβέρκο

Βάσανα που 'χει η αγάπη.

Ολέ!!!

(Σημ. Τα μαύρα γράμματα.... "εξεπίτηδες". Εγώ γράφω... μαύρη ποίηση!).

   Κατ' ασφαλείς πληροφορίες της στήλης, ο κ. Τάσος Κουράκης, επεξεργάζεται τώρα την νέα ποιητική του... "κωλεξιόν". Παραθέτω μερικούς τίτλους, γνωστούς από ακριτομυθίες: 

   "Αιδοίον πίλος", ( αναφέρεται στην εφαρμοσμένη κυβερνητική πολιτική), 

   "The magic 69", (ισχυρό ποιητικό μπάσιμο στην αγγλική ποιητική... πιάτσα), 

   "Του αιδοίου ο χαβάς", (αναφορά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις). 

   Αυτά επί του παρόντος! Μόλις μάθω νεώτερα, θα σας ενημερώσω... αύθις.