Ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Παθογένειες και θεραπεία.

Ένα ακόμη... «αυγό του Κολόμβου».

Ευλύγιστος και σταθερός. (Και αγέρωχος, προσθέτω)!

    Κατ’ αρχήν η ουσία. Το φαινόμενον οφείλεται σε μείγμα δύο αιτίων. Στο προπατορικό σύμφυτο του Έλληνα γιά, πάση θυσία, απόκτηση ιδιόκτητου «κεραμιδιού» πάνω από το κεφάλι του και την άκριτη -χωρίς σκέψη πιθανής αλλαγής συνθηκών- οικονομική συμπεριφορά του.

   Έτσι πάρα πολλοί συμπολίτες μας πήγαν στο «άγνωστο με βάρκα την ελπίδα» και φορτώθηκαν πολύ μεγάλα -έως τεράστια- ποσά προκειμένου να αγοράσουν  το πολυπόθητο... «σπίτι», πιστεύοντας στη διαιώνιση της περιόδου των παχιών αγελάδων: «’Ντάξει, μωρέ!».

    Η πιθανότητα να σκάσει η φούσκα της επίπλαστης δανεικής ευημερίας της χώρας, ούτε ως απώτατη σκέψη δεν τους άγγιξε. Οπότε η νομοτελειακή χιονοστιβάδα των εξελίξεων έφερε τα πράγματα στη σημερινή γνωστή φάση. 

   Η ραγδαία οικονομική επιδείνωση δικαιολογεί την αδυναμία πολλών δανειοληπτών να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις. Οι συνειδητοί μπαταξήδες είναι λίγοι και χαζοί, αφού στο τέλος, πηγαίνοντας γιά μαλλί θα μείνουν... γουλί. Εξ αυτών, κάποιοι κουτοπόνηροι, έχοντας τα λεφτά τους στο εξωτερικό, προσδοκούν επιστροφή στη δραχμή, οπότε θα εξοφλήσουν ό,τι χρωστούν με... ψίχουλα και αρκετοί πίστεψαν στις αυταπάτες του Τσίπρα και τις ανοησίες του σαχλέουρα «κυρίου καθηγητού», (δεν είναι κανονικός). Του συστηματικού θαμώνα των καναλιών, ο οποίος μιμούμενος τον Σόλωνα, φούσκωσε μυαλά με έωλες υποσχέσεις γιά... «σεισάχθεια». Όμως -οπωσδήποτε- τα χορηγηθέντα δάνεια δεν γίνεται να χαριστούν, αφού από κάποια τσέπη θα λείψουν χρήματα. Και αυτή, σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι των Τραπεζών, καθώς εκείνες θα χρεωκοπούσαν. Όπερ άτοπον. Συνεπώς, μέχρι και διαπρεπείς κομμουνιστές της πλάκας, σαν τον μοσχαναθρεμένο, χαριτόβρυτο, ζάπλουτο και κομψό Τσαλακώτο, αναγκάστηκαν να αποδεχθούν την αναγκαιότητα πως όποιος δανείστηκε και δεν πληρώνει -έστω κι αν δεν το μπορεί- μοιραία θα χάνει το σπίτι του. Δηλαδή...  το σπίτι στο σφυρί!

   Στο σημείο αυτό, αρχίζει -ή μάλλον συνεχίζεται- η προεκλογική συριζαρέικη σπέκουλα της παρεμπόδισης των πλειστηριασμών από τα ορφανά των Λαφαζάνη, Ζωής, κ.λπ. Με το έτσι θέλω και με παράνομες καταδρομικές εφορμήσεις από τους εναπομείναντες ασυμβίβαστους του δόγματος και τις λοιπούς προοδευτικούς θιασώτες του «Δεν πληρώνω»!

   Μία γραφική συμπεριφορά, που καταντά -όταν αυτή παρατείνεται- ενοχλητική και πολύ επικίνδυνη. Κάτι σαν το σπυρί που όταν το σγαρλίζεις συνέχεια, στο τέλος καταντά καρκίνος. Έτσι, τα γιουρούσια Λαφαζάνη, Στράτα-Στρατούλη, Ζωής και των εκτελεστικών οργάνων αυτών, (Ρουβίκονες, μπαχαλάκηδες, «αγανακτισμένοι», και λοιπές τρομοκρατικές δυνάμεις), στα συμβολαιογραφεία των ταλαίπωρων εκτελεστών του Νόμου, κατάντησαν κοινωνικά καρκινώματα. Με στόχο όχι τους πραγματικούς υπαίτιους που προκαλούν τους πλειστηριασμούς, αλλά εκείνους που αποτελούν τους νόμιμους εκτελεστές των. Π.χ. δεν στρέφονται κατά των δικαστών που επιβάλλουν θανατική ποινή, αλλά κατά του φουκαρά δημίου που την εκτελεί, ανεξαρτήτως της προσωπικής του βούλησης και διάθεσης.

   Στο προκείμενο πρόβλημα η λύση είναι απλή και -στην ουσία- καταργεί το πρόβλημα. Θα μπορούσε ο συμβολαιογράφος να πάρει παραμάσχαλα το laptop, τους φακέλους του, και όλα τα σχετικά συμπράγαλα και να μεταβεί στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, ή σε οιοδήποτε άλλο ασφαλές οίκημα -αφού έτσι καταντήσαμε- και να διενεργήσει, με άνεση και ασφάλεια, τη δουλειά του. 

   Αδυνατώ να διανοηθώ πώς η δύναμη πυρός της Ζωίτσας and co θα μπορέσει να τους εμποδίσει!