Η επιτομή της ουτοπίας

"Από μικρό κι από τρελλό, μαθαίνεις την αλήθεια"

-Πάψε να έχεις καλύτερο κάστρο στην άμμο, από το δικό μου!

    Τελικά, όλα είναι θέμα marketing. Δηλαδή, πως δεν θα κάνουμε, μεν, κάτι που υποσχεθήκαμε και αδυνατούμε να πραγματοποιήσουμε, αλλά θα πλασάρουμε έντεχνα και κατάλληλα -μαζί με μπόλικο σανό-  το ό,τι... «κρατάμε τις υποσχέσεις μας». Με τις μηχανές της προπαγάνδας, της διαστρέβλωσης και της παραπληροφόρησης να δουλεύουν στο φουλ. Όπλα μας το απύθμενο θράσος, η ιταμότητα, η μαγκιά, ο λαϊκισμός, η διχαστική συνθηματολογία, η συκοφάντηση των αντιπάλων. Τακτική μας: «Καλύτερη άμυνα, η επίθεση»! Και όσοι πιστοί... προσέλθετε.

   Χρόνια στην αντιπολίτευση η αριστερά, στερουμένη επιχειρημάτων, καθ’ ότι η ουτοπική οικονομική κοσμοθεωρία της είχε προ πολλού καταρρεύσει παγκοσμίως, συνειδητοποίησε πως με συγκροτημένη τακτική, έντιμο κοινοβουλευτικό αγώνα και πολιτική επιχειρηματολογία δεν θα μπορούσε ποτέ να αναρριχηθεί στην εξουσία. Έτσι αποτάθηκε στον ελληνικό λαό, κολακεύοντας τα πιό ταπεινά του ένστικτα και τάζοντας στον κάθε πικραμένο πραγμάτωση του όποιου απωθημένου «κοιμόταν» μέσα του, ανεξάρτητα από το αν αυτό ήταν δίκαιο και εφικτό. Και έπεισε μπόλικους αφελείς.

   «Θα καταργήσω τα μνημόνια μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο», «Θα επαναφέρω τη δέκατη τρίτη σύνταξη», «Θα αυξήσω μισθούς και συντάξεις», «Θα καταργήσω τον ΕΝΦΙΑ», «Θα μειώσω τους φόρους», «Θα αυξήσω το αφορολόγητο», «Θα φυτρώσω μαλλιά στους καραφλούς», θα, θα, θα...

   Η δυσμενής συγκυρία από το σπάσιμο του μπαλονιού, που λαϊκίστικες πολιτικές δεκαετιών φούσκωναν με ψεύτικη, πρόσκαιρη και δανεική ευημερία, έβαλε ένα παχύ στρώμα παρηγορητικού βουτύρου στο ψωμί του αγανακτισμένου, καταπονημένου και ευκολόπιστου λαού, και φούσκωσε τα πανιά του κουτοπόνηρου, ανερμάτιστου και αδίστακτου ΣΥΡΙΖΑ, φέρνοντάς τον στην εξουσία.

   Όμως, όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκε κανένα από τα συριζαρέικα... τάματα, αλλά συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Όλοι οι οικονομικοί δείκτες επιδεινώθηκαν και προκειμένου ο ανερμάτιστος εσμός να κρατήσει καρέκλα και κουτάλα, έγινε πειθήνιο εκτελεστικό όργανο όλων των προσταγμάτων και επιλογών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών, αλλά και έρμαιο των απωθημένων των γειτόνων μας.

   Ξεκινώντας χαζοχαρούμενα, με πομπώδη αυτοπεποίθηση και πολιορκητικό κριό τον ανεκδιήγητο νάρκισσο Μπαρουφάκη, ο αμετροεπής νεαρός Τσίπρας γρήγορα έσπασε τα μούτρα του και μετετράπη σε διεθνή καρπαζοεισπράκτορα, μέχρι να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και τις πραγματικές του διαστάσεις, μεταβαλλόμενος σε πλήρως υποταγμένο «γιέσμεν». Οι απερχόμενοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, πλήρως ικανοποιημένοι από τη στάση Τσίπρα, εξυμνούν το καλό και συγκαταβατικό παιδί της Ελλάδος, που δεν τους χάλασε χατίρι και με το οποίο είχαν άριστη συνεργασία!

   Με δεδομένη την πλήρη υποταγή και τις παρατεταμένες σικέ... διαπραγματεύσεις της πλάκας και του θεαθήναι, μόνη μέριμνα το πλασάρισμα της υποταγής. Όχι γιά να πείσει τους σκεπτόμενους πολίτες, αλλά απλά γιά να πει κάτι στους χάνους οπαδούς του που τον ακούν με ανοιχτό στόμα, έτοιμοι να χάψουν το οτιδήποτε και να νοιώσουν  ικανοποίηση με ό,τι ψίχουλο, ή ξεροκόμματο, τους πετάξει.

   Σήμερα, δεν υπάρχει απαίτηση, ή καπρίτσιο των δανειστών που να μην ικανοποιήθηκε. Δεν υπάρχει αξίωση -κρυφή ή φανερή- που να μην έχει συμφωνηθεί προκαταβολικά και αμάχητα από τον λιονταρή Τσίπρα.

   Ο Σουλτάνος Ερντογάν έκανε άνω-κάτω θεσμούς και Δικαιοσύνη, προκειμένου να κάνει το κομμάτι του στο αφιονισμένο κοπριτολόι του, ταπεινώνοντας τον ενοχλητικό γείτονα, τώρα που τον βρίσκει... μπόσικο, και να πάρει πίσω τους 8 φουκαράδες που προσπάθησαν να γλυτώσουν απ’ τα γαμψά του νύχια.

   Οι Σκοπιανοί βρήκαν ευκαιρία να νομιμοποιήσουν και μονιμοποιήσουν τις μύχιες επιδιώξεις τους γιά ένταξη σε θεσμούς, (ΕΕ και ΝΑΤΟ), σταθεροποιώντας την κρατική τους υπόσταση, με την υψηλή προστασία των Αμερικανών, κάτι που συμφωνήθηκε και παρατείνεται η κυοφορία του τεχνηέντως, ώσπου να το χωνέψουμε.

   Μέχρι και τα «τσικό» της Βαλκανικής, οι Αλβανοί του Ράμα, ετοιμάζουν... ράματα γιά τη γούνα μας ανασκαλίζοντας το θέμα... Τσαμουριάς, την οποία -αναμφιβόλως- θα κερδίσουν, αν τους το ζητήσουν ΕΕ και ΝΑΤΟ. (Το πάλαι ποτέ, ίδιο συνδικάτο!). Η κ. Αυλωνίτου και ο κ. Παπαχριστόπουλος θα την παραχωρήσουν προθύμως, αρκεί να μην κλονιστεί η έδρα και ο μισθούλης τους.

   Το σκίτσο της αρχής, μεγαλοφυές στην απλότητα της σύλληψης και το βάθος του νοήματος, δείχνει ανάγλυφα την δυσαρμονία μεταξύ της μεγαλόσχημης αριστερής ουτοπικής φανφάρας, πριν γίνει εξουσία και αυτό που την περιμένει όταν προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Τότε που τα πάντα της καταρρέουν σαν πύργος στην άμμο, αποκαλύπτοντας την πραγματική αξία και ικανότητα που διαθέτει. Κάτι που φαίνεται μόνο όταν πάρει τιμόνι στα χέρια. Μόνη καταφυγή το ψέμα, η εξαπάτηση και η μετατόπιση των ευθυνών, μέχρις ότου -απομυθοποιημένη πλήρως- πέσει στη χλεύη, το ρεζιλίκι και την κατάρρευση.