Mε πολλή συγκίνηση, πολλή νοσταλγία και πολύ σεβασμό στη μνήμη του.

Λέοναρντ Κοέν. Ο μεγάλος σεμνός.

"Dance Me to the End of Love"

   Σήμερα κλείνει χρόνος από την "φυγή" ενός διακριτικού μεγάλου. Του Λέοναρντ Κοέν.

   Ο Κοέν ήταν ένας Καναδός που αγάπησε την Ελλάδα και έζησε γιά επτά χρόνια στην 'Υδρα. Αποτελεί μιά αθάνατη μουσική οντότητα, του οποίου το έργο θα συγκινεί, πάντα και ιδιαίτατα, όσους έχουν την τύχη οι χορδές ευαισθησίας της ψυχής τους να συντονίζονται με τις αντίστοιχες του μεγάλου και πολυτάλαντου δημιουργού. Η στήλη είχε την τύχη και την τιμή να συμπεριλαμβάνεται σ' αυτή την μεγάλη συνομοταξία. Άλλωστε το απέδειξε με την επιλογή του σημαντικότερου μουσικού του έργου, γιά να την συνοδεύσει στην... "μεγάλη έξοδο". Κάτι που, όμως, δεν επέτρεψε η παντοδύναμη βούληση του Δημιουργού του παντός. Και αφού ο Ύψιστος  αποφάσισε... αλλοιώς, μπορεί να γραφτεί η παρούσα ανάρτηση.

   Έτσι τώρα, σαν ένας ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του Λέοναρντ Κοέν, συναναρτάται η σημαντικότερη, κατ' εμέ, μουσική του δημιουργία, αφήνοντας την γλυκειά, νοσταλγική μελωδία να "απλωθεί" στο χώρο, να "μπουκώσει" τα αυτιά και να "σπαράξει" την ευαίσθητη ψυχή των μυστών. 

   Ακούστε τη και δεχθείτε τη σαν ένα μικρό, τρυφερό και δροσερό -μπακαρά- τριαντάφυλλο, που κατατίθεται στον απέριτο τάφο του. Κάπου στον τόπο  που είδε το φως της ζωής και γύρισε γιά να συνηθίσει το αιώνιο σκοτάδι. Σ' ένα κοιμητήρι στο Μόντρεαλ του Καναδά.