Να υποθέσουμε... "Θεία δίκη"; Ίσως.
Η άτυχη γυναίκα, που στο πιό κάτω βίντεο σκούζει και σπαράζει, σαν γουρούνι που το σφάζουν, είναι μία μεσήλιξ δικηγόρος. Η κυρία Αναστασία Τσουκαλά, ανήκει στις ομοϊδεάτισσες και συστηματικά υπερασπίζουσες τα... "παιδιά", όταν -τα καϋμένα- πέφτουν θύματα των αδικαιολογήτων επιθέσεων των φασιστών... μπάτσων. Ναι, αυτών που τσακίστηκαν να την σώσουν, όταν μία φωτοβολίδα των "παιδιών" σημάδεψε λάθος αποδέκτη, την ίδια.
Πρόκειται γιά καθηγήτρια εγκληματολογίας και λέγεται πως η εν λόγω κυρία δίδαξε στη Σχολή της Αστυνομίας, (κάτι που δεν μπόρεσα να επαληθεύσω ακόμη), χωρίς αυτό να την εμποδίσει να "στολίζει" τους αστυνομικούς με τα γνωστά κοσμητικά. (Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι, φασίστες... τα κλασσικά!).
Παρατηρώντας δημοσιευμένες φωτογραφίες της καταλαβαίνεις αμέσως... "τί καπνό φουμάρει" η κυρία και ακούγοντάς την σε διάφορα βίντεο, συμπεραίνεις, εκ του ασφαλούς, πως πρόκειται γιά προβληματικό άτομο, που χρειάζεται, και μάλιστα επειγόντως, ψυχιατρική συνδρομή.
Γενικεύοντας, δεν μπορώ να καταλάβω τί σόι "δημοκρατία" επικαλείται όλο αυτό το αληταριό, το οποίο ξέρει καλά πως αποτελεί θλιβερή μειοψηφία μέσα στην έντρομη -από τη συμπεριφορά του- κοινωνία, πώς καταλαβαίνει τον... "δημοκρατικό διάλογο" και την υπεράσπιση των αναρχικών τους ιδεών. Ας αφήσουν τα κουμπούρια και τις μολότωφ κι ας κάτσουν κάνω να συζητήσουν τις απόψεις τους. Και όποιον... πείσουν. Όμως να σεβαστούν το πλειοψηφικό κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζουν -αν δεν τους αρέσει, ας μεταναστεύσουν- και αν επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα, ας κρατήσουν τις ιδέες τους, ας πολεμήσουν με όποια επιχειρήματα διαθέτουν γιά την διάδοσή τους και ας σεβαστούν τους Νόμους του κράτους της πλειοψηφίας, μέχρι να γίνουν αυτοί πλειοψηφία και να τους αλλάξουν!
Η αναρχία είναι φιλοσοφικό οικονομικοπολιτικό σύστημα και δεν μπορεί μιά μικρή μειοψηφία να το επιβάλλει διά της βίας. Η βία προκαλεί βία και τότε επικρατεί η βία του ισχυροτέρου. Δηλαδή του κράτους, το οποίον πάντα "αντιδρά" και ποτέ δεν "δρα" απρόκλητα. Και μάλιστα επιβάλλεται να αντιδράσει γιά την αποκατάσταση της τάξεως, χωρίς παρατεταμένες ανοχές που ενθαρρύνουν τον αναρχικό παραλογισμό, εκλαμβάνοντας την ανοχή ως αδυναμία και την υπομονή ως σύμμαχο.
Επειδή η πολιτική επίλυση του προβλήματος των ντόπιων αναρχικών του γλυκού νερού και απλά θρασύδειλων μπαχαλάκηδων περνά από την συγκατάνευση των αποθρασυμένων, λόγω κυβερνητικού εναγκαλισμού, αλητών, καθώς ο γιός του Βούτση είναι σημαίνον στέλεχος του ασύδοτου "Ρουβίκωνα" και έχει εσωτερική πληροφόρηση και προστασία, αν όχι και οδηγίες δράσης, μόνος -νόμιμος και πολύ απλός- τρόπος αντιμετώπισης του πολύχρονου καρκινώματος είναι η κρατική βία. Όπως είναι γνωστόν, πουθενά στον κόσμο δεν δίνουν σημασία στους τρομοκράτες που ξεκληρίζουν Στρατός και Αστυνομία. Τα δάκρυα γιά τα νεκρά θύματα, το "ανάθεμα" γιά τους νεκρούς θύτες.
Γνωρίζοντας καλά πως κανένα αναρχικό θρασίμι δεν θα ρισκάριζε τη ζωή του -ακούστε πως έσκουζε η ομογάλακτη συντρόφισσα που "έφαγε" την φίλια φωτοβολίδα- σε πραγματικό, τίμιο και παληκαρίσιο αγώνα, η λύση του προβλήματος είναι απλή και άμεση. Αρκεί να βρεθεί ο κατάλληλος σύγχρονος... Μπαϊρακτάρης, γιά να εξαφανιστούν τα σύγχρονα... κουτσαβάκια.
Μία ένταξη των αδικημάτων που διαπράττουν στα "ιδιώνυμα" με αυστηρές ποινές, ένας εύλογος χρόνος προθεσμίας να εγκαταλείψουν τα αναρχικά στέκια, (ΕΜΠ, Εξάρχεια, κ.λπ.) και ένας λόχος κομμάντος, ειδικά εκπαιδευμένων και... εύστοχων, αρκούν. Μετά την εκπνοή της προθεσμίας η έφοδος των κομμάντος θα δώσει την οριστική λύση. Αν τονιστεί η σοβαρότης των κυβερνητικών προθέσεων γιά ριζική λύση, ουδείς αναρχικός θα μείνει να πέσει ηρωικά. Ελάχιστοι θα παραδοθούν... κατουρημένοι και οι πολλοί θα έχουν φροντίσει να λακίξουν, πριν εκπνεύσει η προθεσμία. Απλά πράγματα, που θέλουν "αρετή και τόλμη" -σαν την ελευθερία- προκειμένου να "απελευθερωθεί" ο τόπος από το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Κάτι που η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί, ούτε να σκεφτεί καν, λόγω ιδεολογικής συνάφειας με το κάθε ανατρεπτικό αληταριό.
Μετά την εκκαθάριση των αναρχικών "φωλεών", όποιοι, αμετανόητοι, επιχειρήσουν διάσπαρτα τολμήματα ως μοναχικοί λύκοι, όπως στις ευρωπαϊκές πόλεις, θα αντιμετωπίζουν το ελεύθερο πυρ των δυνάμεων "καταστολής". Και όποιος θεωρεί -ηλιθίως- "κακή", προσβλητική, αντιδημοκρατική, ή αδόκιμη τη λέξη αυτή, ας σκεφτεί τί κάνουν οι πυροσβέστες σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Μήπως, αφού έχουν δοκιμαστεί και αποτύχει όλες οι προσπάθειες του... "με το καλό", ήρθε η ώρα του... "με το άγριο"; Μήπως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου