Ο αξιότιμος κ. Κουρουμπλής. Ο κουτομόγιας καταφερτζής.

Ένα θλιβερό κατάλοιπο παλαιοκομματικού πολιτικάντη.

 

Ο Τειρεσίας και το... σόι του.

   Ο τύπος  είναι... περίπτωση! Πρότυπο μικροπολιτικού παλαιάς κοπής με όλα τα χαρακτηριστικά του φιλόδοξου γυμνοσάλιαγκα, ο οποίος δεν ορρωδεί προ ουδενός, προκειμένου να... σκαρφαλώσει. Και αφού το καταφέρει, να αγκιστρωθεί βεντουζάροντας στον θώκο, που με τόσους κόπους, οσφυοκάμψεις, γλειψίματα και κολωτούμπες κατέκτησε. Εσχάτως, ολοκλήρωσε την εικόνα του με ένα ακόμη τυπικό χαρακτηριστικό, σύμφυτο με την ποιότητα ανθρώπων του είδους του. Τον νεποτισμό! Κουβαλάει μαζί του, διορισμένο σε καίριες κρατικές θέσεις, ολόκληρο το σόι του, όπως η εικονιζόμενη ανεψιούλα του. (Να φάει κι αυτό το φουκαριάρικο ένα κομμάτι γλυκό ψωμί!).

   Με μόνο ελαφρυντικό και στοιχείο συμπάθειας το χάντικαπ που του επεφύλαξε η μοίρα, κατά τα λοιπά πρόκειται περί ενός πολιτικού δείγματος αντιπαθητικού -έως απεχθούς-  και άνευ αξίας. Χωρίς διοικητικές ικανότητες και με περιορισμένη μόρφωση, αναπληρώνει την γενική μειονεξία του με έπαρση, κομπορρημοσύνη, θράσος, κρυψίνοια και άφθονη χωριάτικη κουτοπονηριά.

   Δυστυχώς γιά δαύτον, η φιλοδοξία και η εξουσιομανία τον οδήγησε στην αποκάλυψη και απογύμνωση, κατά τη λαϊκή ρήση: «Όσο πιό ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού, τόσο πιό πολύ φαίνεται ο κ... ος της».

   Στο πρόσφατο ναυτικό ατύχημα που αχρήστευσε τον Σαρωνικό γιά αρκετά χρόνια και κατέστρεψε την ζωή χιλιάδων ανθρώπων, ο «Μπαρμπαγιώργος» υπουργός, υπόλογος γιά την καθυστερημένη και οπερετική αντιμετώπιση του προβλήματος, προσπαθεί με ψέματα, μισόλογα και μπόλικη ευθυνοφοβία, να διαστρεβλώσει γεγονότα, αποκρύψει αλήθειες και φορτώσει ευθύνες σε ξένες πλάτες. Και όποιος προσπαθεί να θολώσει νερά παντού, και ειδικά σε σοβαρά γεγονότα, το κάνει γιατί νοιώθει ενοχές, αφ’ ενός, αλλά και υπέχει σοβαρών ευθυνών και συνεπειών. Και προτιμά να... αλλάζει κουβέντα εκτιθέμενος αορίστως, παρά να... εκτεθεί από συγκεκριμένες αλήθειες.

   Μετά το συμβάν, αντί να μείνει εδώ και συντονίσει άμεσες ενέργειες περιστολής του κακού και περιορισμού της ρύπανσης, ταξίδευσε στο... Λονδίνο. Αποκρύπτοντας το πώς, πότε και γιατί πραγματοποίησε αυτό το ταξίδι. Τραυλίζει δικαιολογίες, ψεύδη και ανακρίβειες, διαψευδόμενος συνεχώς από εκείνους, στις πλάτες των οποίων επιχειρεί να φορτώσει τις ευθύνες του, αλλά και από ατράνταχτης εγκυρότητος έγγραφα. Και μπουρδολογεί ασύστολα, χωρίς να παραλείπει και τις κομπορρημοσύνες. Π.χ. στη σαββατιάτικη πρωινή εκπομπή του άλλου σαλιάρη τουρκόγλυφτα, αυτού που «κατευθύνει» κολακεύοντας τον ελληνικό κατιμά, αντιπαρατιθέμενος με τον κ. Γεωργιάδη, κορδακίστηκε: «Εγώ ξέρω καλλίτερα ελληνικά από τον... Άδωνη»!

   Και τώρα η ουσία του διλήμματος γιά τον γουρλή Αλέκσισ, τον αρχηγό του. Αν διώξει τον ανίκανο Τειρεσία από το υπουργείο, παραδέχεται κυβερνητική αβελτηρία, ασυναρτησία και ανικανότητα στους χειρισμούς. Με κάποιο πολιτικό κόστος, φυσικά. Και κυρίως ευθύνες του ίδιου γιά την κακή επιλογή Κουρουμπλή. Αν τον κρατήσει, πάλι θα υπάρχει πολιτικό κόστος, το οποίο, όμως, θα διαχέεται σε συνολικές κυβερνητικές ευθύνες. Προσωπικά πιστεύω πως θα ενεργήσει όπως και στην περίπτωση του άλλου «ολίγιστου» υπουργού, του κωμικοτραγικού Τόσκα και τις θερινές πυρκαγιές. Θα τους κρατήσει αμφότερους, υπερασπιζόμενος το αλάθητο των επιλογών του. Στον επόμενο ανασχηματισμό... βλέπουμε!