Ωχ! Ραντεβού Τσίπρα με Τραμπ στις 17 Οκτωβρίου.

...και ο Θεός να τον προστατεύσει. Εννοείται τον... Τραμπ, αλλά και την Οικουμένη!

    Χθες, "κλείδωσε", λέει, το ραντεβού του κατσικοπόδαρου Αλέκσισ με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Στο συνημμένο βίντεο των 49 δευτερολέπτων ακούγονται οι απόψεις του αμετροεπούς Τσίπρα γιά τον κ. Τραμπ,  λίγο πριν ανακοινωθεί η εκλογή του.

   Με εκπλήσσει η αβελτηρία -ή, έστω, άγνοια- της παντοδύναμης CIA, τόσο γιά την πρόσφατα εκπεφρασμένη άποψη Τσίπρα γιά τον Πρόεδρό τους, όσο και γιά την συστηματική κακοδαιμονία που επιπίπτει επί της κεφαλής όσων πολιτικών είχαν την ατυχία να... τους σφίξει, και μόνο, το χέρι ο "γουρλής" μας, ή -ακόμη- να υπαχθούν στην "αύρα" που τον περιβάλλει. Όλεθρος και καταστροφή είναι τα σύμφυτα στοιχεία που επηρεάζουν όσους βρίσκονται γύρω του. Αρχής γενομένης από τους ατυχείς πολίτες αυτής της χώρας, οι οποίοι γνωρίζουν την δυστυχέστερη περίοδο από τη λήξη του Εμφυλίου και εντεύθεν, μαστιζόμενοι από όλων των ειδών τις καταστροφές που μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους, (σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές, ρυπάνσεις, λαθρομετανάστευση, παρακμή, κ.λπ.), πλήν της ολοκληρωτικής οικονομικής εξαθλίωσης.

   Ακόμη και η κραταιά Αγκέλα Μέρκελ, η οποία έτυχε της όψιμης φιλίας και συμπάθειας της μεγαλύτερης σύγχρονης "καταστροφικής μηχανής", που ακούει στο όνομα... Τσίπρας, ενώ στην αρχή της προεκλογικής της εκστρατείας... "'εσκιζε", το άστρο του γκαντέμη μας έκανε το δικό της να χλωμιάσει και είδε στην κάλπη τα ποσοστά της να καταβαραθρώνονται και να υποχρεούται σε κυβερνητικές συνεργασίες με αβέβαιους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. 

   Αν δεν συμβεί κάτι σωτήριο γιά τον Τραμπ την τελευταία στιγμή, π.χ. όπως η άρνηση των μοναχών του Αγίου Όρους να τον δεχθούν στα ιερά τους χώματα, η στήλη προβλέπει καταστροφική συνέχεια της θητείας του στην Προεδρία των ΗΠΑ. Ήδη τα σύννεφα που τον κυκλώνουν είναι πάρα πολλά και η δημοφιλία του πέφτει ραγδαία. Με την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου εντονότερη παρά ποτέ και το εσωτερικό των ΗΠΑ να "βράζει" εναντίον του, η επίσκεψη του ημέτερου Αλέκσισ -ο κατάλληλος άνθρωπος στον κατάλληλο τόπο, την κατάλληλη εποχή!- είναι ότι του έλειπε!

   Εάν αυτή η συνάντηση πραγματοποιηθεί και δεν ακυρωθεί από κάποιο διορατικό μάτι -και το λέω σοβαρά- στοιχηματίζω με όποιον θέλει πως μεγάλα δεινά θα επακολουθήσουν με άγνωστες διαστάσεις επιρροής στην Υδρόγειο.

   

«Υπόθεση Fraport». Η οδύσσεια των ελληνικών αεροδρομίων.

Όταν από το "κάτω" υπάρχει και... "παρακάτω".

 

   Το ιστορικό της υπόθεσης γνωστό και, πέρα γιά πέρα, χαρακτηριστικό δείγμα της ελληνικής γυφτιάς, μιζέριας, προχειρότητος, κακοδαιμονίας και... «πατέντας». Βρώμα, τσαπατσουλιά, σκουπιδαριό, προχειρότητα και αδιαφορία κυριαρχούσε σε όλα τα αεροδρόμια της χώρας. Κάτι που τροφοδοτούσε ο δημόσιος χαρακτήρας της διαχείρισής τους και η διάχυση ευθυνών και αρμοδιοτήτων. Αυτό που λέμε: «Μπάτε σκύλοι, αλέστε»!

   Στα πλαίσια αναδιοργάνωσης του κράτους, του σουλουπώματος της εμφάνισης και της αναβάθμισης των παρεχομένων υπηρεσιών των αεροδρομίων μας, ένεκα του πολλαπλασιασμού της κινήσεως που δημιουργεί η κατακόρυφη αύξηση του τουριστικού ρεύματος, η τρόικα -καλή της ώρα- υποχρέωσε τους κομμουνιστές αλχημιστές να ιδιωτικοποιήσουν και τη διαχείριση των αεροδρομίων! Αυτό που οι νεοσταλινικοί αγκυλωμένοι αποκαλούν...  «ξεπούλημα» κι εμείς -οι υπόλοιποι και λογικοί- ονομάζουμε εξωραϊσμό και εύρυθμη λειτουργία. Με τάξη, υπευθυνότητα, καθαριότητα και συνέπεια. Και τα αεροδρόμια να είναι... καρφωμένα στη θέση τους, καθ’ όσον -θέλει δεν θέλει- ο ανάδοχος δεν μπορεί να τα πάρει στη χώρα του!

   Θυμάμαι, σαν τώρα, τον δυσκοίλιο Σπρίτζη να υπογράφει την παραχώρηση κάπου 14 αεροδρομίων στο υπερθεματιστή, που ήταν η γερμανική Fraport.

   Στη συνέχεια, η γνωστή μικρόψυχη και παλιανθρωπίστικη τακτική της συριζαρέικης κομπανίας στην προσπάθεια ανάσχεσης κάθε έργου βελτίωσης, δυσφήμησης της αναδόχου εταιρείας και την αποδόμηση της συμφωνίας. Μέσα στην όλη συγκρότηση πλεκτάνης και ραδιουργίας -ειδική προνομία της απεχθούς αριστεράς με το «ανήθικο πλεονέκτημα»- συμπεριελήφθησαν και ενέργειες δολιοφθοράς και ζημιών στους παραχωρηθέντες χώρους. Η σημερινή αποκάλυψη της πραγματικής κατάστασης των αεροδρομίων -πολύ χειρότερη αυτής που είχε αποτυπωθεί κατά την υπογραφή της δυμφωνίας- και η πασίγνωστη πλέον αριστερή πρακτική, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης γιά το τί συνέβη στο μεταξύ διάστημα, παρ’ όλη τη δήλωση άγνοιας των  κακοηθέστατων αριστερών σκευωρών. Μιά νοερή αναφορά στις σεπτές μορφές του χολερικού Ουρακοτάνγκου με το σκουλαρικάκι, του τερατώδους κοιμήση Μπαρμπαδεινόσαυρου, της αμέριμνης Σουρουκλεμέ, του δυσκοίλιου... «δηλωσία» Σπρίτζη, του, με παρουσιαστικό κατοχικού μαυραγορίτη, Μπλατσαούρα και των... άλλων παιδιών, αρκεί γιά να μας πείσει περί του τί καταστροφικό "ψιλοκοκό"  έπεσε στα αεροδρόμια.

   Αυτή η ιστορία αποτελεί απλό λιθαράκι στο απεχθές παλαιολιθικό οικοδόμημα που «απεργάζεται» ο  ελεεινός κουτοπόνηρος αριστερός εσμός, προκειμένου να συντρίψει την μεσαία αστική τάξη και να εγκαθιδρύσει νεοσοβιετικό ιδιοτελές καθεστώς. Δημιουργώντας ένα απέραντο και πειναλέο προλεταριάτο που θα γυρίζει τη χώρα αιώνες πίσω. Το μέγα δυστύχημα είναι η εθελούσια προσχώρηση στον προδιαγραφόμενο αριστερό αναχρονισμό ενός μεγάλου τμήματος του λαού -κυρίως από τον δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο προερχόμενο- το οποίο θυσιάζει στο βωμό μιάς μίζερης, μόλις, επιβίωσης το μέλλον και την πρόοδο των επιγόνων του. Κρίμα στην ένδοξη ιστορία των προγόνων που ασύστολα καπηλεύονται. Κρίμα στην περηφάνεια που κάποτε είχαμε. Κρίμα στο... "φιλότιμο", που -τάχα- μονοπωλούμε εμείς οι Έλληνες, αποκαλύπτοντας σπιθαμιαίο σύγχρονο ανάστημα και παντελή έλλειψη αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας.

"Δον Καμίλο και Πεπόνε". Δύο θρύλοι του παρελθόντος.

Όταν οι καιροί αναπλάθουν αλλήλους.

 

   Αυτή η ανάρτηση απευθύνεται στους μεγαλύτερους αναγνώστες της στήλης, τους οποίους -όπως πιστεύω- θα συγκινήσει, καθώς θα αναπολήσουν την ανέμελη, όμορφη και διασκεδαστική νιότη τους. 

   Κάπου στα βάθη του χρόνου και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, σ’ ένα μικρό χωριό της Βορ. Ιταλίας, ο παπάς του χωριού, ο Δον Καμίλο, και ο κομμουνιστής δήμαρχός του, ο Πεπόνε, διασκέδασαν με τις κόντρες του μικρούς και μεγάλους. Με μιά σειρά από φιλμς γυρισμένα από τα μισά της δεκαετίας του ’50, έως τα μισά της επόμενης δεκαετίας. Δον Καμίλο ο διάσημος Γάλλος κωμικός Φερναντέλ και Πεπόνε ο χοντρούλης Ιταλός Τζίνο Τσέρβι.

   Χαρακτηριστικό του Φερναντέλ το τεράστιο στόμα και το πλατύτατο χαμόγελο. Ελέγετο γι’ αυτόν πως ήταν ο μόνος, επί Γης, άνθρωπος που θα μπορούσε να φιλά μια γυναίκα στο στόμα και, ταυτοχρόνως, να της ψιθυρίζει ερωτόλογα στο αυτί!

   Τώρα ίσως αναρωτηθείτε γιατί ανεκλήθησαν όλα αυτά στο μυαλό μου. Άκουσα πως ο γουρλής πρωθυπουργός μας ματαίωσε προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Άγιον Όρος. Επίσημη αιτιολογία το ότι οι μοναχοί τον θεωρούν «persona non grata», λόγω της δεδηλωμένης αθεΐας του. Τελικά, σε όλα λάθος αυτός ο τύπος, που αποδεικνύεται κατάρα και «άχθος αρούρης» της Οικουμένης. Πάντως, άθρησκος μπορεί να δηλώνει -και να είναι- ο οιοσδήποτε, δυσπιστώντας και αμφιβάλλοντας σε όλες τις κοσμικές απεικονίσεις του Θείου, καθ’ όσον αυτές αποτελούν ανθρώπινες εκδοχές, όσον φωτισμένες κι αν είναι. ‘Όμως η αθεΐα, έστω και ως απλή δήλωση, είναι αδιανόητη και απολύτως βλακώδης. Γιατί, απλούστατα, η ύπαρξη ενός τέλεια λειτουργούντος Σύμπαντος, προδίδει κατασκευαστή και επιβλέποντα. Άρα κάποιον... «Θεό», με όποιο όνομα κι αν αποκαλέσουμε τον Δημιουργό. Με πολύ χαρακτηριστικό εκείνο που του αποδίδουν οι Τέκτονες: «Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος».

   Προσωπική άποψη του γράφοντος: Οι Άγιοι Πατέρας της Αθωνικής πολιτείας, έχοντας επισημάνει τον προπομπό ρόλο κοσμοϊστορικών καταστροφών που προκαλεί η παρουσία του «άθεου» τραγοπόδαρου, τον οποίον -προφανώς- ταυτίζουν με τον Σατανά, θέλουν να τον κρατήσουν μακράν της υπερχιλιόχρονης επικράτειας του Αγίου Όρους! Και η επαναδηλωθείσα... «αθεΐα» του αποτελεί απλώς πρόσχημα. Σε αυτό καταλήγω ένεκα του γεγονότος παλαιότερης επίσκεψης του Αλέκσισ στο Άγιο Όρος, (όταν ήταν στην αντιπολίτευση), και μάλιστα η ολιγόλεπτη αυτοσυγκέντρωσή του μπροστά στην εικόνα «Άξιον Εστί», παρ’ όλη την -και τότε- δηλωμένη αθεΐα του. Συνεπώς, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του ατόμου δεν ενοχλούν τους μοναχούς, απλά τους τρομάζει η... γκαντεμιά του!

Οδηγίες προς επισπεύδοντες επενδυτές.

Ένας-ένας και μη... σπρώχνεστε!

Με φουσκωμένα σωσίβια, τίγκα στο... δολλάριο!

    Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι τύποι μας κάνουν πλάκα. Από την μία οι σκοτεινοί μηχανισμοί του ΣΥΡΙΖΑ, δουλεύοντας στο φουλ και το παράλογο, σαμποτάρουν κάθε μεγάλη επένδυση -ιδιωτική, εννοείται- και από την άλλη, ο γουρλής πρωθυπουργός μας προσκαλεί επενδυτές  -δίκαιες όμως, όλα κι όλα- και ο αρρενωπός υπουργός του επί των Οικονομικών, (όταν δεν ασχολείται με θέματα αλλαγής φύλου), διατυμπανίζει πως η χώρα θα γεμίσει επενδύσεις μέχρι τα μπούνια! Επενδύσεις να δουν τα μάτια μας. Να φαν κι οι κότες! Τόσοι πολλοί θα σπεύσουν -πάρε κι από μένα μπάρμπα!- που δεν θα ξέρουμε πού να βάλουμε τα λεφτά που μας δίνουν!! Τώρα -εγώ ο δύσπιστος αφελής- κατάλαβα πόσο δίκιο είχε και πόσο προφητικός ήταν ο «λαγοπόδαρος» Αλέκσισ όταν έλεγε -προεκλογικά- πως: «Αν τους πούμε όλα αυτά, θα μας παρακαλάν να μας... δανείσουν»!!!

   Στην πράξη τώρα: Κατ’ αρχήν, ας αναλογιστούμε γιά λίγο την χρεωκοπία του Βωβού, που είχε την ατυχία να αναμειχθεί στην αποτυχημένη απόπειρα κατασκευής γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό και την οποία σαμποτάρισε ο... προοδευτικός ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτό το μεγαλόπρεπο στάδιο θα έπαιρνε ζωή μιά υποβαθμισμένη περιοχή, η οποία τώρα αναβαθμίζεται με την κατασκευή... Τζαμιού! Ανάλογα καρκινοβατεί το γήπεδο της ΑΕΚ.

   Μετά ερχόμαστε στα σημερινά συριζαρέικα καμώματα. Η καλοκουρδισμένη του ορχήστρα, με τη γνωστή -πλέον- διγλωσσία, εναντιώνεται ουσιαστικά σε κάθε μεγάλη επένδυση, προβάλλοντας προκλητικά γιά τον κοινό νου ηλίθια αρνητικά επιχειρήματα, τα οποία συμποσούνται  -από όλους εν χορώ- στο «θεσμικό πλαίσιο»! Και τυρβάζοντας γιά... «θεσμικά πλαίσια», χάνεται η ουσία και η ευκαιρία ανάπτυξης.

   Αυτά τα πάσης φύσεως «πλαίσια» της επικαλούμενης... «νομιμότητος» αποτελούν το μόνο επιχείρημα διαφόρων αριστερών καραβλαχαρέων, οι οποίοι -τάχα- κόπτονται γι’ αυτήν, ώστε να αποφύγουν κάθε ιδιωτική επένδυση που θα μπορούσε να δώσει δουλειά και ψωμί στον κοσμάκη. Και μόνο η ιδέα πως κάποιος ιδιώτης -άνθρωπος ή εταιρεία- θα κερδίσει από την όλη υπόθεση, τους προκαλείται αλλεργία και γεμίζουν σπυράκια αναφυλαξίας. Έτσι διάφοροι αξιότιμοι επιφανείς νεοσταλινικοί που διαφεντεύουν τον τόπο και την μοίρα μας, όπως οι σύντροφοι Κυρίτσης, Μπλατσαούρας, Φίλης και σία, εφευρίσκουν δάση στο Ελληνικό και «οσμίζονται» αρχαία στους αεροδιαδρόμους του, προκειμένου να ματαιώσουν την τεράστια επένδυση που θα αλλάξει τη μοίρα της αθηναϊκής Ριβιέρας και θα δώσει απασχόληση και ευημερία σε χιλιάδες συμπολίτες μας.

   Αντίστοιχα, μιά κακομούτσουνη κυρία στη Χαλκιδική, πολεμά μόνη της(!) και λυσσαλέα την κολοσσιαία επένδυση της καναδέζικης ELDORADO, που εγγυάται μόνιμη ανάπτυξη στην περιοχή, πέραν της εποχιακής τουριστικής.

   Επίσης: οι σαχλαμαρώδεις αιτιάσεις κάποιου Κερκυραίου βλαχοδήμαρχου, γιά... μονοπάτια, σαμποτάρει την κατασκευή πολυτελούς συγκροτήματος στην Κασσιόπη, τα ηλίθια επιχειρήματα κάποιων Καρυστιανών... «μπούφων» εμποδίζουν την τοποθέτηση ανεμογεννητριών και πλήθος άλλες αντιδραστικές και αντιεπενδυτικές απεριπτώσεις, που η στήλη αγνοεί ή λησμονεί.

   Χαρακτηριστικά και ενδεικτικά δείγματα της αριστερής τροχοπέδης και της ζημιάς που προκαλεί στην Εθνική Οικονομία η λογική ΣΥΡΙΖΑ, είναι η περίπτωση της COSCO και το Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρου Νιάρχου. Επένδυση και έργο που με μανία πολέμησε ο ΣΥΡΙΖΑ και στο τσακ γλύτωσαν το σαμποτάρισμα, αφού πρόλαβαν να αρχίσουν επί κυβερνήσεων Καραμανλή.  Και να μην παραλείψω την περίφημη "Ιωνία Οδό", που ενώ την πολέμησαν μανιωδώς, τώρα την εγκαινιάζουν τμηματικά και επί μήνες. Στον αντίποδα η ΤΡΑΙΝΟΣΕ που -επί Σαμαρά- δεν πρόλαβε να πουληθεί γιά κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια και -τελικά- αναγκάστηκεαν να την δώσουν στους Ιταλούς γιά μόνο... 45!

   Η πνευματική αβελτηρία και ο παράλογος και παρωπιδιασμένος αριστερός φανατισμός -βλέπε ανόητη Αυλωνίτου, την προσκολλημένη στο «ου με πείσεις καν με πείσεις»- καθηλώνει -και θα καθηλώνει- τη χώρα στο τέλμα της σήψης, της αδράνειας, της φτώχειας και της καθυστέρησης. Όσο γιά το κομμάτι του λαού που συνεχίζει να υποστηρίζει αυτή την αναχρονιστική και επικίνδυνη «αρλούμπα» που εκφράζουν οι π.χ. Παπαχριστόπουλος, Καρακώστα, Μαδράς, Κουρουμπλής, Κατακούτελος και όλοι οι απίθανοι συριζανέλιοι τύποι, εμπίπτουν στις πασίγνωστες ρήσεις του Αϊνστάιν και Τσώρτσιλ. Είναι χιλιοειπωμένες και δεν τις επαναλαμβάνω.  

Η αριστερή κατάρα, ο τραγοπόδαρος Αλέκσις, η πρωτοπορία της στήλης.

...Και δειλά, δειλά να ακούγονται κι άλλες φωνές, σχετικά!

Μαρτυρίες που θέλουν τον Τσίπρα να έχει κάνει διακοπές στη Σαμοθράκη, δεν επαληθεύτηκαν εισέτι!

    Καταθέτω γεγονότα και ο καθείς θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Με πρώτη -παρενθετική- υπενθύμιση τη διάχυτη φήμη περί... «γκαντεμιάς» του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Μιά άποψη η οποία είναι εντελώς αόριστη και αστήριχτη, βασισμένη σε κάποια δυσμενή πολιτική συγκυρία που ίσως επισυνέβη επί των ημερών του και την γνωστή αριστερή προπαγάνδα με την οποία τον έλουσαν οι αριστεροί σανοφάγοι. Μέσα σε όλα και το αυριανολαλιώτικο φωτομοντάζ με τους Γερμανούς ναζί, το γνωστό: «καλύτερα παπάκι, παρά τον Μητσοτάκη» και διάφορα τέτοια σαχλά, αλλά χαρακτηριστικά της πνευματικής υπόστασης των κεκραχτών και ακολούθων τους.

   Πιθανότατα κανείς -ή ελάχιστοι- θα μπορούσαν να παραθέσουν κάποιο ατράνταχτο πειστήριο της γκαντεμιάς του θανόντος ηγέτου, που να ξεπερνά την υποκειμενική θεώρηση.

   Αντίθετα, όλοι τυγχάνουμε μάρτυρες μερικών σύγχρονων δυσμενών -έως καταστροφικών-  γεγονότων, τα οποία σημαδεύουν -και σημαδεύονται- από την παρουσία του... γουρλή πρωθυπουργού μας. 
   Επειδή κορυφαίο γεγονός είναι ο θάνατος, αναφέρω αυτόν του όμαιμου Τσάβες. Μία θερμή επιστολή από τον τραγοπόδαρο Αλέκσις, επ’ ευκαιρία της εκλογής του, τον... «έστειλε»! Αν, στο άμεσο μέλλον, ακουστεί «κάτι» γιά Ραούλ Κάστρο και Νίκολας Μαντούρο, ξέρουμε που θα οφείλεται!

   Όμως εκεί που η παρουσία και οι θερμές χειραψίες του κατέστησαν καταστροφικές και άκρως γκαντέμικες, είναι αυτές με τους ομογάλακτους αριστερούς Ευρωπαίους ηγέτες. Πρώτος όλων ο Ολάντ που εβίωσε άκρως ταπεινωτική πολιτική εξαέρωση. Μετά ο Γερμανός Σουλτς, ο Ιταλός Ρέντσι και κάτι βρετανικά λιμά υπήρξαν θύματα της προσωπικής... εύνοιας του τραγοπόδαρου δικού μας. Και ας μην ξεχνιέται ο, περίπου συνομήλικος νεαρός Ισπανός με την αλογοουρίτσα, ο Ποδέμος Πάμπλο Ιγγλέσιας, ο οποίος άρχισε την ελεύθερη πολιτική καταβύθισή του από την στιγμή που... «αγκαλιάστηκε» με τον Έλληνα... Γκαστόνε! Πιθανόν να μου διαφεύγει κάποιος άλλος διαπρεπής αριστερός, όμως η γενική πολιτική κατάσταση δείχνει την αριστεροσύνη σε άτακτη υποχώρηση από τη στιγμή που ανέβηκε ο ΣΥΡΙΖΑ  στην εξουσία και ο... «σοσιαλισμός» αστραποβόλησε στα πέρατα της Οικουμένης! Μέχρι και η παντοδύναμη δεξιά Άγκελα Μέρκελ πλήρωσε «φόρο γκαντεμιάς» -γνωρίζοντας σημαντική πτώση δημοφιλίας-  λόγω όψιμων και θερμών εναγκαλισμών με τον «γουρλή» Αλέκσισ!

   Πέραν από τα ανθρώπινα... καμώματα και παθήματα, όπου ο αρχιγκαντέμης μας πρωθυπουργός πάτησε το ποδαράκι του, ή -έστω- πέταξε με αεροπλάνο από πάνω, η φύση, «αγανακτισμένη», αντέδρασε με τον δικό της τρόπο. Σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί -κυριολεκτικά- έδειξαν την δυσφορία της γιά την παρουσία του ελληνικού "εκτοπλάσματος". Τυφώνες, πλημμύρες, πυρκαγιές, στοίχισαν ακριβά σε ζωές και ζημιές. Με την Ελλάδα να πρωταγωνιστεί στις ποικίλες θεομηνίες που φέρουν -πλην άλλων- και τη αδυναμία του αριστερού κράτους γιά σωστή αντιμετώπισή τους.
   Ενδεικτικά αναφέρονται -ως προανάκρουσμα του τί μέλλει γενέσθαι, αλλά μη ορθώς εκτιμηθέντες- οι σεισμοί της Ηλείας, αμέσως μετά την άνοδο του Τσίπρα στην εξουσία, (Απρίλιος ΄15). Ακολούθως, με ρυθμό κρεσέντο, φθάνουμε στην χθεσινή κατολίσθηση που δημιούργησε βιβλική καταστροφή στη Σαμοθράκη. Με ενδιάμεσο... "ρεπερτόριο" ένα πλήθος καταστροφών, (πλημμύρες, πυρκαγιές), και άκρον άωτον, την πρωτοφανή οικολογική καταστροφή που θα νεκρώσει τον Σαρωνικό και την πρόσφατα αναγεννημένη αθηναϊκή Ριβιέρα γιά αρκετά χρόνια!

   Εννοείται, πως η κορυφαία καταστροφή που προκάλεσε στη χώρα το συριζαρέικο κυβερνητικό τσίρκο είναι η οικονομική εξαθλίωση ολόκληρου του ελληνικού λαού. Με το γαϊτανάκι των φόρων να κυνηγά τις εισφορές και όλοι μαζί να απισχνάζουν συνεχώς το λαϊκό πορτοφόλι, κάνοντας τη ζωή όλων των Ελλήνων δυσκολότερη και αγχωδέστερη. Και, ως γνωστόν, ένας οικονομικά εξαθλιωμένος λαός είναι ταπεινωμένος, αναξιοπρεπής, αναξιόπιστος. Ένας διεθνής παρίας και περίγελως της Οικουμένης. Ένα προς αποφυγή παράδειγμα, με τα πάσης φύσεως μνημόνια και την, εξ αυτών, επιτήρηση και κηδεμονία, όπως κι αν αυτή ονομαστεί, να σφραγίζει την κατάντια του. Κι αυτή την σφραγίδα την βάζει εκείνος που κορδακιζόταν πως θα έφερνε την ελπίδα και θα άλλαζε την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον... Κόσμο ολόκληρο!

   Κατόπιν των ανωτέρω πραγματικών γεγονότων, ο όρος «γκαντέμης», μάλλον θα πρέπει να αλλάξει κάτοχο. Ίσως και με σχετική αναγραφή στο βιβλίο Γκίνες.

Ο Κουρουμπλής και τα..."κουρουμπλιά" του!

Όταν η βλακεία εξελίσσεται σε πολιτικό φανατισμό και ταξική πειθαρχία.

Φανατική συριζαρέα οπαδός, με παντελόνι... κουρουμπλί!

   Το πράγμα ξεπέρασε το φράγμα του τραγικού και... στρογγυλοκάθησε στο χώρο της τρελλής κωμωδίας! Ο αριστερός φανατισμός, απελευθερωμένος μετά από 65 χρόνια... καταπίεσης από την δεξιά καλοπέραση, κολυμπάει πανευτυχής στα καθάρια νερά του Σαρωνικού, υπακούοντας στην προτροπή του αρμόδιου υπουργού και την αισιοδοξία του -εξ ίσου ικανού- αλληλέγγυου υφυπουργού του.

   Δυστυχώς -και γιά να μην κουραζόμαστε άδικα- ο κουτοπόνηρος αρχιψεύταρος και αρχιγκαντέμης Αλέκσισ, έχοντας καταλάβει τί ζώα είμαστε, δεν "καταλαβαίνει"... Χριστό. Κάνοντας πλάκα -και αντιστάσεως μη ούσης- διαστρέφει καταστάσεις, αντιστρέφει αλήθειες, λέει... ό,τι θέλει, όπως του κατέβει και γιά όποιο θέμα θέλει. Αδιαφορεί γιά συνέπειες και αντιφρονούντες και απευθύνεται μόνο στους δικούς του, που είναι ώριμοι και "πρόθυμοι" να χάψουν ό,τι κι αν τους σερβίρει. Το αυτί του δεν ιδρώνει με τίποτα, καθ' όσον κάνοντας το κέφι των εταίρων-δανειστών, έχει τα εξωτερικά νώτα του ασφαλή, οπότε μπορεί, μέσα, να αλωνίζει θρασύτατα και ανενόχλητος.
   Το πρόβλημα της Ελλάδος έπαψε να είναι πολιτικό και οικονομικό. Κατάντησε καθαρά ταξικό. "Από τη μιά αυτοί... -ο κατιμάς- και από την άλλη... εμείς -οι φυσιολογικοί- γιά τους οποίους οι πρώτοι... χέστ...αν"! 
   Όποιος αμφιβάλλει ακόμη -προφανώς αδιάβαστος, αφελής και αγνός- ας κάνει τον κόπο να διαβάσει κάτι από το παρασκήνιο που οδήγησε στον α-νόητο Εμφύλιο και θα γουρλώσει τα μάτια από έκπληξη! Γιατί θα διαπιστώσει πως το "εμείς" και "αυτοί", που τόσο συχνά και προκλητικά χρησιμοποιούν οι συριζαρέοι, έχει πραγματική υπόσταση. Και μην ξεγελιέστε από απατηλές εξωτερικές εμφανίσεις. Μέσα υπάρχουν χαοτικές και αξεπέραστες διαφορές λογικής και νοοτροπίας. Ενδεικτικά, από όλα όσα στοιχεία κατέχω, επιλέγω να αναφέρω το πιό χαρακτηριστικό, αυτό του Ν. Πλουμπίδη.

   Ο Ν. Πλουμπίδης υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ. Στην πασίγνωστη υπόθεση Μπελογιάννη, ο Πλουμπίδης πήρε πρωτοβουλία και έστειλε την πιό κάτω επιστολή.

«1. Εγώ και όχι ο Μπελογιάννης είμαι υπεύθυνος γιά την παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ. Κατά συνέπεια ευθύνομαι γιά όλες τις πρωτοβουλίες και ενέργειες αυτής της οργάνωσης.
  2. Δεν έχω σκοπό να παραστήσω τον γενναιόψυχο εκ του ασφαλούς. Δεσμεύομαι να παραδοθώ στις Αρχές για να δικαστώ, ευθύς μόλις η καταδίκη του φίλου μου και συντρόφου Μπελογιάνη ακυρωθεί. 

Υ.Γ. Πολλοί είναι εκείνοι που γνωρίζουν τον γραφικό μου χαρακτήρα. Εντούτοις γιά το γνήσιο της επιστολής, προσθέτω τα δακτυλικά μου αποτυπώματα. Αθήνα 12-3-1952.» 

    Όταν η επιστολή αυτή έγινε γνωστή στον Ν. Μπελογιάννη που ανέμενε στη φυλακή την απόφαση του Συμβουλίου Χαρίτων, φέρεται να δήλωσε στο συνήγορό του Μηνά Γαλέο, που τον επισκέφτηκε «ο΅Ο Νίκος Πλουμπίδης σε καμιά περίπτωση δεν ήταν όργανο της ασφάλειας». Αντίθετα όμως, στο παρασκήνιο, το ΚΚΕ είχε ήδη αρχίσει να διαδίδει στις οργανώσεις του ότι ο Πλουμπίδης είναι «χαφιές»! Και μέχρις εδώ -ας πούμε- τα πράγματα έχουν μιά λογική επαγωγή. Στη συνέχεια, ο Ν. Πλουμπίδης συνελήφθη, στη γειτονιά μου, δικάστηκε και εκτελέστηκε στις 14/8/1954, στιγματισμένος από το κόμμα που υπηρέτησε μέχρι θανάτου. 

   Το κομμουστικό αληταριό, που τον είχε διαγράψει από το 1952, διέδωσε πως ο Πλουμπίδης δεν εκτελέστηκε, αλλά φυγαδεύτηκε με άλλο όνομα -ίσως και πλαστική στο πρόσωπο- στην Αμερική! Επιμένοντας στον σπίλο του χαφιέ.

   Και τώρα το ζουμί που οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα πως όλοι αυτοί οι αριστεροί -"όλα τα γουρούνια ίδια μούρη", που λέει η παροιμία-  είναι από άλλη πάστα, ακατανόητη και κοινωνικά επικίνδυνη, βρίσκεται στη στάση του Πλουμπίδη, ο οποίος μέχρι την τελευταία του στιγμή έλεγε: "Αφού το κόμμα λέει πως ο Πλουμπίδης είναι χαφιές, τότε ο Πλουμπίδης... είναι χαφιές"!!!

  Συνεπώς... "σύντροφοι"ματαιοπονούμε! Όσοι πιστεύουν πως θα ξεμπλέξουμε εύκολα από το καρκίνωμα που μας έπληξε, αιθεροβατούν. Κουράγιο και όποιος... αντέξει. Μόνη ελπίδα -αφού οι νοικοκυραίοι δεν αντιδρούν έντονα, δεν ξεσηκώνονται, δεν διαδηλώνουν, δεν τα σπάνε, αλλά ομφαλοσκοπούν βυζαντινολογώντας- απέμεινε η... Θεία Πρόνοια!!!   

Νίκος Πλουμπίδης, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ.

Ο αξιότιμος κ. Κουρουμπλής. Ο κουτομόγιας καταφερτζής.

Ένα θλιβερό κατάλοιπο παλαιοκομματικού πολιτικάντη.

 

Ο Τειρεσίας και το... σόι του.

   Ο τύπος  είναι... περίπτωση! Πρότυπο μικροπολιτικού παλαιάς κοπής με όλα τα χαρακτηριστικά του φιλόδοξου γυμνοσάλιαγκα, ο οποίος δεν ορρωδεί προ ουδενός, προκειμένου να... σκαρφαλώσει. Και αφού το καταφέρει, να αγκιστρωθεί βεντουζάροντας στον θώκο, που με τόσους κόπους, οσφυοκάμψεις, γλειψίματα και κολωτούμπες κατέκτησε. Εσχάτως, ολοκλήρωσε την εικόνα του με ένα ακόμη τυπικό χαρακτηριστικό, σύμφυτο με την ποιότητα ανθρώπων του είδους του. Τον νεποτισμό! Κουβαλάει μαζί του, διορισμένο σε καίριες κρατικές θέσεις, ολόκληρο το σόι του, όπως η εικονιζόμενη ανεψιούλα του. (Να φάει κι αυτό το φουκαριάρικο ένα κομμάτι γλυκό ψωμί!).

   Με μόνο ελαφρυντικό και στοιχείο συμπάθειας το χάντικαπ που του επεφύλαξε η μοίρα, κατά τα λοιπά πρόκειται περί ενός πολιτικού δείγματος αντιπαθητικού -έως απεχθούς-  και άνευ αξίας. Χωρίς διοικητικές ικανότητες και με περιορισμένη μόρφωση, αναπληρώνει την γενική μειονεξία του με έπαρση, κομπορρημοσύνη, θράσος, κρυψίνοια και άφθονη χωριάτικη κουτοπονηριά.

   Δυστυχώς γιά δαύτον, η φιλοδοξία και η εξουσιομανία τον οδήγησε στην αποκάλυψη και απογύμνωση, κατά τη λαϊκή ρήση: «Όσο πιό ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού, τόσο πιό πολύ φαίνεται ο κ... ος της».

   Στο πρόσφατο ναυτικό ατύχημα που αχρήστευσε τον Σαρωνικό γιά αρκετά χρόνια και κατέστρεψε την ζωή χιλιάδων ανθρώπων, ο «Μπαρμπαγιώργος» υπουργός, υπόλογος γιά την καθυστερημένη και οπερετική αντιμετώπιση του προβλήματος, προσπαθεί με ψέματα, μισόλογα και μπόλικη ευθυνοφοβία, να διαστρεβλώσει γεγονότα, αποκρύψει αλήθειες και φορτώσει ευθύνες σε ξένες πλάτες. Και όποιος προσπαθεί να θολώσει νερά παντού, και ειδικά σε σοβαρά γεγονότα, το κάνει γιατί νοιώθει ενοχές, αφ’ ενός, αλλά και υπέχει σοβαρών ευθυνών και συνεπειών. Και προτιμά να... αλλάζει κουβέντα εκτιθέμενος αορίστως, παρά να... εκτεθεί από συγκεκριμένες αλήθειες.

   Μετά το συμβάν, αντί να μείνει εδώ και συντονίσει άμεσες ενέργειες περιστολής του κακού και περιορισμού της ρύπανσης, ταξίδευσε στο... Λονδίνο. Αποκρύπτοντας το πώς, πότε και γιατί πραγματοποίησε αυτό το ταξίδι. Τραυλίζει δικαιολογίες, ψεύδη και ανακρίβειες, διαψευδόμενος συνεχώς από εκείνους, στις πλάτες των οποίων επιχειρεί να φορτώσει τις ευθύνες του, αλλά και από ατράνταχτης εγκυρότητος έγγραφα. Και μπουρδολογεί ασύστολα, χωρίς να παραλείπει και τις κομπορρημοσύνες. Π.χ. στη σαββατιάτικη πρωινή εκπομπή του άλλου σαλιάρη τουρκόγλυφτα, αυτού που «κατευθύνει» κολακεύοντας τον ελληνικό κατιμά, αντιπαρατιθέμενος με τον κ. Γεωργιάδη, κορδακίστηκε: «Εγώ ξέρω καλλίτερα ελληνικά από τον... Άδωνη»!

   Και τώρα η ουσία του διλήμματος γιά τον γουρλή Αλέκσισ, τον αρχηγό του. Αν διώξει τον ανίκανο Τειρεσία από το υπουργείο, παραδέχεται κυβερνητική αβελτηρία, ασυναρτησία και ανικανότητα στους χειρισμούς. Με κάποιο πολιτικό κόστος, φυσικά. Και κυρίως ευθύνες του ίδιου γιά την κακή επιλογή Κουρουμπλή. Αν τον κρατήσει, πάλι θα υπάρχει πολιτικό κόστος, το οποίο, όμως, θα διαχέεται σε συνολικές κυβερνητικές ευθύνες. Προσωπικά πιστεύω πως θα ενεργήσει όπως και στην περίπτωση του άλλου «ολίγιστου» υπουργού, του κωμικοτραγικού Τόσκα και τις θερινές πυρκαγιές. Θα τους κρατήσει αμφότερους, υπερασπιζόμενος το αλάθητο των επιλογών του. Στον επόμενο ανασχηματισμό... βλέπουμε!