Οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση

Αφέλειες, παιδιαρίσματα και μικρομυαλιές.

Ο υπουργός ελληνικής παιδείας και ο σύμβουλος αυτού

    Ο αντιαισθητικός στην όψη και εμετικός, οσάκις ανοίγει το στόμα του, υπουργός της σκοταδιστικής παλαιοκομμουνιστικής φιλοσοφίας, ανέλαβε να ολοκληρώσει το έργο του επίσης βλοσυρού κι αντιπαθητικού νεοσταλινικού συντρόφου του. Του διαβόητου κομπλεξικού, που πρώτος ανακοίνωσε την συριζαρέικη απόφαση της κατάργησης της... βδελυρής «αριστείας», με την ενοποίηση του πρώτου με το τελευταίο θρανίο. Έτσι, με την μαζική δημιουργία  ενός σύγχρονου ελληνικού ανθρώπινου χυλού, λοβοτομημένου και ανίκανου να σκεφτεί λογικά και συγκροτημένα, θα εξασφαλιστεί η μακροημέρευση στην εξουσία του αριστερού εσμού. Τέρμα, λοιπόν, η μόρφωση, τέρμα το θρησκευτικό συναίσθημα και ζήτω η προσεχής -καλομελέτα κι έρχεται- εισαγωγή της παρωχημένης διδασκαλίας της μαρξιστικής φιλοσοφίας!

   Ο τοποθετημένος στο υπερευαίσθητο πόστο της εκπαίδευσης των ελληνοπαίδων μοχθηρός Ν. Φίλης, ενός τομέα στον οποίον διέπρεψε ως κατ’ εξοχήν ανίκανος και παταγωδώς αποτυχημένος, μη δυνηθείς να ξεπεράσει το πρώτο έτος της Νομικής, ουσιαστικά εκδικείται την... μόρφωση που δεν του... παραδόθηκε ακόπως, βγάζοντας τώρα τα συμπλεγματικά του απωθημένα. Εντεταγμένος σε μιά χρεοκοπημένη και απολακτισμένη παγκοσμίως ιδεολογία, την οποία ενστερνίζονται μόνο κοινωνικά συμπλεγματικά και αποτυχημένα στοιχεία, σαν τον επίσης κομπλεξικό σύμβουλό του -όνομα και μη χωριό-  βρίσκει τώρα λαμπρή ευκαιρία να βγάλει το μολυσματικό του εσώψυχο, μέχρι βαθμού αστειότητος, αφού επεκτείνει τα κόμπλεξ του έως και τα παιδικά παραμύθια. Έτσι, εκδικούμενος τη γνώση, την πνευματική άμιλλα, την πραγματική μόρφωση, την ατομική ευδοκίμηση και την κοινωνική ανέλιξη, τις οποίες δεν κατέστη ικανός να κατακτήσει αξιοκρατικά, τις καταργεί τώρα χωρίς ντροπή και χωρίς επαρκή δικαιολογία, διά του περιορισμού του βασικού εκφραστικού μέσου που διαθέτει ο άνθρωπος, της γλώσσας.

   Όποιος παρέμεινε ακόμη με στοιχειώδη μόρφωση, κρίση, φρόνηση και ανθρωπιστικές αξίες μέσα του, μπορεί ακόμη -και θαυμάσια- να μελαγχολήσει και να υποφέρει ψυχικά, ανεχόμενος στην ηγεσία διάφορα θλιβερά αγράμματα ανθρωπάκια, που από επίσημες έδρες αναφέρουν πως... «πρόκυψε», και άλλα μαργαριτάρια, κάποιες άλλες -«θείτσες» σε υπουργικές θέσεις- που ασχολούνται με γεμιστά και μαρμελάδες και άλλους που βγάζουν λύσσα επειδή υπογράφουν νεοφιλελεύθερα μέτρα με τα πορτρέτα του Τσε και του Άρη στην πλάτη τους. Όποιος απέμεινε να πονάει και να εξαγριώνεται όταν βλέπει το κουτοπόνηρο αριστερό τσούρμο να παρασύρει σε αποπροσανατολιστικές επουσιώδεις λαϊκίστικες λεπτομέρειες το ανόητο κοινό του, ώστε να ξεχνά το χάλι του και να πανηγυρίζει γιά φραστικές ψευτοεπιτυχίες και έωλες υποσχέσεις... μελλοντικής ευδαιμονίας, ας κάνει υπομονή, αν μπορεί. Αλλιώς ας "φύγει"...

   Και κάτι από το καλάθι της απέραντης παραπληροφορητικής υπερβολής που πέρασε ασχολίαστο μέσα στην απεραντότητα της συριζαρέικης μπουρδολογίας. Προεκλογικά, με τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη στην αντιπολίτευση, όταν είχε αναγγελθεί κάποια αύξηση των εισιτηρίων, στα μέσα μαζικής μεταφοράς στο 1,40 ευρώ, ο μαιτρ Πινόκιο -τραβώντας τις κορδέλες του- ωρυόταν: «Ένας εργαζόμενος με αμοιβή 700 ευρώ τον μήνα, θα χρειαστεί γιά να πηγαίνει στη δουλειά του όλο το μηνιάτικο»! Όμως, όποιος ξέρει στοιχειώδη πρακτική αριθμητική, ο εργαζόμενος επί τριάντα ημέρες τον μήνα, χρειάζεται -γιά μπρος, πίσω μεταφορά- 30Χ1,40Χ2=84 ευρώ και όχι 700! Και όμως, κανείς δεν αντέκρουσε την τερατολογία, κανείς δεν απάντησε και ο ΣΥΡΙΖΑ τσέπωσε, τότε, άλλη μιά ψεύτικη δυσαρέσκεια!

   Τελικά και δυστυχώς, η ανεκτική ραγιαδίστικη  συμπεριφορά των -δήθεν- υπερήφανων Ελλήνων, σε σχέση με το μπάχαλο που δημιουργούσε πριν το συριζαρέικο παρακράτος, (όταν αυτό ήταν στην αντιπολίτευση), αποδεικνύει περίτρανα την ποιότητα του ελληνικού λαού και πως -ως λαός- είμαστε πανάξιοι των όσων υφιστάμεθα, αλλά και όσων μας μέλλονται. Με ηλιθιότερους όλων, εκείνους που ακόμη τους «μαραίνουν» οι κακοί... προηγούμενοι, χωρίς να βλέπουν την οφθαλμοφανή διαφορά -επί τα χείρω- της όλης κατάστασης της χώρας και της ραγδαίας τσαβοποίησής της. Τους αρκεί πως..."ψοφά η κατσίκα του γείτονα", χωρίς οι ανόητοι, να βλέπουν πως έρχεται κι η σειρά της δικής τους κατσίκας!