Ο αριστερισμός ως ψυχοπαθολογικό φαινόμενο.

Καλλιεργώντας τον λαϊκισμό στην χώρα των λωτοφάγων.

 

   Μέχρι να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ορισμένα πράγματα, αν και υπέβοσκαν εμφανή μόνο στους πολιτικά ώριμους και σε όσους μορφωμένους διέθεταν βάθος σκέψεως, έμεναν επιμελώς κρυμμένα στο αθέατο μέρος της πολιτικής και κοινωνικής σκηνής. Επιμελώς καλυμμένα από την διαβολική προπαγάνδα της αριστεράς που εκμεταλλευόταν το παραμικρό, μετατρέποντας το άσπρο σε μαύρο, λασπώνοντας τους αντιπάλους της με ψεύδη, ανακρίβειες και μεγαλοποιήσεις και οικειοποιούμενη αυθαιρέτως ανύπαρκτες ιδιότητες. Όπως, π.χ. το... «ηθικό πλεονέκτημα», την κουλτούρα, την μόρφωση,  την ηγεμονία στην πνευματική δημιουργία και άλλες τέτοιες σαχλαμαροειδείς  φαντασιώσεις που εντυπωσίαζαν αφελείς, κούφιους και φανατικούς προκατειλημμένους.

   Ήδη,  άρκεσε ενάμισης χρόνος εξουσίας της γιά να καταρρεύσουν απαξάπαντες οι προαναφερθέντες μύθοι και να αποκαλυφθεί -στην μεγαλοπρέπειά της- η... «γύμνια του βασιλιά», κατά το σχετικό παραμύθι του Άντερσεν.  Με πρώτη και καλύτερη στον απόλυτο... «τενεκεδισμό» την ηγεσία της. Αρχίζοντας από τον απολύτου γελοιότητος ψευτοοικονομολόγο της πλάκας, τον νάρκισσο Μπαρουφάκη, που πλάνεψε με τις μπαρούφες του πρώτη την συριζαρέικη νομενκλατούρα και με τις φιγουρατζίδικες  παπαρδέλες του χρέωσε τη δόλια χώρα με -άγνωστο πόσα- μπόλικα δις, κάνοντας όλη την υφήλιο να διασκεδάζει με  απιθανότητες, εκκεντρικότητες και αμετροεπείς συμπεριφορές.

   Περνώντας -επί τροχάδην-  τις γραφικές κυβερνητικές φιγούρες τύπου Μάρδα, κυρά Τασίας, δανδή Κατακούτελου, «κλαψομ... νη»  Σπρίτζη, λιγδοτάμπαρου Τσαλακώτου και απόλυτων μηδενικών σαν τον μπεκροραμολί... Μέντορα και τον γεροπεισματάρη Δρίτσα, φτάνω στο... κεφάλι, τον μεγαλοπρεπώς αρχιφαύλο και παντελώς αμόρφωτο και «αυταπατημένο» αρχιψεύτη πρωθυπουργό, ο οποίος στο μόνο που διακρίνεται είναι το... φουμάρισμα τον χαχόλων οπαδών του και ο διασκεδασμός των υπολοίπων με τα καμώματά του. Τελευταίο των οποίων -ως νέος Δημοσθένης-  η προφορά του... «ρο» και ο αποπροσανατολισμός του κοσμάκη από τα ζέοντα προβλήματα, (φόροι, μειώσεις αποδοχών),  με στροφή σε δευτερεύοντα -πλην καίριων γιά το κομματικό του μέλλον- όπως ο... εκλογικός νόμος και η αλλαγή του Συντάγματος.

   Όμως το πιό χαρακτηριστικό και ενδιαφέρον της σημερινής πραγματικότητος είναι η συμπεριφορά των αριστερών οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, με την αποκάλυψη πως λειτουργούν μάλλον ως άκριτος όχλος, παρά ως σκεπτόμενοι πολίτες, με χαρακτηριστικά που -από πλευράς ενδιαφέροντος- εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ψυχιατρικής. Σταχυολογημένα ομαδικά παραδείγματα το αποδεικνύουν. Π. χ. είναι εκτεταμένης χρήσεως η άποψη: «Το... παιδί πάλεψε. Όμως οι άλλοι ήσαν ισχυρότεροι, τί θέλατε να κάνει:». Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία, αφού προεκλογικά υποσχόταν επιτυχίες και όχι συμβιβασμούς. Άλλωστε και οι προηγούμενοι διαπραγματεύτηκαν μέσα στις δυνατότητες της χώρας. Χωρίς φανφάρα όμως και με απείρως μεγαλύτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Οι επιπολαιότητες, η ασχετοσύνη, η αναξιοπιστία και η ελαφρότητα με την οποία κυβερνιέται η χώρα αποτυπώνεται στο συνημμένο βίντεο.

   Το... παραπεμπτικό σε ψυχιατρική παρακολούθηση των συριζαρέων οπαδών, οι οποίοι ανέχονται αδιαμαρτύρητα όλες τις δοκιμασίες στις οποίες τους επιβάλλουν οι κυβερνητικές ασυναρτησίες, έχει ως  αφετηρία τα συμπλεγματικά απωθημένα μιάς σειράς «ηττών», οι οποίες συνθέτουν την καθολική και παγκόσμια αποτυχία της αριστερής ιδεοληψίας. Οι πιό νουνεχείς κατιόντες αριστερογενούς οικογενειακής παράδοσης και προέλευσης, λειτουργώντας με τη λογική και το πραγματικό εθνικό και οικογενειακό συμφέρον, δεν παρασύρονται από αστείες επιχειρηματολογίες, ανέφικτη υποσχεσιολογία, ανεδαφικές ψευτοαξιοπρέπειες και παραπληροφορητικές διεγέρσεις του θυμικού, με  συγκινησιακού χαρακτήρα αναφορές σε... διώξεις αριστερών αγωνιστών, εξορίες, ξερονήσια, (μακρονήσια και κοντονήσια) και τέτοια παρωχημένα εμφυλιοπολεμικά κατάλοιπα, που υποδαυλίζουν διαφορές και αναζωπυρώνουν μίση και δεν... «τσιμπάνε». Όμως μιά μεγάλη μερίδα πολιτών, είτε διαβρωμένων -μέχρι το μεδούλι- με την έωλη κομμουνιστική προπαγάνδα, είτε παρασυρμένων λόγω ελλείψεως... πολιτικού έρματος, είτε λόγω νεανικής επιπολαιότητος, αναμεμειγμένη με την ανανεωμένη «διαπλοκή» αριστερής κοπής, συμπεριφέρεται με... αντίστροφη διαδικασία! Πρώτα δηλώνουν, είναι και παραμένουν -ανένδοτοι και αμετακίνητοι- ...αριστεροί και μετά «ψάχνουν» πως θα αιτιολογήσουν την πολιτική τους... «φορεσιά».  Και στην αναζήτηση αιτιολογίας ακούγεται πλήθος ανοησιών, ηλιθιοτήτων και απιθανοτήτων, που πολλές φορές εκθέτουν την νοημοσύνη αυτών που τις υποστηρίζουν. Και προστατεύουν, συνολικά, τη μικρόμυαλη και στενόκαρδη δογματική ιδεολογία τους πίσω από μία μισαλλόδοξη διχαστική πρακτική. Παράλογα και καταστροφικά γιά τη χώρα πράγματα! 

   Δυστυχώς, η άμετρη ανθρώπινη βλακεία και το χάος της ανθρώπινης ψυχής έχουν τέτοια μεγέθη, ώστε η επικράτηση λογικής είναι αδύνατη και η εξαθλίωση λαού και τόπου αναπόφευκτη. Εξ άλλου, αυτή καθ’ αυτή η έννοια «λογική» είναι από μόνη της ένα μικρό χάος. Συνεπώς... η υπόθεση απαιτεί έναν νέον... Χάιζενμπεργκ.