Επικαιρότης
Τους πολιτικούς άνδρες τους επιλέγει ο λαός τους. Οι δε αποφάσεις τους, σφραγίζουν τη μοίρα και την πορεία της χώρας και η Ιστορία, κρίνοντας και σταθμίζοντας, τους τοποθετεί στην θέση που τους αξίζει. Άλλους δικαιώνει και τιμά και άλλους, απλά, τους «φτύνει».
Η σοφία των λόγων τους αναδεικνύεται και αποδεικνύεται, λαμπερό απόσταγμα, με το πέρασμα του χρόνου! Σαν το καλό κρασί που όσο παλιώνει , τόσο καλύτερο γίνεται!
Χρειάστηκε να περάσουν σαράντα χρόνια, σχεδόν μισός αιώνας, γιά να καταδειχθεί το μεγαλείο, η διορατικότητα και η τεράστια πολιτική αξία του μεγάλου πολιτικού Ανδρέα Παπανδρέου, του λαοφιλούς Αντρέα. Σαράντα χρόνια γιά να διαψευστούν όλες οι κακές γλώσσες που τον ήθελαν, απλώς, έναν λαϊκιστή δημαγωγό, έναν ιδιοτελή καλοπερασόπουλο, λάτρη της τρυφηλής ζωής, (εφάμιλλο του Καμαριέρε), έναν αμοραλιστή και ζεμανφουτίστα γιά το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων, στους οποίους όμως, (όλα κι όλα), την ήθελε να ανήκει!
Με την αταλάντευτη στάση του (δεν προσήλθε στην τελετή ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, την ελίτ των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, όπως έλεγε), την κατακεραύνωνε με στεντόρεια φωνή, ως ίδιο συνδικάτο με το ΝΑΤΟ και υποσχόταν, μόλις πάρει την εξουσία στα χέρια του, την άμεση αποχώρηση της Ελλάδος από αυτές τις απεχθείς και σιχαμερές σφηκοφωλιές!
Το ότι στην πορεία προήδρευσε της ΕΟΚ, άρμεξε τους πόρους της και τους κατασπατάλησε σε μίζες, άκριτες παροχές σε ημετέρους και αφειδείς προσλήψεις, προς δημιουργία μισθοφορικού κομματικού στρατού, που του εξασφάλιζε συνεχείς επανεκλογές, στη λογική του «Τσοβόλα, δώστα όλα!», είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. Όπως και η εκτροφή και γιγάντωση συντεχνιών-«σπλάχνων», η δημιουργία αδηφάγου πραιτοριανού συνδικαλισμού, γιά την, τάχα, προστασία των… λαϊκών συμφερόντων και η λεηλασία της αφελούς αριστεράς, που κολακευμένη ως … «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», τον σιγοντάριζε σαν «κολαούζο», αλλά τη χρησιμοποιούσε μόνο γιά μπούγιο και «ζήτω»!
Οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται! Οι αρχές τους, όμως, οι αξίες τους και τα συνθήματά τους, (μετατρεπόμενα σε σοφά αποφθέγματα) παραμένουν αιώνιες παρακαταθήκες, περιμένοντας την υλοποίηση από κάποιον επόμενο μεγάλο άνδρα, ο οποίος θα πάρει τη σκυτάλη και θα οδηγήσει τον λαό στη μεγάλη λεωφόρο των ιστορικών του πεπρωμένων. Στο δρόμο που χάραξε ο «μεγάλος προηγούμενος»!
Ο καλός Θεός της Ελλάδας ανέθεσε στο περιούσιο, το σπουδαίο γένος των Παπανδρέου ένα αντάξιο σε μέγεθος έργο. Να οδηγήσουν την Ελλάδα στην ολοκλήρωση της ένδοξής της πορείας και την αποκατάστασή της στην περίοπτη και επίζηλη θέση, η οποία της ανήκει!
Η χιλιοτραγουδισμένη και χιλιοτιμημένη «πτωχή αλλά τιμία Ελλάς», η Ελλάς που «θέλει να ζήσει και θα ζήσει», η περήφανη «Ψωροκώσταινα» του παρελθόντος, (προσαρμοσμένη πλέον σε «Ψωρογιώργαινα»), θα αποκατασταθεί, οσονούπω, στον θρόνο της, λάμπουσα (αφού το μάτι της θα γυαλίζει από την πείνα) και φωτοδοτώντας ξανά την Οικουμένη!
Και το σπουδαίο αυτό έργο είναι θεόσταλτα γραμμένο να ολοκληρώσει, με ευφυέστατους πολιτικούς ελιγμούς και εκπληκτικές μπλόφες, (ως άλλος «Τσιντσινάτι Κιντ» και «Νικ δε Γκρήκ», μαζί κράμα), ο τρίτος απόγονος της δυναστείας, ο Γεώργιος ο Βου! Ο οποίος βροντοφωνάζοντας το πατρικό σύνθημα
- Πίσω κουφάλες Ευρωπαίοι, «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»!
Θα μας ξαναγυρίσει στη δραχμή μας, στη μιζέρια μας και στην απομόνωσή μας.
Και όλοι εμείς, πειναλέοι αλλά .. εθνικά υπερήφανοι, θα μπορούμε πλέον να φωνάξουμε με πάθος.
«Ο Αντρέας τώρα, δί-καιώ-νεταί, ο Αντρέας τώρα, δί-καιώ-νεταί»!
ΥΓ 1. Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν τα προηγούμενα, κατάλληλα στολισμένα κι επεξεργασμένα, αποτελέσουν την προσεχή προπαγανδιστική γραμμή του ΠΑΣΟΚ.
Και αν ακούσουμε την κυρία που δεν… τρέμει, την ελληνίδα «Αλέξις», τον τηλεοπτικό «υποκριτή», τον σωσία του «Σπίθα» στην πρωινή ΝΕΤ, (όσοι παλιά διάβαζαν «Μικρό ήρωα», με πιάνουν) και όλα τα υπόλοιπα γλοιώδη παπαγαλάκια της κυβέρνησης, να μας τα σερβίρουν καταλλήλως το βράδυ στα κανάλια, θέλοντας να μας πείσουν πως ότι γίνει, θα είναι γιά το … καλό μας!
Αυτοί οι τύποι είναι ικανοί γιά όλα! Λέτε να βάζω ιδέες;
ΥΓ 2. Μόλις πληροφορήθηκα γιά την αυριανή συγκέντρωση των πολιτικών αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Οσμίζομαι ραγδαίες εξελίξεις, αφού φαίνεται ότι έσπασε ο «τσαμπουκάς» κι η αλαζονεία Παπανδρέου, που εκ των πραγμάτων αναγκάζεται να προσγειωθεί.
Μοναδική ευκαιρία γιά Σαμαρά να ζητήσει, πριν απ’ όλα, αντικειμενική καταγραφή αιτίων και αιτιατών γιά το πώς φτάσαμε ως εδώ. Ώστε να σταματήσει η άδικη κατασυκοφάντηση των αντιπάλων και να τελειώνει η παραπληροφόρηση και εξαπάτηση του λαού.
Τους πολιτικούς άνδρες τους επιλέγει ο λαός τους. Οι δε αποφάσεις τους, σφραγίζουν τη μοίρα και την πορεία της χώρας και η Ιστορία, κρίνοντας και σταθμίζοντας, τους τοποθετεί στην θέση που τους αξίζει. Άλλους δικαιώνει και τιμά και άλλους, απλά, τους «φτύνει».
Η σοφία των λόγων τους αναδεικνύεται και αποδεικνύεται, λαμπερό απόσταγμα, με το πέρασμα του χρόνου! Σαν το καλό κρασί που όσο παλιώνει , τόσο καλύτερο γίνεται!
Χρειάστηκε να περάσουν σαράντα χρόνια, σχεδόν μισός αιώνας, γιά να καταδειχθεί το μεγαλείο, η διορατικότητα και η τεράστια πολιτική αξία του μεγάλου πολιτικού Ανδρέα Παπανδρέου, του λαοφιλούς Αντρέα. Σαράντα χρόνια γιά να διαψευστούν όλες οι κακές γλώσσες που τον ήθελαν, απλώς, έναν λαϊκιστή δημαγωγό, έναν ιδιοτελή καλοπερασόπουλο, λάτρη της τρυφηλής ζωής, (εφάμιλλο του Καμαριέρε), έναν αμοραλιστή και ζεμανφουτίστα γιά το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων, στους οποίους όμως, (όλα κι όλα), την ήθελε να ανήκει!
Με την αταλάντευτη στάση του (δεν προσήλθε στην τελετή ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, την ελίτ των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, όπως έλεγε), την κατακεραύνωνε με στεντόρεια φωνή, ως ίδιο συνδικάτο με το ΝΑΤΟ και υποσχόταν, μόλις πάρει την εξουσία στα χέρια του, την άμεση αποχώρηση της Ελλάδος από αυτές τις απεχθείς και σιχαμερές σφηκοφωλιές!
Το ότι στην πορεία προήδρευσε της ΕΟΚ, άρμεξε τους πόρους της και τους κατασπατάλησε σε μίζες, άκριτες παροχές σε ημετέρους και αφειδείς προσλήψεις, προς δημιουργία μισθοφορικού κομματικού στρατού, που του εξασφάλιζε συνεχείς επανεκλογές, στη λογική του «Τσοβόλα, δώστα όλα!», είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. Όπως και η εκτροφή και γιγάντωση συντεχνιών-«σπλάχνων», η δημιουργία αδηφάγου πραιτοριανού συνδικαλισμού, γιά την, τάχα, προστασία των… λαϊκών συμφερόντων και η λεηλασία της αφελούς αριστεράς, που κολακευμένη ως … «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», τον σιγοντάριζε σαν «κολαούζο», αλλά τη χρησιμοποιούσε μόνο γιά μπούγιο και «ζήτω»!
Οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται! Οι αρχές τους, όμως, οι αξίες τους και τα συνθήματά τους, (μετατρεπόμενα σε σοφά αποφθέγματα) παραμένουν αιώνιες παρακαταθήκες, περιμένοντας την υλοποίηση από κάποιον επόμενο μεγάλο άνδρα, ο οποίος θα πάρει τη σκυτάλη και θα οδηγήσει τον λαό στη μεγάλη λεωφόρο των ιστορικών του πεπρωμένων. Στο δρόμο που χάραξε ο «μεγάλος προηγούμενος»!
Ο καλός Θεός της Ελλάδας ανέθεσε στο περιούσιο, το σπουδαίο γένος των Παπανδρέου ένα αντάξιο σε μέγεθος έργο. Να οδηγήσουν την Ελλάδα στην ολοκλήρωση της ένδοξής της πορείας και την αποκατάστασή της στην περίοπτη και επίζηλη θέση, η οποία της ανήκει!
Η χιλιοτραγουδισμένη και χιλιοτιμημένη «πτωχή αλλά τιμία Ελλάς», η Ελλάς που «θέλει να ζήσει και θα ζήσει», η περήφανη «Ψωροκώσταινα» του παρελθόντος, (προσαρμοσμένη πλέον σε «Ψωρογιώργαινα»), θα αποκατασταθεί, οσονούπω, στον θρόνο της, λάμπουσα (αφού το μάτι της θα γυαλίζει από την πείνα) και φωτοδοτώντας ξανά την Οικουμένη!
Και το σπουδαίο αυτό έργο είναι θεόσταλτα γραμμένο να ολοκληρώσει, με ευφυέστατους πολιτικούς ελιγμούς και εκπληκτικές μπλόφες, (ως άλλος «Τσιντσινάτι Κιντ» και «Νικ δε Γκρήκ», μαζί κράμα), ο τρίτος απόγονος της δυναστείας, ο Γεώργιος ο Βου! Ο οποίος βροντοφωνάζοντας το πατρικό σύνθημα
- Πίσω κουφάλες Ευρωπαίοι, «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»!
Θα μας ξαναγυρίσει στη δραχμή μας, στη μιζέρια μας και στην απομόνωσή μας.
Και όλοι εμείς, πειναλέοι αλλά .. εθνικά υπερήφανοι, θα μπορούμε πλέον να φωνάξουμε με πάθος.
«Ο Αντρέας τώρα, δί-καιώ-νεταί, ο Αντρέας τώρα, δί-καιώ-νεταί»!
ΥΓ 1. Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν τα προηγούμενα, κατάλληλα στολισμένα κι επεξεργασμένα, αποτελέσουν την προσεχή προπαγανδιστική γραμμή του ΠΑΣΟΚ.
Και αν ακούσουμε την κυρία που δεν… τρέμει, την ελληνίδα «Αλέξις», τον τηλεοπτικό «υποκριτή», τον σωσία του «Σπίθα» στην πρωινή ΝΕΤ, (όσοι παλιά διάβαζαν «Μικρό ήρωα», με πιάνουν) και όλα τα υπόλοιπα γλοιώδη παπαγαλάκια της κυβέρνησης, να μας τα σερβίρουν καταλλήλως το βράδυ στα κανάλια, θέλοντας να μας πείσουν πως ότι γίνει, θα είναι γιά το … καλό μας!
Αυτοί οι τύποι είναι ικανοί γιά όλα! Λέτε να βάζω ιδέες;
ΥΓ 2. Μόλις πληροφορήθηκα γιά την αυριανή συγκέντρωση των πολιτικών αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Οσμίζομαι ραγδαίες εξελίξεις, αφού φαίνεται ότι έσπασε ο «τσαμπουκάς» κι η αλαζονεία Παπανδρέου, που εκ των πραγμάτων αναγκάζεται να προσγειωθεί.
Μοναδική ευκαιρία γιά Σαμαρά να ζητήσει, πριν απ’ όλα, αντικειμενική καταγραφή αιτίων και αιτιατών γιά το πώς φτάσαμε ως εδώ. Ώστε να σταματήσει η άδικη κατασυκοφάντηση των αντιπάλων και να τελειώνει η παραπληροφόρηση και εξαπάτηση του λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου